Geplaatst Blog
Hoge berg? Maak kleine doelen en neem je tijd!
Ik ben Imre, 39 jaar, ik werk in de marketing- en communicatie, ben een fanatieke recreatieruiter, instructeur en ik ben in het bezit van twee (eigenw)IJslanders van 15 (Sæunn) en bijna 1 (Saga). En ik ben nog steeds een beetje scheef.
In mijn vorige blog [VN] [BLOG] Scheefheid en angst, oude gewoontes leren loslaten schreef ik dat ik moeite had met oude gewoontes afleren. Dat is eigenlijk best een negatieve gedachte, iets moeten afleren. En omdat we toch al in een behoorlijk negatieve tijd leven vanwege corona ging ik de afgelopen maand voor een positieve benadering.
Begin maart was ik op een dinsdag bij de bekkenbodemfysio voor een controle, een nieuwe fysio, want mijn eigen was ziek. Ik had weer erg veel pijn in mijn lijf, maar mijn stuitje bleek nog recht! Een nieuwe fysio betekende ook een frisse blik. Hij nam mijn dossier door, stelde een boel vragen, fronste wat en plande meteen een echo, want dat die nog steeds niet was gemaakt vond hij maar vreemd. Hij masseerde mijn heup, plakte er een boel blauwe tape op en wenste me een prettige vakantie, ik ging namelijk een paar dagen naar Schotland. Fantastische vakantie, maar wel een beetje raar want ondertussen werd thuis alles op slot gegooid en de supermarkten leeggehamsterd… In de Highlands zijn we een eind de Ben Lomond opgewandeld. Ik had geen idee hoe ver we zouden komen vanwege mijn been. Daarom hebben we kleine doelen gesteld. Na elke korte klim kijken waar de volgende uitdaging lag en beslissen of ik verder kon. En het kon! Wat een geweldig gevoel gaf dat! Dat we 'maar' tot 400 (van de 974) meter zijn gekomen lag meer aan de tijd die we (niet) hadden, dan aan mijn been. Geniet mee van het uitzicht! De oever van het meer was ons startpunt.
De echo vond plaats op de maandag erop en was gunstig! Want: geen ontstekingen te vinden. Maar waarom dan nog steeds die pijn? Dat bleek de Tensor fascia latae te zijn, de groene spier op dit plaatje (bron) Tijdens diezelfde sessie is er dry needling toegepast en aan het eind van de week hebben ze dat nog eens gedaan. Daarna ging helaas ook de fysiopraktijk op slot. Eigenlijk heb ik nog een paar behandelingen nodig, maar het resultaat van deze twee was al fantastisch! Ik heb anderhalve week geen pijn gehad! Niets, noppes, nada! Ik was vergeten hoe het was om pijnvrij te zijn en alles te kunnen doen zonder erbij na te hoeven denken! Ik kan niet wachten tot we ook de laatste sessies kunnen plannen. In de tussentijd doe ik thuis drie keer per week oefeningen om de spieren rond mijn heupen te versterken en spreek ik de fysio af en toe per mail.
Moe, maar erg blij na onze les
Gaat het niet zoals je wil? Komt je doel maar niet dichterbij? Geef niet op! Wat voor ambities je ook hebt, persoonlijk, op je werk, in de sport, al is het een ontspannen buitenritje kunnen maken, blijf oefenen! Blijf jezelf ontwikkelen, ook als is het in mini-stapjes, zoek naar de juiste begeleiding en laat je niet uit het veld slaan door tegenslagen. Want die puzzelstukjes vallen uiteindelijk op zijn plaats en echt, het is al die moeite meer dan waard!
Vorige blogs:
[VN] [BLOG] Scheefheid en angst, oude gewoontes leren loslaten
[VN] [Blog] Scheve ruiter: een rechter begin van het nieuwe jaar
[VN] [Blog] Hoe een scheve ruiter recht wordt
:watermark(/images/watermark_only.png,0,0,0):watermark(/images/logo_url.png,-10,-10,0):format(jpeg)/images/anatomy_term/tensor-fascia-latae-muscle-3/TBFvLzkW4D4yAFzKgCaVFA_gnYiAcF6fT_M._tensor_fasciae_latae_NN__2.png){kind=link}