Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
Ayasha schreef:Ik zal je de namen even PB'en Stral, met oog op privacy is dat voor de ruiters zelf misschien fijner. Lien noem ik bij naam omdat ze hier zelf ook gereageerd heeft.
Kay_Kim: Ik zei het al he... Het IPK doet wat met de ruiters. Ruiters die normaal foutloze proeven zonder stress afleggen, maken op het IPK fouten die ze nog nooit gemaakt hebben. Rustige ruiters hun zenuwen staan strak (zoals de mijne ook.) en ruiters die altijd nuchter relativeren komen huilend de proeven uit omdat ze het niet goed genoeg vonden zelfs als de fouten miniem zijn.
Maar we werken er een heel jaar voor, we trainen er naar toe. We bemachtigen één van die 4 plekken per niveau en zeker als je als team ruiter rijdt, leg je jezelf een "druk" op. Want jouw resultaat is niet enkel jóuw resultaat. Het is ook het resultaat voor het team.
Dat speelt bij mij iig heel erg mee. Ik kon janken na mijn proeven (het is een klein wonder dat dat niet gebeurt is.) omdat ik wist dat er zoveel meer in had gezeten. Ik wéét dat Sam en ik zoveel beter kunnen maar zaterdag zat het er niet in. En dat is onze sport. We werken met levende wezens. Maar het is gewoon dik balen als dat dipje dan net op die wedstrijd valt... Op een gewone wedstrijd zou ik gezegd hebben "Het is niet anders, ik werk met wat ik krijg" maar op het IPK kon ik daar zo nuchter niet mee om gaan. En ik baal dan van mezelf, dat ik het niet opgelost krijg.
Maar ben super trots op Sam. Gewoon weer verder werken. Ik zie op de filmpjes eigenlijk niet echt wat onze score nu zo gedrukt heeft, tov vorig jaar loopt hij 10 keer beter zelfs met de probleempjes. Maar Sambal is gesoigneerd als een kampioen en staat al heerlijk thuis te vreten dus hij ligt er niet wakker van.
Maar ja.. Het IPK is een héél andere wedstrijd kwa sfeer.
En dat ze die scores ook afriepen en die tussenstanden. Toen ik dat hoorde kreeg ik helemaal stress. Heb toen zelfs nog tegen Rudy gezegd "Ik ga naar huis." MAar de vader van een teamgenoot zei na mijn 1e proef ook "als dat geen 70% is dan ga ik naar huis." en we zijn allebei gebleven dus. Maar goed, om dus maar weer te geven dat het IPK zowel met de ruiters als met hun aanhang echt wel wat doet.
Oh en Lienbono: wij vonden de jack met dat rode trui'tje wel helemaal te gek!
Ayasha schreef:Ik zal je de namen even PB'en Stral, met oog op privacy is dat voor de ruiters zelf misschien fijner. Lien noem ik bij naam omdat ze hier zelf ook gereageerd heeft.
Kay_Kim: Ik zei het al he... Het IPK doet wat met de ruiters. Ruiters die normaal foutloze proeven zonder stress afleggen, maken op het IPK fouten die ze nog nooit gemaakt hebben. Rustige ruiters hun zenuwen staan strak (zoals de mijne ook.) en ruiters die altijd nuchter relativeren komen huilend de proeven uit omdat ze het niet goed genoeg vonden zelfs als de fouten miniem zijn.
Maar we werken er een heel jaar voor, we trainen er naar toe. We bemachtigen één van die 4 plekken per niveau en zeker als je als team ruiter rijdt, leg je jezelf een "druk" op. Want jouw resultaat is niet enkel jóuw resultaat. Het is ook het resultaat voor het team.
Dat speelt bij mij iig heel erg mee. Ik kon janken na mijn proeven (het is een klein wonder dat dat niet gebeurt is.) omdat ik wist dat er zoveel meer in had gezeten. Ik wéét dat Sam en ik zoveel beter kunnen maar zaterdag zat het er niet in. En dat is onze sport. We werken met levende wezens. Maar het is gewoon dik balen als dat dipje dan net op die wedstrijd valt... Op een gewone wedstrijd zou ik gezegd hebben "Het is niet anders, ik werk met wat ik krijg" maar op het IPK kon ik daar zo nuchter niet mee om gaan. En ik baal dan van mezelf, dat ik het niet opgelost krijg.
Maar ben super trots op Sam. Gewoon weer verder werken. Ik zie op de filmpjes eigenlijk niet echt wat onze score nu zo gedrukt heeft, tov vorig jaar loopt hij 10 keer beter zelfs met de probleempjes. Maar Sambal is gesoigneerd als een kampioen en staat al heerlijk thuis te vreten dus hij ligt er niet wakker van.
Maar ja.. Het IPK is een héél andere wedstrijd kwa sfeer.
En dat ze die scores ook afriepen en die tussenstanden. Toen ik dat hoorde kreeg ik helemaal stress. Heb toen zelfs nog tegen Rudy gezegd "Ik ga naar huis." MAar de vader van een teamgenoot zei na mijn 1e proef ook "als dat geen 70% is dan ga ik naar huis." en we zijn allebei gebleven dus. Maar goed, om dus maar weer te geven dat het IPK zowel met de ruiters als met hun aanhang echt wel wat doet.
Oh en Lienbono: wij vonden de jack met dat rode trui'tje wel helemaal te gek!