Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-06-21 10:12

Geplaatst: 22-06-21 10:12

Suzanne F. schreef:
Ik kijk nu ik bijna 40 ben ook heel anders terug op mijn jeugd. Ik kan er eigenlijk niet meer zo blij op terugkijken. Ik was jong en ik wilde naar de top. Ik denk zelf dat ik echt wel talent had maar ik was erg ambitieus en mijn ouders hadden het goed, maar niet zo goed dat er een geschoold toppaard stond. Ik begon met een 3 jarige. Die is dan ook veel te snel naar hoog niveau gereden, ten koste van het dier. En ik denk eerlijk gezegd dat ik gewoon te weinig geduld had om ze rustig op te leiden. Ik kon het wel maar ik wilde meedoen in de jeugdrubrieken. De anderen hadden allemaal oudere paarden op dat niveau die het aankonden. Dus ik deed maar even mee, tot ik niet meer mee deed.
Soms best naar om er zo op terug te kijken. Ik wou dat ik het over mocht doen.
Ik herken me dus zeker wel in het artikel van Voorn, hij heeft gelijk. Maar zolang er ongelijkheid blijft en je succes kunt kopen in deze sport, zal je deze problemen tegenkomen.

Sowieso heb je met je laatste opmerking een punt. En ik ben bang dat dit altijd zo blijft.
Maar ik sluit me aan bij Kelly_ann: als je toen de kennis van nu had gehad, had je het waarschijnlijk heel anders gedaan.
Zelf ervaar ik dit tenminste wel zo. Ik had als kind een pony, waar ik wedstrijden mee heb gereden. Toen al was voor mij duidelijk dat ik niet ten koste van mijn pony wilde presteren, maar uit onwetendheid zijn er toen ook heus dingen gebeurd waar ik niet blij op terugkijk. Alleen al de huisvesting van het dier....
Maar inderdaad, met de kennis van nu was dit nooit zo gebeurd.
In mijn geval had ik dan geen pony gehad, omdat wij toentertijd geen andere mogelijkheid dan dit hadden.

Maar voorlichting en kennis is wel een hele belangrijke in deze.
Want als wij toen meer over het welzijn, de anatomie, natuurlijk paardengedrag, enz. hadden geweten, dan hadden we het toen immers anders gedaan?
Ik denk dat dit nog steeds voor heel veel ruiters geldt; ze weten eigenlijk te weinig over het paard om zelf een mening over het houden ervan te vormen en kopiëren daarom wat ze van anderen zien.
Met een beetje geluk is diegene iemand die wél weet waar die mee bezig is en met een beetje pech hebben ze het verkeerde voorbeeld.

Ik schrik er soms van als ik ervaar hoe weinig sommige mensen van paarden weten, terwijl ze ze zelf notabene hébben!
Maar gelukkig zie ik ook de andere kant: jonge meiden die zich heel bewust verdiepen in het hele paard en daar hun manier van rijden en houden op aanpassen.

Misschien is het een idee dat je, voordat je wedstrijden mag rijden, eerst moet bewijzen dat je een bepaalde basiskennis over paarden (en met name hun behoeftes) moet hebben.
En om terug te komen op de titel van dit topic: ik hoop dat meer ‘topruiters’ een statement maken ten gunste van het paard. En dat de titel kan worden “We gébruiken een dier voor eigen plezier”.
En of dit dan wél mag is natuurlijk weer een hele andere discussie...

**Geplaatst**: 22-06-21 10:41

Geplaatst: 22-06-21 10:41

Popstra schreef:
In de reining sport is in Europa een nieuwe grote sponsor. Zij sponsort heel veel geld in enkel de klasses voor paarden vanaf 4 jaar. Geen 3 jarige futuritys dus waar eerst het meeste te winnen was.

Kijk, dat vind ik al iets moois. Dat zou in NL ook wel mogen gebeuren in de spring- en dressuursport.

**Geplaatst**: 22-06-21 18:59

Geplaatst: 22-06-21 18:59

Suzanne F. schreef:
Ik kijk nu ik bijna 40 ben ook heel anders terug op mijn jeugd. Ik kan er eigenlijk niet meer zo blij op terugkijken. Ik was jong en ik wilde naar de top. Ik denk zelf dat ik echt wel talent had maar ik was erg ambitieus en mijn ouders hadden het goed, maar niet zo goed dat er een geschoold toppaard stond. Ik begon met een 3 jarige. Die is dan ook veel te snel naar hoog niveau gereden, ten koste van het dier. En ik denk eerlijk gezegd dat ik gewoon te weinig geduld had om ze rustig op te leiden. Ik kon het wel maar ik wilde meedoen in de jeugdrubrieken. De anderen hadden allemaal oudere paarden op dat niveau die het aankonden. Dus ik deed maar even mee, tot ik niet meer mee deed.
Soms best naar om er zo op terug te kijken. Ik wou dat ik het over mocht doen.
Ik herken me dus zeker wel in het artikel van Voorn, hij heeft gelijk. Maar zolang er ongelijkheid blijft en je succes kunt kopen in deze sport, zal je deze problemen tegenkomen.

Ik vind dit een hele mooie en eerlijke post Suzanne en het siert je.

Ik herken me niet in het verhaal. Met een merens doe je nl niet mee voor de prijzen en de dochter ook niet en dat vonden we ook helemaal niet erg. Wel denk ik dat ik uit onwetendheid zaken heb gedaan die het paard, cq de paarden als onprettig hebben ervaren. Dus ook niet OK. De mate waarin dit heel erg is gevonden door de paarden dat weet ik niet.

Hercule was mijn grote vriend, hij wordt nog elke dag zeer gemist. Hij was zeer vergevingsgezind en hij heeft een heel mooi leven bij ons gehad en wij hielden heel veel van elkaar, dus dat was mooi.

Polie, dat had ik beter moeten doen. Voor dit hete moeilijke paardje was ik te direct en ook te streng in het begin. Ook al is dat helemaal goed gekomen en heb ik me aangepast aan haar, tegenover haar heb ik wel het idee dat ik zachter had moeten zijn met al haar gemuts.

Ik heb ooit toen ik met Polie gestart was in de onderste regionen (Lees B en L en daarna geëmigreerd) een jong meisje van 15 - 16 jaar aan gesproken op haar gedrag. Zij had goud onder haar kont en een echte kampioen. Ze had het paard net een week, een mooie KWPN-er met enorme potentie die zich heel onzeker voelde.
Dat mêske ging enorm tekeer in de oefenring en alle paarden inclusief mijn Polleke ging over de mik. Ook haar ouders kregen onder uit de zak na het wedstrijd rijden wat een rot knol en .....

......
De hele lieve ouders stonden erbij en keken er bedremmeld naar. Dat schoot verkeerd bij mij, arm paard en arme ouders.
Dus ik naar het wichtje toe en haar heb ik toen aangesproken en gevraagd of ze eens om zich heen wil kijken..... ik heb haar laten zien dat iedereen over de mik was, alle paarden inclusief die van haar, dat haar lieve ouders die dit allemaal voor haar wilde doen volkomen over de zeik waren, en dat omdat zij zo te keer ging.
Ik heb haar gezegd, kijk eens naar mijn paardje (tje mag wat onze Pol is maar 1.45 en een merens) en kijk eens naar jouw paard en gevraagd of ze het verschil ziet. Het wichtje keek me met open mond aan, dus heel rustig, maar er was geen woord Frans bij, heb ik haar verteld dat mijn paardje heel relaxed is en zich fijn voel ook al is ze wat beduusd vanwege het geschreeuw en boosheid van haar. Ik heb haar uitgelegd dat mijn paardje nooit meer als 1 of hooguit 2 winstpuntjes zal rijden. MAAR dat als ze goed om zich heen kijkt, ze kan zien dat zij het GOUD onder haar kont heeft. Prachtig paard en die liep zo gaaf. Ik heb haar uitgelegd dat ze als ze met dit paard wil scoren, ze eerst eens haar best moet gaan doen, door zich te verplaatsen in haar paard, want jeetje wat was die over de mik. Die stond te schudden op de benen. En dat het heel heftig voor haar paard was om gelijk na een week bij haar te zijn , wedstrijdjes te rijden met zo'n furie en dat het zo niet werkte, ook al kan haar paard ook voor haar de sterren van de hemel lopen en als zij goed genoeg wordt ook in de echte hogere regionen kan eindigen in tegenstelling tot onze Polleke.
Enfin, om een lang verhaal kort te maken, ze heeft haar excuses aangeboden aan haar lieve ouders, en met een boos gezicht

beloofde ze me dat ze liever voor haar paard zou worden en beter haar best zou doen om te gaan genieten van de luxe dat paardrijden heet en wedstrijd rijden heet.

Zij is de enige die ik me kan herinneren die niet OK met haar paard omging. MAAR ik heb het dan over de lagere regionen waar het meer hobby als echte serieuze sport is. Ik vind het een heel goed iets dat Albert Voorn aankaart.

**Geplaatst**: 23-06-21 22:30

Re: Albert Voorn: ‘We misbruiken een dier voor eigen plezier'

Geplaatst: 23-06-21 22:30

Ruiter met een hart voor zn paarden.
https://www.horses.nl/evenementen/chio- ... ts-groter/

**Geplaatst**: 24-06-21 00:28

Geplaatst: 24-06-21 00:28

Popstra schreef:
Ruiter met een hart voor zn paarden.
https://www.horses.nl/evenementen/chio- ... ts-groter/

Ja, las het ook. Dan is er toch beweging. Goed dat hij zich zo goed durft uit te spreken. Ik lees ook veel positieve reacties op zijn stuk, dus dat is helemaal mooi.

**Geplaatst**: 24-06-21 08:05

Re: Albert Voorn: ‘We misbruiken een dier voor eigen plezier'

Geplaatst: 24-06-21 08:05

Kippenvel stuk.

Wat enorm fijn om te lezen.
Mentaal goed in het vel, hij zelf, maar ook zijn paarden.
Heerlijke penny vent, waren er maar meer penny's.

**Geplaatst**: 24-06-21 08:58

Re: Albert Voorn: ‘We misbruiken een dier voor eigen plezier'

Geplaatst: 24-06-21 08:58

Mooie is dat het ook te zien is aan zijn rijderij, hij rijdt echt eerlijk en netjes van achter naar voren. Dat er maar meer navolging mag komen.

**Geplaatst**: 24-06-21 10:31

Geplaatst: 24-06-21 10:31

Hier nog een filmpje over Adelinde. Die paarden zien er ook niet bepaald ongelukkig uit..

https://paardenvoerplein.nl/supplemente ... rnelissen/

**Geplaatst**: 24-06-21 10:39

Geplaatst: 24-06-21 10:39

DuoPenotti schreef:
Kippenvel stuk.

Wat enorm fijn om te lezen.
Mentaal goed in het vel, hij zelf, maar ook zijn paarden.
Heerlijke penny vent, waren er maar meer penny's.

Ik vind het ook leuk dat hij dat ook gewoon over zichzelf zegt. :))

Wat een sympathieke gast.

**Geplaatst**: 24-06-21 10:59

Geplaatst: 24-06-21 10:59

Ik vind het verhaal ook wel heel herkenbaar. "De woede van jonge meisjes". Ik heb me daar ook altijd over verbaasd. Toen mijn dochter nog bij de pony's reed zag ik regelmatig meisjes hun zweepje bijna stukslaan op hun pony's. En vooral bij springwedstrijdjes als zo'n pony dan weigerde. Woedend waren ze dan inderdaad.
Dan denk je: paardrijden is toch leuk?

Mijn dochter had t niet moeten doen. Dan had ik de pony meteen onder dr kont vandaan getrokken. Ze deed dat ook niet, gelukkig vond ze dat zelf ook vreselijk om te zien.

