Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-24 18:41

Toppers van 75 jaar CHIO: Isabell Werth over CHIO Rotterdam

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-24 18:41

CHIO
Sport

Isabell Werth hier met Emilio. Foto: Marlies Trap Fotografie

Tot nu toe hebben we in deze serie meestal Nederlanders aan het woord gelaten. Sommige buitenlandse ruiters mogen eigenlijk niet ontbreken. Zij die zo van waarde zijn geweest voor de paardensport en waar we zo genieten in het Kralingse Bos. We spraken met een dressuuramazone waarvan we hopen dat ze ook bij de komende jubileum editie aanwezig is. De meest succesvolle amazone ooit in de geschiedenis van dressuur. Zeg Gigolo, Satchmo, Warum Nicht, Weihegold, Bella Rose, Emilio en Quantaz. Natuurlijk hebben we het over de Duitse Isabell Werth.

Isabell is 54 jaar, geboren in het Duitse Rheinberg, waar ze nog steeds woont en haar stal heeft. Samen met haar partner Wolfgang Urban heeft ze zoon Frederik van veertien jaar. Waar anderen stoppen weet zij van geen ophouden en tovert ze het éne na het andere Grand Prix toppaard uit haar stallen. Vrijwel op ieder kampioenschap is ze van de partij en dit jaar zijn de Olympische Spelen in Parijs, niet verassend, haar doel.

We beginnen ons gesprek met de vraag hoe het met haar gaat. Isabell: “Goed! Mijn toppaard DSP Quantanz heeft sinds Riesenbeck pauze gehad en op Jumping Amsterdam, ook in Nederland, heb ik hem weer voor de eerste keer gestart. Ik was zeer tevreden hoe geconcentreerd hij was en we konden meteen weer een harmonieuze proef rijden.”

Eerste CHIO in 1988
Onze volgende vraag had ze verwacht, natuurlijk willen we graag weten wanneer ze voor de eerste keer aan de start kwam in Rotterdam. Isabell: “Eerlijk gezegd heb ik hier over nagedacht toen jullie verzoek om dit interview binnen kwam. Ik weet dat het met Weingard was en dat moet in 1988 geweest zijn. Rotterdam is altijd bijzonder mooi, omdat het gehouden wordt in een bos aan een water. Destijds werd de dressuur nog gereden in het kleine stadion in het bos. Ook herinner ik me van toen dat het pannenkoekenhuis er al was. Dat is er nu nog steeds en gaat al over diverse generaties heen. De aardige, oudere dame die er destijds was, is er nu nog steeds. Ik heb veel gevoel bij Rotterdam. Jullie concours was één van mijn eerst grotere wedstrijden. Volgens mij heb ik er zelfs één van mijn eerste landenwedstrijden gereden met Weingard. In 1988 was ik bij jullie met Weingard en Tanzmusik en in 1989 met Weingard en Fabienne. Door het bos rijden van de stallen naar het wedstrijdterrein, dat zijn zulke belevenissen, dat vergeet ik nooit. Rotterdam was bijzonder en is het nog steeds. Mijn zoon is tegenwoordig ook fan van Rotterdam. Door het pannenkoekenhuis wat ik al noemde. We zijn beiden fan dus, het is daar echt fantastisch, heerlijk eten in een klein, oud heksenhuisje.”

Bos, pannenkoekenhuis en ruimtelijkheid
“Ik heb nu meteen genoemd wat voor mij typisch CHIO Rotterdam is. De weg door het bos en het pannenkoekenhuis. Maar ook de stallen op de weide aan het water en de grote hoofdpiste. De ruimtelijkheid, dat is ook Rotterdam. Tenslotte het restaurant aan het water, daar eten we ook altijd.”

Isabell vertelt enthousiast en we zien aan haar gezicht dat ze het meent. We zijn trots. Natuurlijk hebben we dit vaker gehoord, maar uit de mond van 's werelds grootste dressuuramazone ooit is toch extra bijzonder. We vragen Isabelle naar haar mooiste herinnering aan ons evenement. Isabell: “Ik heb er meerdere. Natuurlijk is de meest recente mijn herinnering aan de Europese Kampioenschappen in 2019 waar Bella Rose alles won, dat was werkelijk heel mooi. Maar ook één van mijn eerste landenwedstrijden met Weingard in 1988, dat is al een mooi poosje geleden.”

Als het past dit jaar in Rotterdam
“Ik weet nog niet of ik dit jaar van de partij zal zijn. Dat hangt van de planning af, hoe de wedstrijden gaan en wanneer ik welk paard ga starten. Tussen april en juli zitten de wedstrijden heel dicht op elkaar. De eerste etappe zijn de Duitse kampioenschappen die we begin juni als observatiewedstrijd voor Parijs gebruiken. Daarna is het nog twee weken tot Rotterdam. Als het allemaal past dan kom ik, ik rijd echt graag in Rotterdam.”

“Als ik in Rotterdam ben, blijf ik niet alleen op het concours. We gaan ook graag de stad in. In de binnenstad wat eten en tijdens het Europees Kampioenschap hebben we bijvoorbeeld ook een hele leuke boottour gedaan met de Spido.”

Zoals we al zeiden, mooi om te horen uit de mond van zo’n grootheid. Echter we weten dat Isabell kritisch is en dat ze gaat voor perfectie. Daarom vragen we haar of ze nog verbeterpunten ziet voor het CHIO Rotterdam. Isabell: “Jullie evenement is heel erg goed geworden. Het was altijd al goed, maar het is veel professionelere geworden. Onder andere door het uitbreiden van de losrijpistes. Het kan iedereen overkomen dat het dag en nacht gaat regenen wat wel eens gebeurd is in Rotterdam, maar daar kun je niets tegen doen. Ik weet zo eigenlijk niets wat beter kan.”

Isabell en Anky
We kunnen er niet omheen. In de beginjaren was er een felle strijd tussen Isabell en onze Nederlandse Anky van Grunsven. Allebei favoriet op grote concoursen in Nederland en ver daarbuiten. We vragen haar hoe dat nu gaat en hoe ze op die tijd terug kijkt. Isabell: “De Nederlandse wedstrijden zijn voor mij bijna thuiswedstrijden. Ik woon 40 kilometer van de Nederlandse grens en ben slechts twee uur onderweg naar Rotterdam en Amsterdam. Naar Den Bosch heb ik zelfs maar anderhalf uur nodig. Ik heb ook nog in Den Haag gereden en kom graag op wedstrijden in Nederland. Omdat ze heel mooi en stijlvol zijn en ik me hier welkom voel. Er was in het begin inderdaad een strijd tussen Anky en mij, omdat de Nederlanders graag de Duitsers wilden verslaan. Soms had dat wel wat weg van een voetbalwedstrijd en dat was niet prettig, omdat er veel emoties van buiten bij kwamen kijken. Ik vergeet bijvoorbeeld nooit dat op de Wereldruiterspelen in Rome in 1998 een tribune was waar alles oranje was. De Oranje fans zijn zeer reislustig en zeer aanwezig. Er zijn minder fijne situaties geweest, maar alles heeft zich op een sportieve manier opgelost en ondertussen heb ik een hele goede verhouding met Anky. Zij is nu niet meer actief als dressuurruiter. Ik zie haar af en toe, bijvoorbeeld in Den Bosch, maar verder bijna niet. Sjef zie ik ook bijna niet meer. Die situatie is voorbij.“

Kür Weihegold
In april 2022 nam de elegante merrie Weihegold tijdens de FEI Worldcup Finale in Leipzig na een indrukwekkende carrière onder Isabell afscheid. De zomer ervoor hadden wij haar nog in de ring met toeval of niet het galopgedeelte van Isabell haar kürmuziek die wij uit de Corona-tijd kennen van een grappig liedje van de bekende Rotterdamse cabaretier Richard Groenendijk. De muziek zorgde onbewust voor nog meer sfeer op de toch altijd al sprookjesachtige zaterdagavond van het CHIO. Isabell: “Dat wist ik niet. Het is eigenlijk van oorsprong Italiaanse muziek. In Duitsland is het ook gecoverd, door Roland Kaizer. Maar een leuk toeval.”

Nog 75 jaar CHIO
Aan alles komt een einde, ook aan het gesprek met deze Duitse koningin van de dressuur. We vragen Isabell het gesprek zelf af te sluiten. Isabell: “Ik ga waarschijnlijk de volgende 75 jaar CHIO Rotterdam niet meer meemaken. Echter ik wens het de ruitersport en ons allemaal wel toe dat er ook nog een 150 jarig jubileum van het CHIO mag komen. Dat zou tof zijn. Ik geloof dat de grootste uitdaging in de nabije toekomst is dat we onze sport aan het brede publiek begrijpelijk moeten maken en voor ons weten te behouden. Onze sport moet begrijpelijker en acceptabel worden voor iedereen.”

Mooi gesproken Isabell. Dank voor je tijd en mooie woorden. We vonden het een eer met je gepraat te hebben en hopen dat we je in juni wederom mogen verwelkomen in het Kralingse Bos.

Deel op Facebook Tweet Foutje gespot? Tip de redactie

**Geplaatst**: 24-02-24 12:03

Re: Toppers van 75 jaar CHIO: Isabell Werth over CHIO Rotterdam

Geplaatst: 24-02-24 12:03

Ze zal het wel jammer vinden dat dit pannenkoekenhuisje dreigt te verdwijnen.

Ik ken Weingard niet, heb wel respect voor hoeveel paarden zij naar de top heeft weten te rijden.