Ook met bovenstaande verhaal erbij van pluisje?
Elk “ geval “ is individueel en moet ook zo bekeken worden.

Ik had de whitepaper al eerder gelezen en er staan echt goede dingen in. Jammer dat dit 'minimum' aan eisen op zoveel plaatsen al niet behaald wordt. Ook gewoon hele simpele dingen als de hoeveelheid ruwvoer of de tijd dat ze zonder mogen staan.

Ik zeg ook niet dat het paard ingeslapen moet worden om redenen van te lang Bute he..het zou voor mij in ieder geval geen pijnstiller zijn die ik lang zou willen geven omdat het echt serieuze consequenties voor de maag kan hebben. Wil niet zeggen dat er geen andere pijnstilling mogelijk is met minder bijwerkingen.

Paard was stok kreupel en stond vooral veel stil. Ze stonden snachts op de paddock en overdag op het weiland. Het is echt zo’n baldadig type dat als jij een vrolijk sprintje trekt dat de gras plaggen dan om je oren vliegen. Altijd rennen en spelen. Hij stond de hele dag op 1 plek ongelukkig te zijn.. als het weiland open ging sochtens dan bleef hij gewoon staan. Te veel moeite om de track op te lopen voor het gras. Alle levenslust uit de ogen. En ik vind hem mager. Heb een filmpje gemaakt van het kreupele paard en die eerst geappt naar een bevriende dierenarts van mij. Die zei; deze is rijp voor euthanasie. Hij is op, het leven is eruit. Hij heeft pijn en hij lijdt.

Zelfde filmpje naar de eigenaar gestuurd. Heb erbij gezegd dat ik wilde dat er wat ging gebeuren. Die zei, ik zie het, voordat ik een besluit neem wil ik er eerst een dierenarts bij. Nou helemaal prima.

Conclusie dierenarts: het is een oud paard en bij ouderdom hoort ongemak. Het is logisch dat hij wat stram en stijf is en daardoor niet meer speels is. We worden zelf ook minder soepel als we ouder worden. Ouder worden is nou eenmaal ongemakkelijk. Z’n vacht glanst en hij is wel dun maar niet echt mager dus hij is niet op. Mensen leven ook jaren op pijnstillers dus dat kan niet zoveel kwaad. Accepteer maar gewoon dat een oud paard niet meer zo fijn kan leven als hij deed toen hij jong was. Als hij te veel pijn heeft mag hij wat bute.

Sorry hoor maar een paard dat apathisch in een hoekje staat en de moeite niet neemt om naar de wei te lopen vind ik niet een beetje ongemakkelijk oud. Paard werd mager en ik voerde hem al vanalles bij om hem op de been te houden. Eigenaar vond dat we eerst maar de bute moesten proberen. Daar zijn we mee begonnen en ik heb het afgebouwd naar de laagst mogelijke dosering waarbij hij niet 100% gemakkelijk is maar wel kwaliteit van leven heeft. Nu op 1/3 zakje is hij attent en sjokt lekker de wei rond. Gaat interactie aan met de andere paarden en leeft gewoon echt. Uit z’n plaat gaan doet hij niet maar de andere paarden zijn ook niet zo speels. Ik heb gezegd dat zolang dit prima loopt en hij niet lijdt dat ik dat prima vind zo. Het is een onwijs lief paard en zie hem nog niet graag gaan eigenlijk. Maar lijden wil ik niet dat ze hoeven te doen.

a op die manier, dan ben ik het helemaal met je eens

Deze zin wordt wel heel erg uit z’n verband getrokken op deze manier als je de rest van mijn verhaal leest

Pluisje: Dankjewel, zo begrijp ik het helemaal.

En zeker als je ziet dat hij op leeft door de Bute dan duidt dat inderdaad op dat hij zoveel pijn heeft dat hij niet meer gelukkig is zonder pijnstilling. Ik snap de gedachtegang van de dierenarts, maar ik denk dat hij het onderschat. Dit is wel een lastig grijs gebied.

Ik denk als het mijn paard zou zijn dat ik hem dan nog een weideseizoen zou geven met de pijnstilling en dan voor de winter in zou laten slapen omdat artrose en alles ook alleen maar erger en pijnlijker wordt in de winter. Kan me haast niet voorstellen dat een dierenarts dit dan nog zou weigeren, maar ik begrijp de frustratie als dat wel zo is.

Bij ons is het hele jaar weideseizoen

Als het mijn paard was geweest was hij hoe dan ook vorig jaar juni meteen ingeslapen. Ik vind het niet zo interessant hoe of wat en wie wat wel of niet vindt, ik probeerde alleen te duiden dat in mijn omgeving wat betreft inslapen absoluut niet de beste route voor het paard wordt gevolgd maar dat verantwoordelijkheid kunnen nemen voor je eigen paard staat of valt met medewerking van een dierenarts. En dit soort verhalen zijn er bij ons in de buurt veel en veel te veel

Oke maar wat ik mis in het verhaal is, de eigenaar heeft niet duidelijk tegen de DA gezegd dat ze wilt dat het paard ingeslapen wordt. Alleen zijn mening gevraagd..dan snap ik dat een DA nog wat wilt proberen.

Als ik hier een paard in wil laten slapen dan bel ik de kliniek waar we dat altijd laten doen en dan vraagt de assistente naar de reden. Ik maak vervolgens een afspraak en paard wordt gewoon ingeslapen.

Tja als de eigenaar zelf het paard nooit ziet dan is de noodzaak ook niet zo groot he. Meteen een leerschool voor mij dat er nooit meer een paard van een ander in mijn zorg komt te staan..

Maar zoals gezegd hij staat er nu redelijk acceptabel bij dus zo lang dat zo blijft laat ik het zijn en geniet ik van hem. Als het weer lijden wordt dan vecht ik voor hem

Iedereen die zelf veel pijn heeft gehad weet dat pijnvrij door pijnstillers een utopie is dat niet bestaat. Het maakt het vaak wel dragelijk voor een periode (en die periode gaat voorbij).

Dat is ook het enige wat je kunt doen, altijd vervelend als je geen zeggenschap hebt en een paard ziet lijden.

En dan lijkt me de tijd ook daar om het dier in te laten slapen. Preventief inslapen wanneer iets met pijnstilling nog te managen is zou ik niet doen voor mijn paard. Maar Pluisje heeft een ander probleem en dat is een eigenaar die geen verantwoordelijkheid lijkt te willen nemen.

Jup.. been there Done that.. het het is zo’n geruststelling dat je je dieren dat niet aan hoeft te doen. Theoretisch gezien dan… als iedereen z’n morele compas volgt.

Ik heb zelf ook een pssm-er staan. Die heeft af en toe ook veel pijn. Als ze veel stress krijgt krijgt ze een aanval. Dan heeft ze twee of drie dagen verschrikkelijk veel pijn. Daarna zijn er twee tot drie weken hersteltijd met wisselend pijn en of ongemak waarna ze weer herstelt en een prima leven heeft. Dat weet ik inmiddels en daar moet je dan maar gewoon even doorheen zogezegd. Zo’n aanval is gemiddeld eens in de twee a drie jaar. Fijn? Nee! Acceptabel voor mij: ja we doen het er maar mee. Maar dat heeft een begin en eind, dus dat vind ik heel anders dan een chronisch en steeds iets erger wordende situatie

Mee eens, zolang je weet dat er nog herstel mogelijk is pijn relatief en te bestrijden met pijnstilling. Zodra er geen herstel meer mogelijk is en pijn zo erg wordt dat het vaak ook door de pijnstilling komt en alleen maar erger gaat worden dan is het fijn dat wij als mensen een dier de verdere lijdensweg kunnen besparen.

Om niet alleen in pluisjes voorbeeld te blijven hangen wat gelukkig niet altijd zo is. Nadeel is vooral dat zij de eigenaar niet is, niet perse de dierenarts die niet wil.


Dit is enorm minimaal schrijft ze.
Maar de voorbeelden hier op bokt zelfs vlogen deze week al weer om de oren met waar het nog veel minimaler is.
Het word toch eens echt tijd dat paarden eigenaren eens stoppen met een paard kopen als het gewoon niet aan deze zeer minimale eisen gestald kan worden.
Het is geen recht om een paard te hebben, maar een luxe.
Kun je die luxe niet betalen of wil de reistijd niet of welke smoes ook. Bij een stal die de zeer minimale aanbevelingen niet kan geven aan een paard, koop er dan geen.

Ja ik weet dat ik daar een hele groep mee tegen het zere been schop.
Met een half uurtje buiten in een 10x10 paddock.
Maar echt, waarom?
Vroeger kon men zich nog verschuilen achter, ik wist niet anders. Woon in een gebeid waar dat allemaal zo is en vond het daarom gewoon.
Maar tegenwoordig zijn we met 1 muisklik de hele wereld over.
Informatie over van alles is er te vinden.
En de smoes, ik wist niet dat een paard minimaal 4 uur buiten moet staan op een stuk waar hij kan rennen gaat er bij mij niet meer in.

Zolang bute geven is sowieso niet gezond. Ik bedoelde met het verhaal over het ongeluk, daardoor de zware artrose waardoor bute geven nodig is om hem pijnvrij te houden. Artrose gaat nooit over he… Daarom vind ik daar wat van.

Beetje onzinnig dan ook om de dierenarts verwijten te maken, terwijl het probleem natuurlijk bij de eigenaar ligt.

Op de vraag van sommige mensen:
een uniek paarden leven beëindigen omdat het je even niet meer uit komt vind ik onacceptabel en getuigen van een gebrek aan liefde voor het dier.

De stelling dat "je nooit te vroeg kan zijn" vind ik complete onzin.
Het kan best moeilijk zijn om het juiste moment te bepalen, maar zoals je te laat kan zijn, kan je ook te vroeg zijn.

Een paard dat een prima kwalitatief leven kan leiden zolang jij er niet op gaat zitten laat je imo niet inslapen. En nee, zou ik ook zeker niet de handel insturen. De verantwoordelijkheid voor een paard houdt niet op als rijden er niet meer inzit.
Het is geen wegwerpartikel.

Gebeurt lang niet altijd DP, maar ben het volledig met je laatste bericht eens.

Nou de dierenarts heeft toch echt duidelijk aaangegeven dat hij het paard niet ging laten inslapen en dat ze het maar moest accepteren dat ouder worden niet prettig en pijnvrij is. Als de dierenarts hem wel had willen laten inslapen dan was dat die week gebeurd. Dus niks schuld van de eigenaar. Houding van de dierenarts. En dit is niet het enige paard dat er op deze manier nog loopt in onze omgeving.

Ik heb mijn zorgen daarover uitgesproken naar die bevriende dierenarts en die zei dat ze datzelfde ook heel veel hoort in haar omgeving. Ze was uit eten geweest met een club paardenmensen uit de regio. Ze waren met 27 mensen en daarvan hadden er 8 een paard staan die ze wilden inslapen omdat hun leven lijden was, en bij alle 8 had de dierenarts gezegd dat ze het niet gingen doen. Twee hadden het er niet bij laten zitten en net zo lang dierenartsen afgebeld tot er eindelijk 1 was die het wel ging doen. Die andere 6 paarden lopen dus nog steeds ongelukkig te zijn.

Je bent toch niet afhankelijk van die ene dierenarts??
In je profiel zie ik dat je in de Achterhoek woont? Daar weet ik sowieso een goede kliniek die daar heel anders mee omgaat.
Als je paard geen waardig leven meer kan leiden, en de enige uitweg inslapen is, dan lijkt me sterk dat geen enkele dierenarts dat zal beamen.
Maar het paard doet het volgens jou "redelijk acceptabel", ondanks dat je hem 3/4 jaar geleden al wilde laten inslapen.
Het verhaal zal wel wat haken en ogen hebben..

Ouder worden mag inderdaad. En natuurlijk zijn daar grenzen aan.
Maar het paard willen laten inslapen omdat je een nieuwe wil, maar er maar ééntje kunt betalen (en die reden heb ik heel vaak meegemaakt) vind ik onbegrijpelijk en niet acceptabel.

Als je mijn berichten goed had gelezen dan was deze vraag al beantwoord geweest.

Ik heb geen vraag hoor
Jij verzorgt al een tijdje een paard waarvan je vindt dat het geen kwalitatief goed leven meer kan leiden, en je laat die situatie bestaan. De eigenaar laat het afweten, en jij in principe ook.
Dat is jullie keuze, en verantwoordelijkheid, niet die van de dierenarts.

Dat gezegd hebbende, ben ik natuurlijk ook niet altijd even tevreden geweest over dierenartsen, maar dit afschuiven van verantwoordelijkheid is me een beetje tekort door de bocht.

Nee hoor. Ik heb wel degelijk eisen gesteld. Ik heb gezegd dat hij zo lang ik het acceptabel vind mag blijven. Zonder pijnstilling was hij niet acceptabel naar mijn maatstaf dus ik heb gezegd dat ze er iets aan moest doen. Dat heeft ze gedaan. Ze heeft er een da bij gehaald voor advies, eigenlijk om hem in te laten slapen. De da gaf aan dat niet te willen en dat ze hem op pijnstillers moest zetten. De eigenaar heeft aan mijn eis voldaan dat ik hem niet in de wei wilde hebben met pijn. Nou nu heeft hij een acceptabel leven volgens de dierenarts. Gemiddeld genomen ben ik het daar wel mee eens. Je kunt je afvragen of het eerlijk is om een paard te laten lopen dat niet zonder pijnstillers kan. Ik denk daar zo het mijne van maar dat is een verschil van inzicht. Blijkbaar heeft een dierenarts daar een andere mening over. Hij zal het wel weten denk ik dan. Wat moet ik er meer van zeggen? Ik ben het wel met meer dingen niet eens maar als de eigenaar iets zo wil, wie ben ik dan? Het is en blijft niet mijn paard. Het enige dat ik kan zeggen is ik wil dat je hem ophaalt en wil hem niet meer hier hebben. Dat is zeker niet in het belang van het paard. Dus alles op mij afschuiven vind ik niet netjes van je

Als je merrieś hebt die gevoelig zijn voor tweelingdracht is het wel degelijk essentieel.