Bokt.nl

Schilderij en foto door janouk

welmoed__ schreef:

Donderdag 16-6-‘22 heb ik haar moeten laten gaan, mijn beste vriendinnetje. Mijn once in a lifetime paard, mijn droom paard, mijn trots en zo kan ik nog wel even door gaan. Van de 5 jaar dat we samen waren hebben we helaas maar een half jaar echt onbezorgd kunnen genieten, waarna we al snel in de mallemolen van onderzoeken en behandelingen terecht kwamen. Maar ondanks alles, had ik je voor geen goud willen missen. Je hebt zo veel dromen voor me laten uit komen, bedankt voor alles meisje.

Foto: Vro Photographs

RanjaRietje schreef:

Madelicious First Maestro
7-04-2022 * 14-06-2022

Maestro, wat was jij een knap ventje, wat een dapper mannetje was je tot het laatste moment.
Helaas was jij erg ziek, je had een aangeboren afwijking waardoor het niet meer te doen was. Een paar dagen voor het overlijden hoorde we wat het precies was en je zou niet oud worden. Maar dat het zo snel zou gaan hadden we niet verwacht. Maestro is helaas maar 9 weken oud geworden. Je bent ingeslapen in het bijzijn van je moeder en van je baasjes die allemaal zo trots waren op jou! Je bent een mooie ster, een prachtige herinnering die altijd in ons hart zit.

Foto: Robin Wagenaar

AlwaysH schreef:

Nobli, officieel Nobblyneez, kwam 14 november bij mijn moeder en mij. Haar derde paard en mijn eerste… Ik droomde van een koffievos ruin, dus mijn pennydroom kwam uit!
Wat een bijzonder paard was hij. Gevoelig maar stoer, explosief en met een énorme dosis humor. Nobli wist dondersgoed dat hij hartstikke grappig was.
Ik heb onwijs veel geleerd, want hij was absoluut de makkelijkste niet.

Helaas hield ons verhaal na twee jaar al op. Nobli bleek hoefkatrolontsteking gradatie 4 te hebben en twee botsplinters in dezelfde voet. Inslapen was het beste, want hij wilde altijd nog heel veel bewegen.

Nobblyneez heeft maar 5 jaar oud kunnen worden. Nu mag hij altijd voorop rennen, waar hij het beste in is, op de eeuwige groene weides. Ik zal hem nooit vergeten.

Fotograaf: Judith Fotografie

rina schreef:

In Heaven
you will wait for me
and one day
we will ride through heaven
together again.

Ik heb je geboren zien worden, en ik heb je begeleid tot aan het einde.
Er zal nooit weer een paard zoals jij in mijn leven komen.
Mijn spiegel, mijn andere helft. Zoveel hebben we samen beleeft.
Zoveel gedaan, en ook zoveel niet kunnen doen. Meestal omdat jij weer eens in de kreukels lag. Maar soms ook omdat ik in de kreukels lag.
Je hebt mijn leven verrijkt. De boel goed op stelten gezet. Jij paard met eigen mening. Net als het vrouwtje he Samen konden we alles aan, alles behalve 1 ding. Jouw gang over de regenboog houdt ons nu voorlopig uit elkaar. Maar Clips wij zien elkaar weer. Ooit.

Nicky1963 schreef:

Op 9 mei werd onze prachtige Senna geboren. Hij was 17 dagen te vroeg en Hanna verraste mij door op die maandagmiddag om 17.00 uur te bevallen zonder heel duidelijke voortekenen, terwijl ik helemaal alleen thuis was. Gelukkig is alles goed gegaan en konden we genieten van de kleine vos. Hij was zo mooi en trots en sterk!
Toen hij 3,5 week was oud liep hij ineens kreupel achter.
Na een hectische week met heel hoge koorts en een kliniek opname was de prognose niet heel gunstig, maar er werd toch gekozen voor een operatie: hij verdiende die kans.
Helaas is na twee weken de infectie weer opgevlamd, zo erg dat hij alleen op pijnstilling voor 500 kilo zich nog een beetje een 'blij' veulentje kon voelen.
Het is hartverscheurend dat we hem moesten laten gaan. Hij is nu bij zijn grote zus Patchouli over de regenboog.