Geplaatst: 07-12-22 15:43 Bokt Community
In mijn vorige veilingverslagen nam ik jullie mee naar een gemengde veiling op Tattersalls en een jaarlingveiling bij Goffs UK. Vorige week, van 28 november t/m 1 december, was het op Tatts tijd voor de laatste volbloedveiling in Newmarket van 2022: de December Mare Sale, onderdeel van een bredere veiling die over twee weken gehouden wordt en waarin veulens, jaarlingen en (potentiële) fokmerries geveild worden. De merrieveiling is het belangrijkste onderdeel, met als absolute hoogtepunt de dinsdagavond, waarop maar liefst 12 merries voor een miljoen of meer onder de hamer gingen.
Nieuw dit jaar waren de zogenaamde Sceptre Sessions met merries die geselecteerd waren op hun uitzonderlijke prestaties hebben op de renbaan, in de fokkerij of die op papier veel potentie hebben om uitzonderlijke fokmerries te worden. De topper van de avond was de door Andrew Balding getrainde Alcohol Free, die voor 5,4 miljoen guineas (ca. €6,6 miljoen) afgehamerd werd.
Daar begon de veiling, en mijn werk, echter niet mee. Ik ben inmiddels in dienst van Tatts als huisfotografe en samen met de fotografe die er al werkte (en die mij had benaderd of ik het leuk zou vinden om naast haar aan de slag te gaan bij Tatts en het uiteindelijk van haar over wil nemen), ben ik zondag en maandagochtend op pad geweest om de merries waarvan ze verwachtten dat ze een half miljoen of meer op zouden brengen in de Sceptre Sessions, op de foto te zetten voor het marketingteam.
Maandag - eerste veilingdag
Mijn eerste stop op maandagochtend was Tweenhills Stud, waar twee merries wachtten om te poseren voor hun stand- en hoofdfoto, waaronder de mooie Create Belief.
Deze vierjarige merrie is een Gr.3-winnaar en verwacht komend jaar haar eerste veulen van de Australische superster, en Tweenhills resident Zoustar. Voor 200.000gns bracht ze niet de beoogde half miljoen op, maar vertrekt ze wel naar de in Kentucky gevestigde Hunter Valley Farm.
Iconisch voor Tattersalls is the fox onder zijn koepeltje. Op oude schilderijen die op het complex hangen, zie je hoe Tattersalls door de jaren heen veranderd is, maar de vos is in vrijwel elk schilderij te zien.
Onderdeel van ons werk voor Tattersalls is ook het schieten van portretten. Die foto’s zijn meestal wat minder creatief dan deze van Kirsten Rausing, erfgename van het Zweedse bedrijf Tetra Pak en eigenaresse van het succesvolle Lanwades Stud, waar onder andere Alpinista, de Arc de Triomphe-winnaar van dit jaar gefokt is. De twaalfjarige Alegra die hier voor haar langs loopt, was misschien niet meer in eigendom van KR, is ook afkomstig van Lanwades, dus ze kwam even kijken hoe de merrie het deed in de ring. Met 125.000 guineas niet slecht in ieder geval!
De dame tegen wier rug je in deze foto aankijkt, is George, één van de zogenaamde runners. Rondom de ring en op het rostrum staan zogenaamde bid spotters, die opletten wie er bieden, en op het rostrum staan ook de ‘dames met de klemborden,’ de runners. Nadat de veilingmeester een paard afslaat, zijn zij degenen die meteen met de benodigde formulieren naar de kopers gaan ter ondertekening. De kopers nemen die formulieren vervolgens mee naar een loket in de Sales Office, waarna de koop officieel gemaakt wordt.
Ondanks dat de Sceptre Session van maandag niet de supersterren van dinsdag op de lijst had staan, was het toch nog vol genoeg in de ring. De jongen die met zijn rug naar de ring staat, is één van de bid spotters.
Topper van de maandag was de 9-jarige Archangel Gabriel, moeder van stakeswinnaar Ville De Grace, die op dinsdag voor 2 miljoen guineas van eigenaar wisselde. Voor Archangel Gabriel moest Hunscote Stud “slechts" 800.000 guineas neertellen.
Dinsdag - tweede veilingdag
Omdat al het fotomateriaal dat wij schieten voor Tattersalls vrij te gebruiken is en ook door veel media gebruikt wordt, maken we pas foto’s in de ring vanaf een bepaalde prijs. Was dat op maandag nog 200.000 guineas, op dinsdag ging die drempel omhoog naar 500.000. Er is immers niemand die op dit soort grote dagen gaat schrijven over een paard dat 50k gekost heeft, dus tenzij het mensen of paarden zijn die we kennen, maken we geen foto’s van paarden die onder die prijzen verkocht worden.
Tatts wilde echter foto's van álle Sceptremerries, ongeacht de prijs, en dus had ik de twijfelachtige eer om tijdens beide sessies tussen het publiek te zitten, tegenover het rostrum zodat ik zowel de paarden kon fotograferen wanneer ze voor de veilingmeester langs liepen, als het grote bord met de prijzen. Tot het begin van de sessie hadden we het vrij rustig, aangezien er maar één paard voor 500.000 of meer verkocht werd.
Dat was echter stilte voor de storm, want nadat de eerste Sceptremerrie van de dinsdag, Maurimo, de ring binnenkwam, was het vier uur lang aan de lopende band foto’s schieten, overzetten naar m’n laptop en weer door. Voor een nette 560.000 guineas ging Maurimo over naar Jill Lamb Bloodstock.
Simon Kerins had de eer om de eerste miljonair van die avond af te hameren: Gan Teorainn, een tweejarige dochter van Saxon Warrior, op zijn beurt een zoon van de Japanse superhengst Deep Impact. Van de elf veulens die Gaan Teorainns moeder gehad heeft, zijn er 10 gestart, die alle 10 in ieder geval één race gewonnen hebben en er maar liefst vier black type hebben, waaronder Gan Teorainn zelf. Met een tweede plaats in een Gr.1 en in een Gr.3 zijn de verwachtingen voor deze grote merrie komend seizoen hooggespannen.
Drie lots later was het de beurt aan Jane Chapple-Hyams ster Saffron Beach, met een snikkende groom aan de binnenteugel. Ondanks dat de ring volledig afgeladen was en de mensen zelfs bij de ingang voor de paarden opeengepakt stonden, kon je een speld horen vallen terwijl de tweevoudige Gr.1-winnaar door de ring geleid werd.
Na wat een eeuwigheid leek te duren, mocht Edmond Mahony Saffron Beach uiteindelijk afslaan voor niet minder dan 3,6 miljoen guineas (ca. €4,4 miljoen).
Saffron Beach staat niet bekend als een makkelijk paard en toen ze stopte bij de ingang van de ring, dacht iedereen even dat ze weer via de ingang naar buiten zou gaan. Het tegendeel was echter waar, en het meest tranentrekkende moment van de avond was aangebroken toen Jane naar het touw kwam om "haar" Saffron Beach nog een laatste aai over haar hoofd te geven…
… gevolgd door mede-eigenaresse Lucy Sangster.
Lucy moest wel echt afscheid nemen, Jane kreeg niet veel later van de nieuwe eigenaren, het team van Najd Stud, te horen dat ze Saffron Beach nog in ieder geval in training mag houden tot en met de Saudi Cup in februari.
Minder geluk had Rachel Davies, de groom van Alcohol Free, die de supermerrie uit de stallen van Andrew Balding naar Australië zag vertrekken voor klanten van BBA Ireland. In tegenstelling tot Saffron Beach, liep Alcohol Free als een lammetje door de ring, maar ook Rachel moest duidelijk haar tranen bedwingen.
De vierjarige dochter van No Nay Never behoort met recht tot de crème de la crème van het ras. Een Gr.1-winnaar fokken, in eigendom of training hebben is al uniek, maar ‘Alchy' heeft er vier op haar naam geschreven in drie opeenvolgende seizoenen: als tweejarige, als driejarige en als vierjarige. Niet alleen dat, ze heeft het ook over verschillende afstanden gedaan — iets wat echt extreem uitzonderlijk is, want de paarden die de snelheid hebben voor de sprints, hebben doorgaans niet het uithoudingsvermogen voor de mijl, middellange afstanden of lange afstanden, en de paarden die dat uithoudingsvermogen wel hebben, hebben over het algemeen niet de snelheid voor de sprints. Alcohol Free heeft zowel in de sprinters- als in de milersdivisie Gr.1 races gewonnen.
Ook hier kon je weer een speld horen vallen en hoewel Ollie Fowlston nog probeerde enkele bieders over te halen er nog even een tonnetje bij te doen…
… viel uiteindelijk toch echt de hamer op 5,4 miljoen guineas en was het ook tijd voor Alcohol Free om de ring te verlaten.
