Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-09-18 22:46

Geplaatst: 11-09-18 22:46

Maar wel leuk

**Geplaatst**: 11-09-18 22:48

Geplaatst: 11-09-18 22:48

Wilde net zeggen,kort

voor degene die via internet terug kijkt kan je doorscrollen tot 5 minuten voor het einde.

**Geplaatst**: 11-09-18 22:48

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 11-09-18 22:48

Op internet staat het nog niet helaas. Zal morgen wel terugkijken ben benieuwd

**Geplaatst**: 11-09-18 23:00

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 11-09-18 23:00

Zo gaaf wat Hinke gedaan heeft en ons eerste gefokte veulen zijn tv debuut.

**Geplaatst**: 11-09-18 23:26

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 11-09-18 23:26

Alleen jammer dat ze dan zeggen dat 160km op 1 dag niet zoveel voorstelt :')

Ben ik het toch niet helemaal mee eens

Maar 1000km in 7 dagen is natuurlijk een verhaal apart!

**Geplaatst**: 11-09-18 23:37

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 11-09-18 23:37

https://nos.nl/artikel/2249990-1-000-ki ... airie.html

**Geplaatst**: 12-09-18 05:56

Geplaatst: 12-09-18 05:56

Jammer dat het niet wat langer was. Maar wel superleuk!

**Geplaatst**: 12-09-18 10:20

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 12-09-18 10:20

Kort, maar wel een heel mooi filmpje zo. Leuk dat de NOS er aandacht aan besteed heeft. Hinke heeft het echt supergoed gedaan, ik vind ook echt dat ze de vet(ste) prijs (pun intended

) gewonnen heeft!!!

**Geplaatst**: 12-09-18 11:12

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 12-09-18 11:12

Wat een leuk stukje!

Zoals ze er over verteld ook! heerlijk

**Geplaatst**: 12-09-18 13:20

Geplaatst: 12-09-18 13:20

Sjimmy schreef:
https://nos.nl/artikel/2249990-1-000-ki ... airie.html

Was dit het stukje dat op tv was ?

Super leuk!

**Geplaatst**: 12-09-18 14:13

Geplaatst: 12-09-18 14:13

AfricanLady schreef:
Sjimmy schreef:
https://nos.nl/artikel/2249990-1-000-ki ... airie.html

Was dit het stukje dat op tv was ?

Super leuk!

Ja!

**Geplaatst**: 12-09-18 14:38

Geplaatst: 12-09-18 14:38

$*\o/*$ ja ik heb het op tv gezien. Manlief trok me letterlijk uit de douche en gooide groot badlaken om me heen. Dankzij hem amper iets ervan gemist. Ik vind het zo'n leuke meid en de filmpjes van die paarden met haar, geweldig. Ik heb er echt van genoten

**Geplaatst**: 12-09-18 18:40

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 12-09-18 18:40

Super leuk filmpje.. Heb het wel gevolgd vanuit dit topic maar had geen beeld bij hinke zelf..echt heel leuk!

**Geplaatst**: 12-09-18 23:38

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 12-09-18 23:38

Ze is ook op jeugdjournaal geweest zie ik leuk

**Geplaatst**: 13-09-18 23:18

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 13-09-18 23:18

Dag 6 staat in teken van de lessen die ik leerde over liefde in de breedste zin van het woord.

Het duurde even voordat ik dit verhaal op papier kon zetten. Ik was aan het denken, herschreef mijn stuk weer omdat ik het zo ontzettend moeilijk vind om dit goed op papier te zetten.

Voordat ik aan de derby mee wilde doen was namelijk de grootste angst (en daarmee ook kritiek) dat ik niet goed op mij zelf zou passen. Ik zou geen grenzen kennen, doorgaan tot ik neer zou vallen en niet goed voor mij zelf zorgen. Kortom ik was niet lief voor mijzelf.

Ik ben daar ontzettend veel mee bezig geweest tijdens ECO-coaching maar ook met de mensen om mij heen. Goed eten, genoeg drinken, RUST nemen, niet overtrainen. Ik vond het moeilijk maar zoals jullie in mijn laatste verslag kunnen lezen, lukt het mij aardig. Het was ook een externe motivatie, doe je het niet dan is de race afgelopen.

Er was 1 ding wat ik niet snapte en nog moeilijk vond. Het lief zijn in je hoofd. Altijd moest ik door, was ik bang dan was ik een aansteller, moest ik opgeven dan baalde ik en was ik boos op mijzelf. Ik wilde het altijd goed doen, gunde mijzelf nooit de tijd om te leren. Het moest perfect en anders ging ik in mijn eentje oefenen zodat ik het de volgende keer perfect kon laten zien.

Altijd doorzetten en het komt wel goed. Helaas verkrampte ik vaak en verloor ik veel energie met deze negatieve gedachten. Ik oefende en oefende en was eigenlijk bewust onbekwaam om deze gedachten om te zetten in een positieve mindset. Deze mindset is nodig om ook te kunnen leren en te kunnen genieten van successen.

Tijdens mijn trainingen in Portugal sprak ik met Ricardina Menezes (een fantastische Portugese sportpsychologe), met haar heb ik paardgereden en ook veel gesproken over deze negatieve gedachten. We spraken over liefde over jezelf, het kunnen toegeven dat je mag leren en daardoor ook meer energie krijgt. Waardevolle les: zorg voor jezelf zoals je ook voor een ander zou doen. Nu ben ik verpleegkundige dus dit was wel een nuttige en praktische tip!
Maar zoals beschreven, ik was bewust onbekwaam en dit zorgde voor frustratie.

Tot dag 6 die ik als 1 van de meeste leerzaamste dagen uit mijn leven tot nu toe beschouw.

Ik begon dag 6 op HS 20. Uiteraard bij de lieve familie Bataar. Moeder Bataar propte mij vol met super lekker brood en gaf mij een dikke knuffel voordat ik wegging. Vader Bataar had een paard voor mij uitgezocht die niet spooky maar wel lekker voorwaarts was. Met tranen in mijn ogen nam ik afscheid van deze prachtige mooie familie. Ik had een leuk paard, stevig en sterk (zie foto 1) en ondanks de hevige mist ging het goed. De mist was heerlijk en het voelde of ik helemaal alleen op de wereld was. Ik kon namelijk niks zien! Joey bracht mij snel naar HS 21.

Daar vroeg ik een jongen welk paard hij zou uitkiezen als hij mee mocht doen aan de race. Hij gaf verlegen antwoord en wees een klein rank paard aan. Binnen 5 minuten zat ik op dit paard en weg waren we weer. Dit was een super leuk paard. Snel maar makkelijk te sturen en energie voor 10. Later hoorde ik dat het, het renpaard van deze jongen was. Ik noemde hem Diamonthino (naar een leuk Portugees paard) en heb hem tijdens de evaluatie ook bedankt dat ik op zijn prachtige paard mocht rijden. We moesten even van de route afwijken want het was erg nat en met een kleine omweg waren we ook snel op HS 22. Het ging super voorspoedig!

Op HS 22 is het beroemde opstap filmpje gemaakt. Dit paard was echt een no nonsens paard. Het deed hem allemaal niks, hij hobbelde gewoon door. Super stabiel, perfecte conditie. Elke dag kwam je wel wilde honden tegen en moest je uitkijken dat ze niet in je benen hapten. Daarom wilde ik ook altijd een snel paard haha! Harry keek echter niet op of om en ging gewoon rustig door. Gaf soms een klein tikje als ze iets te dichtbij kwamen maar verder was hij heel stabiel. Echt een topper, baggerde ook zo door een rivier, deed hem helemaal niks.

Dit kon een super suf verslag worden als HS 23 niet zou bestaan. Alles ging goed. Ik lag mooi op schema om 5 horsestations te rijden zodat ik op dag 7 kon finishen en misschien wel kon aansluiten bij de kopgroep. Harry kwam aan op HS 23. Hartslag was goed en ik kon door.

Uiteraard vroeg ik om een snel paard en ik kreeg een renpaard mee. Ik verheugde mij om daar op te rijden. Het was een mooi rank grijs paard en hij leek op mijn eigen paard. Ik noemde hem dan ook Jaimy. Jaimy ging als een raket er vandoor. ZOOOOO snel. Vergeet alle andere paarden. Die waren Mongoolse manege paarden vergeleken bij Jaimy. Ik vond het prima.

Tot hij het bit pakte.

Dit deden andere paarden ook maar dit paard was anders. Hij draaide zich namelijk om en ging keihard terug naar HS 23. Hij draaide zo snel en schuin dat ik met mijn hand de grond kan aantikken als ik dat wilde. Dat wilde ik niet. Ik wilde hard in galop, snel maar niet schuin als een shorttracker op een niet te sturen paard in het open veld.

Ik was bang. Ik wilde wel van het paard af maar daarmee was ik al te laat. Want hij was al richting zijn huis aan het galopperen. Er zat maar 1 ding op en dat was weer een shorttracker bocht maken. Ik dacht dat dit het einde was van de derby. Ik kan niet beschrijven hoe bang ik was maar ik vergat te ademen en een pure paniek overviel mij. Dit paard was voor mij een duivel.

Er kwam een auto aan van de crew, ze zwaaiden vrolijk naar mij terwijl MAD (sorry, hij verdiende de naam Jaimy niet) cirkeltjes maakte. Het leek een act van een stuntteam maar ik wilde er eigenlijk wel af en hem terug brengen. Maar ik kon er dus niet af want hij was zo wild.

Toen overviel mij een soort rust, ik ging ademen en werd vastberaden. Ik dacht, ‘kom op Hink, dit is de derby, laat zien dat je kan rijden’.
Dit is dan ook mijn ode geweest aan mijn (groot) ouders en alle instructrices en instructeurs die ik heb gehad (voor alle raerderhimruters; in het bijzonder mevrouw Kluvers) en mij hebben leren paardrijden/ omgaan met dieren. Je blijft rustig, gaat nog rustiger zitten, zorgt voor een goeie balans en blijft ademen. En daarna laat je hem gaan.

Ik bleef zitten maar we gingen dwars door alles heen. Maisvelden, rivieren, bergen, schapen, wegen. Dit paard was in staat om de hele 1000 km in zijn eentje te rennen. Dit ging zo door en hoewel het niet comfortabel was kwamen we wel richting HS 24. Volgens mijn coördinaten waren we vlakbij maar moesten we een moeras door. Dit kwam goed uit want in het moeras kon Mad iets minder snel en kon ik misschien hem tot rust laten komen.

Eenmaal aangekomen op de coördinatiepunten in het moeras, was er helemaal niks. Ja 200000 biljoen muggen en een wild paard onder mij. Ik besefte mij meteen dat ik bepaalde coördinatiepunten niet had gekregen want dit kon niet de juiste plek zijn. Even ter duidelijkheid, gers kun je verplaatsen en door de vele regenval werden ze dus ook daadwerkelijk verplaatst naar een betere en vaak drogere plek. Dit leek hier ook het geval maar ze waren vergeten de coördinatiepunten door te geven bij HS 23 en MAD was zo snel geweest zodat de crew mij ook niet op tijd kon waarschuwen.

Daar sta je dan.

In het moeras, je gezicht kapot gebeten door alle muggen. Een paard wat nog steeds in rengalop door het moeras zwemt. Allebei zwart van de modder. Je bent moe, bent al dagen jezelf aan het oppeppen terwijl je alle energie de eerste dag al kwijt bent geraakt. Ik had mij vast gehouden aan het finishen op dag 7 en dit leek nu in het moeraswater te vallen.

Als je fysieke kracht op is dan moet je het hebben van je mentale kracht. Als die wegvalt dan breek je. Boosheid, frustratie maar vooral ook pijn en intense vermoeidheid. Alles kwam naar boven. Van puur verdriet en zwakte ging ik ook nog overgeven.

Op dat wilde paard ja.

Die schrok daar weer van en schoot zo in een struik met doorns. Huilen kon ik alleen nog maar. Dit was het moment dat ik dacht. Ik kan niet meer.

Dit duurde een minuut. In plaats van de stem die zei dat ik een aansteller was, een sukkel die moest doorzetten was er nu iets anders. Er was begrip, iets van zelfliefde. Ik kende dat niet maar besloot te luisteren naar de stem die zei dat het ok was, dat ik mocht huilen. Dat ik het al zo goed had gedaan en nu mij even mocht overgeven aan de emoties.
Dit was iets nieuws en ik kan het iedereen aan raden om eens naar deze stem binnen in jezelf te luisteren. Ik kan met volle overtuiging zeggen dat mijn breakdown heel snel over was en ik mede hierdoor ook kon finishen. Dat ik mij kon herpakken omdat ik begrip had voor de situatie en geen energie meer wilde verspillen aan negatieve gedachten.

Na meer dan een uur kwam er een jeep aanrijden met een dierenarts aan de andere kant van het moeras. Mad was niet moe en ik was hem eigenlijk wel dankbaar dat hij weer als een dolle door het moeras zwom en als een pijl achter de auto aanging. Ik heb duizenden excuses gekregen en ik wil jullie dan ook vragen om respectvol te reageren op dit voorval en de organisatie. Ik heb mega mega veel respect voor deze organisatie en de fantastische vrijwilligers dus ik ervaar zelf geen enkele boosheid.

Het is ok, het is de derby.

Aangekomen bij HS 24 had Mad een hartslag van 54!!! en kon eindelijk iemand mij helpen om af te stappen door hem vast te houden. Ik wilde door, HS 25 was mijn doel en anders ergens halverwege slapen. Ik wilde de rest zien en finishen. Ik had immers nog nooit 5 horsestations gedaan en nu ik ernstig verzwakt was leek die kans ook met de minuut kleiner te worden.

Maar daar was Yanjaa Choyon een super lieve vrouw met geweldige lieve kinderen. Zij en de dierenarts wilden dat ik bleef. Ik zag er moe uit en ze vonden het niet verantwoord dat ik verder trok. Ik wilde alleen blijven als ik de Archibells voor zou blijven en daarmee op plek 7 zou blijven staan. Na een belletje bleek dat zij ongeveer 15 km van mij vandaan waren. Ik vertrouwde het nog niet maar ze kochten mij om met chocolade, haha!. Ik bleef en kreeg een super luxe ger met een eigen wastafel. Ik schrok toen ik in de spiegel keek. Ik was zwart van de modder, vellen hingen aan mijn gezicht en ik was mager als een lijk.

Mijn onrust verdween. Voor mijzelf zorgen was nu prioriteit geworden. Ik besloot mij neer te leggen bij het feit dat mijn doel voor die dag niet gehaald was. Wel wist ik dat ik niet veel langer door kon gaan. Mijn voeten waren gevoelloos geworden en ondanks de wol die ik er om heen had gedaan tegen wonden en loslatende nagels. Vooral het overgeven en daardoor het snelle afvallen zorgde dat ik snel moest gaan finishen.

Er zat niks anders op.

Dag 7 zou D-day worden.

Stay tuned voor dag 7. De dag waar ik al mijn opgedane lessen in de praktijk bracht.

**Geplaatst**: 13-09-18 23:28

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 13-09-18 23:28

Echt hoor super veel respect voor haar. Jezelf laten inzien je verstand te gebruiken.
Rustig blijven en tot rust te komen in je hoofd

**Geplaatst**: 13-09-18 23:33

Geplaatst: 13-09-18 23:33

1 woord

WOW!

**Geplaatst**: 14-09-18 01:05

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 14-09-18 01:05

Wauw, zoveel respect. Echt zo trots.

**Geplaatst**: 14-09-18 06:49

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 14-09-18 06:49

Slik...

**Geplaatst**: 14-09-18 07:14

Geplaatst: 14-09-18 07:14

Jeetje ik heb zoveel respect voor de deelnemers!
Dit is een race die niet alleen lichamelijk veel van je vergt maar ook nog eens mentaal heel uitputtend is.

Ik denk dat je letterlijk in doodsangst op dit paard hebt gezeten.

Endelijk snap ik de extra lus bij dit hs.

**Geplaatst**: 14-09-18 07:23

Geplaatst: 14-09-18 07:23

Wow... heftig hoor. Jammer van die verkeerde coördinaten, maar fijn dat ze dat zo sportief opvat. Het gaat toch veel meer om "to finish is to win" !

**Geplaatst**: 14-09-18 08:06

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 14-09-18 08:06

Wat een geweldig intens verhaal om te lezen. Krijg er kippenvel van en zie de beelden zo voor me! Diep respect

**Geplaatst**: 14-09-18 08:21

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 14-09-18 08:21

Wouw wat prachtig beschreven. Kippevel.

**Geplaatst**: 14-09-18 08:25

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 14-09-18 08:25

Mysterie opgelost, heftig zeg.

**Geplaatst**: 14-09-18 10:48

Re: [BLOG] Mongol Derby 2018

Geplaatst: 14-09-18 10:48

Echt hé, dit is zo niets voor mij ... In het moeras, modder overal, alles kapot en bloedend, 200000 muggenbulten en op een paard dat even uitgecheckt is. Tja, wel zo'n moment dat je een leven lang bijblijft. Daarna word je nooit meer dezelfde.

Topper!