Geplaatst Bokt Community
Vanuit verschillende Nederlandstalige uitgeverijen hebben wij de mogelijkheid gekregen om (informatieve) paardenboeken te lezen en te recenseren. Deze recensies zullen op Voorpagina Nieuws belicht worden, zodat jullie kunnen kijken welke paardenboeken passen bij jullie interesses en tak van paardensport.
Namens Bloemendal Uitgevers mochten wij Uit liefde voor het paard, geschreven door Mark Rashid recenseren.
Het boek bestaat uit een voorwoord, inleiding, 13 hoofdstukken en een nawoord.
Het voorwoord is geschreven door Dr. Steve Peters, MS, PsyD, ABPN. Hij vertelt dat dit boek geen "hoe doe je het-boek" is geworden, maar een boek met lessen die je een leidraad geven en je laten reflecteren tijdens je eigen reis met paarden.
In de inleiding blikt Mark terug op het verleden, onder andere op zijn eerste boek en op een overleden vriend, en hij brengt dit in relatie tot het boek.
In hoofdstuk 1 vertelt Mark hoe hij is begonnen met schrijven. Hij ontmoette een man die problemen had in de omgang met zijn paard. Mark hielp de man, die een uitgeverij bleek te hebben. Die man had de artikelen van Mark in "Western Horseman" gelezen en drong erop aan dat hij een boek zou schrijven. Schrijven deed Mark, letterlijk: hij schreef de hoofdstukken met pen en papier en zijn vrouw tikte het over op een tweedehands tekstverwerker.
Hierna zijn alle hoofdstukken ingedeeld in categorieën. Of het echt categorieën zijn, weet ik niet... ik denk het eigenlijk niet, maar ik weet even niet hoe ik het anders moet omschrijven.
De eerste categorie is "Introductie van het verleden".
De hoofdstukken in deze categorie (2 t/m 6) lijken een wat zweverige titel te hebben, maar als je ze leest, dan valt het zweverige wel mee. De titels bevatten mooie metaforen en elk hoofdstuk begint met een quote van een bekende persoon of een bekend gezegde. "Introductie van het verleden" blikt, zoals de naam doet vermoeden, terug naar vroeger. Mark vertelt verhalen over wat hij heeft meegemaakt. In deze verhalen zit een les "verborgen".
De tweede categorie is "Waarom doen paarden wat ze doen?".
Persoonlijk vind ik dit de meest interessante categorie. Ik vind het zelf ook erg leuk/fijn om het gedrag van onze paarden te analyseren, dus ik keek direct al uit naar deze hoofdstukken. De categorie was precies wat ik ervan verwachtte/hoopte. Paarden zijn paarden, ze doen dingen omdat ze paarden zijn. Hun gedrag in de omgang met ons, mensen, bestaat uit aangeleerd gedrag. Niet alleen bewust aangeleerd gedrag, maar ook onbewust aangeleerd gedrag. Een voorbeeld hiervan is het verhaal van Mary en Sharpie. Sharpie draaide altijd zijn hoofd weg als Mary hem het halster om wou doen. Hierop haalde Mary het halster altijd weer weg. Sharpie zag het weghalen (laten zakken) als een beloning voor het wegdraaien van zijn hoofd, dus iedere keer als Mary met het halster aankwam, deed hij het weer. Mary interpreteerde dit als "geen vertrouwen in haar hebben". Toen Mark haar vroeg het halster op zijn plek te houden als Sharpie zijn hoofd wegdraaide, draaide Sharpie in eerste instantie zijn hoofd weer weg, maar na een paar seconden draaide hij zijn hoofd weer naar Mary toe en stak zijn neus in het halster. Dit is een van de voorbeelden van hoe paardengedrag aangeleerd kan zijn.
Een ander voorbeeld is het gedrag van een merrie die tijdens het rijden vreemd gedrag vertoonde. Ze liet haar hoofd zakken, schudde met haar hoofd, bracht het weer omhoog. Dit gedrag zorgde regelmatig voor struikelen en zelfs echt vallen. De merrie bleek een drijvende cyste in haar oog te hebben, die haar slecht zicht opleverde. Door het bewegen van haar hoofd, kon ze de cyste verplaatsen. Mark wilde met dit verhaal laten zien dat er ook meer achter bepaald gedrag kan steken. Paarden gedragen zich ook op een bepaalde manier, omdat ze ons iets willen vertellen. Ze spreken onze taal niet, dus moeten wij hun taal leren. Toen de merrie uit het voorbeeld geopereerd was aan haar oog, was haar vreemde gedrag ook verdwenen.
De derde categorie is "Innerlijke elementen van horsemanship".
Het eerste hoofdstuk in deze categorie (hoofdstuk 10) begint ook weer met een quote. "Je kunt veel zien door gewoon te observeren"- Yogi Berra. Deze quote vind ik een hele mooie, en hij omschrijft de hoofdstukken in deze categorie ook heel mooi. We kijken veel naar onze paarden, maar observeren we ook? Zien we echt wat ze doen? Om sommige dingen in hun gedrag te begrijpen, moeten we de oorzaak ervan weten. Waarom kauwt een paard bijvoorbeeld op touwen, teugels, et cetera?
De gedachten van Mark over de verbinding tussen paarden en mensen begon met zijn poging ruiters te helpen zich met hun paard te verbinden door het uit de weg ruimen van misverstanden. Als de verbinding tussen paard en ruiter goed is, kan je het paard leren hoe het zijn werk goed moet doen. Alle hoofdstukken in deze categorie gaan eigenlijk over de verbinding tussen paard en mens, en de communicatie. Mark gebruikt een hele mooie metafoor. Als hij wilt dat de peer in zijn lamp gaat branden, moet hij de stekker in het stopcontact steken. Eenmaal verbonden met het stopcontact, kan de lamp elektrische stroom krijgen en gaat de peer branden. Ruiters die een verbinding willen met hun paard, bereiken vaak iets dat eenzijdig is. ze concentreren zich zo op het zenden van hun eigen communicatie, dat ze vaak niet opmerken of het paard iets terugzendt.
De vierde categorie, tevens de laatste, is "Considering the horse - dertig jaar later".
In deze categorie is één hoofdstuk: nummer 13. In dit hoofstuk blikt Mark terug op Considering the horse, zijn eerste boek, en de periode daarna. Hij wilde op een moment stoppen met het geven van clinics, en terug naar het werken op een ranch. Een van de redenen daarvoor was dat hij zich bij clinics onbeholpen voelde. Hij voelde zich meer thuis als het gewoon ging op zijn paard en hem, ergens op een klein bedrijf, samen dingen uitzoeken.
Het paard heeft een eigen mening, die we niet mogen negeren. Ook in dit hoofdstuk geeft Mark weer een mooi voorbeeld. Een man kwam met een quarterhorse naar een van zijn clinics. Het paard deed alles wat zijn ruiter aan hem vroeg, maar hij bleef schrikachtig. Het zadel van het paard bleek niet goed te passen. Mark legde zijn reservezadel op het paard, en dat bleek een stuk beter te liggen. De eigenaar van het paard stapte op, wilde wegstappen, en het paard begon tot twee keer toe behoorlijk te bokken. Het slecht passende zadel werd weer op het paard gelegd, en het liep beter dan ooit. Ondanks het slechte passen, vond het paard dit zadel duidelijk een stuk fijner.
De kern van dit hoofdstuk is vooral het niet voorbijgaan aan het wezen paard: een dier met gevoelens en meningen.
Ik keek erg uit naar het lezen van dit boek, en het heeft me niet teleurgesteld. Mark zegt dingen waar ik helemaal achter sta en ik heb er heel veel bijgeleerd en nieuwe inzichten gekregen. Het boek leest makkelijk weg, omdat het in de romanvorm is geschreven en een erg toegankelijk taalgebruik heeft.
