Juridisch
Foto door Amanda
Een Limburgse zorgondernemer zou miljoenen euro's die eigenlijk voor gehandicapten waren bestemd, hebben achterovergedrukt. Hij kocht er onder meer paarden, horloges en kunst mee. Het onderzoek naar De J. en zijn geliefde (tevens zijn voormalige secretaresse) loopt al jaren. Vanaf vandaag staan ze voor de rechter in Roermond. Wat de uitkomst van de slepende zaak ook is, het leven van het stel is drastisch veranderd. Tot een paar jaar geleden woonden ze in een riante villa met rieten kap in het Zuid-Limburgse gehucht Thull. Nu verblijven ze verderop, in Schinnen, in een flatje boven het plaatselijke Aldi-filiaal. Zijn deur blijft dicht, vertelt hij direct. Eerst de rechtszaak maar. "Daar wacht ik al jaren op, dat ik me kan verdedigen. Dat ik voor miljoenen gefraudeerd zou hebben, is de grootst mogelijke onzin."
Dat ziet justitie anders. De J. zou miljoenen aan AWBZ-gelden, bedoeld voor de ongeveer 1.500 gehandicapte cliënten van De J.'s Stichting Gehandicaptenzorg Limburg (de SGL), hebben aangewend om zijn luxe leven te bekostigen. Zelfs de huur van zijn villa en de hobby van zijn paardrijdende dochter zou betaald zijn met geld dat gehandicapten toebehoorde.
Zo zou hij namens de SGL 22.000 euro hebben overgemaakt naar de manegehouder in Thull. Officieel kosten voor de paarden waar de patiënten van zijn stichting gebruik van maken, maar De J. zou met dat bedrag een paard voor privégebruik hebben gekocht van de manege. Ook zou hij door een zakenrelatie een vals gedateerde brief hebben laten schrijven, waarin hij verklaart dat hij 90.000 euro van de SGL heeft ontvangen voor de overname van een inventaris voor acht werkplekken. In de praktijk zouden met dat bedrag hooguit drie werkplekken gekocht zijn, maar vooral meubels voor De J. zelf.
Zo gaat de lijst verdenkingen maar door. De J. zou voor ruim 300.000 euro onroerend goed en een ton aan paarden verduisterd hebben van de SGL. En voor ruim 70.000 euro kunstvoorwerpen, bijna 35.000 euro aan horloges, 14.000 euro aan audiovisuele apparatuur en bijna 3.000 euro aan fitnessapparaten. Hoe was dit allemaal mogelijk, met collega-bestuursleden en een raad van toezicht om zich heen? Door een angstcultuur te creëren, stelt een ingewijde die anoniem wil blijven. "Wie vraagtekens stelde bij zijn gedragingen, werd door De J. op een zijspoor gezet of zelfs ontslagen."
De J.'s advocaat Sjef Römkens schetst een heel ander beeld. Over een ondernemer pur sang, die de SGL in een paar jaar tijd van een bescheiden stichting wist uit te breiden tot een succesvolle organisatie met tientallen vestigingen. "De SGL begon ook een zorgboerderij, een cadeauwinkel en een taxibedrijf. Maar geen zorginstelling wil natuurlijk koeien en bieten op de eigen balans hebben. Daarom heeft De J. een nevenvehikel opgericht om die activiteiten onder te kunnen brengen. Er zullen best zaken niet helemaal goed gegaan zijn, maar een miljoenenfraude met geld voor gehandicapten is de grootst mogelijke onzin."
Volgens de raadsman gunt niet iedereen een zorgondernemer zijn succes. "Dát ligt hier aan ten grondslag en nu er eindelijk een regiezitting voor de rechtbank komt, kan ik dat haarfijn uitleggen."
En De J. zelf stuurde, kort na het gesprek via de intercom, een e-mail, met een toelichting op zijn kant van het verhaal. Dat het onderzoek sinds 2009 loopt, hij er pas weet van heeft sinds 2010 - en dat het 'nauwelijks te bevatten' is dat er nu pas een regiezitting is. "Mijn verontschuldigingen dat ik u niet te woord stond. Normaal gesproken behoort dergelijk bot gedrag niet tot mijn omgangsvormen."