Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 1 van de 1 [ 4 berichten ]
Plaats een nieuw onderwerp

[BLOG] Een jaar in vogelvlucht

 
Profiel   

*Bokt.nl
Blog


Hoi! Mijn naam is Isabel en ik ben één van de bloggers voor Bokt. Voor mij een perfecte combinatie tussen mijn twee passies: schrijven en paarden. In het dagelijks leven werk ik als Storyteller bij een duurzame organisatie, maar ik doe ook de instructeursopleiding bij de 2Lazy7 Ranch. Met mijn blogs neem ik jullie mee in mijn missie om natuurlijk paarden trainen en houden gemeengoed te maken én geef ik een (soms) frustrerend kijkje in de keuken bij het beleren van mijn arabier Joep. Hij is in maart 2018 bij mij gekomen met een ingewikkelde achtergrond vol angsten en trauma's. Samen werken we hard om deze achter hem te laten. Deze maand geef ik een korte terugblik op het afgelopen jaar.

In 2012 kochten wij Rimska. Een dieseltje in fjord-vorm dat alles al had gezien en met haar 16 jaar vooral heel veel wijsheid in pacht had. Samen groeiden we van traditioneel naar minder traditioneel helemaal door naar natural horsemanship. En wat vond (en vind!) ik die tak van paardensport fantastisch. NH-instructeur worden werd mijn absolute doel en het liefst met Rimska. Alleen dat feest ging niet door.

Op zoek naar een verzorgpaard
Ik wilde Rimska niet dwingen op haar 21ste weer echt hard aan het werk te gaan en te moeten presteren. Daarom besloot ik een verzorgpaard te zoeken. Een paard dat ik enkele dagen per week kon rijden om zo mijn rijvaardigheden weer op te krikken. Ik had altijd dressuurmatig gereden met mijn fjord, maar zeker in de afgelopen jaren had ik vooral rondgereden in het bos. :+ Als ik weer wat meer rij-uren op de kaart had staan, zou ik op zoek gaan naar mijn allereerste echte eigen paard.
Maar zo liep het niet. Ik plaatste een bericht op Facebook met de vraag: "Wie kent er een leuk paard of heeft er een leuk paard dat ik kan bijrijden." Ik ontving verschillende berichten van mensen die een paard voor mij hadden, maar ik had met niet één aanmelding een echte klik. Uiteindelijk kreeg ik een bijzonder bericht. De bekapster van Rimska had al zo lang wij haar kende een stichting voor paarden met trauma's of andere redenen waardoor ze niet meer meekwamen in het reguliere circuit. Het tuig van de richel kwam bij haar terecht, werd opgeknapt en vervolgens in bruikleen gezet. Ze vroeg of ik misschien interesse had in Joep. Ze kon hem zelfs naar mijn stal verhuizen als ik dat wilde. Natuurlijk had ik interesse in Joep! Of nou ja, ik had interesse in haar plan. Wie of wat Joep was... wist ik niet. Daar kwam ik pas achter toen ik bij haar het terrein opliep en een grappige vos met fantastische sneb zag lopen. Dat was Joep. En een maand later stond hij bij mij.

Trauma's en onzekerheden
Natuurlijk wist ik dat Joep een probleem had. Hij was niet voor niets bij haar terecht gekomen. Maar wat er met hem aan de hand was, wist eigenlijk niemand. Toen hij voor het eerst in de stichting terecht kwam was hij 5 jaar oud, kon nauwelijks lopen omdat hij zo vast zat in zijn lichaam en durfde geen contact te maken met mensen. Echt bang was hij in de dagelijkse omgang niet, maar je kon ook geen contact leggen. Als zijn emmertje uiteindelijk overliep, ging het ook helemaal mis. Joep kon (en kan) ontzettend in paniek raken. Zo ook bij de stichting. Na jaren pruttelen en oefenen kregen ze hem niet onder het zadel. De paniek bleef. Dat wist ik toen hij bij mij terecht kwam. Maar dat het zo erg was, had ik mij niet kunnen voorstellen.

De eerste paar dagen kreeg ik geen contact met Joep. Hij keek dwars door iedereen heen. Hij was wel lief. Dat is hij altijd geweest en op zekere momenten ook heel erg cool en braaf. Na weken aanmodderen en lief tegen hem zijn begonnen we met het grondwerk. Langzaam maar zeker werden we vrienden. Hij kwam als ik hem riep en schrok minder van de dingen waar hij eerst wel van schrok. Een heel lief paard, concludeerde ik. Ik had nog geen echte paniek bij hem gezien. Tot ik hem op een dag uit de bak wilde halen in de regen. Ik wilde zijn halster omdoen en vanuit het niets ging hij compleet uit zijn plaat. Knorren, trillen en vooral heel erg rennen. Mijn vinger kon ik er niet opdrukken, maar ik realiseerde mij wel dat het geen normaal paard was.

Onder het zadel
Na een half jaar besloot ik dat het tijd was om na te gaan denken over werken onder het zadel. De grondwerk-basis zat er op en ik wist dat hij al vaker een zadel op en om had gehad. En tot mijn verbazing ging het goed. Weken heb ik geoefend met aan singelen, cirkelen, hangen en uiteindelijk ging ik op een mooie zomeravond zitten. Ook dit ging goed. Ik weet nog dat ik dacht: "Zou het mij dan toch gaan lukken?" Maar nee. Een paar dagen later probeerde ik het opnieuw. Eerst ging ik hangen en nog eens en nog eens. Het moment dat ik mijn gewicht op zijn rug liet zakken om echt te gaan zitten, voelde ik hem stijf worden. Ik had niet eens de kans om te reageren voordat hij er in galop vandoor schoot. Met de kracht die daarbij vrij kwam werd ik eraf geslingerd. Toen ik op de grond zat, zag ik hem in paniek rondjes rennen. Zonder dat er daadwerkelijk écht iets gebeurd was. Wat was er met dit paard aan de hand? Waarom is hij zo bang?

Afscheid en groei
Met mijn val kneusde ik al mijn ribben en een paar weken later op vakantie brak ik mijn elleboog. Ik heb maanden en maanden naast Joep gelopen en we zijn vooral samen geweest. We hebben in de bak gelegen, we hebben gespeeld en nog meer leuke uitstapjes gemaakt. Waar de maanden vorderde groeide zijn zelfvertrouwen en kwam zijn ware karakter naar boven. Waar hij eerst wat stilletjes was, is hij nu een enorm vrolijk paard dat het super leuk vind om te spelen en vooral om te werken. Dol op knuffels en altijd aanwezig.

In die periode hoorde ik dat zijn toenmalige eigenaresse niet lang meer te leven had. En uiteindelijk is zij enkele maanden nadat Joep bij mij terecht is gekomen overleden. Ik wist dat het er aan zat te komen en ik wist ook dat Joep van mij zou worden. Maar het feit dat een dierbaar iemand er niet meer zou zijn waardoor ik een paard zou krijgen, vond ik lastig. En dat is nog steeds zo.

Waar we nu zijn
Soms kan ik nog steeds niet geloven dat Joep al bijna 1,5 jaar bij mij staat. Hij is nog steeds behoorlijk bijzonder en heeft nog steeds bepaalde dingen waar ik écht rekening mee moet houden. Maar over het algemeen is het een ontzettend lief en werkwillig paard dat het leuk vind om met zijn mens iets te doen. Of het nu spelen is in de bak, wandelen in het bos of samen naar mijn opleiding gaan. Joep vind het leuk. Ik verwacht niet dat het ooit nog een 'normaal' of gangbaar paard wordt. Ik verwacht niet dat hij ooit nog eens niet bang zal zijn voor regen aan zijn oren. Maar hoe je het ook went of keert: we zijn van ver gekomen en we gaan nog verder. Wie had ooit gedacht dat wij nu met de trailer zouden reizen, tijdens Equiday deel zouden nemen aan een demo en dat wij nu zonder paniek zouden kunnen stappen onder het zadel. Ik niet. Ik heb het altijd gehoopt en ik heb nooit iets slechts in hem gezien. Alleen angst.

In mijn blogs wil ik mijn groei delen met en van Joep. Tegen welke problemen loop ik aan, heb ik aangelopen en wat zijn mijn oplossingen. Ook deel ik mijn ervaring met het volgen van een instructeursopleiding. Natuurlijk deel ik ook alle successen, want die zijn er.

Ik kwam van een lieve, brave en vooral makkelijke fjord. Ik ging naar een arabier met een gebruiksaanwijzing in het chinees, Spaans én Arabisch met allerlei trauma's waar ik mij geen weet van had (en misschien heb). Wat heb ik moeten schakelen. Wat heb ik gevloekt, gebaald en gelachen. Maar man, wat heb ik een gaaf paard. Ik zou niets liever willen dan een schrikkende, trauma-gevoelige en regenhatende Joep.
Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-06-19 07:06 



 
Profiel   

Mooi!

Lieve Joep die gehoord en begrepen wordt.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-06-19 19:28 



 
Profiel   

Ontzettend leuke stukjes staan er in het volg-topic van jou en Joep! Je kunt het enorm leuk en humoristisch beschrijven. :j

Mede daardoor is Joep een van mijn favoriete Bokt-paarden geworden: wat is hij maf, grappig en eigenlijk gewoon hartverwarmend <3

Link naar dit berichtGeplaatst: 12-06-19 00:40 



 
Profiel   

Wat een lieve reacties. <3

Ik hoop dat ik nog veel leuke en bijzondere verhalen met jullie mag delen!
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 12-06-19 12:08 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 1 van de 1 [ 4 berichten ]
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen