Geplaatst Overige
Foto: FEI Photos
Jongeren die naar de stad trekken, of zelfs het land verlaten. En Italianen die zelf steeds ouder worden. De krimpgebieden in Italië vergrijzen en dat stelt de Italiaanse zorg voor problemen. Bijvoorbeeld de bereikbaarheid van ouderen op het platteland en het bestrijden van eenzaamheid. Roberto Anfosso, dokter in het Noord-Italiaanse Verduno, heeft een ouderwetse oplossing.
Eigenlijk wilde Anfosso profvoetballer worden. Maar omdat hij zijn knie blesseerde, kon dat niet. "Toen besloot ik maar een hobby te kiezen waar iemand anders voor me rent." Sinds zijn veertiende rijdt hij daarom paard.
Anfosso maakt de vacht van de 5-jarige Ambra schoon en zet het zadel erbovenop. Hij krabt de hoeven snel uit en het duwt het bit soepeltjes tussen de tanden van zijn amberkleurige merrie.
Het duurde lang voordat de dokter zijn hobby met zijn werk ging combineren. Hij deed zijn huisbezoeken al tientallen jaren met de auto in de heuvelachtige regio rond Verduno. Maar toen viel het kwartje. "Ineens bedacht ik dat het leuk zou zijn om met een paard door de wijngaarden af te snijden tussen de dorpjes."
Dorpjes als Barolo, van de wereldberoemde wijn. En Alba, bekend van de enorme witte truffels. Kortom, een schitterende route om de dokter een dag te volgen.
Veel zorg nodig
Anfosso deed het eigenlijk vooral omdat hij het zelf leuk vond. Maar hij ontdekte dat het ook echt van toegevoegde waarde was. "Dit is een van de 'oudste' regio's van Europa. De meeste van mijn patiënten zijn 70 of 80 en soms over de 90." Een voorbeeld van het vergrijzende Italiaanse platteland dus. Waar veel zorg nodig is, en eenzaamheid om te bestrijden.
En de patiënten vinden dokter Anfosso fantastisch. "Ik word er blij van als hij met zijn paard langs komt. Het is zo levendig!", roept een oudere vrouw van wie routineus de hartslag en bloeddruk worden gemeten. Meteen erna maakt ze een kop koffie voor iedereen en keuvelt ze nog even na met de dokter. En dat is precies de toegevoegde waarde, zegt Anfosso. "Je praat wat, je eet wat, en zo ontstaat er een vriendschappelijke relatie. Iets intiems." Iets wat ouderen waarderen.
Op een na oudste bevolking van Europa
Italië wordt steeds grijzer. Het land heeft het laagste geboortecijfer van Europa. De jongeren die er zijn, emigreren vaak vanwege de economische omstandigheden. Italië heeft inmiddels na Duitsland de oudste bevolking van Europa en de op drie na oudste ter wereld.
Het zal zijn weerslag hebben op de Italiaanse zorg. En daarbij maakt dokter Anfosso zich niet direct druk om de financiën. Hij merkt aan zijn werkwijze dat er waarde zit in de manier waarop je het doet.
Hij bindt zijn paard vast aan de boom van zijn tweede patiënte van de dag. "Sorry, ik ben een beetje laat," schreeuwt de dokter tegen de half dove maar hyperenergieke vrouw van 92. "Ach joh", schreeuwt ze terug.
"Wat ik van dat paard vind? Wij hadden vroeger ook een paard", zegt de vrouw terwijl Anfosso op de bloeddrukmeter ziet dat de waarden zoals altijd goed zijn. "Een heel groot paard! Maar hij brak zijn enkel en moest afgemaakt worden. Toen zei mijn zoon, basta. We nemen een trekker."
De vrouw herhaalt dat verhaal een keer of drie, tot genoegen van de dokter. "Dat paard brengt herinneringen terug waar ze graag over praat. En in de tussentijd vergeet ze de behandeling. En zo geldt dat voor veel ouderen. Ze hoeven dankzij het paard eventjes niet aan hun kwalen te denken."
De dokter neemt bij de deur afscheid. Of alle huisartsen in Italië op paardrijles zouden moeten? "Dat zou ideaal zijn. Maar het gaat er vooral om dat doktoren een link vinden met patiënten, waardoor ze minder als professionals worden gezien en meer als een vriend."
Kijk hier voor een filmpje.
Daar kom je hier niet mee weg, vrees ik. 
