Sport
Afbeelding ter illustratie. Foto: Marlies Trap Fotografie
Dit artikel is een opiniestuk, het geeft de mening van de schrijver weer. Dit stuk is geschreven door Hans-Christian Matthiesen voor de website Eurodressage.com. Matthiesen is de voorzitter van de International Dressage Officials Club (IDOC) en internationaal FEI 5*-jurylid.
Vergaderingen tijdens concoursen
De FEI heeft alle belanghebbende organisaties uitgenodigd voor een vergadering in Riyadh. Het was een constructieve bijeenkomst, waar we de kans hebben gekregen om bepaalde voorstellen voor veranderingen in de dressuur te bespreken. Een algemene discussie over de koers van de sport en een goede mogelijkheid om samen te zitten en de verwachtingen uit te spreken. Naast de FEI en afgevaardigden van de belanghebbende organisaties (de IDOC werd vertegenwoordigd door twee juryleden en één steward), waren er ook bestuursleden, vertegenwoordigers van de ruiters, bestuursleden, leden van het veterinair comité, de voorzitter van de FEI en de directeur dressuur van de FEI.
In Hagen organiseerde de IDRC (International Dressage Riders Club) al een bijeenkomst met ruiters en juryleden. Dit was ook een goede mogelijkheid om met elkaar het gesprek aan te gaan. Het was een vruchtbare bijeenkomst en we waren het er allemaal over eens dat we deze meeting regelmatig willen gaan organiseren. Het idee hierachter is dat we ons meer willen verenigen in de sport. Zelfs als we soms wisselende opvattingen hebben, is het belangrijk om de discussie te blijven aangaan.
Het format voor de vergaderingen kan nog veranderen, maar het belangrijkste is om de dynamiek en de discussie gaande te houden.
Afgelopen weekend was het CDIO in Compiegne, daar hadden we ook een bijeenkomst met vertegenwoordigers van de FEI, het dressuurcomité, ruiters, trainers, chef d’equipes, organisatoren en juryleden, inclusief de jury voor Parijs. We hadden goede en eerlijke discussies over het jureren en andere relevante punten.
Moeilijke tijden
Ik denk dat ik voor veel juryleden kan spreken als ik zeg dat we momenteel ‘moeilijke tijden’ doormaken. Op dit moment ligt onze sport onder een vergrootglas en helaas om negatieve redenen, zoals met betrekking tot welzijn.
Welzijn is het hart van onze sport en als juryleden hebben wij de verantwoordelijkheden die daarbij horen, omdat wij ‘de beste plaatsen van het concours hebben’.
Als we worden geconfronteerd met zaken die ons zorgen baren, dan moeten wij zien te reageren.
Veranderingen accepteren
We moeten ons verbeteren en opstaan voor de paarden. We moeten naar de toekomst kijken en beginnen met het accepteren van veranderingen. De opvatting dat we signalen van stress en negatieve spanning binnen de dressuursport zouden negeren, is wijdverspreid, zowel binnen de sport als bij anderen daaromheen. Wat moet zwaarder wegen? Een technisch correcte proef of de expressieve, indrukwekkende, risicovolle rit?
Alle officials zijn verantwoordelijk voor het welzijn van het paard. Sommigen zeggen zelfs dat wij -als officials- een belangrijke rol spelen en de sleutel tot verandering zijn!
Dit zou niet moeten worden gezien als excuses, want er is maar één weg vooruit. Maar al vele jaren ligt de focus in de dressuursport veel te veel op de eensgezindheid en dit op een zodanige manier dat als er teveel verschil of variatie in de resultaten zit, dit wordt gezien als ‘foute jurering’.
Beeld veranderen
Misschien is de tijd rijp om dit beeld te veranderen. Misschien moeten we kijken naar meer ‘directheid’ in de beoordelingen, vooral als het gaat om de evaluatie van stesssignalen en negatieve spanning in de dressuursport.
Aantekeningen als ‘korte nek’, ‘strak in de rug’, ‘spanning’ en ‘open mond/zichtbare tong’ zijn niet ongebruikelijke in de dressuur. Als official moet je beoordelen of iets alleen op dat moment speelt, of dat het constant aanwezig is tijdens de proef. Je moet naar het totaalplaatje kijken en als dat ontsierend is door spanning of weerstand, dan moet er een duidelijke richting zijn in je beoordeling. We kunnen onze ‘positie’ niet als excuus gebruiken, maar ook niet dat het exterieur van het paard niet optimaal is waardoor iets er mogelijk fout uitziet en daarom niet bijdraagt een beter totaalbeeld.
We moeten het totaalbeeld en de harmonie beter beoordelen en de prioriteit geven. Signalen van stress en discomfort, zoals een korte, strakke nek, open mond, zichtbare tong (kleur), gespannen rug, problemen met het ritme, ongelijke passen enzovoorts, moeten zwaarder worden toegerekend in de beoordeling. Als je dit ziet als jurylid, dan moet je puntenaftrek geven en hier een duidelijke opmerking over maken. Dus ja, misschien worden de scores nu wat lager, maar dat heeft een goede reden. Blijf geconcentreerd, en blijf goed werk leveren. De IDOC houdt jullie op de hoogte over de uitkomsten van vergaderingen. Een goed gesprek draagt bij aan vooruitgang.