**Geplaatst**: 24-06-21 11:47

Geplaatst: 24-06-21 11:47

Ik heb mijn dochter al wel eens van de pony afgehaald, eerlijk zijn voor de pony, anders wordt er niet gereden, heel simpel. Een te harde hand of zweepje uit frustratie gebruiken, not done. Ik begrijp precies wat je bedoeld Babootje, ik zeg wel eens pubers rijden erg hard, en dan bedoel ik niet het tempo wat ze pakken

Alles moet dan direct nu of het is de schuld van de pony. Wellicht de leeftijd, maar daar sta je als ouder en instructeur dan hopelijk bij en grijp je in. Zou mij niet uitmaken of ze het thuis, op les of op concours doen, dan mag je afstappen.

Paardrijden zou idd leuk moeten zijn, al is het competitie element denk ik voor velen belangrijker dan het dier. En dan werkt het samen niet altijd zo als je wilt en wordt er afgereageerd in sommige gevallen op het paard, of men zoekt naar de snelste weg naar succes ipv de meest vriendelijke. Zeker niet alle ruiters over 1 kam, maar zie wel steeds minder ruiters waar ik van geniet. Voor mij heeft het wedstrijdelement eigenlijk nooit zo'n appeal gehad, ik rijd voor mijzelf, mijn plezier, wil dat wel graag goed doen, maar dan voor mijzelf en het dier. Ik heb nooit de drang gehad mijn paard te verplaatsen naar een wedstrijd om te rijden voor anderen, ik weet zelf wat ik er van vind en hoef dat niet in punten terug te zien. Maar begrijp wel dat anderen het leuk vinden, maar eerlijk blijven naar je paard toe zou belangrijker moeten zijn dan punten.

**Geplaatst**: 24-06-21 12:07

Geplaatst: 24-06-21 12:07

Misschien is dit om dat ik mijn paard al 22 jaar heb: maar ik heb wat minder last van schuldgevoel wat ik met me meesleep.

Hoewel ik zeker fouten heb gemaakt. Meer uit onkunde dan uit ambitie overigens. Maar ik heb daarnaast ruimschoots de tijd gekregen om het 'goed te maken'. Dus dit paard kent alle kanten van de medaille. En weet je: het is (bijna) altijd een content paard geweest. Gezond tot op de dag van vandaag. Positief naar mensen toe. Dus bijkbaar zijn mijn fouten niet over de grens gegaan. En als mijn paard het in zich heeft om mij daarin te 'vergeven' kan ik het ook.

Mijn taak nu is om hem een top leven te geven en op bescheiden niveau uit te dragen dat het ook anders kan. Beide lukt.
Ik heb oa 3 bijrijders gehad die echt anders zijn gaan kijken naar paarden houden en rijden. Simpelweg door hier meer te draaien. Dus dat is weer een fijner leven voor 3 volgende paarden.

En ik heb dat al vaker gezegd: Wat je aandacht geeft groeit blijkbaar. Want ik zie om mij heen meer mooie dingen dan slechte. Dan heb heb over mijn vereniging en de wedstrijden die ik bezoek. Daar speelt dat 'geld' ook niet zo'n grote rol. Ja om uit te geven en te zien verdampen aan je hobby ja.... :')

**Geplaatst**: 24-06-21 12:13

Geplaatst: 24-06-21 12:13

pol013 schreef:
Misschien is dit om dat ik mijn paard al 22 jaar heb: maar ik heb wat minder last van schuldgevoel wat ik met me meesleep.

Hoewel ik zeker fouten heb gemaakt. Meer uit onkunde dan uit ambitie overigens. Maar ik heb daarnaast ruimschoots de tijd gekregen om het 'goed te maken'. Dus dit paard kent alle kanten van de medaille. En weet je: het is (bijna) altijd een content paard geweest. Gezond tot op de dag van vandaag. Positief naar mensen toe. Dus bijkbaar zijn mijn fouten niet over de grens gegaan. En als mijn paard het in zich heeft om mij daarin te 'vergeven' kan ik het ook.

Mijn taak nu is om hem een top leven te geven en op bescheiden niveau uit te dragen dat het ook anders kan. Beide lukt.
Ik heb oa 3 bijrijders gehad die echt anders zijn gaan kijken naar paarden houden en rijden. Simpelweg door hier meer te draaien. Dus dat is weer een fijner leven voor 3 volgende paarden.

En ik heb dat al vaker gezegd: Wat je aandacht geeft groeit blijkbaar. Want ik zie om mij heen meer mooie dingen dan slechte. Dan heb heb over mijn vereniging en de wedstrijden die ik bezoek. Daar speelt dat 'geld' ook niet zo'n grote rol. Ja om uit te geven en te zien verdampen aan je hobby ja....

Ik ken beide kanten.

Ik distantieer me van de kant die ego voor het paard zet als ik merk dat er iets van zeggen geen effect heeft. Maar ook ik heb al mensen gehad die zeiden "zo heb ik het nooit bekeken.." en die het anders gingen doen. Meer gingen kijken naar hun paard ipv alleen naar hun doelen. En daar kan ik alleen bewondering voor hebben. Want verandering is moeilijk voor mensen. Dus iemand die het klaar krijgt, heb ik bewondering voor.

Doe ik het altijd goed? Nee natuurlijk niet. Heb me al de ogen uit de kop gejankt bij grotere fouten zelfs. Maar net als jij probeer ik dat altijd goed te maken. En ik denk dat dat best een streven mag worden.

DAt dat zelfs een heel mooi streven is! Vind jouw post dus ook erg mooi om te lezen. Mooi hoe je al minstens drie mensen de kans hebt gegeven om harmonieuzer met hun dieren om te gaan. Want dat is uiteindelijk wat je doet he... De omgang met paarden is, IMO, veel mooier wanneer je hen meer ziet. (letterlijk en figuurlijk.)

Maar ga eens in mening sporttopic van bokt... Al snel zal je rond de oren krijgen dat je "dat niveau niet rijdt" en dus niet weet wat er nodig is... Nee, als dát is wat nodig is, wat ik zie gebeuren in de topsport. Dan wil ik dat niveau ook nooit rijden. Dan slaap ik 's nachts niet meer. Het wordt tijd dat die "hoge sport" eens niet dat ultieme doel wordt en dat de manier waarop je dat bereikt belangrijker wordt dan het resultaat.

**Geplaatst**: 24-06-21 17:07

Re: Albert Voorn: ‘We misbruiken een dier voor eigen plezier'

Geplaatst: 24-06-21 17:07

Ik vind dat ook altijd krom, volgens mij kun je namelijk heel goed paardvriendelijk rijden op hoger niveau. Je zou juist meer moeten weten wat je doet lijkt me...

Over Adelinde, ik vind dat zij ook echt anders (beter, paardvriendelijker) is gaan rijden dan een aantal jaar geleden. Het vreemde is alleen dat dat internationaal wel beloond wordt maar nationaal niet...
In ieder geval heb ik er respect voor als iemand zoiets doet, we maken allemaal fouten dat is inherent aan paardrijden/ paarden houden. Maar wat je er vervolgens mee doet en of je ervan kan leren is een tweede.

**Geplaatst**: 24-06-21 17:32

Geplaatst: 24-06-21 17:32

Kelly_ann schreef:
Dit is iets van alle tijden, Albert Voorn is zelf ook jong en ongeduldig geweest volgens mij

En het zijn eigenlijk altijd de 'oude meesters' die met deze waarheid komen. En terecht!! Beter een keer teveel benadrukken dan niks zeggen.

De maatschappij wordt steeds sneller, maar dat kan nu eenmaal niet mee naar de paardensport.
Ik moet zeggen dat ik ook best wel een tegenbeweging ken waar rust en stapjes terug niet genoeg kunnen worden genomen voor een solide basis.

Op persoonlijk niveau denk ik dat iedereen bepaalde lessen nu eenmaal al doende leert. De 'collateral damage' van bijna iedere beginnende en/of jonge ruiter.
Ik heb als tiener ook mijn frustraties wel eens onterecht op een paard geuit...

Bedoel je nou dat de oude meesters uitgebreid adviseren om juist WEL op een goed opgeleid paard te leren als beginner?

Of bedoel je dat als je de tijd bekijkt voor paardenontwikkeling in de opleiding betrekkelijk snel wordt afgesloten?

natuurlijk was er ook wel controverse, waar een paar weken door Baucher gepocht wordt is Steinbrecht dat te snel, maar over het algemeen zien we, als er al expliciet wordt geteld, ongeveer 3 maanden tot grand prix-niveau, en dan ca 2 jaar erachteraan voor de echte hoge school.
(uitgaande van een paard dat bij ongeveer 5 jaar überhaupt in werk wordt genomen)

naja, er is wel enige verschuiving door de eeuwen heen, maar of je nou Baucher, Pluvinel, Nolan, Löhneysen, Grisone of Guérinière leest, of het dagboek uit 1812 ofzo uit Zweden.... ze zijn best wel rap bezig voor onze moderne begrippen.

Maar het is ook wel een beetje interessant... de dressuur is er voor het paard, dus een voortgang in die dressuur zou voor het paard nuttig/gezond/prettig moeten zijn.

er van uit gaande dat we een manier hebben om paarden en mensen op te leiden dat daadwerkelijk functioneerd en niet zichzelf in de weg staat, waarom zou het dan ook niet, door de bank genomen, zo snel kunnen?

Een beetje een gedachte in de stijl van 'take your time, but don't waste time'.

Let wel, dit is geensinds een excuus om overmatige drukmiddelen in te zetten, maar meer dat training best wel vorderingen mag boeken.

Het is ook heel expliciet in de oude meesters (bijvoorbeeld Andrade) dat de beginnende ruiter op een opgeleid paard werd gezet en betrekkelijk gecompliceerde bewegingen moest kunnen uitzitten voordat ie stijgbeugels en teugels kreeg. Dit wil dus ook zeggen dat het paard werd gevraagd hoge school oefeningen te doen, bijvoorbeeld.

In een iets modernere wereld, is dit nog steeds nodig: de amazone moet ook gewoon een verscheidenheid aan oefeningen kunnen voelen om haar referentiekader te vormen.

Dus bijvoorbeeld een verzamelde oefening in de eerste paar lessen laten voelen is heel wijs.

Verreweg de meeste paarden zijn fysiek heel goed in staat om de meeste oefeningen uit te voeren, al is het misschien minder passen aan één stuk.

maar wellicht bedoelde je 'oude meesters' overdrachtelijk, want het daadwerkelijk lezen van de oude meesters is geloof ik nogal uit de mode geraakt.

**Geplaatst**: 24-06-21 18:26

Geplaatst: 24-06-21 18:26

Airnt schreef:
Een beetje een gedachte in de stijl van 'take your time, but don't waste time'.

Meer in het algemeen ook toepasbaar. Ik bedoel ermee te zeggen dat de oude/ervaren/wijze mensen de jeugd toespreken over wat ze geleerd hebben.

En dat dit meestal betekent dat ongeduld, ambitie en 'emotie'. Slechte raadgevers zijn. Want: 'been there, done that'.

**Geplaatst**: 09-10-21 21:21

Geplaatst: 09-10-21 21:21

Even voorbijgaand aan de vraag waarom mensen überhaupt een dier zouden gebruiken... Maar ervan uitgaande dat we dat doen is de vraag voor wie het eigenlijk goed is, of leuk is.

Voor de mens is paardrijden leuk, althans dat kan het zijn. Ik denk dat het voor een paard ook best leuk kan zijn als het dier niet overvraagd wordt, correct wordt behandeld/gereden en in zijn waarde wordt gelaten. Het hangt natuurlijk ook van het individu af. Mijn ene paard vond het superleuk en de ander had zoiets van 'moet dat nou?'.

