Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 1 van de 1 [ 15 berichten ]
Plaats een nieuw onderwerp

[BLOG] Monya Spijkhoven over rouwen om een paard

 
Profiel   

Bokt
Bokt community

[ img ]
Monya Spijkhoven. Foto: privébezit.


Monya Spijkhoven is een paardentrainster. Ze is bekend geworden van Het Balingehof, dat ze samen met haar ex-man runde. Inmiddels woont en werkt ze in Spanje en komt nog regelmatig in Nederland. Wij hebben haar bereid gevonden om voor Bokt blogs en colums te schrijven.

Weet je nog?
Toen je klein was ging je pennyhart kloppen zodra je een pony zag. De zachte neus, de snorharen, de WOLLIGE oortjes, de glanzende ogen en die geur! Oooh wat ruiken paarden heerlijk! En de eerste rit op je eigen pony, wat een ongelofelijke beleving was dat. Met wat knijpen bleef je zitten, maar zo niet dan was het opstaan en weer doorgaan. Je botten konden nog wat gestuiter hebben.

Wat een geluk!
Toen kwam het eerste eigen paard! Een flinke verantwoording! En het moest meteen helemaal goed. ALLES moest perfect, voeding, stal, weide, zadel, het allerbeste voor je allerliefste vriend. Je was continu in de weer, gaf hem alles wat ie nodig had en genoot met volle teugen.

Wat een trots!
Wat werd je gelukkig van zijn aanwezigheid in je stal. De dagelijkse routine, het knisperen van het stro, de hinnikjes voor het voer, het poetsen tot hij glom, de matchende dekens, de ritten door weer en wind. De wind door je haren en de druppel aan je neus.

Wat een rijkdom!
En je leerde jezelf goed kennen. Overkwam obstakels, loste problemen op, groeide in je lichaam en geest. Wil je persoonlijke ontwikkeling? Neem een paard...

Wat een reis…
En dan valt het paard weg. Plotseling. Een lege box, een gat in je hart en de moed zinkt je in de schoenen. Je kunt het even niet meer opbrengen. Je kijkt naar andere paarden maar voelt je moe.

Wat een verdriet...
Het lijkt zo simpel. Motivatie herpakken en doorgaan, je hebt tenslotte geen keuze. Maar als dat nou eens tegenvalt? Als de energie er niet is om met andere paarden te werken of weer met een nieuw paard te starten?

Verder na verlies? HOE dan? Er is geen recept. Was dat maar zo. Het is een verwarrende tijd, het barst van de emoties.

Schok en ongeloof
Je weet niet wat je is overkomen. Het is nog vers en je kunt je bijna niet voorstellen dat het zo is. De lege stal is enorm confronterend.

Boosheid en schuldgevoel
Misschien ben je boos, op de ander, die het paard niet kon redden of zijn dood veroorzaakt heeft. Of je bent boos op jezelf, voelt je schuldig, had je het kunnen voorkomen? Of je klapt dicht, je doet voor de buitenwereld alsof er niets aan de hand is.

Desoriëntatie
Je hebt het gevoel dat je de weg even kwijt bent. Hoe moet het nu verder? Je verwacht dat je nooit meer zo’n paard gaat vinden. Dit paard was jouw maatje, je durfde alles met dit paard. Je dagritme valt helemaal weg.

Aanvaarding
Je weet dat het is zoals het is. Dat alle weerstand geen zin heeft. Je paard komt niet meer terug. Je kunt blijven zitten waar je zit, maar zo kom je ook geen stap verder. Maar dat verdriet dat zit er nog stevig. Het verlamt je alleen niet meer.

In actie komen
Langzaamaan pak je de draad weer op. Je kijkt weer naar advertenties van paarden. Je vraagt rond of iemand een geschikt paard voor je weet. Je staat open voor een nieuwe liefde en krijgt wat energie van de zoektocht. Je herinnert je weer het gevoel van die neus in je haren.

Integratie
Jouw vorige paard heeft nog altijd een speciale plek in je hart. Je voelt de liefde voor je overleden paard maar je kijkt ook vol liefde naar je nieuwe paard. Deze kan hem nooit vervangen, maar je hebt vertrouwen in de weg die jullie samen gaan bewandelen.

Betekenis zoeken
En je bent dankbaar voor de lessen die jouw vorige paard je leerde, daar heb je nu met je nieuwe liefde profijt van. Je wordt nog altijd warm als je aan je oude liefde denkt maar kunt zeker genieten van je nieuwe liefde.

Voor eens besmet met het paardenvirus, voor altijd onder je huid….

Persoonlijke note: Het liedje “Keep your head up” van Ben Howard is zo onlosmakelijk verbonden met het overlijden van mijn paard Nomeado dat ik, zelfs na 10 jaar, iedere keer mijn tranen moet wegvegen. Zodra de eerste tonen zich laten horen heb ik de neiging om de radio uit te zetten. Maar ik doe het niet MEER, want het geeft me een herinnering aan iets dat ik intens heb gevoeld. En dat gevoel wil ik behouden, het glipt anders langzaam weg.
Rouw zegt dat het echt was, die liefde.

En dat gat in je hart wordt ooit een gaatje. En dat kost energie. Maar vooral tijd. Gun het jezelf.
Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 05-07-22 17:23 



 
Profiel   

Zit hier met tranen in mijn ogen, wat mooi geschreven, dank je wel. Rhea is 11 november 2020 naar de eeuwige weides gegaan, maar het doet nog steeds pijn en ik heb nog geen enkele behoefte om een nieuw rijpaard te kopen. De mini's vullen het gat. Dat is niet hetzelfde, maar dat wil ik ook nog niet. Tut is net zo'n aparte als Rhea was en nog een beetje erger, ik rij alleen niet meer.

Link naar dit berichtGeplaatst: 06-07-22 08:37 



 
Profiel   

heel herkenbaar inderdaad :j
bij mij is het nu bijna een jaar geleden dat mijn maatje overleed en ik mis hem nog elke dag.

Link naar dit berichtGeplaatst: 06-07-22 08:45 



 
Profiel   

Och, was het maar zo simpel als hierboven omschreven...
In minder een jaar ben ik kwijtgeraakt: mijn eerste zelfgefokte jaarling, mijn dressuurpaard dat al 12 jaar bij mij was, mijn 2 katten vijf dagen na elkaar, en onlangs mijn veulentje, slechts 7 weken oud.
Ik heb steeds geen tijd gekregen om het te verwerken omdat er weer nieuw verdriet bij kwam.
Zeg mij hoe ik ermee kan omgaan, hoe ik dit te boven kom....

Link naar dit berichtGeplaatst: 06-07-22 11:20 



 
Profiel   

Nicky1963 schreef
Och, was het maar zo simpel als hierboven omschreven...
In minder een jaar ben ik kwijtgeraakt: mijn eerste zelfgefokte jaarling, mijn dressuurpaard dat al 12 jaar bij mij was, mijn 2 katten vijf dagen na elkaar, en onlangs mijn veulentje, slechts 7 weken oud.
Ik heb steeds geen tijd gekregen om het te verwerken omdat er weer nieuw verdriet bij kwam.
Zeg mij hoe ik ermee kan omgaan, hoe ik dit te boven kom....


Ik heb even geen woorden, dikke knuffel.

Link naar dit berichtGeplaatst: 06-07-22 12:27 



 
Profiel   

Nicky1963 schreef
Och, was het maar zo simpel als hierboven omschreven...
In minder een jaar ben ik kwijtgeraakt: mijn eerste zelfgefokte jaarling, mijn dressuurpaard dat al 12 jaar bij mij was, mijn 2 katten vijf dagen na elkaar, en onlangs mijn veulentje, slechts 7 weken oud.
Ik heb steeds geen tijd gekregen om het te verwerken omdat er weer nieuw verdriet bij kwam.
Zeg mij hoe ik ermee kan omgaan, hoe ik dit te boven kom....


Wat een verdriet..
Een dikke knuffel :knuffel:

Link naar dit berichtGeplaatst: 06-07-22 12:48 



 
Profiel   

Hele dikke knuffel voor wie het nodig heeft. :knuffel:

Mij is het nog niet gelukt... Ik heb na het laten inslapen van mijn eerste paardenliefde een veulentje gekocht en weer verkocht toen ze bijna drie was... Ik kon niet stoppen met vergelijken en ik ging niet meer met plezier heen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 06-07-22 13:07 



 
Profiel   

dat is ook wel heel veel verdriet en dat heeft nog meer tijd nodig.
veel knuffels voor jou :knuffel:

Link naar dit berichtGeplaatst: 06-07-22 13:09 



 
Profiel   

Het is ook niet simpel. De beschreven fases zijn wel de fases waar je doorheen gaat. Soms duurt het wat langer, soms gaat het sneller.

Als het duurt dan geeft dat aan dat de liefde echt was. En ooit slijt het. Echt waar.

Mijn eigen ervaringen zijn ook dat het lang duurt. Ik verbind me. En dat deed ik met name met mijn Lusitano hengst. Na zijn overlijden ben ik nooit meer dezelfde geweest. Dat klinkt heftig, maar het heeft ook goede kanten. Hoewel ik die wel heel bewust moest gaan zien.

Sterkte voor degenen die het nodig hebben. :knuffel:

Link naar dit berichtGeplaatst: 06-07-22 19:06 



 
Profiel   

hahahatsjoe schreef
Zit hier met tranen in mijn ogen, wat mooi geschreven, dank je wel. Rhea is 11 november 2020 naar de eeuwige weides gegaan, maar het doet nog steeds pijn en ik heb nog geen enkele behoefte om een nieuw rijpaard te kopen. De mini's vullen het gat. Dat is niet hetzelfde, maar dat wil ik ook nog niet. Tut is net zo'n aparte als Rhea was en nog een beetje erger, ik rij alleen niet meer.


Ik ook niet, de behoefte was na Nomeado helemaal weg.

Link naar dit berichtGeplaatst: 06-07-22 19:07 



 
Profiel   

Herkenbaar. Vond het heel heftig nadat ik mijn eerste paard moest laten inslapen, hier ook uiteindelijk hulp bij gezocht.
Wat mij verraste was hoe blij ik een ruim half jaar later was met mijn nieuwe pony, maar in de eerste maanden met haar bij iedere nieuwe mijlpaal lachend en trots naar mijn auto liep, maar eenmaal bij mijn auto wel kon janken...want zij is in mijn leven gekomen omdat hij er niet meer is... Dit kon ik pas een ruim jaar na zijn dood afsluiten.

Link naar dit berichtGeplaatst: 06-07-22 19:52 



 
Profiel   

monya schreef
hahahatsjoe schreef
Zit hier met tranen in mijn ogen, wat mooi geschreven, dank je wel. Rhea is 11 november 2020 naar de eeuwige weides gegaan, maar het doet nog steeds pijn en ik heb nog geen enkele behoefte om een nieuw rijpaard te kopen. De mini's vullen het gat. Dat is niet hetzelfde, maar dat wil ik ook nog niet. Tut is net zo'n aparte als Rhea was en nog een beetje erger, ik rij alleen niet meer.


Ik ook niet, de behoefte was na Nomeado helemaal weg.


Dat snap ik volledig, wat was dat een bijzonder paard.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-07-22 07:16 



 
Profiel   

monya schreef
Het is ook niet simpel. De beschreven fases zijn wel de fases waar je doorheen gaat. Soms duurt het wat langer, soms gaat het sneller.

Als het duurt dan geeft dat aan dat de liefde echt was. En ooit slijt het. Echt waar.

Mijn eigen ervaringen zijn ook dat het lang duurt. Ik verbind me. En dat deed ik met name met mijn Lusitano hengst. Na zijn overlijden ben ik nooit meer dezelfde geweest. Dat klinkt heftig, maar het heeft ook goede kanten. Hoewel ik die wel heel bewust moest gaan zien.

Sterkte voor degenen die het nodig hebben. :knuffel:


Maar kan je dan tegelijkertijd in verschillende stadia zijn? Na ieder verlies opnieuw het rijtje af terwijl je er nog middenin zit? Hoe?

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-07-22 16:16 



 
Profiel   

Nicky1963 schreef
Maar kan je dan tegelijkertijd in verschillende stadia zijn? Na ieder verlies opnieuw het rijtje af terwijl je er nog middenin zit? Hoe?


Volgens mij is het niet lineair. Voor mij zijn het vooral gevoelens, emoties, waar je mee moet leren dealen. En ook als je aanvaard hebt dat het nu eenmaal zo is, kun je nog weer overvallen worden door verdriet of schuldgevoel.

Wij hebben (een heel leven met paarden lang) af en toe paarden verloren. Maar het maakt zoveel uit hoe het gaat. Een paard plotseling door een ongeval verliezen, een veulen dat doodgaat, je oude merrie die je na lang wikken en wegen toch haar reis naar de andere kant laat maken, ...
En soms gebeurt het in een periode dat alles toch al tegenzit, dat maakt het extra zwaar - ik heb gemerkt dat ik dan heel lang zo'n nare tijd blijf verbinden aan de dood van dat paard.

Alles slijt, maar ook alles krijgt betekenis. Voor mij is dat ook letterlijk wat het paard heeft betekend, wat het heeft gedaan in mijn leven, hoe ik er als mens door ben gegroeid (of soms juist niet).
Ik vind het leven met paarden best hard. Soms heb je wat te kiezen, maar soms overkomt iets je volledig onverwacht en heb je er maar mee te dealen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-07-22 07:24 



 
Profiel   

Ach Nicky wat verdrietig.

Hier worden Hercule en Chico nog elke dag gemist. Met name Hercule was zo'n goede vriend. Chico was te traumatisch en te jong. Hij is in de steek gelaten door de dierenarts. Dus toen ben ik bewust gestopt en Polie stàat in de groep.

Zijn afscheidstopic is nog steeds troostend met ook alle lieve reacties van bokkers.
[IM] Hercule ♥ 21 jaar mijn soulmate
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 12-07-22 07:29 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 1 van de 1 [ 15 berichten ]
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen