Geplaatst Algemeen
Afbeelding ter illustratie. Foto: FEI.
Op 15 oktober heeft Petra de Graaf afscheid moeten nemen van haar karaktervolle paard Maranga (geboren 01-05-1994). De tuigpaard gefokte merrie (v:Fabricius) kreeg bij haar geboorte de naam Maxima, maar Petra gaf haar een nieuwe naam. Velen kennen Maranga van haar optredens met Petra in de indoor marathons.
Maranga was oorspronkelijk beleerd als tuigpaard, maar vanwege haar kleine stokmaat van 1,58 meter belandde ze in de handel. Het verhaal was, dat er met haar geen land te bezeilen was. Petra ging het paard bekijken en zag een schichtig paard, dat wegdook in haar donkere stal. Ze trok wel op Petra aan en die wist dat ze van haar werd toen ze de ogen van het paard zag. “Daar verzonk ik in”, vertelt ze. Toen ze bij Petra terecht kwam was de merrie door haar Spartaanse verleden broodmager. “Ik realiseerde mij meteen dat het een paard zou zijn, waarbij ik me nog wel eens achter mijn oor zou krabben, waar ik in vredesnaam aan was begonnen. Maar ik pakte door, ook omdat ik de overtuiging heb, dat dit juist de beste paarden kunnen worden.”
Verschrikkelijke proefrit
Er werd verteld dat Maranga beleerd was en verkeersmak, dus wilde Petra wel eens zien hoe ze voor de wagen liep. “De toenmalige eigenaar leek zich dood te schrikken toen ik zei, ‘span haar maar in’. Het werd geen lange rit, ik kreeg de leidsels niet zelf in handen, we konden richting bos of richting de straat. De eigenaar wilde richting bos maar ik verkoos de straat. Toen we daar aankwamen liet Maranga zien hoe groot ook een klein paard kan zijn, van enige loomheid naar een brok van spanning stond ze toen we even moesten wachten voor het verkeer kaarsrecht overeind. Ik riep ‘rustig maar, hoho’ maar de eigenaar zei met zweet op z’n hoofd dat ik niets mocht zeggen tegen het arme beest. Tja, het waren die ogen waar ik voor viel, de verschrikkelijke proefrit ten spijt.”
Verwaarloosd
Petra kocht haar voor een habbekrats. Toen ze Maranga ophaalde ging ze meteen naar de kliniek voor een grondige medische check up. Daar kwam aan het licht dat het paard littekens op haar blindedarm had, door zwaar verwaarloosde worminfecties. De kans was groot dat Maranga erg gevoelig voor koliek zou zijn. Petra volgde alle aanbevelingen van de dierenarts op, waaronder het onbeperkt verstrekken van hooi. Pas op veel latere leeftijd heeft Maranga een blindedarmkoliek gehad, waarna de behandelaars van Paardenkliniek Emmeloord versteld stonden van de snelheid van haar herstel. En ze is één keer ernstig kreupel geweest waarbij ze diezelfde kliniek versteld deed staan van haar wilskracht en enorme werklust, maar ook van het vertrouwen dat Maranga in Petra had tijdens de behandelingen.
Van angsthaas naar marathoncrack
Thuis bleek hoe groot haar angst was, voor alles wat op een stok leek, of een zweep of mannen op klompen. Petra werkte hard aan het winnen van haar vertrouwen en dat lukte wonderbaarlijk snel. Maranga ging zich ontspannen en werd meer en meer toegankelijk. Petra reed haar zo vaak mogelijk en ontdekte al snel hoeveel plezier de merrie beleefde als er een paar pylonen of een soort marathonhindernisje in de bak stond. En zo ontdekte ze haar talent voor de marathonsport. Voor de dressuur moest ze veel afleren uit haar tuigpaardafrichting. Petra: “Meestal kregen we een forse onvoldoende voor het halthouden, maar negens voor de uitgestrekte draf. Kwamen we de vaardigheid in, of de marathon, dan wist Maranga wat haar te doen stond en kon ik haar op mijn pinken sturen en voornamelijk op mijn stem.” Maranga genoot van keihard werken, hoe hoger de brug, hoe dieper de waterbak hoe mooier ze het vond.
Mooie resultaten
Het werd een prachtige sportcarrière. Tien keer op rij (2002 t/m 2012) plaatste Petra zich met Maranga voor de finale van Menindoor Nijkerk. Ze wonnen meerdere keren de Betuwe Cup (indoor en outdoor), vele indoormarathons en diverse samengestelde menwedstrijden.
Niet alleen Petra, maar ook haar stalbaas Peter van de Steeg en Petra’s voormalige groom hebben met succes en plezier wedstrijden gereden met Maranga. Naarmate Maranga ouder werd nam de jongere Andor het stokje over, maar Maranga liep nog veel vaardigheidswedstrijden en boekte daarin de nodige successen, zoals het Districtskampioenschap klasse M in 2017, waarna een zilveren medaille op de Hippiade volgde. “Ik denk dat Maranga op de laatste Hippiades het oudste deelnemende paard was”, zegt Petra daarover.
In 2018 zette Petra een punt achter haar wedstrijdcarrière met Maranga. Ze werden toen districtskampioen Oost in de klasse ZZ en haalden een 7e plaats op de Hippiade. Maranga werd nog wel uitgebracht door Petra’s toenmalige groom met wie ze in 2019 nog 1 keer op de Hippiade verscheen. De menster was toen een jaar jonger dan het paard.
Plotseling afscheid
Maranga ging in het voorjaar van 2020 volledig met pensioen. Dat was als gevolg van een hersenbloedinkje. Petra: “Er zijn daarna waarschijnlijk nog meer bloedinkjes gevolgd, waardoor Maranga een vreemd waggelloopje had. Maar ze liet merken dat ze nog prima in haar hum was. Ze herstelde zodanig, dat we haar afgelopen winter in de sneeuw zelfs even ingespannen hebben aan de lange lijnen in de hoop haar ook voor het sleetje te kunnen spannen. Maar ze werd hier zo dolenthousiast van, dat ‘rustig aan’ geen optie was en wij haar voor haar eigen bestwil toch maar weer uitgespannen hebben.”
Het afscheid kwam onverwacht. Petra vertelt: “Ze was opeens echt stokkreupel. Toen dat een dag later niet afgenomen was, wist ik dat ik haar moest laten gaan en heb ik de dierenarts gebeld. Op 27-jarige leeftijd is ze op haar geliefde plekje ingeslapen. Voor mij is hiermee een enorm rijk tijdperk afgesloten. Ruim 20 jaar was Maranga mijn trotse bezit.”
