Citaat:Cowgirl schreef:
'paardenkids' is dat ABN?
nee paardenkinderen ook niet, dat zijn veulens.
Ik dacht bij de titel dus .... 'wat is dat?'
Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
petraaken schreef:Die had je er in mijn ponytijd inderdaad ook zat Mars. Ouders die het kind het liefst 1 minuut voor de les begon afzetten en 1 minuut na de les er al weer mee vertrokken want hey, ze hadden het druk.
De titel van het artikel kan ik nog begrijpen maar het artikel zelf is heel veel onzin.
bigone schreef:Inderdaad Pien, mooi dat Bit wel even verteld hoe onze kinderen sterk vastberaden perfectionistisch worden en met teleurstellingen om leren gaan aan de hand van het hebben van een pony.
De laatste jaren dat onze kids nog reden nog nooit zoveel over het paard getilde kinderen en vaak dito ouders gezien als in de ponysport.
Ja, je leert er van, hoe andere levende wezens ook gevoel hebben en dat er verantwoordelijkheden komen bij het houden van dieren maar dat kan ook een tamme rat of kat of hond zijn. En als er een ding tegen je kan werken bij de pony's paarden is het wel perfectionisme want je haalt nooit voor alles een 10.
kwita schreef:Toen onze zoon op de lokale manage op smurven kamp was met onze pony de opvolger van de konik die was door een ongeluk om het leven gekomen. werd er dus door die zelfde ouders minachtend gesproken met termen als die boerenzoon, en ook de vraag waarom of hij in hun kamp mocht meedoen met die pony die haalde hun nivo naar beneden! .Op school werd hij gepest en was hij een homo want rijden is voor meiden! Zo fijn is de mentaliteit onder de verwende paarde kinderen! ons zoontje is gaan mennen tussen de grote meneren in de les met diezelfde pony en ik heb al vaak gehoord dat die jongen een talent heeft.....maar rijden in de les wilt hij niet meer !.Geloof me als ik zeg dat we totaal klaar zijn met die paarden snobs! Maar ik ben wel trots op mijn kinderen dat ze doen wat ze leuk vinden en daardoor eigenlijk een veel betere band hebben met hun pony dan die gedrillde kinderen!
Shadow0 schreef:Mmmm, ik heb het idee dat veel paardenmensen vooral opgroeien tot behoorlijk harde volwassenen. Juist door een aantal dingen die genoemd worden: kritiek krijgen (/afgeblaft worden) en dat maar moeten pikken alsof dat een goede manier van lesgeven of omgaan met anderen is...
Wat dat betreft maak ik het mezelf absoluut niet makkelijk - ik ben heel graag rond paarden maar met de sociale omgang van paardenmensen heb ik vaak moeite. (Heb bijvoorbeeld ook vaak gezongen in koren, en de sfeer is daar zo anders. Ik heb fijne plekken gehad rond de paarden, en koren zijn niet allemaal hetzelfde, maar er is echt wel een groot verschil in de basisomgang. Maar de paarden zelf blijven me zo trekken.)
Sizzle schreef:Ik herken echt niets
Perfectionistisch? Nope
Tuig onderhouden? Dat wordt wel weer eens nodig tijd ja met de lading stof die erop zit
Verantwoordelijkheid, nou vooruit dat wel maar dat komt niet door de paarden die eigenschap was er al van nature.
Vies worden doet ieder kind die de kans krijgt daar is echt geen paard voor nodig. Een modderpoel in de tuin voldoet om een pikzwart kind te krijgen.
Dat leren loslaten door paarden gaat ook nergens over. Hamsters leven maar 2 jaar of zo.
Overigens zijn er ook stallen waar je gewoon in je perfect nette kloffie kunt komen rijden. Dan wordt het paard op wens vast voor je gepoetst en als je paard mest op het erf dan kun je het gewoon laten liggen.
kwita schreef:bigone schreef:Inderdaad Pien, mooi dat Bit wel even verteld hoe onze kinderen sterk vastberaden perfectionistisch worden en met teleurstellingen om leren gaan aan de hand van het hebben van een pony.
De laatste jaren dat onze kids nog reden nog nooit zoveel over het paard getilde kinderen en vaak dito ouders gezien als in de ponysport.
Ja, je leert er van, hoe andere levende wezens ook gevoel hebben en dat er verantwoordelijkheden komen bij het houden van dieren maar dat kan ook een tamme rat of kat of hond zijn. En als er een ding tegen je kan werken bij de pony's paarden is het wel perfectionisme want je haalt nooit voor alles een 10.
Ja ook dit is heel herkenbaar.... toen er onze konik met onze dochter er op die dus echt nooit officieel les had gehad won bij een lokale bixi brak letterlijk de pleuris uit bij de over-het-paard getilde ouders.....Het gevolg het jonge kind wilde nooit geen wedstrijdje meer rijden om dat ze bang was dat er van die nare mevrouwen rond lopen!.Ik weet dat deze persoon ook op bokt zit en dat ze zich beseft wat ze heeft aangericht een droom van een jong meisje veranderen in een nachtmerrie (natuurlijk ook een manier om de concurrenten van je kind weg te pesten als curling ouder)!. Dat zelfde meisje is gaan turnen wielrennen en voetballen en ook daar kan ze heel veel leren en geven En de pony geniet van een lief zorgzaam meisje wat hem al haar geheimen verteld, voorleest uit een boek in de schaduw en worteltjes geeft uit opa zijn moestuin....en heerlijk met hem gaat zwemmen op het strand!
Inderdaad ze heeft veel van die kwaliteiten, wint nog steeds medailles. Maar door die paarde concoursen komt het niet en ik als moeder ben daar juist heel blij mee !.
bigone schreef:Het mooiste vind ik nog dat zo’n kind , die alles kreeg en echt niets zelf hoefde te doen er in de wedstrijden vaak afgereden werd door één van onze kinderen. Zij had een Z pony gekregen , onze was zelf afgericht en een maand voor de regio komt de moeder naar me toe met de vraag in welke klasse we gaan starten. Zij zijn toen meteen een klasse hoger gestart want dan ontliepen ze ons. Prima, jaar later zaten ze wel in dezelfde klasse, haar pony was al verkocht en ze had al kranten interviews gehad want het laatste kunstje was aanstaande. Buiten de waard gerekend, onze werd kampioen en zie zo de vader nog vloekend en briesend naast me staan bij het bord waar de uitslagen op werden opgehangen. Ik heb genoten. Misschien leedvermaak maar toch, de Z titel ging met ons mee naar huis. Daar konden de miljoenen van pa en ma niets aan veranderen, zelfs de jury aanspreken of ze poep in de ogen hadden niet.
Palmera schreef:Ik geloof niet dat dit geldt voor de gemiddelde bokker.
Elisa2 schreef:kwita schreef:
Ja ook dit is heel herkenbaar.... toen er onze konik met onze dochter er op die dus echt nooit officieel les had gehad won bij een lokale bixi brak letterlijk de pleuris uit bij de over-het-paard getilde ouders.....Het gevolg het jonge kind wilde nooit geen wedstrijdje meer rijden om dat ze bang was dat er van die nare mevrouwen rond lopen!.Ik weet dat deze persoon ook op bokt zit en dat ze zich beseft wat ze heeft aangericht een droom van een jong meisje veranderen in een nachtmerrie (natuurlijk ook een manier om de concurrenten van je kind weg te pesten als curling ouder)!. Dat zelfde meisje is gaan turnen wielrennen en voetballen en ook daar kan ze heel veel leren en geven En de pony geniet van een lief zorgzaam meisje wat hem al haar geheimen verteld, voorleest uit een boek in de schaduw en worteltjes geeft uit opa zijn moestuin....en heerlijk met hem gaat zwemmen op het strand!
Inderdaad ze heeft veel van die kwaliteiten, wint nog steeds medailles. Maar door die paarde concoursen komt het niet en ik als moeder ben daar juist heel blij mee !.
Tja, toen ik voor het eerst officiele wedstrijden ging rijden als 13/14 jarige met een fjord was dit ook algemeen niet geaccepteerd nog. Ik kreeg ook rotopmerkingen naar mijn hoofd maar bij mij zorgde het er juist voor dat ik extra gedreven werd om ze het tegendeel te bewijzen. Het is dus ook een beetje hoe je zelf in elkaar zit.
Mensen in groepen kunnen gewoon heel naar zijn, of dat nu bij concoursen is of op het werk of op de pensionstalling. Of op werkgebied inderdaad, de paardenwereld is hard en ik heb ook gewoon scheldwoorden naar mijn hoofd gekregen van sommige werkgevers. Dat is best moeilijk als je jong bent, nu zou ik het niet meer pikken. Maar dan nog denk ik dat je door al die dingen wel juist assertiever leert te zijn als je het aan gaat ipv als je het uit de weg gaat.
bigone schreef:Het mooiste vind ik nog dat zo’n kind , die alles kreeg en echt niets zelf hoefde te doen er in de wedstrijden vaak afgereden werd door één van onze kinderen. Zij had een Z pony gekregen , onze was zelf afgericht en een maand voor de regio komt de moeder naar me toe met de vraag in welke klasse we gaan starten. Zij zijn toen meteen een klasse hoger gestart want dan ontliepen ze ons. Prima, jaar later zaten ze wel in dezelfde klasse, haar pony was al verkocht en ze had al kranten interviews gehad want het laatste kunstje was aanstaande. Buiten de waard gerekend, onze werd kampioen en zie zo de vader nog vloekend en briesend naast me staan bij het bord waar de uitslagen op werden opgehangen. Ik heb genoten. Misschien leedvermaak maar toch, de Z titel ging met ons mee naar huis. Daar konden de miljoenen van pa en ma niets aan veranderen, zelfs de jury aanspreken of ze poep in de ogen hadden niet.
kwita schreef:Ummm jij was 13/14 onze dochter net 5.....dat verschilt nogal he !
En ja het was echt heftig , zelfs als volwassene en ik kan best wat hebben hoor!
Maar met kind en pony aan je arm is dat echt niet leuk, gelukkig waren er ook verstandige medemensen en die ben ik nog altijd dankbaar!.
kwita schreef:Ja ook dit is heel herkenbaar.... toen er onze konik met onze dochter er op die dus echt nooit officieel les had gehad won bij een lokale bixi brak letterlijk de pleuris uit bij de over-het-paard getilde ouders.....Het gevolg het jonge kind wilde nooit geen wedstrijdje meer rijden om dat ze bang was dat er van die nare mevrouwen rond lopen!.Ik weet dat deze persoon ook op bokt zit en dat ze zich beseft wat ze heeft aangericht een droom van een jong meisje veranderen in een nachtmerrie (natuurlijk ook een manier om de concurrenten van je kind weg te pesten als curling ouder)!. Dat zelfde meisje is gaan turnen wielrennen en voetballen en ook daar kan ze heel veel leren en geven En de pony geniet van een lief zorgzaam meisje wat hem al haar geheimen verteld, voorleest uit een boek in de schaduw en worteltjes geeft uit opa zijn moestuin....en heerlijk met hem gaat zwemmen op het strand!
Inderdaad ze heeft veel van die kwaliteiten, wint nog steeds medailles. Maar door die paarde concoursen komt het niet en ik als moeder ben daar juist heel blij mee !.
Tja, toen ik voor het eerst officiele wedstrijden ging rijden als 13/14 jarige met een fjord was dit ook algemeen niet geaccepteerd nog. Ik kreeg ook rotopmerkingen naar mijn hoofd maar bij mij zorgde het er juist voor dat ik extra gedreven werd om ze het tegendeel te bewijzen. Het is dus ook een beetje hoe je zelf in elkaar zit.
Mensen in groepen kunnen gewoon heel naar zijn, of dat nu bij concoursen is of op het werk of op de pensionstalling. Of op werkgebied inderdaad, de paardenwereld is hard en ik heb ook gewoon scheldwoorden naar mijn hoofd gekregen van sommige werkgevers. Dat is best moeilijk als je jong bent, nu zou ik het niet meer pikken. Maar dan nog denk ik dat je door al die dingen wel juist assertiever leert te zijn als je het aan gaat ipv als je het uit de weg gaat.
Ummm jij was 13/14 onze dochter net 5.....dat verschilt nogal he !
En ja het was echt heftig , zelfs als volwassene en ik kan best wat hebben hoor!
Maar met kind en pony aan je arm is dat echt niet leuk, gelukkig waren er ook verstandige medemensen en die ben ik nog altijd dankbaar!.
bigone schreef:Het mooiste vind ik nog dat zo’n kind , die alles kreeg en echt niets zelf hoefde te doen er in de wedstrijden vaak afgereden werd door één van onze kinderen. Zij had een Z pony gekregen , onze was zelf afgericht en een maand voor de regio komt de moeder naar me toe met de vraag in welke klasse we gaan starten. Zij zijn toen meteen een klasse hoger gestart want dan ontliepen ze ons. Prima, jaar later zaten ze wel in dezelfde klasse, haar pony was al verkocht en ze had al kranten interviews gehad want het laatste kunstje was aanstaande. Buiten de waard gerekend, onze werd kampioen en zie zo de vader nog vloekend en briesend naast me staan bij het bord waar de uitslagen op werden opgehangen. Ik heb genoten. Misschien leedvermaak maar toch, de Z titel ging met ons mee naar huis. Daar konden de miljoenen van pa en ma niets aan veranderen, zelfs de jury aanspreken of ze poep in de ogen hadden niet.
rien10 schreef:Elisa2 schreef:Nee ik denk niet dat dit geld voor manege ruiters eerlijk gezegd.
Wel voor de manege ruiters die meteen uit school komen helpen voeren, poetsen, opzadelen en meer klusjes doen. Die het hele weekend op de manege zijn. Ik ken ze wel hoor.
Sizzle schreef:Ik denk eerder dat je al een bepaald persoon moet zijn om je hele hebben en houden in paarden te stoppen. Ik geloof niet dat je zo wordt door omgang met paarden. De meeste stoppen immers in de puberteit.