Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 1 van de 1 [ 4 berichten ]
Plaats een nieuw onderwerp

Hoe voorkom je dat je jouw paard te ver naar binnen buigt?

 
Profiel   

FEI.org
Algemeen

[ img ]
Jessica von Bredow-Werndl rijdt een zijgang tijdens de wereldbekerwedstrijd in
Neumünster 2020. Het hoofd en de hals van TSF Dalera BB worden hierbij niet meer
gebogen dan nodig is. Foto: Stefan Lafrentz/FEI/Flickr


Dit artikel is geschreven door Sophie Baker voor de FEI. Sophie is een enthousiaste dressuuramazone, springt af en toe en schrijft over allerhande onderwerpen die met paarden en paardrijden te maken hebben.

Toen ik recent terugkwam van een clinic met een gerespecteerde olympische ruiter, was er één onderwerp dat steeds opdook, zelfs bij professionele ruiters: overmatig gebruik van de binnenteugel waardoor er te veel buiging in de nek wordt gevraagd.

Tijdens het basiswerk in de rijbaan kwam dit al naar voren, maar het werd pas echt goed duidelijk bij het rijden van zijgangen.

De neiging om het paard te ver naar binnen te buigen tijdens schouderbinnenwaarts, travers, appuyeren en zelfs het wijken voor het been, weerhield de ruiters van het verkrijgen van de expressie, vering en souplesse te krijgen die we zo graag willen. Maar waarom eigenlijk?

Simpel gezegd, te veel naar binnen buigen zorgt ervoor dat het paard over de buitenschouder naar buiten valt. Het paard kan niet rechtop blijven lopen in een rechte houding en kan niet langer zijn benen onder de massa krijgen. Als het paard wegvalt over de schouder, kan hij zijn achterbeen er niet onder krijgen, de schoft en voorhand optillen en de benen kruislings bewegen. Het dier kan niet de expressie tonen die een zijgang zo mooi maakt om naar te kijken.

Hoewel een goede zijgang een correcte, gelijke en zichtbare buiging in het lichaam nodig heeft, is het niet nodig dat het paard zijn kaak en nek kantelt of te ver naar binnen buigt.

Als je te veel druk uitoefent op je binnenteugel om zo een valse buiging naar binnen te creëren, blokkeer je de beweging naar die kant. Niet alleen wordt het zo voor je paard moeilijker om soepel zijwaarts te bewegen, maar het betekent ook dat je je buitenbeen te veel moet gebruiken om de zijwaartse beweging te krijgen. De beweging aan die kant wordt geblokkeerd, waardoor de ruiter veel meer het buitenbeen moet gebruiken om het paard als het ware opzij te duwen.

Als je dit leest en je nu afvraagt of jij misschien ook die binnenteugel of de buiging naar binnen te veel gebruikt of dat dit misschien wel jouw valkuil is, hoe merk je dat dan? En nog belangrijker, hoe kun je dit voorkomen? Tekenen dat je de binnenteugel te veel gebruikt om buiging te creëren tijdens de zijgangen kunnen zijn:

  • je moet teveel je been gebruiken om je paard zijwaarts te krijgen
  • het paard draait of kantelt zijn hoofd
  • het paard loopt in een verkeerde houding bij schouderbinnenwaarts
  • het is moeilijk om je paard zijn benen te laten kruisen tijdens het rijden van zijgangen
  • je ervaart taktverlies tijdens het rijden van zijgangen
  • het paard valt weg over de buitenschouder

Hoe kun je voorkomen dat je de binnenteugel te veel te gebruikt?
Uiteraard is de eerste stap dat je je bewust wordt van dit probleem, en proberen de wendingen zoveel mogelijk te rijden met je buitenteugel en de binnenteugel alleen te gebruiken om een kleine mate van buiging te vragen. Het helpt om te bedenken dat je paard in een rechtopstaande houding rond je been moet kunnen blijven lopen, als een soldaat, en dus niet naar voren of opzij moet vallen bij het rijden van een zijgang.

Een goede oefening is om een stapje terug te doen naar het wijken voor het been. Als je zigzag gaat wijken in draf, met de neus van je paard midden voor de borst, kan dit helpen om het gevoel te geven van zijwaarts gaan zonder te veel buiging te vragen. Je merkt dan ook gelijk welke kant sterker is dan de andere kant. Probeer het wijken van de middellijn naar de binnenhoefslag en terug elke keer in precies even veel passen te doen en hou hierbij het hoofd van je paard de hele tijd recht voor je.

Probeer ook eens op dezelfde lange zijde de schouderbinnenwaarts en travers af te wisselen. Je kunt deze oefeningen in verschillende gangen rijden, pas desnoods je tempo wat aan, als dat nodig is. De verschillen in de positie van de schouders en de achterbenen tussen de twee oefeningen, kunnen de ruiter helpen om de “ideale buiging” van het paard te vinden. Je kunt dit ook op de volte doen en hierbij experimenteren door de volte groter of kleiner te maken, dit is wel veel moeilijker.

Voor meer tips kun je kijken op het gedeelte “Teach Me” op de site van de FEI.
Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 28-11-22 22:54 



 
Profiel   

Bij het lezen van dit artikel dacht ik gelijk al dat overmatig gebruik van de binnenteugel vooral voorkomt bij een bepaalde manier van rijden. Rollkur, hyperflexie en op druk en dwang rijden. Als een ruiter netjes volgens het skala rijdt dan wordt die binnenteugel helemaal niet gebruikt om buiging te krijgen, hooguit wordt het iets van de hals gehaald maar er wordt nooit terug gewerkt met de binnenhand juist om de redenen die in het artikel genoemd worden.

Goede controle is dus ook om er voor te zorgen dat de ruiter altijd de hand voor zich houdt en niet naar achteren/ omhoog haalt om teugelhulpen te geven.

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-11-22 08:42 



 
Profiel   

Buitenteugel heb je ook nodig, zodat het paard niet te veel naar binnen kantelt.

Teminste zo heb ik het geleerd en ervaren.

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-11-22 17:11 



 
Profiel   

Ja buitenteugel om te begrenzen, dat paard teveel buigt op binnen komt omdat het lengteverhaal veel kracht kost en men inderdaad van die binnenteugel moet afblijven.
Volte rij je ook op een buitenteugel, binnenbeen(ik tenminste).
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 30-11-22 13:51 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 1 van de 1 [ 4 berichten ]
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen