Geplaatst Algemeen
Deze foto is vorig jaar gemaakt van Ozosnel, hebben jullie hem gezien of weten jullie
waar hij nu is? Foto: Bokker Samy/SB Fotografie/Bokt Wiki
Chauffeurpiet zei het vandaag in de auto al: “Je komt zo nog eens ergens, dankzij Ozosnel”. Heel eerlijk gezegd, lieve bokkers, dat ben ik wel met hem eens. Kaatsheuvel, daar komen we elk jaar wel, want daar wonen ook heel veel lieve kindertjes die een cadeautje en wat lekkers verdienen. Maar het prachtige themapark De Efteling, daar waren wij nog niet geweest. Jullie hadden, samen met Speurpietje al heel snel door waar al die bijzondere spullen uit Woudrichem vandaan kwamen. Die kwamen allemaal uit deze wondere wereld. Dus wij zijn in de auto gestapt en die kant op gereden. Paardpietje ging vandaag met ons mee, op mijn uitdrukkelijk verzoek. Wij vonden dat zij wel wat afleiding kon gebruiken en bovendien wou ze hier altijd al eens naar toe. Volgens mij vond ze het wel erg leuk, we zagen in ieder geval weer even een blije piet rondlopen. Speurpietje bleef vandaag thuis, hij is wat verkouden en doet het een dagje rustig aan. Bij de entree van het park hoefden wij geen kaartje te kopen, de kassière zag ons aankomen met de muts, het vliegend tapijt en de schoentjes en opende spontaan het hek. Dat was wel weer erg lief van haar. We hebben altijd wat lekkers bij ons en hebben haar dan ook als dank een lekkere speculaaspop gegeven.
Vrij snel na het betreden van het park kwam Pardoes, de mascotte van de Efteling, al naar ons toe gelopen. De arme jongen had het erg koud, hij had ook helemaal geen muts op. Die hadden wij immers bij ons. We hebben hem maar snel teruggegeven, daar was hij zó blij mee! Hij zette hem heel snel weer op en we kregen een dikke knuffel van hem, zo blij was hij dat hij geen koud hoofd meer had. Maar niet alleen van hem kregen we een dikke knuffel, ook van zijn vriendinnetje, Pardijntje. Daar moest Sinterklaas overigens wel een beetje van blozen, want wat is dat een leuk en lief vrouwtje zeg. We hebben ze gelijk gevraagd of ze Ozosnel ook hadden gezien, maar dat bleek niet het geval. Ze adviseerden ons om in het Sprookjesbos eens met Langnek te praten, wellicht dat hij iets had gezien. Hij heeft zo’n lange nek, dat hij het hele park kan overzien. We moesten toch in het Sprookjesbos zijn om de schoentjes en het vliegend tapijt terug te brengen, dus dat hebben we gedaan. Maar ook Langnek had het paard helaas niet voorbij zien komen. De Fakir was wel heel blij dat hij zijn tapijt terug had, die had hij al gemist. Hij was zelfs zo blij dat hij spontaan een liedje speelde en de fraaie rode en gele tulpen bij zijn kasteel schoten omhoog. Wat een fleurig gezicht is dat. Verderop in het sprookjesbos is Paardenpiet nog een beetje stout geweest. Je moet eigenlijk op de paden blijven daar, in de bosjes stappen of over een hekje klimmen mag daar niet. Maar de rode schoentjes staan normaal gesproken op een soort podium, met een hekje eromheen. Aan de muur hingen kaarsen en op de muur was een mooie tekening te zien. We hebben nog gekeken of we een medewerker zagen om de schoentjes op dat podium terug te zetten, maar helaas was er niemand in de buurt. Vandaar dat Paardenpiet even de regels heeft overtreden. Zij is over het hekje geklommen en heeft de schoentjes terug op hun plek gezet. Vrijwel meteen gingen de kaarsen aan de muur weer aan en was de tekening ook weer beter zichtbaar. Een stem uit de muur begon het sprookje te vertellen. Dat was wel heel magisch hoor, er kwam geen mens aan te pas. Paardpietje is snel weer over het hekje terug geklommen, ze vond het wel een beetje spannend hoor.
De Efteling is nogal groot, dus we zijn toen buiten het Sprookjesbos verder gaan zoeken. Toen we voor de Pagode stonden, wilde Hoge Hoogtepiet daar wel in, wellicht dat hij van daaruit Ozosnel zag lopen. Chauffeurpiet durft ook wel grote hoogtes aan, dus die is met hem meegegaan. Het uitzicht was volgens beide mannen fantastisch, maar mijn trouwe schimmel hebben ze helaas niet gespot. Wel hebben ze in de attractie een flyer gevonden, deze lag op één van de stoeltjes. Paardpiet herkende deze meteen, paardengek als zij is. Het is een flyer van de KWPN Stallion Show, die begin februari wordt gehouden. Het schijnt dat daar de beste en mooiste dekhengsten van Nederland gaan laten zien wat ze kunnen. Het is toch maar goed dat zij mee is gegaan, denk ik. Zij heeft de flyer meegenomen, die wou ze niet laten liggen. En we hebben haar nog blijer kunnen maken, want zij wou heel graag een ritje maken in de Baron1898. Dat schijnt een zeer spectaculaire attractie te zijn, alleen voor echte durfals. Ach, we waren er nu toch, en Sinterklaas maakt graag anderen blij, dus waarom ook niet. Hoge Hoogtepiet wou wel met haar mee, die vindt zoiets ook heel leuk. Chaufferpiet wordt al misselijk bij de gedachte alleen al, en ik ben zelf ook niet zo van deze snelle attracties, dus wij zijn op de grond gebleven. Na de rit in de achtbaan zag ik op het gezicht van Paardpietje weer een lach van oor tot oor, en zo zie ik mijn pietjes het liefste.
Helaas was het toen wel uit met de pret, want er lag nog genoeg werk te wachten in het Grote Pietenhuis. De inpakbende kan nog wel wat hulp gebruiken bij het inpakken van alle cadeautjes en ook Keukenpiet en de bakpieten kunnen altijd extra handjes gebruiken. Het was ons ook wel duidelijk dat Ozosnel hier niet meer was. Bij de uitgang kwamen we nog een gezin met kinderen tegen. Zij wenkten ons, want zij hadden iets vreemds gevonden, iets dat niet in de Efteling hoorde. Voor de deur van het Efteling Theater staan twee sierstruiken en in één daarvan vonden zij… een gouden hoefijzer. Zij wisten van de vermissing van Ozosnel en ze dachten dat dit ons wel kon helpen. Paardpiet en ik herkenden het ijzer meteen, dit was er inderdaad eentje van Ozosnel! Hij is hier dus wel geweest, en moet nog in de buurt zijn. Want met één ijzer minder verplaatst hij zich ook minder snel. We hebben de kinderen een lekkere chocoladeletter gegeven als dank voor de hulp, daar waren ze zó blij mee! We hebben nog gesproken met de portier bij het theater, hij heeft ons meegenomen naar binnen en we mochten overal kijken, maar helaas, geen Ozosnel. Uiteindelijk heeft Paardpiet het ijzer meegenomen en we zijn weer naar de auto gegaan. Achter de ruitenwisser vond Chauffeurpiet nog een flyer, deze was van IB/The Dutch Masters. Uiteraard wist Paardpiet meteen dat dit een hele grote paardenshow is, een groot paardenconcours dat elkaar jaar georganiseerd wordt. Ze heeft ook deze flyer meegenomen. Sterker nog, zij denkt dat de flyers een spoor zijn naar Ozosnel. Maar volgens mij kan dat niet. Want de Stallion Show is in februari en IB/The Dutch Masters pas in maart. Zolang zal Ozosnel echt niet wachten denk ik. Wat denken jullie, lieve bokkers? Zouden deze flyers ons echt de weg weer wijzen, net als de andere spulletjes die we gevonden hebben? We gaan het thuis zeker ook aan Speurpiet vragen, maar willen jullie ook weer meedenken? Dank jullie wel hoor!
Heel veel groeten,
Sinterklaas
