Geplaatst Community
Evander Snow, roepnaam Snowie, van gohya
Stoere Snow.
Dit is [Evander] Snow, roepnaam Snowie.
Hij is 23 jaar oud [november jarig] hij is een andalusiër ruin.Is uit Spanje naar Nederland gekomen.
Ik heb hem gekocht via Bokt markt, de reden waarom hij weg moest blijft privé.
Hij was in het begin verlegen en wat angstig, zeer onderdanig t.o. de andere paarden.
Ook mocht er wel wat meer vlees op de botten.
Nu is hij niet verlegen meer, hij bijt van zich af en durft veel. Hij durft zelfs te bokken nu en poging om te steigeren, maar hij komt maar 10cm van de grond af.
Ook meer vlees op de botten nu.
Snow heeft melanomen die we goed in de gaten houden.
Snow, net bij gohya en nu.
Tom, van miccamaaike
Tom in het zonnetje buiten.
Dit is Tom, een Gelderse ruin van 20 jaar oud. Hij wordt dit jaar 21. Ik ken Tom nu sinds mei 2020 en sindsdien heb ik het geluk om hem een aantal keer per week te mogen rijden. Tom is 1.80 hoog en ondanks zijn leeftijd nog steeds best een dominant paard. Onder het zadel is hij vooral erg lui, ik heb zelden zo'n traag paard meegemaakt. Maar op buitenrit bloeit hij helemaal op, vooral op de terugweg blijkt er dan nog genoeg pit in hem te zitten. Gelukkig staat Tom op een stal vlakbij bos en hei, dus daar hebben we al vele kilometers gemaakt. Tom is buiten super betrouwbaar, hij heeft al een hoop gezien in zijn leven en is meestal niet al te snel onder de indruk. Als het even kan, dan vertrekken we dus richting het bos, heerlijk! Zo lang het kan hoop ik samen met Tom nog lekker te genieten van mooie ritjes. Ik hoop van harte dat hij ondanks zijn leeftijd nog vele jaren mee gaat.
Tom mag nu lekker genieten.
Elmira, van Muronia
Elmira en de dochter van Murionia knuffelen graag.
Hier is het hele verhaal van Elmira beschreven: [PP] [VOLG]A Penny´s dream
Sinds de zomer van 2018 zijn we de eigenaressen van Elmira van de Hogenkamp. Ze kwam bij ons nadat ze jarenlang dienst had gedaan als manegepony. Ze was de pony waar alle kinderen gek op waren en die zoveel jonge meisjes het begin van het paardrijden heeft geleerd. Zo ook mijn dochter, Lisanne. Elmira kon het werk in de manege niet meer aan en daarom besloten we om haar een huis te bieden waar ze oud mocht worden.
Toen ze bij ons kwam was ze er niet goed aan toe, broodmager, maar gelukkig kon de tandarts veel voor haar betekenen en door een dieet van genoeg goed hooi, seniores priores en bietenpulp met zemelen, knapte ze zienderogen op.
Lisanne heeft nog vele mooie momenten met Elmira mogen beleven, maar inmiddels is ze sinds afgelopen jaar volledig met pensioen.
Ondanks dat we een paar hele spannende momenten hebben gehad door koliek, waarbij het muntje gelukkig de goede kant op is gevallen, hopen we dat ze 1 mei haar 27ste verjaardag hier mag vieren.
Wij denken niet meer richting een toekomst, maar zien elke dag als een cadeautje en inmiddels hebben we al meer dan 700 mooie cadeautjes samen uitgepakt. Dat hadden we niet durven hopen toen ze hier de trailer af stapte.
Elmira was ooit kinderpony, nu met pensioen.
Champie, van Rina
Champie houdt nog steeds van appeltjes.
In de zomer van 2018 kwam Champie samen met zijn vriendje Jae bij mij logeren om mijn vossige drakendame Clips gezelschap te houden. Haar weidegenoot QT ging daten met een knappe kerel en dan zou zij alleen zijn. Ze zijn de hele zomer gebleven, en we hebben echt verwonderd staan kijken. Het kleine manneke verklaarde gewoon Clips als zijn vrouw, was niet bij haar weg te slaan, en het frappante Clips accepteerde hem. Hij mocht alles van haar. Clips heeft de bijnaam draak omdat zij echt meer dan lastig is met andere paarden. Normaal kost het echt maanden om een nieuw paard bij haar te introduceren. En zij is de reden dat QT met pensioen is. Clips heeft haar kapot geslagen. Maar Champie wikkelde Clips binnen de kortste keren om zijn hoefje. Clips moest zelfs oppassen terwijl hij naast haar ging liggen voor een tukkie. Ja dat waren mond valt open tot op de knieën momenten.
Champie is tot zijn 16e dekhengst geweest. Werd toen afgedankt (vermoedelijk omdat hij een oog verloor) en een vriendin van mij heeft hem overgenomen omdat hij anders naar de slager zou gaan. Gecastreerd mocht hij bij haar als gezelschap voor haar oudje dienen. Maar sinds die zomer bij mij mag hij hier blijven, vriendin zag ook dat hij bij de dames draak echt op zijn plek was. Zijn harem en daar mag hij nu van genieten zolang hij leeft.
De oude man wordt dit jaar 35, en ja hij heeft zo zijn mankementjes. Een heel slecht gebit, hij kan dus ook geen hooi meer eten. Dat vervang ik compleet met Wiesencobs. En zijn zicht, ok hij heeft ook maar 1 oog, maar met name in het donker heeft hij moeite om obstakels te zien. Maar tussen de drakendames redt hij zich meesterlijk, en eerlijk de dames houden ook rekening met hem. Iets wat ze met mijn andere oudjes nooit echt deden. Hij is dus niet mijn eerste oudje, er zijn er al meer geweest plus Clips wordt dit jaar ook alweer 17. We noemen het verliefde stel daarom ook liefdevol opa en oma.
Hoeveel toekomst we nog hebben, eerlijk geen idee. Hij heeft al een aantal slokdarmverstoppingen van een hooiprop gehad, die echt wel kritiek waren. Die hooiproppen zijn heel lastig door zon kleine slokdarm te duwen. En dan zo'n klein manneke, maar zon grote hengst als de DA probeert een slang in zijn neus in te brengen.
Ik en zijn dames, want zijn harem bestaat ondertussen al uit 3, ook de laatste heeft hij om zijn hoefje weten wikkelen, we gaan gewoon genieten van alle dagen die we nog hebben. En maken ons niet druk om hoeveel dat er nog gaan zijn.
Hij wordt verwend tot en met. Elk voorjaar scheer ik de oude man omdat hij zo slecht verhaart. En daarvoor mocht ik me penny uitleven en übercute dekentjes voor hem kopen
Hij krijgt nu helemaal op hem afgestemd voer. En hij mag de kleinste zijn, hij krijgt echt het meeste voer van allemaal
Maar hij doet het er super op, en ziet er top uit nu.Mijn advies voor een ieder die een ouder paard heeft. Blijf gewoon eerlijk naar je paard kijken. Ik heb nu al veelvuldig afscheid moeten nemen, en echt als die dag komt je voelt het aan je paard.
Opa Champie en zijn drakendames.
Ret, van Karin
Ret maakt nog graag bosritjes.
Ret (bouwjaar 1992) kwam in 1997 bij ons als spring- en eventingpony voor mijn zusje. De eerste jaren reed ik hem af en toe, vanaf 2001 steeds vaker. Ret is er dus al bij op Bokt vanaf de dag dat ik hier actief werd, nu precies twintig jaar geleden. We zijn endurance gaan rijden (later ook TREC) en sinds 2004 is hij van mij. De eerste jaren waren pittig vanwege een gebrek aan geduld bij zowel Ret als mijzelf
maar dat is helemaal goed gekomen. Met zijn 29 jaar is hij alweer een aantal jaren met wedstrijdpensioen, maar we maken nog graag bosritten.Het leukste aan het hebben van een ouder paard – specifiek dit oudere paard – is dat ik hem al zo lang ken. Zo lang dat ik me nauwelijks meer kan voorstellen hoe het leven was zonder Ret. Inmiddels heeft hij wat oudemannenkwaaltjes zoals PPID, maar we hebben het goed onder controle. Een tip voor eigenaren van senioren: gun ze het 'onderhoud' dat ze nodig hebben (zoals een tandarts) zodat je hopelijk nog lang van elkaars gezelschap kunt genieten!
