Algemeen
Een kudde wilde paarden in het avondlicht.
Foto: Bokt Wiki
In de Verenigden Staten roepen de wilde paarden in de natuurgebieden vaak een romantisch beeld op van het Wilde Westen. Maar deze kuddes groeien snel en hebben al langere tijd te kampen met problemen omdat ze met te veel dieren zijn. Maar liefst 82.000 paarden en ezels grazen op deze terreinen. Deze paarden zijn niet inheems volgens Sarah King, onderzoekswetenschapper in het Natural Resource Ecology Laboratory (NREL) aan de Colorado State University (CSU). Zij legt uit: “De populaties zijn de afgelopen 10 tot 20 jaar dramatisch toegenomen. De laatste tijd is er sprake van een exponentiële toename.” Functionarissen van het Bureau of Land Management (BLM) in Cañon City zeggen ook dat de kuddes zijn uitgebreid. De paarden zijn met drie keer zoveel als de geschikte omvang van de natuurgebieden waarin ze leven. In Colorado zijn dit voorjaar al een aantal gevolgen gezien van deze situatie. Meer dan 140 wilde paarden zijn overleden als gevolg van een uitbraak van paardeninfluenza in een faciliteit van de BLM. Dit zette Jared Polis, Gouverneur van Colorado, ertoe aan om verdere studie te laten doen om een soortgelijke situatie in de toekomst te voorkomen.
Onderzoekers van de U.S. Geological Survey (USGS) en de Colorado State University zijn aan het kijken naar de mogelijkheden om deze “overbevolking” onder de dieren op een humane aan te pakken. Een belangrijke optie waar ze naar keken, was het castreren van de hengsten. Het BLM heeft deze maatregel van geboortebeperking gelanceerd om de groei van de kuddes paarden en ezels te remmen en te beheren om zo de populatiegroei onder controle te houden. De kosten die met deze inspanning gemoeid waren: 20 miljoen dollar. Dit onderzoek werd gedaan in de Conger Herd Management Area in Utah. Van deze kudde werd 42% van de hengsten gecastreerd. De USGS werkte hiervoor samen met Sarah King. Zij wilden de effecten onderzoeken van het castreren van de wilde hengsten. Kate Schoenecker, afgevaardigde van CSU, en Mary Cole, onderzoeksmedewerker van NREL, onderzochten hoe castratie van de hengsten hun sociale gedrag en de vaste gewoonten van de paarden in de kudde zou kunnen beïnvloeden, maar ook of het de populatiegroei kon verminderen. Deze studie heet "Effect of adult male sterilization on the behavior and social associations of a feral polygynous ungulate: the horse," en is gepubliceerd in Applied Animal Behaviour Science. Zij kwamen tot de conclusie dat dat het castreren van wilde paarden niet echt invloed heeft op hun gedrag - of een lange-termijn effect heeft op de grootte van de kudde. "We dachten echt dat het misschien grote gevolgen zou hebben voor hun gedrag en dat ze zich gewoon zouden gedragen als vrijgezelle mannelijke paarden," zei King. "Verrassend genoeg vonden we dat het bijna geen enkel effect had op hun gedrag." Ook had het geen lange-termijn gevolgen voor de omvang van de kudde.
Bij de paarden die bij ons op stal of in de wei staan, is castratie van hengsten gebruikelijk. Ook bij honden en katten is dit gebruikelijk, net als bij programma’s om wilde dieren te vangen, neutraliseren en weer uit te zetten. Het effect van het ruinen van wilde paarden en de invloed hiervan op het gedrag van deze dieren binnen de kudde is echter nog nooit echt bestudeerd.
Het onderzoek naar gedrag en beheer van wilde ruinen
Om deze studie uit te voeren hebben ze de populatie paarden in Utah verzameld en van 34 hengsten die zij gevangen hebben zijn er 27 gecastreerd. Gedurende vier jaar hebben King en haar collega’s veranderingen in gedrag van deze dieren bekeken. Hierbij keken ze onder andere naar agressie, de sociale groepsgrootte en in hoeverre een ruin een groep merries kon aantrekken en behouden. "Het was eigenlijk heel interessant om te ontdekken dat het castreren minimale effecten had op het gedrag van de mannetjes," zei King. "Het leek echt een positieve zaak dat, hoewel de mannetjes gecastreerd waren, ze hun associaties met merries bleven onderhouden." Ze geeft ook aan dat sommige hengsten een kudde merries hadden. Deze bleven na hun castratie ook bij de merries. Ze verdedigden hun dames nog steeds, ze vochten en ze vertoonden voortplantingsgedrag. Aan het einde van de studie van vier jaar bleek wel dat bijna alle kuddes toch uit elkaar gevallen waren. In het eerste jaar daalde ook het aantal veulens dat in die kuddes werd geboren. Maar na een paar jaar was ook het geboortecijfer weer op het oude niveau.
Volgens King heeft dit te maken met het aantal ruinen in de populatie, maar er zijn ook merries die buiten hun kudde paren met hengsten die niet gecastreerd waren, of vrijgezelle hengsten die bij de kudde aansloten. Ze denkt dat het ruinen een grotere invloed kan hebben op de overbevolking als het ook gekeken wordt naar geboortebeperking bij de merries. Ook zal het team nog gaan kijken naar de DNA gegevens van de paarden om de dynamiek in de kudde en het aantal veulens beter te kunnen begrijpen. "Inzicht in het gedrag van dieren wordt vaak ondergewaardeerd als het gaat om hoe het kan worden gebruikt om dieren te beheren en ook om ze in stand te houden," zei King in een persbericht. "Als we eenmaal begrijpen hoe en waarom dieren het landschap gebruiken, kan dat echt van invloed zijn op managementbeslissingen en wat de vruchtbaarheid en het voortplantingsgedrag zal beïnvloeden."
Op Sciencedirect.com is meer te lezen over dit onderzoek. Deze tekst is wel in het Engels.