Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 1 van de 2 [ 47 berichten ]
Ga naar pagina 1, 2  Volgende
Plaats een nieuw onderwerp

[Blog] Wanneer is genoeg ook genoeg?

 
Profiel   

*Bokt.nl
Blog


Twee weken geleden deed de hippische tamtam weer zijn werk. We kregen op stal te horen over een zwaar stalongeluk in de buurt. Waarbij een jonge vrouw gekwetst werd, door een dier dat daar geen intentie toe had, en dat ze voor haar leven vreesden. Een paar dagen later bevestigden de kranten en de nieuwspagina hier een tragische afloop.
[VN] Jonge amazone (21) overleden na trap van paard

Hoe kon dat nou? Zo jong, zo gedreven... zo net een ruiter zoals... zoals wij.

Wij weten allemaal hoe dat is. Dat nijpende gevoel dat je aan iets ontsnapt bent. Als het jonge paard in je nek wil springen bij imaginair gevaar. Als je in de vrachtwagen geplet dreigt te worden omdat je dier opeens de strijd aangaat met een ander. En dan zwijg ik nog van vermeden rampen als je in het zadel zit. Paarden die uit het niks finaal struikelen. Sprongen die breder blijken dan ingeschat. Een bakkabouter die je paard totaal uit zijn plaat doet gaan. De omheining die akelig dichtbij komt op het moment dat je gelanceerd wordt. We weten allemaal hoe dat is. Net geen verlammende doodsangst en de hartkloppingen achteraf.

Wij lopen elke dag reële risico' s, onze sport en dierenliefde ter wille. Breuken, kneuzingen, amputaties, tot handicapgradaties aan toe: onze sport vraagt vaak letterlijk bloed, zweet en tranen. En daar hoef je zeker geen professional voor te zijn, middelmatig zijn als ik is al meer dan voldoende.

Als je nog nooit geblesseerd ben geweest, dan ben je een geluksvogel. Wanneer je in de gemiddelde manegekantine vraagt naar een opsomming der blessures is een A4' tje vaak onvoldoende en worden de littekens net niet bovengehaald als eretekens. De insteek is: "Wij hebben het er voor over!" De waarschuwing die daarop volgt is dat je na een incident meteen weer aan de slag moet, of je durft niet meer. Het klinkt alsof een blessure geen oranje licht mag zijn, maar een uitdaging die je moet overwinnen.

Leken merken het wel eens op, dat ze het niet zouden durven. Of dat niet gevaarlijk is, wat we doen? Zelden zullen wij toegeven dat we in essentie een levensgevaarlijke hobby hebben, in tegenstelling tot tennissen of leguanen kweken of tuinieren. Niemand denkt graag aan het einde van de rit, in wat voor betekenis dan ook.

Waarom toch? Werkt paardenlucht opsnuiven niet alleen begeesterend, maar ook begoochelend? Ik heb het momentum aangegrepen en stel me nu al twee weken de vraag wanneer genoeg echt genoeg is. Mijn familie is benauwd in mijn plaats, na verscheidene serieuze ongelukken. Ik heb al een elleboog, sleutelbeen en heup gebroken en een hersenkneuzing opgelopen. Welke prijs zal ik nog betalen?

Voor Sarra staat dat vast. Sarra betaalde de allerhoogste prijs.

Ik wil hierbij graag de familie en geliefden van Sarra van Avermaet heel veel sterkte toewensen bij dit verlies. Rust zacht jongedame. Er schijnt vast ergens een stralende ster voor je...
Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 07:21 



 

Heel aangrijpend stuk Foxy.
Ik heb enkele maanden terug ook een slag in mijn gezicht gehad van mijn jaarling. Immens veel geluk gehad en meerdere engeltjes op mijn schouders gehad. Maar bij ons is het wel ‘genoeg’. Wat hier nog rondloopt sterft nog bij ons en dan is het klaar. Kapotte knie, kapotte rug, zenuwbeschadiging aan een oog dat na 10 jaar eindelijk wat is hersteld. Hier is het genoeg geweest.

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 08:18 



 
Profiel   

Helaas heel erg waar Y;( het bericht over het meisje raakte me flink. ;(

En helaas ook hier, lijf blijvend kapot en wao door paar stomme ongelukjes. Vaak gevallen op verschillende manieren. Met meer en minder schade.

Maar de grootste schade is ontstaan door twee glijpartijen van pony. Een op mijn 12e en een heel wat jaren later die mijn toen al verkreukelde knie gesloopt heeft. Eerste ontstaan door aan de kletter gaan van voor rij paarden waar een meute van 700 ponys achteraan is gevlogen op concours. Tweede buurman met carbid bezig om vogels te verjagen. Pony stapt op zij en glijdt uit. Laatste flinke blijvende schade, een steekinsect in een lies geeft flippende pony. Schouder en nek beschadigd. -O-

Ik rijd niet meer en heb geen paarden meer. 46 jaar gehad, nu niet meer. Het insect incident heeft soort van de doorslag gegeven. Voor het eerst in pakweg 35 jaar rijden was de angst daar. Rijden werden stapritjes en toen oude tinker niet meer kon rijden vond ik het eigenlijk niet eens erg. De rest eromheen was al leuk.

Altijd met cap gereden, goed schoeisel, veiligheid voor alles. Maar toch je ligt zo in de kreukels, een jong veulen, speels pootje uitsteken en ik heb weken met een dik blauw gekneusd gezicht rondgelopen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 08:33 



 
Profiel   

Ik heb al die jaren echt geluk gehad. Vanaf 12 tot ongeveer 30 jaar gereden en nooit iets ernstigs gehad. En ben er vaak afgevallen hoor, heb meerdere paarden zadelmak gemaakt, hengsten gereden en het meest ernstig is een gebroken kleine teen omdat er een paard opsprong wat schrok op de spuitplaats.
Inmiddels zou ik het niet meer durven, rijd al jaren niet meer, mijn lichaam is ook ongetraind en ik voel dat ik echt risico zou lopen als ik nu op een paard zou stappen.
Dat bericht is zeer aangrijpend, het omgaan met paarden is gewoon risicovol.

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 08:38 



 
Profiel   

Dan moet je eens in een voetbalkantine vragen naar blessures.
Of op een school vragen wie er wel eens hard gevallen is.

Ik zeg niet dat paardrijden risicoloos is, want dat is het zeker niet. Wat ik wel zeg is dat leven niet risicoloos is..

Ik heb nog nooit iets opgelopen bij paarden, en wel ernstige blessures gekregen in een waterglijbaan en in de kroeg met salsadansen (maar dat had ook met langslopen kunnen gebeuren) .

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 08:39 



 
Profiel   

Sintara schreef
Dan moet je eens in een voetbalkantine vragen naar blessures.
Of op een school vragen wie er wel eens hard gevallen is.

Ik zeg niet dat paardrijden risicoloos is, want dat is het zeker niet. Wat ik wel zeg is dat gewoon, leven ook niet risicoloos is..

Ik heb nog nooit iets opgelopen bij paarden, en wel ernstige blessures gekregen in een waterglijbaan en in de kroeg met salsadansen (maar dat had ook met langslopen kunnen gebeuren) .


Klopt. Mijn dochter turnt. Moet je bij de grote clubs eens vragen naar blessures. Alles loopt rond met tape overal of braces.
Maar een paard is een dier en kan onverwacht reageren. Dat maakt het nog wat gevaarlijker. Een balk blijft gewoon staan, die gaat nergens naar toe.

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 08:40 



 
Profiel   

Ik had bij deze titel een heel ander onderwerp verwacht eigenlijk.
De vraag is dus kennelijk: wanneer stop je met paardrijden vanwege je eigen blessures, en niet wanneer laat je je paard inslapen vanwege diens blessures...

Ik heb in 50 jaar paardrijden nog nooit een blessure gehad, dus ik heb geen idee. Voorlopig ga ik eens kijken of ik rijdend de 88 haal. 80 jaar paardrijden lijkt me een mooi rond getal :+

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 08:48 



 
Profiel   

Mooi stuk :-)

Wat vaak samenhangt met blessures is angst. Dat is niet erg, maar het gaat er om hoe je er mee om gaat. Er komt weer een 'eerste keer' met alles. Eerste keer te paard, eerste keer op dat desbetreffende paard, eerste keer draven/galopperen/naar buiten/springen etc.etc.etc.. Kun je de angst relativeren en accepteren dat paardensport nu eenmaal een gevaarlijke sport is of niet? Kun je het ongeluk plaatsen voor jezelf (stomme pech of echt doelbewuste actie 'en nu ga je er af'). Daar hangt ook eea mee samen.

Regelmatig zie je op stallen mensen rondlopen die eigenlijk bang zijn geworden voor hun eigen paard, maar dat niet voor zichzelf toe durven te geven. Als dat paard dan ooit verkocht wordt of een andere ruiter krijgt dan zie je hetzelfde 'gevaarlijke' paard plots lekker op buitenritjes gaan zonder problemen. Met andere woorden: niets aan de hand met dat paard, maar door een eerder ongeluk heeft de eigenaar het vertrouwen verloren.

Volgens mij gaat het er om dat je eerlijk naar jezelf moet blijven. Ga je nog met plezier naar je paard of gaat dat al met knikkende knieen en bedenk je vervolgens 1001 excuses om vooral niet er op te gaan zitten? Of zou je eigenlijk diep in je hart liever een ander paard hebben, of helemaal geen paard?
Er is niets mis mee om toe te geven dat het genoeg is geweest.

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 09:04 



 
Profiel   

Sintara schreef
Dan moet je eens in een voetbalkantine vragen naar blessures.
Of op een school vragen wie er wel eens hard gevallen is.

Ik zeg niet dat paardrijden risicoloos is, want dat is het zeker niet. Wat ik wel zeg is dat leven niet risicoloos is..

Ik heb nog nooit iets opgelopen bij paarden, en wel ernstige blessures gekregen in een waterglijbaan en in de kroeg met salsadansen (maar dat had ook met langslopen kunnen gebeuren) .


Alle sporten houden risico' s in. Daar hoor je mij niet over. Maar de onze is potentieel levensgevaarlijk. Dat is de kif hier. Ik geloof niet dat er iemand vingers kwijt is na een potje snooker. Of het leven laat van een botsing tijdens het rugby.

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 10:25 



 
Profiel   

Ik heb 30 jaar geleden in de Belgische Flair een soortgelijke column gelezen over autorijden. Zette me wel aan het denken, maar het leven is constant gevaarlijk. Sinds mijn moeder een aantal jaar geleden een maand op bed lag met een hersenschudding omdat ze naast de bank ging zitten i.p.v. erop ( hard op je stuitje vallen, schiet blijkbaar omhoog, wist ik ook niet), denk ik , je moet maar gewoon doen waar je blij van wordt, je weet nooit hoe het leven loopt!

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 10:35 



 
Profiel   

Ibbel schreef
Ik had bij deze titel een heel ander onderwerp verwacht eigenlijk.


Voor ons paard vragen we ons dat inderdaad sneller af dan voor onszelf...

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 10:55 



 
Profiel   

foxy80 schreef
Alle sporten houden risico' s in. Daar hoor je mij niet over. Maar de onze is potentieel levensgevaarlijk. Dat is de kif hier. Ik geloof niet dat er iemand vingers kwijt is na een potje snooker. Of het leven laat van een botsing tijdens het rugby.

Rugby niet levensgevaarlijk? https://www.volkskrant.nl/sport/franse- ... gle.com%2F.

Of val per ongeluk eens verkeerd tegen iets aan, daar kan je ook aan overlijden (en gebeurt vaker dan je wilt weten). Om nog niet te beginnen over fiets en auto ongelukken...

Nee volgens mij kan je gerust en verantwoord met paarden omgaan. Een ongeluk zit altijd in een klein hoekje. Dus je past op, draagt een cap en geniet zo lang als het kan.

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 11:05 



 
Profiel   

Door onderzoek is het duidelijk dat paardrijden en omgang met paarden niet alleen risicovol is maar de verwondingen vaak ernstig tot zeer ernstig zijn. En natuurlijk zijn er meer sporten(motorcross o.a.)alleen hebben paarden nog een extra ding het zijn nl levende wezens waardoor risico's anders zijn door het onverwachte gedrag van het paard.
Ik kan mij wel vinden in deze blog en als mijn paard er niet meer is vind ik het mooi geweest en is het tijd voor iets anders.
Heel triest dat mensen overlijden door hun hobby.

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 11:25 



 
Profiel   

Ik heb hier vorig jaar serieus over nagedacht. Nieuw paard en er hard af gegaan omdat we nog geen combinatie waren. Ruim 3 maanden met krukken moeten lopen. Daarna durfde ik er niet meer op. En heb ik zelfs met het idee gelopen maar helemaal te stoppen. Maar de andere kant is dat paardrijden ook zoveel geeft als het lekker loopt. Ik rij vanaf mijn 7e het is echt een deel van mijn leven. Dat geef je niet zomaar op. Dus ik heb een coach gezocht die gespecialiseerd is in ruiters met angst. Nu rijd ik weer met plezier, op hetzelfde paard.

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 11:32 



 
Profiel   

Ik dacht dat paardrijden gevaarlijk was tot dat ik een keer ben wezen moutenbike :oo Één struur fout en je knalt zo tegen boom met als gevolg een gebroken sleutelbeen.
Wat denk je van motor rijden.

Wat wel zo is, is dat je in paarden sport veel meer mensen hebt met een slecht afgetraind lichaam tot zover andere sporten.
Hoe beter je lichaam is afgetraind hoe minder snel je letsel hebt of blessures, en vaak beter herstel tijd. Ook moet je eigenlijk nooit op 100% presteren van je kunnen, dit vergroot ook de kansen op ongelukken. Voor rest moet je ook een beetje geluk hebben in het leven.

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 11:52 



 
Profiel   

Tja wanneer is het genoeg hier nog zo een vraagstelling gehad in de afgelopen 3 dagen,
Het dier ging mij en heel het gezin aan het hart...maar net nooit betrouwbaar genoeg voor een kind alleen.....
Na een gebroken arm was het genoeg 4 gebroken harten en een gebutste kinderziel....als ik niet gevallen was dan was dat besluit niet genomen.... praat dat maar eens recht als ouders!

Nog voor ik actie ondernam om een foto te nemen voor de advertentie, stond de hengst van de buren bij ons op het land...en zij beschermde haar kudde sprong er als een held tussen....als of ze voelde dat ze wat goed te maken had.
Tja ze betaalde de hoogste prijs de "echte "kinderpony was gered en de net niet kinderpony lag letterlijk gebroken in de weide....
Dit afscheid had ik me niet voorgesteld en tja dan maak je een telfoontje voor een ander doel. Het was genoeg en het is genoeg verder is het verhaal niet.....

Besluiten wat wijs is is zo moeilijk, Waar doe je goed aan?
Passie /gevoel en verstand is niet altijd op dezelfde lijn! -O-

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 12:39 



 
Profiel   

Bij mij ook. Ga er niet meer erop. Nog wel ernaast maar niet meer dan dat. Heb een gebroken humeruskop opgelopen door een zwieper na een aanvaring met schrikdraad. Verder erafgegooid bij een sessie zadelpassen, luid en duidelijk past niet. Niets gebroken maar 6 weken met een lijf gelopen wat aanvoelde alsof mevrouw er bovenop had gestaan.
Ik wordt er niet jonger op en heus het kriebelt en het jeukt, maar toch nee............

