Volgens mij geldt het ook niet allleen voor beroep ruiters mijn dochter rijd Zzl en traint hier hard voor maar geeft paard ook andere afleiding zo gaat haar vriendin met hem springen en crossen en dan krijg je vaak commentaar dat ze dat niet snappen waarom je een goed dressuur paard dan laat crossen nou antwoord is makkelijk omdat hij dat leuk vind en afwisseling voor ieder paard goed is ongeacht wat het is spring dressuur of manege paard

En zo zijn er ook zat die de toko afbreken als de vrachtwagen geladen wordt, zonder hun, die de wagen oprennen als ze wel mee mogen. Dat kan je volgens mij ook interpreteren als dat ze het leuk vinden

laat ze fijn denken, afwisseling is heel stimulerd, inspirerend, brengt fysieke en mentaal de balans, . dat is toch het belangrijkst

En toch is dat ook maar jouw interpretatie, en zal een ander van mening zijn dat je je paard gewoon niet goed onder controle hebt.

Ik laat mijn hond ook heel veel kiezen, omdat ik denk dat ze daar blij van wordt. Maar het is mijn invulling. Er zijn ook veel honden en paarden die graag willen dat jij de leiding neemt, en die alleen maar gestresst worden van de onduidelijkheid.

Ik denk dat juist daarom een objectieve blik van iemand die er verstand van heeft, maar geen persoonlijke belangen heel goed is

En daarmee zeg ik niet dat mensen het niet goed zien, ik denk dat er best veel mensen zijn die hun dier goed kennen, maar iedereen slaat de plank weleens mis, en soms heel erg mis.

Maar ik denk dat je objectiviteit benadeeld wordt (je in het algemeen, niet persoonlijk op iemand gericht) door er allerlei randzaken bij te halen, zoals de recreatiesport en dergelijke. Het lijkt me dat er objectieve standaarden zijn om welzijn aan af te meten, of in ieder geval moeten zijn.
Dat lijkt mij zinvoller dan steeds te schoppen naar andere takken van sport. Want er is altijd iets wat slechter is, maar two wrongs don't make one right.

Objectiviteit en mensen is meestal niet echt een combi…

Wat is je punt?

Dat je idee mooi is, maar praktisch onuitvoerbaar

mijn mening dus...

Klopt en bovendien willen we misschien helemaal niet naar een paardenwereld waarin alles platgeslagen is in een speurtocht naar de meest objectieve en juiste keuze.

Ik heb 1 paard die echt genoot van ritten in mijn veewagen
Allemaal gingen ze er makkelijk op, maar Jam rende er op.
Hij is zelfs een keer een veewagen van een ander in gerend die leeg en open op ons terrein stond toen ik even niet oplette.
Eigenaar van de wagen vond het grappig en zei "zo! Blijkbaar heb ik er nu een mooie vos bij"
Die vond het heerlijk om uit het raampje te turen. (En probeerde soms gestolen spullen of stukken peen uit het raampje te gooien waar ik dan weer minder blij mee was )
Hij vond sowieso ook elke bestemming leuk. Wedstrijden, hoe groter hoe beter, dat was volgens hem helemaal fantastisch, veluwe lekker boscrossen ook leuk.
Jam had niet zo veel met andere paarden. Vond het prima alleen op de wagen. Maar met z'n tweeën was ook prima.

Uni ging er prima op, maar die haatte lange ritten alleen, alles na 15 min was geschop tegen de achterwand.

Stond hij met een paard samen was het prima. Korte stukken ook... dus voor lange stukken zorgde ik altijd dat er een paard naast stond.
Heb zelfs een keer een vreemde mee opgepikt in Delft onderweg naar de almelose ruiterdagen
Hij blij, ik blij... en veewagen heel
Naar de Veluwe etc ging er meestal al iemand mee. Dus was hij tevreden.
Igor vind het niet perse erg... maar ook niet bijster leuk. Hij laadt makkelijk en schikt zich in zijn lot
De bestemming vind hij meestal leuker, en het hooinet.

Die schaar ik ook onder de paarden die het leuk vinden om mee te gaan.