Toch zat ik nog wat verder te denken en las in Airnts reactie deze zin

Citaat:
Maar het is ook wel een beetje interessant... de dressuur is er voor het paard, dus een voortgang in die dressuur zou voor het paard nuttig/gezond/prettig moeten zijn.

En dacht toen aan Airnts eigen paard dat zo ongelooflijk veel sterker en beter is geworden en ongetwijfeld duidelijk beter in zijn vel zit, maar ook aan Hugin, een paard met zoveel medische issues dat hij zonder adequate training ingeslapen had moeten worden.
Ik denk daarnaast dat het bewust, aandachtig en voorzichtig zoeken naar het evenwicht in de relatie en het ontwikkelen en versterken van de band tussen mens en dier beide partijen goed kan doen.

**Geplaatst**: 10-10-21 11:17

Geplaatst: 10-10-21 11:17

de enen mens vind sporten ook leuker dan de ander en als je paard en ruiter goed opleid en er ontstaat een klik dan is - kan het - voor beide leuk zijn

maar sport is heden te dagen al lang geen sport meer maar business, en dan kun je er vraagtekens bij zetten
genoeg over te lezen hoe mensen denken een paard met extreme middelen tot een betere prestatie te kunnen dwingen
en dan zijn geld en onkunde een heel slechte combinatie voor mens en dier

dan heeft Albert wel een punt denk ik mensen die denken dat met geld alles te koop is moeten een andere sport gaan bedrijven want voor paardrijden heb je wel de juiste kennis en kunde nodig om dierenleed te voorkomen

**Geplaatst**: 10-10-21 12:11

Re: Albert Voorn: ‘We misbruiken een dier voor eigen plezier'

Geplaatst: 10-10-21 12:11

"Goed" voor je paard zijn en "paardvriendelijk rijden", zijn op zich al tegenstrijdigheden.
Goed voor je paard zijn, wat houdt dat in? Idereeen verstaat daar wat anders onder. Je hebt een paard, niet zijn hele kudde of de kudde in het leefgebied daarnaast zodat het dier interacties kan hebben met soortgenoten die hij of zij zelf kiest in een (sociaal) veilige omgeving. Dus: heeft het dier het goed? Paardrijden in misschien per definitie niet paardvriendelijk, er zijn natuurlijk voors en tegens om dat te doen. Paarden als soort doen het goed qua aantallen, maar wat hebben ze daarvoor ingeleverd? De beinvloeding van de soorten is natuurlijk een 2 richtingsverkeer, wat brengt het ons mensen en wat leveren wij in?

**Geplaatst**: 10-10-21 12:28

Geplaatst: 10-10-21 12:28

josien_m_ schreef:
"Goed" voor je paard zijn en "paardvriendelijk rijden", zijn op zich al tegenstrijdigheden.
Goed voor je paard zijn, wat houdt dat in? Idereeen verstaat daar wat anders onder. Je hebt een paard, niet zijn hele kudde of de kudde in het leefgebied daarnaast zodat het dier interacties kan hebben met soortgenoten die hij of zij zelf kiest in een (sociaal) veilige omgeving. Dus: heeft het dier het goed? Paardrijden in misschien per definitie niet paardvriendelijk, er zijn natuurlijk voors en tegens om dat te doen. Paarden als soort doen het goed qua aantallen, maar wat hebben ze daarvoor ingeleverd? De beinvloeding van de soorten is natuurlijk een 2 richtingsverkeer, wat brengt het ons mensen en wat leveren wij in?

dat ik vaak mijn wensen bij moet stellen en dat is in mijn geval altijd afstemmen wat het dier kan, met zelf rijden maar ook met lesgeven

niets mis mee om zo te communiceren vind ik, maar voor mij is het nog sport en geen commercie/business, wel de wil om iets te bereiken maar niet ten kosten van..........