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 12:49 



 
Profiel   

De statistieken zeggen genoeg. Paardensporters hebben niet perse de meeste blessures. Maar hun blessures zijn over het algemeen wel meer dan gemiddeld zeer ernstig. :)

Ik zat inmiddels al jaren terug op een terrasje van een sportclub waar ze ook een klim club hebben te wachten op mijn gezelschap. Een tafeltje achter me begonnen twee mannen te praten en mijn interesse werd gewekt omdat man 1 het had over "free climbing" of hoe je het ook noemt. Klimmen zonder bevestigingen dus. Ik wist nl. helemaal niet dat dat hier ook een "ding" was. Anyhow, aan zijn verhaal te horen was de man in kwestie vrij ervaren, hij noemde verschillende bergen die in mijn leken-hoofd zelfs met touwen al als "vrij gevaarlijk" geregistreerd stonden.
De tweede man, die zich geblesseerd had met squachen stelde de vraag die ook al heel de tijd in mijn hoofd zat: "is dat niet ontzettend gevaarlijk?"
Ik viel letterlijk bijna van mijn stoel toen ik het antwoord hoorde, ik heb serieus mijn tekenblok (ik zit altijd te tekenen als ik ergens zit te wachten.) van de grond moeten oprapen toen de eerste man zonder aarzeling antwoordde: "Wat is gevaarlijk, er zijn risico's ja maar die zijn in te schatten, het is niet zo gevaarlijk als paardrijden."

En hij noemde daar precies wat onze sport onderscheidt van alle andere "gevaarlijke" sporten.... Onze ongelukken zijn niet altijd (niet heel vaak zelfs.) een gevolg van inschattingsfouten zoals hierboven genoemd... Het risico in onze sport is dat de situatie nooit volledig of goed in te schatten is...

Voor mij zijn paarden een deel van mij... Ik word dood ongelukkig zonder... Dus voor mij is het het waard... Maar ik begrijp eveneens dat er heel veel mensen het gewoon gevaarlijk vinden want dat ís het. En IMO is de eerste stap om blessures en ongelukken te verminderen dat we dat risico niet lager inschatten dan het is. :)

Mijn moeder zei altijd "Nooit te kloek worden." wat vrij vertaald in houdt dat je nooit te veel vertrouwen mag hebben. Je kan prima rustig en zelfzeker zijn wetende dat die 500kg je per ongeluk en met de beste intenties kan doden.

Ik lees hier trouwens "ik ga er niet meer op." maar in mijn ervaring is er op de veiligste plek eigenlijk. _O-

En triest om te sterven door je hobby? Begrijp me niet verkeerd, dit is triest en veel te vroeg maar ze was aan het doen wat ze het liefst deed... Dat is beter dan door een pijnlijke ziekte.... Als het dan ‘moet gebeuren’ dan liever op deze manier.

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 13:08 



 
Profiel   

Tsja voor mij was de combinatie met mijn expaard genoeg na een hevige armbreuk.
December 2015 door een val van dit paard mijn buitenmeniscus gescheurd en 2 september 2018 mijn bovenarm erg naar gebroken.


Doordat ze soms te heftig reageerde bij sommige dingen was het voor mij genoeg.
Ze heeft ontiegelijk veel geleerd in de 3 jaar dat ze bij ons was maar ze bleef soms raar en heftig reageren.
Gelukkig heeft ze nu een super huis waar ze 6 dagen per week beweegt word en in een grote kudde staat.
Dit is schijnbaar een betere combinatie voor haar.

Dus dat was voor mij "genoeg" met dat paard.

Nu heb ik een behoorlijk brave tinker terug gekocht en heb ik plezier in het rijden[ img ]

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 13:24 



 

Paardrijden is een sport met een hoog gehalte niet in te calculeren variabelen en risico's :+

Houdt dat mij tegen? Nee

Ik heb de afgelopen 25 jaar de nodige butsen, builen en blauwe plekken over gehouden aan mijn geliefde hobby. Maar het heeft me tot nu toe meer plezier, liefde en steun opgeleverd dan pijn gekost.

Wel heb ik na een zwaar ongeval een paar jaar geleden (met diverse plaaten titanium in mn gezicht tot gevolg) besloten mijn bloedkikker te verkopen aan iemand die er 5x per week op kroop en zelf voor dat ene buitenritje per week een dikbil aangeschaft.

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 13:41 



 
Profiel   

Ik heb ook de middenweg gekozen... een halve Groninger voor heel veel buitenritjes.
Een gouden paard, dat ook direct vóórpaard is voor alle sensibele sportpaarden en de jonkies helpt op hun eerste schreden buiten het erf.

Ik kan het niet missen en voel me maar half als ik geen paard meer rijd. De balans slaat nog steeds door naar 'wel er op', vanwege het gevoel, het plezier en het samen op pad zijn met je paard.

Maar ik heb ook genoeg meegemaakt. Zelf, maar ook met onze paarden (met andere ruiters er op). Ik probeer risico's te vermijden en preek voorzichtigheid, maar weet dat ik niet alles kan voorkomen.....

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 16:53 



 
Profiel   

foxy80 schreef
Sintara schreef
Dan moet je eens in een voetbalkantine vragen naar blessures.
Of op een school vragen wie er wel eens hard gevallen is.

Ik zeg niet dat paardrijden risicoloos is, want dat is het zeker niet. Wat ik wel zeg is dat leven niet risicoloos is..

Ik heb nog nooit iets opgelopen bij paarden, en wel ernstige blessures gekregen in een waterglijbaan en in de kroeg met salsadansen (maar dat had ook met langslopen kunnen gebeuren) .


Alle sporten houden risico' s in. Daar hoor je mij niet over. Maar de onze is potentieel levensgevaarlijk. Dat is de kif hier. Ik geloof niet dat er iemand vingers kwijt is na een potje snooker. Of het leven laat van een botsing tijdens het rugby.

Als een voormalig ruiter en huidig rugbyspeelster moet ik je hier even stoppen. Rugby ís levensgevaarlijk. De sport staat echter veel minder in de kijker in NL en België dan de paardensport, wielrennen en voetbal etc, maar dat betekent niet dat er geen overlijdens zijn. Er is een groot probleem ivm hersenschade en breuken in nek en rug.

Ik heb zowel bij het paardrijden als bij het rugbyspelen al het ziekenhuis mogen bezoeken :+ Het verschil met paardrijden imo is, is dat je het veel minder in de hand hebt, omdat je natuurlijk met een dier werkt.

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 17:06 



 
Profiel   

Mijn wederhelft, Mike, doet nu mee met de Mongol Derby. Hij is ooit gestopt met Rugby spelen (op hoog nivo) omdat zijn lichaam het niet meer aan kon en het te gevaarlijk werd met blessures.
Hij heeft toen het paardrijden weer opgepakt (en meerdere botten gebroken met paardrijden, maar dat terzijde).

Voor hem was het dus inderdaad 'Rugby moet ik mee stoppen, dus dan wordt het paardrijden'.

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 19:22 



 
Profiel   

Ik moet de rugbyfanaten mijn excuses aanbieden, ik zit ernaast. Ik dacht namelijk aan American Football, zo blijkt. Ik zat al in mijn haar te krabben hoe je in godsnaam bij het dragen van zo een helm een dodelijk hoofdletsel kan oplopen :o? . Dragen rugby spelers gewoon geen helm :)* . Ja, dan kan overstappen op paardrijden een veilig alternatief lijken. :D

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 20:32 



 
Profiel   

:))

Zo zie je maar weer :))
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 03-08-19 20:35 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 1 van de 2 [ 47 berichten ]
Ga naar pagina 1, 2  Volgende
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen