Geplaatst Bokt Community
Michelle heeft in 3 jaar tijd al heel wat bereikt met haar Arabieren in de westernsport. Bewijs hiervan zie je in onderstaande topics. Tevens is ze erg actief in de Arabierenfokkerij en we wilden daar graag wat meer over weten. We vroegen haar of ze het zag zitten om mee te werken aan een interview. Dat vond ze uiteraard erg leuk en lees hieronder alles over haar fokkerij en showresultaten.
[WN-ITP] Nederlands kampioenschap dawra met topper Yah'ri!
[WN-ITP] Yah'ri Nadim @ the DAWRA international show
Foto: LB Design & Photography
1. Wil je jezelf voorstellen?
Hi, mijn naam is Michelle, 33 jaar oud en woon samen met mijn man sinds 5 jaar op een klein idyllisch boerderijtje in het mooie Drenthe. Zelf ben ik geboren in Brabant, mijn ouders verhuisden hierheen om buitenaf te wonen met paarden aan huis, Martin is een echte Drenth. In mijn dagelijkse leven werk ik als verpleegkundige in het ziekenhuis, heb ik een eigen bedrijfje waar ik dierenportretten en muurschilderingen voor kinderkamers in opdracht maak onder de naam ‘Michelle’s dierenportretten & muurschilderingen’ en tevens train ik zo nu en dan een paard voor anderen.
2. Hoelang zit je al in de Arabieren en hoe is dat zo gekomen?
Mijn ouders hadden toen ik geboren werd een Arabier, echter toen mijn jongste zusje geboren werd moesten zij verhuizen naar het dorp en moesten zij noodgedwongen het paard verkopen toen mijn moeder heel erg ziek werd. Het idee was om tijdelijk in het dorp te wonen, om vervolgens weer buitenaf te wonen met paarden aan huis. Op mijn 12e verhuisden wij naar Drenthe en mochten wij een paard, maarrrrr… dit moest en zou een Arabier zijn. Mijn eerste Arabier heette Carita, een mooie vliegenschimmel merrie met een lastig karakter, maar de klik tussen haar en mij was er. Ik heb jarenlang plezier van haar gehad, ze is 32 jaar geworden.
3. Kan je je paarden voorstellen?
Toen Carita ouder werd, kocht ik mijn eerste echte eigen Arabier genaamd La Margneta Aura, het verhaal erachter is best grappig. We wilden destijds heel graag een veulentje uit Carita fokken, we kozen voor de knappe sport Crabbet hengst Aurilla Gold, maar helaas lukte het drachtig worden niet. Dat jaar werd La Margneta Aura a.k.a Jet geboren, samen met de eigenaresse van Aurilla Gold gingen we bij dit veulentje kijken en sta ik er zelfs mee op de foto. Niet wetende dat ik haar 2,5 jaar later zelf zou kopen.
Jet is een hele lieve merrie met een zacht karakter. Toen ik haar kocht, kwam ik er echter al snel achter dat ze geen halster over haar oren kon en in paniek raakte bij het geven van voeten. Met heel veel geduld is dit uiteindelijk goed gekomen, maar het was direct wel een uitdaging. Jet en ik groeiden verder naar elkaar toe en uiteindelijk beleerde ik haar spelenderwijs zelf onder het zadel. Gezien ik graag in het bos reed, begonnen we met endurancewedstrijden starten, tot en met klasse III deed ze dit erg leuk. We werden zelfs verenigingskampioen klasse II in 2015. Dat jaar erna sloeg de bliksem in bij onze buren en is Jet in schrik de omheining in gerend. Ze liep een enorme wond op vanaf haar oksel tot over haar knie naar het onderbeen. Hierna is zij helaas nooit meer dezelfde geweest, ze is nog altijd die lieve zachte merrie maar ze heeft veel angst gekregen voor vuurwerk, storm en onweer. Dit belemmert haar ook in het dagelijkse leven en daarom heb ik inmiddels besloten haar alleen voor leuke dingen te pakken waar ze niet zoveel stress van krijgt.
Toen dit ongeluk gebeurde, was ze nét 3 maanden drachtig van haar veulen. Aura’s Yah’ri Nadim werd gelukkig gezond geboren en is mijn eerste eigen gefokte veulentje. Omdat ik hem al graag wilde leren wennen aan het op pad gaan, maar hij nog niet onder het zadel was, begon ik met de 'in hand'-onderdelen van de western bij de Arabierenclub de DAWRA. Dit vond ik uiteindelijk zo leuk, dat ik besloot hem ook western te willen gaan rijden. Ik heb hem onder het zadel beleerd toen hij 4,5 was. Hij is inmiddels bijna 7 jaar oud en heeft geweldige titels op zijn naam gezet. Vorig jaar maakten we de overstap van beginners naar amateur en behaalden we de meeste punten van alle startende combinaties (walk jog – beginners – amateur/open) gezien over het hele jaar.
In 2019 verloor ik helaas de dochter van Jet, Magiya. Zij werd een aantal jaar voordat ik Yah’ri fokte gefokt door iemand anders uit Jet. Ik kon haar in 2018 terugkopen en was zielsgelukkig, zij was een ontzettend bijzonder paard. Door een traumatisch ongeluk, waarbij een doodgewone wandeling uitliep op een gebroken schouder, heb ik haar moeten laten gaan. Dat jaar besloot ik Jet te laten dekken door de geweldige crabbet-hengst Sirel, de eerste dekking was direct raak en toen in 2020 Aura’s Silvern Nuraij geboren werd, was ik zielsgelukkig! Ik wist zeker dat Magiya bij hem is en voelde mij direct enorm verbonden met hem. Al had ik gehoopt op een merrie veulentje, was ik dan ook direct tevreden met hem als hengstje. Nuraij verwacht inmiddels zelf zijn eerste nageslacht en hij is vorig jaar goedgekeurd als dekhengst bij het Arabische Volbloed stamboek. Als fokker ben ik uiteraard enorm trots op hem.
Zoals hierboven benoemd, komt Jet uit een Crabbet-gefokte hengst en Nuraij uit een Crabbet gefokte vader. Crabbet is een bloedvoering binnen de Arabische volbloeden. Zo heb je ook Russische, Spaanse, Eqyptische en Poolse Arabieren. De Crabbetfokkerij selecteerde destijds Arabieren op bouw en karakter, deze paarden blonken dan ook uit in de sport. Blind staren op een bloedvoering met fokken, is in mijn ogen niet goed, maar ik probeer wel volgens deze fokstandaard te werken.
Foto: Reindert Jansen
4. In welke tak van sport komt de Arabier het meest tot zijn recht? En voor welke discipline zijn ze juist helemaal niet geschikt?
Absoluut de endurance, en ik denk daarna de rensport. Arabieren hebben een geweldig herstel en uithoudingsvermogen die goed tot hun recht komen in de endurance sport. Daarnaast komen de Arabieren eigenlijk vrijwel met alle disciplines goed mee. Dressuur, western, springen.. niets is hun te gek. Als ik dan moet kiezen waar ze het minst geschikt voor zijn, denk ik toch de springsport.
5. Wat zijn de verschillen tussen jouw sport Arabieren en 'gewone' Arabieren. Wat doet jij anders dan andere fokkers?
Ik vind dat er tegenwoordig, niet alleen bij de Arabieren maar je ziet het zelfs bij de honden, teveel gefokt wordt op smaak/mode. De Arabier staat uiteraard bekend om zijn elegantie, staartdracht, chique hoofd, maar hierin wordt mijn inziens tegenwoordig in de ‘showwereld’ teveel aandacht aan besteed waardoor er voor het fysieke deel, een goed stel benen bijvoorbeeld minder aandacht is.
De Arabier van vroeger was geen iel poppetje, maar een écht rijpaard. Uiteraard leg ik hier twee extremen naast elkaar, sommige mensen zullen mijn Arabieren waarschijnlijk niet zo Arabisch vinden omdat zij niet een enorme dish (knik) hebben in hun hoofd. Ik zeg dan altijd, op een hoofd rijd je niet.. Een goede body en onderstel is minstens zo belangrijk, zeker als je wilt presteren in de sport. En dan hebben we het alleen nog maar over dit aspect, een werkwillig, leergierig en meewerkend karakter is net zo belangrijk. Ik krijg het idee dat er in de showwereld daar ook niet altijd meer naar gekeken wordt, een knap snoetje lijkt van meer belang. Ook wordt er veel inteelt gefokt, waar ik ook geen voorstander van ben. Wanneer je een paard zijn bloedlijn bekijkt, zie je ook veel van dezelfde namen van hengsten voorbij komen, hierdoor wordt je ook steeds beperkter in je keuzes voor een vaderpaard.
Ik probeer daarom, wanneer ik een veulentje fok, écht te kijken naar de bouw van het paard, prestaties van voorouders, voeten en karakter. Zo probeer ik geschikte paarden te fokken voor de sport, maar wel zonder het verlies van Arabische eigenschappen zoals ze volgens de originele standaard van de Arabier horen te zijn.
5. Hoe vaak fok je een veulen en wanneer hou je het aan en wanneer verkoop je het?
Sinds 2017 fok ik nu zo nu en dan een veulentje, waarvan ik er zelf 2 heb aangehouden. Ik fok niet om te vermeerderen en kies daarom heel bewust een partner uit voor mijn merrie. Dat valt niet altijd mee. Gezien mijn ‘eisen’ is het potentiële hengstenbestand nogal klein, de meeste hengsten die ter dekking staan zijn namelijk showtypes. Daarbij kies ik er dan ook nog liever voor om voor een Crabbet-hengst te gaan en tja die zijn nou eenmaal zeldzaam. 2 jaar terug kocht ik diepvries sperma van een geweldige Crabbet-hengst uit Engeland, helaas werd Jet niet drachtig. Enorm teleurstellend.
Het fokken is dus vooral hobbymatig, in principe heb ik niets verkocht maar wel twee veulentjes vanuit lease met Jet zien vertrekken naar hun eigenaresse.
Foto: Reindert Jansen
6. Je rijdt bij de DAWRA en zeker niet onverdienstelijk. Kan je ons wat meer vertellen over de DAWRA en je gewonnen prijzen?
Ik start inderdaad sinds 3 jaar bij de DAWRA. De DAWRA is de westernvereniging voor Arabische volbloed paarden of partbreds met meer dan 50% Arabisch bloed. Een kleine club waar gezelligheid en saamhorigheid echt wel op 1 staat.
Yah’ri en ik begonnen met de ‘in-hand’ onderdelen en al gauw bleek dat we uitblonken in de showmanship at halter-klasse waar wij ons eerste jaar direct kampioen werden. De twee jaren erna heb ik hem ook uitgebracht in een aantal klassen onder het zadel, waarbij wij tot nu toe geen één keer de eerste plaatst hebben laten liggen in de hunterklasse. Vorig jaar maakten we de overstap naar de amateurklasse, wat ik best spannend vond, het starten op één hand bijvoorbeeld tegen de betere ruiters. Maar na het Nederlands kampioenschap dat jaar gingen we met 3 kampioenstitels én de allround kampioenstitel naar huis. Inmiddels hebben we 10 kampioenstitels op onze naam mogen zetten en 5 highpoint champion-titels.
Ons rijtje titels in 3 jaar tijd:
Highpoint CHAMPION '23 - Western showmanship at halter Amatuer
Highpoint CHAMPION '23 - Western Hunter under saddle Amateur
ECAHO National advanced CHAMPION Hunter under saddle '23
Allround Dutch CHAMPION Amateur/open DAWRA NK '23
Dutch CHAMPION Horsemanship amateur/open '23
Dutch CHAMPION Showmanship at halter amateur/open '23
Dutch CHAMPION hunter under saddle amateur/open '23
Allround CHAMPION Amateur DAWRA show Ijzerlo '23
Highpoint CHAMPION '22 - Western showmanship at halter Novice
Highpoint CHAMPION '22 - Western Hunter under saddle Novice
Dutch CHAMPION hunter under saddle beginner '22
reserve allround Champion NK DAWRA beginner '22
Highpoint CHAMPION '21 - Western showmanship at halter Novice
Allround CHAMPION titel - Dawra western fall show beginner'21
Dutch CHAMPION Western showmanship at halter DAWRA beginner '21
Dat we zó uit zouden blinken in de showmanship, en daar direct met de eerste prijs naar huis zouden gaan, had ik niet helemaal verwacht. Ik had ook niet verwacht dat ik het zo leuk zou vinden, ik vond het eigenlijk best een gedoe en veel te chique haha. Dat we binnen deze korte tijd zoveel titels zouden verdienen, had ik eerlijk ook niet verwacht. Uiteraard werk je er hard voor, maar ook ik heb zo mijn motivatie dipjes en dan staat het trainen weer eens stil. Tóch zetten we ons beste beentje altijd voor in de wedstrijd en dat werd beloond. Vorig jaar stapten we over naar de amateurklasse, Yah'ri was toen net 2 jaar onder zadel en 6 jaar oud. Dit betekende dat we nog niet op één hand hoefden te starten, maar wel alvast konden proeven aan dit niveau. Dit leek mij eerlijker naar hem dan over 2 jaar de overstap te maken en dan ook nog op één hand te moeten starten gezien zijn leeftijd dan. Dat we dan met 3 kampioenstitels + allround kampioenstitel op het NK weg zouden gaan, tja dat voelt geweldig. Het gevoel dat je op de goede weg bent, de trainingen en lessen alles waard zijn.
Ik had namelijk zo mijn twijfels bij het starten op dit niveau tegen de betere ruiters, ik leg de lat soms behoorlijk hoog en daardoor voelde ik mij absoluut een beginner tussen de amateurruiters. Een mede-DAWRA-lid zei toen tegen mij 'zie je wel dat je op dit niveau thuis hoort, jullie kunnen dit gewoon!' Dat voelde wel heel erg fijn omdat ik daarover soms best onzeker kan zijn.
7. Heb je nog dromen of ambities voor de toekomst, of doelen die je wilt bereiken, in de sport of de fokkerij?
Lastige vraag, ik durf niet te ver vooruit te kijken. Eigenlijk was ik na vorig jaar zo ontzettend blij met mijn behaalde doelen, dat ik op dit moment van schrijven even een motivatiedipje heb wat betreft trainen, et cetera. Een droom zou wel zijn om ooit een Crabbet-merrie te kopen voor onze hengst Nuraij, om daar veulentjes mee te fokken. Een andere droom van Martin en mij is om te emigreren naar Zweden, naar een plek midden in de bossen met meer rust en ruimte, en deels zelfvoorzienend te leven met onze diertjes om ons heen.