Na de Sceptre Sessions waren de drie wildcards aan de beurt, waaronder de zevenjarige Gr.1 Prix du Cadran-winnaar Princess Zoe. Voor een, vergeleken met de andere prijzen van de avond, schamele 300.000 guineas werd ze weer teruggekocht voor haar eigenaren.
Ondanks dat ‘Zu Zu,’ zoals de trainer en zijn vrouw haar noemen, geen Sceptremerrie was, is ze wel een publiekslieveling en hebben we haar zondag ook op de foto gezet en er zelfs een kleine minishoot van gemaakt met de groom, de trainer en zijn vrouw omdat ze het er zo moeilijk mee hadden om haar te zien gaan. Leuk detail is dat je bij Zoe haar alleen in de positie hoeft te zetten die je wilt, waarna ze als een standbeeld met haar oren naar voren blijft staan tot je klaar bent. Het is dus niet moeilijk om je in te denken hoe geliefd ze is op stal met zo’n karakter.
Hoewel technisch gezien ook geen Sceptremerrie, was The Platinum Queen één van de topstukken van de avond. Deze ultratalentvolle tweejarige schreef dit jaar de Prix de l’Abbaye op haar naam op ParisLongchamp, nadat ze eerder in het seizoen in een race voor tweejarigen op Goodwood al een tijd klokte die sneller was dan die van de oudere paarden in de Gr.3, tweede werd in de Gr.1 Nunthorpe Stakes op York. In zowel de Prix de l’Abbaye als de Nunthorpe versloeg ze daarmee oudere paarden, waarvan velen al zeker één Gr.1 op hun naam hebben staan. Voor maar liefst 1,2 miljoen guineas werd ze overgedragen aan Katsumi Yoshida van Northern Farm in Japan.
De December Mare Sale is een zogenaamde select sale, wat inhoudt dat de catalogus wordt ingedeeld op kwaliteit van de paarden en beoogde waarde. Op woensdag was de gemiddelde verkoopprijs al gedaald van 281.276 guineas naar 21.236 guineas. Op donderdag was, buiten het handjevol paarden dat voor meer dan 20.000 guineas van eigenaar wisselde, het spannendste deze rabicano die vanuit The Royal Studs aan Selwood Bloodstock verkocht werd voor niet meer dan 7.000 guineas.
(Alle foto’s zijn ©Tattersalls en zijn vrij te gebruiken met naamsvermelding.)
Nieuw dit jaar waren de zogenaamde Sceptre Sessions met merries die geselecteerd waren op hun uitzonderlijke prestaties hebben op de renbaan, in de fokkerij of die op papier veel potentie hebben om uitzonderlijke fokmerries te worden. De topper van de avond was de door Andrew Balding getrainde Alcohol Free, die voor 5,4 miljoen guineas (ca. €6,6 miljoen) afgehamerd werd.
Daar begon de veiling, en mijn werk, echter niet mee. Ik ben inmiddels in dienst van Tatts als huisfotografe en samen met de fotografe die er al werkte (en die mij had benaderd of ik het leuk zou vinden om naast haar aan de slag te gaan bij Tatts en het uiteindelijk van haar over wil nemen), ben ik zondag en maandagochtend op pad geweest om de merries waarvan ze verwachtten dat ze een half miljoen of meer op zouden brengen in de Sceptre Sessions, op de foto te zetten voor het marketingteam.
Maandag - eerste veilingdag
Mijn eerste stop op maandagochtend was Tweenhills Stud, waar twee merries wachtten om te poseren voor hun stand- en hoofdfoto, waaronder de mooie Create Belief.
Deze vierjarige merrie is een Gr.3-winnaar en verwacht komend jaar haar eerste veulen van de Australische superster, en Tweenhills resident Zoustar. Voor 200.000gns bracht ze niet de beoogde half miljoen op, maar vertrekt ze wel naar de in Kentucky gevestigde Hunter Valley Farm.
Iconisch voor Tattersalls is the fox onder zijn koepeltje. Op oude schilderijen die op het complex hangen, zie je hoe Tattersalls door de jaren heen veranderd is, maar de vos is in vrijwel elk schilderij te zien.
Onderdeel van ons werk voor Tattersalls is ook het schieten van portretten. Die foto’s zijn meestal wat minder creatief dan deze van Kirsten Rausing, erfgename van het Zweedse bedrijf Tetra Pak en eigenaresse van het succesvolle Lanwades Stud, waar onder andere Alpinista, de Arc de Triomphe-winnaar van dit jaar gefokt is. De twaalfjarige Alegra die hier voor haar langs loopt, was misschien niet meer in eigendom van KR, is ook afkomstig van Lanwades, dus ze kwam even kijken hoe de merrie het deed in de ring. Met 125.000 guineas niet slecht in ieder geval!
De dame tegen wier rug je in deze foto aankijkt, is George, één van de zogenaamde runners. Rondom de ring en op het rostrum staan zogenaamde bid spotters, die opletten wie er bieden, en op het rostrum staan ook de ‘dames met de klemborden,’ de runners. Nadat de veilingmeester een paard afslaat, zijn zij degenen die meteen met de benodigde formulieren naar de kopers gaan ter ondertekening. De kopers nemen die formulieren vervolgens mee naar een loket in de Sales Office, waarna de koop officieel gemaakt wordt.
Ondanks dat de Sceptre Session van maandag niet de supersterren van dinsdag op de lijst had staan, was het toch nog vol genoeg in de ring. De jongen die met zijn rug naar de ring staat, is één van de bid spotters.
Topper van de maandag was de 9-jarige Archangel Gabriel, moeder van stakeswinnaar Ville De Grace, die op dinsdag voor 2 miljoen guineas van eigenaar wisselde. Voor Archangel Gabriel moest Hunscote Stud “slechts" 800.000 guineas neertellen.
Dinsdag - tweede veilingdag
Omdat al het fotomateriaal dat wij schieten voor Tattersalls vrij te gebruiken is en ook door veel media gebruikt wordt, maken we pas foto’s in de ring vanaf een bepaalde prijs. Was dat op maandag nog 200.000 guineas, op dinsdag ging die drempel omhoog naar 500.000. Er is immers niemand die op dit soort grote dagen gaat schrijven over een paard dat 50k gekost heeft, dus tenzij het mensen of paarden zijn die we kennen, maken we geen foto’s van paarden die onder die prijzen verkocht worden.
Tatts wilde echter foto's van álle Sceptremerries, ongeacht de prijs, en dus had ik de twijfelachtige eer om tijdens beide sessies tussen het publiek te zitten, tegenover het rostrum zodat ik zowel de paarden kon fotograferen wanneer ze voor de veilingmeester langs liepen, als het grote bord met de prijzen. Tot het begin van de sessie hadden we het vrij rustig, aangezien er maar één paard voor 500.000 of meer verkocht werd.
Dat was echter stilte voor de storm, want nadat de eerste Sceptremerrie van de dinsdag, Maurimo, de ring binnenkwam, was het vier uur lang aan de lopende band foto’s schieten, overzetten naar m’n laptop en weer door. Voor een nette 560.000 guineas ging Maurimo over naar Jill Lamb Bloodstock.
Simon Kerins had de eer om de eerste miljonair van die avond af te hameren: Gan Teorainn, een tweejarige dochter van Saxon Warrior, op zijn beurt een zoon van de Japanse superhengst Deep Impact. Van de elf veulens die Gaan Teorainns moeder gehad heeft, zijn er 10 gestart, die alle 10 in ieder geval één race gewonnen hebben en er maar liefst vier black type hebben, waaronder Gan Teorainn zelf. Met een tweede plaats in een Gr.1 en in een Gr.3 zijn de verwachtingen voor deze grote merrie komend seizoen hooggespannen.
Drie lots later was het de beurt aan Jane Chapple-Hyams ster Saffron Beach, met een snikkende groom aan de binnenteugel. Ondanks dat de ring volledig afgeladen was en de mensen zelfs bij de ingang voor de paarden opeengepakt stonden, kon je een speld horen vallen terwijl de tweevoudige Gr.1-winnaar door de ring geleid werd.
Na wat een eeuwigheid leek te duren, mocht Edmond Mahony Saffron Beach uiteindelijk afslaan voor niet minder dan 3,6 miljoen guineas (ca. €4,4 miljoen).
Saffron Beach staat niet bekend als een makkelijk paard en toen ze stopte bij de ingang van de ring, dacht iedereen even dat ze weer via de ingang naar buiten zou gaan. Het tegendeel was echter waar, en het meest tranentrekkende moment van de avond was aangebroken toen Jane naar het touw kwam om "haar" Saffron Beach nog een laatste aai over haar hoofd te geven…
… gevolgd door mede-eigenaresse Lucy Sangster.
Lucy moest wel echt afscheid nemen, Jane kreeg niet veel later van de nieuwe eigenaren, het team van Najd Stud, te horen dat ze Saffron Beach nog in ieder geval in training mag houden tot en met de Saudi Cup in februari.
Minder geluk had Rachel Davies, de groom van Alcohol Free, die de supermerrie uit de stallen van Andrew Balding naar Australië zag vertrekken voor klanten van BBA Ireland. In tegenstelling tot Saffron Beach, liep Alcohol Free als een lammetje door de ring, maar ook Rachel moest duidelijk haar tranen bedwingen.
De vierjarige dochter van No Nay Never behoort met recht tot de crème de la crème van het ras. Een Gr.1-winnaar fokken, in eigendom of training hebben is al uniek, maar ‘Alchy' heeft er vier op haar naam geschreven in drie opeenvolgende seizoenen: als tweejarige, als driejarige en als vierjarige. Niet alleen dat, ze heeft het ook over verschillende afstanden gedaan — iets wat echt extreem uitzonderlijk is, want de paarden die de snelheid hebben voor de sprints, hebben doorgaans niet het uithoudingsvermogen voor de mijl, middellange afstanden of lange afstanden, en de paarden die dat uithoudingsvermogen wel hebben, hebben over het algemeen niet de snelheid voor de sprints. Alcohol Free heeft zowel in de sprinters- als in de milersdivisie Gr.1 races gewonnen.
Ook hier kon je weer een speld horen vallen en hoewel Ollie Fowlston nog probeerde enkele bieders over te halen er nog even een tonnetje bij te doen…
… viel uiteindelijk toch echt de hamer op 5,4 miljoen guineas en was het ook tijd voor Alcohol Free om de ring te verlaten.
Na de Sceptre Sessions waren de drie wildcards aan de beurt, waaronder de zevenjarige Gr.1 Prix du Cadran-winnaar Princess Zoe. Voor een, vergeleken met de andere prijzen van de avond, schamele 300.000 guineas werd ze weer teruggekocht voor haar eigenaren.
Ondanks dat ‘Zu Zu,’ zoals de trainer en zijn vrouw haar noemen, geen Sceptremerrie was, is ze wel een publiekslieveling en hebben we haar zondag ook op de foto gezet en er zelfs een kleine minishoot van gemaakt met de groom, de trainer en zijn vrouw omdat ze het er zo moeilijk mee hadden om haar te zien gaan. Leuk detail is dat je bij Zoe haar alleen in de positie hoeft te zetten die je wilt, waarna ze als een standbeeld met haar oren naar voren blijft staan tot je klaar bent. Het is dus niet moeilijk om je in te denken hoe geliefd ze is op stal met zo’n karakter.
Hoewel technisch gezien ook geen Sceptremerrie, was The Platinum Queen één van de topstukken van de avond. Deze ultratalentvolle tweejarige schreef dit jaar de Prix de l’Abbaye op haar naam op ParisLongchamp, nadat ze eerder in het seizoen in een race voor tweejarigen op Goodwood al een tijd klokte die sneller was dan die van de oudere paarden in de Gr.3, tweede werd in de Gr.1 Nunthorpe Stakes op York. In zowel de Prix de l’Abbaye als de Nunthorpe versloeg ze daarmee oudere paarden, waarvan velen al zeker één Gr.1 op hun naam hebben staan. Voor maar liefst 1,2 miljoen guineas werd ze overgedragen aan Katsumi Yoshida van Northern Farm in Japan.
De December Mare Sale is een zogenaamde select sale, wat inhoudt dat de catalogus wordt ingedeeld op kwaliteit van de paarden en beoogde waarde. Op woensdag was de gemiddelde verkoopprijs al gedaald van 281.276 guineas naar 21.236 guineas. Op donderdag was, buiten het handjevol paarden dat voor meer dan 20.000 guineas van eigenaar wisselde, het spannendste deze rabicano die vanuit The Royal Studs aan Selwood Bloodstock verkocht werd voor niet meer dan 7.000 guineas.
(Alle foto’s zijn ©Tattersalls en zijn vrij te gebruiken met naamsvermelding.)
Bedankt voor het delen.
ik blijf het een interessante wereld vinden. Zo anders dan de dressuur/springwereld 