Ken er ook genoeg die doodongelukkig worden van altijd hetzelfde, of teveel alleen maar in de wei/paddock staan.

En zo zijn ze er ook die daar weer helemaal gelukkig van worden, het is zo individueel.

Ik geloof ook absoluut in de belangrijkheid van afwisseling, lekker springen met een dressuurpaard worden ze handig van. (tenzij ze echt geen talent hebben en hun nek breken over een sprongetje dan kun je beter iets anders verzinnen )

Ik weet in ieder geval zeker dat er mensen zijn die vinden dat mijn paard veel mag bepalen. Dat hoor ik weleens

Tussen laten kiezen en een mening mogen hebben en onduidelijkheid zit wel een verschil. Het is namelijk niet zo dat je ze aan hun lot over laat.

Maar een paard kan prima zelf bepaalde keuzes maken.
Dat moet ook wel anders zou de soort niet overleven.
Aan mij de taak om te kijken of het ook een handige keuze is in een mensenwereld.

Dat is natuurlijk absoluut zo

Onafhankelijke parameters bedenken voor dit soort dingen is denk ik ook vrij lastig.

Waarom zou ik geen controle hebben?
Hoe zie jij de situatie dan voor je?

verbaas me dan wel dat ik vaak ruiters ook met buitenruiden hun paard op stang en trens zie rijden, rond en diep, dus gelijk aan in de training alleen buiten

paard buiten moet de "horizon" kunnen afkijk is mij geleerd, dan krijg je pas echt de ontspanning, zie ik toch de meeste niet kunnen/doen

gelijk met u eens je moet het ook maar kunnen of durven

Wat is precies het nut van deze vingerwijzing?

Dat begrijp ik hoor. Ik wilde alleen maar zeggen dat iedereen er zijn eigen uitleg aangeeft.

Zo was mijn paard eens stok kreupel. Ze liep nagenoeg op drie benen. De veearts kwam en wilde haar zien lopen.
Nog een rondje, nog een rondje.. na het zoveelste rondje dapper strompelen stond mijn paard stil en vroeg ik aan de dierenarts of hij genoeg gezien had, want ze kon niet meer.
Zijn reactie was: "jij hebt wel het type paard dat graag zijn zin krijgt"

Tja, zo kan je het ook opvatten

Deed ik ook weleens hoor, bij bepaalde paarden. En dressuurmatig trainen deed ik ook in het bos, afgewisseld met lekker lange teugel. Juist die brede paden zijn geweldig om zijgangen te oefenen.

Niet perse rond en diep dan, maar wel als ze lastig waren. (ook zonder S&T overigens)

Het is maar hoe je t bekijkt, ik rij niet zoals jij beschrijft, maar train nagenoeg alleen buiten.
Ten tijde van de training is mijn paard altijd ontspannen
En een lekker stuk (volledig) los teugeltje stappen en soms draven hoort er ook altijd bij.
Waarom zou je dat niet durven?

Mensen zijn bang dan de controle te verliezen, denk ik?
Er zijn heel veel bange ruiters.

Het is ook wel wat anders om met een hoog in het bloed staand ril atletisch dressuurpaard buiten te rijden, of op een Fjord bij wijze van spreken. (niks ten nadele van die Fjord)

Helaas gebeuren er ook meer ongelukken met dat soort paarden weet ik helaas ook uit ervaring. Het is ook echt niet altijd leuk of relaxt. En nee, ik was geen bange ruiter..
Reed al vanaf kinds af aan in het bos met allerlei soorten paarden, maar dat was toch wat andere koek.

Neemt niet weg dat er natuurlijk ook wel bange ruiters zijn, maar imo wordt die term nog weleens onterecht en te snel gebruikt.

Volgens mij wordt het laatste helemaal niet snel gebruikt, laat staan te snel.

Het argument Fjord versus dressuurpaard is weer zo een gechargeerde en kort door de bocht opmerking.

vingerwijzing???

Nou het is puur gebaseerd op eigen ervaring met heel erg veel verschillende soorten paarden..maar goed, dat is natuurlijk niet wat men wil horen. Het is makkelijker om alle dressuur ruiters bange poeperds te noemen.