*Bokt.nl
Blog




Degenen die mij een beetje kennen, weten dat ik in Nederland behoorlijk fanatiek aan het wedstrijd rijden was. Niet altijd met succes, maar ach, meedoen is belangrijker dan winnen, toch? En als ik dan niet zelf startte, dan zat ik wel in het juryhokje om anderen van scores te voorzien!
De intentie was dan ook om redelijk vlot na emigratie mezelf onder te dompelen in de Canadese wedstrijd scene. Ik woon vlakbij Calgary, en laat daar nou een groot wedstrijd terrein liggen, genaamd Spruce Meadows, velen wel bekend van de beelden op tv. Maar al snel kwam ik erachter dat daar niks te doen was op het gebied van dressuur, want dat is saai ...
Vlak achter Spruce Meadows ligt een andere venue, Rocky Mountain Show Jumping, en in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, worden daar wel dressuurwedstrijden georganiseerd. En wat een geluk, slechts een paar weken nadat we hier kwamen wonen, was er weer een wedstrijd. Eager als ik ben, heb ik mezelf aangeboden als schrijfster, en zodoende kwam ik naast jury Mrs. Horsey te zitten, what’s in a name . Aardige grijze dame, die de status van S judge had. Vraagtekens rezen, want wat houdt dat in? Net als dat ik op de prizelist (vraagprogramma, meestal een pagina of 15 hier ) had zien staan dat je kon inschrijven voor de Gold or Wildrose show. Gelukkig was men erg bereid om uitleg te geven, en het duurde even voordat ik het snapte haha!



Het leek mij wel leuk om een beetje een vergelijking te geven tussen de wedstrijdsport in beide landen, met de aantekening dat Canada hun wedstrijdsysteem van de Amerikanen overgenomen hebben en ook hun dressuurproeven gebruiken/kopen. Een beetje net zoals België de proeven van Nederland gebruikt!
De niveau’s hier lopen ongeveer gelijk op met de Nederlandse, waar je in NL B, L, M, Z en ZZL hebt, heb je in Canada Intro, Training, 1st, 2nd, 3rd and 4th level. Elk level heeft 3 proeven. Het verschil zit 'em in de onderverdeling, zoals L1 en L2. Dat is in Canada First level, en binnen dit level worden de proeven moeilijker. 1st level test 1 is bijvoorbeeld L1 niveau, en 1st level test 3 is L2. Dat is dus net iets anders dan in Nederland. In Nederland heb je na ZZL nog ZZZ voordat je naar Prix Saint Georges gaat, hier zitten ZZL en ZZZ samengevoegd in 4th level. Daarna ga je door naar PSG en hoger, FEI proeven dus!
Een heeeeel groot verschil met Nederland is de bepaling in welke klasse je uit moet of mag komen. In NL heb je het winstpuntensysteem, en de promotieregeling; in Canada bestaat dat niet. Met andere woorden, je mag uitkomen in de klasse waarin jij denkt thuis te horen, dus als ik morgen zin heb om Grand Prix te rijden met de boerenknol van de buren, dan mag dat haha! Of andersom, er zijn genoeg ruiters die blijven hangen in een bepaalde klasse, want dan winnen ze altijd .


Een ander verschil met Nederland is de prijzenverdeling. Bijna standaard krijgen de plaatsen 1 t/m 5 een rozet. Dat is je prijs. Heb je geluk en zijn er sponsors, dan krijg je er een gebruiksvoorwerp bij, vaak een dekje of een halster o.i.d. . De rozetten zijn niet klein, en volgen altijd een thema, vaak passend bij de titel van de show. Op de foto zie je bijvoorbeeld twee kleuren thema’s, die met roze zijn van een wedstrijd genaamd ‘Tilted Tiara’, die met zwart zijn van ‘Black Tie’. Naast de rozetten die je per rubriek kunt winnen, zijn er bij bijna elke wedstrijd ook overall Champions en Reserve Champions, en die krijgen een nóg indrukwekkender rozet om mee te pronken! De rozetten op de foto zijn mijn gewonnen rozetten van 4 jaar geleden, toen ik een paardje had om mee op wedstrijd te gaan. Als het goed is heb ik daar nog ergens een topic van!



Dat is dus zo’n beetje de uitleg over de verschillende niveau’s, maar daarmee hebben we nog geen verklaring voor Gold of Wildrose shows. Na een beetje speuren was ik daar ook achter. Je kunt hier op verschillende levels een show organiseren. Wow, nog meer levels. Maar dan anders. Anyway, het werkt hier als volgt. Equestrian Canada (de Canadese KNHS zeg maar) heeft ingesteld dat je op verschillende niveau’s een wedstrijd kunt uitschrijven, te weten, Bronze, Silver, Gold en Platinum. Alle eremetalen op een rijtje dus! En om het nog verder uit te breiden, kun je ook nog schooling shows uitschrijven, die dan onder de regelgeving van de Provinciale federaties vallen. Voor hier in Alberta heten dat soort shows ‘Wild Rose’ shows, omdat de wild rose het symbool van Alberta is. Maar hoe weet je dan aan welke wedstrijden je deel kunt nemen? Dat wordt bepaald door de ‘startkaart’ die je koopt aan het begin van het jaar. Stel, je kiest voor een Bronze membership, dan mag je alleen op Bronze shows starten. Heb je een Gold, dan mag je op alle Gold en lager starten. Bronze is als vanzelfsprekend goedkoper dan Silver, die weer goedkoper is dan Gold, etc. Maar wat nou als je een Bronze hebt, en voor de grap 1 keer een Gold wilt rijden, nou, dan doe je toch een eenmalige upgrade? Kassa natuurlijk, want voor niets gaat de zon op! Op een Wild Rose show mag iedereen die lid is van de provinciale federatie uitkomen, en hoef je niet per sé een EC membership te hebben.

Als laatste, en misschien wel het allergrootste verschil tussen de twee landen, is het aanbod aan wedstrijden. In Nederland kun je in elk weekend wel naar 20 verschillende wedstrijden in een straal van 50 km om je stal heen, hier is het aanbod veel minder. VEEL minder. Gemiddeld 1 wedstrijd per maand, sommige maanden misschien wel 2, en alleen in de warme maanden, dus april tot september, soms oktober. Dan snap je meteen dat een winstpuntensysteem hier wat lastig is haha! Doordat er maar zo weinig wedstrijden zijn, worden ze meestal in een heel weekend gehouden, twee- of driedaagse shows. Dat maakt het ook wat acceptabeler om verder weg te gaan, het is hier heel normaal om drie uur verderop een weekendje op wedstrijd te gaan! Je mag hier om dezelfde redenen dan ook 4 proeven per dag rijden, en zelfs in twee verschillende klassen uitkomen!

Hoe zo’n wedstrijd er dan uitziet, daar wil ik het in een volgende blog over hebben, en als jullie dat lezen, zullen velen iets minder hard klagen over het feit dat ze nu 12,50 per proef moeten betalen, of sterker nog, verder dan 25 kilometer van stal weg moeten! Ook wil ik het in een andere blog nog eens hebben over het jureren hier, want ook dat gaat heel anders dan in Nederland!

Een boeiend stukje, op naar de volgende!

Leuke blog en interessant om te lezen hoe dat nu werkt in Canada? Hebben jullie het goed naar jullie zin? Hoe lang zit je er nu?

Leuk!! Op naar de volgende. En heb je tegenwoordig een paard welke je uit mag brengen (in de toekomst)?

Sorry, gisteren de hele dag gewerkt met een temperatuur van -10 graden ongeveer, geen energie meer om te antwoorden hihi!



Het was zeer zeker interessant om te leren hoe e.e.a. hier in zijn werk gaat. Ik denk alleen dat het een hele hoop onnodige poespas is hihi, maar daar kom ik later nog wel eens op terug!

We zitten hier nu 5,5 jaar, en we hebben nog geen momentje spijt gehad. We zijn een aantal keren terug geweest op familiebezoek, wat natuurlijk erg leuk is, maar zodra we dan weer in Calgary voet aan de grond zetten, en naar huis rijden met de schitterende Rocky Mountains als uitzicht, komen we echt weer thuis!




Ik zou zo graag ja op die vraag antwoorden, maar helaas, het is een nee. De zwarte ruin die onderaan op de foto te zien is, was in eigendom van de stal waar ik in het begin een tijdje gewerkt heb. Die eigenaresse heeft me de kans gegeven om een paar wedstrijden te rijden, maar dat was van korte duur. Ze wilde zelf weer gaan rijden, dus ik moest het paard 'terug' geven.
Het afgelopen jaar had ik een hele gave Palomino merrie onder het zadel van een oudere klant, en de bedoeling was dat ik die out zou gaan brengen en wat zou klimmen in niveaus, maar ook dat is afgeketst om redenen die ik nog steeds niet begrijp.

Ik heb zelf twee paarden, maar die gebruik ik voor lessen en zijn niet echt geschikt (meer) voor wedstrijden. Ik ben wel op zoek naar een derde paard, waar ik zelf wat mee aan de gang kan en eventueel gevorderde ruiters op kan zetten, maar die heb ik nog niet gevonden. Wedstrijd rijden zal het komende jaar dus nog niet op de agenda staan, kan het nu ook niet betalen hihi!

Heel leuk en interessant om te lezen en blijf ook zeker volgen.

En weet echt, dat ik in NL verwend was met " even een proefje rijden". Ben nu zo 6 uur van huis voor 2 proefjes. ( Luxemburg/ Belgie), omdat ik in t rustige noorden woon en al 35 km moet rijden , om op de snelweg te komen .

Ben benieuwd naar het vervolg van je blog. Jammer, dat je geen paard meer hebt om te rijden op wedstrijd. Is het erg duur, een paard daar in pension te zetten ?

Een paard alleen voor mezelf is momenteel geen optie. Heb er al twee in pension voor $450 per paard, zeg maar €325 per paard per maand, en ik ben nog steeds aan heb opbouwen van mijn klantenbestand. Wedstrijden zijn behoorlijk duur hier, en daarbij heb ik zelf nog geen trailer, ook behoorlijk prijzig. Dat zijn onderwerpen voor volgende blogs haha!

super leuk en interessant om te lezen!
stiekem is het mijn droom om later in Canada te wonen, maar dat zal waarschijnlijk een droom blijven

Wij hadden echt mega geluk met het hele proces. Helaas is het nu een stuk lastiger om binnen te komen. Als ik advies mag geven, en je wilt echt graag deze kant op komen, ga eens praten met een emigratie consulent die gespecialiseerd is in Canada. Werkt heel verhelderend!
Blijf vooral dromen, onze droom begon al een jaar of 16 geleden!

Ben heel benieuwd naar volgende blogs!