Sport
Dinja van Liere en Vaderland OLD tijdens IB/TDM 2024.
Foto: Marlies Trap Fotografie
Tijdens de wereldbekerkwalificatiewedstrijd in Den Bosch werd Dinja van Liere geïnterviewd. Ze werd onder andere gevraagd naar haar mening over het uitzenden van niet alleen de dressuurrubrieken, maar van het losrijden.
Tijdens de Gothenburg Horse Show stonden er drie camera’s opgesteld in de losrijring. De beelden hiervan werden uitgezonden om zo de paardensportwereld transparanter te maken en geheime opnamen overbodig te maken.
Gelijke regels
Hoewel Dinja de beelden van Gothenburg niet heeft teruggezien, wilde ze wel haar mening geven over het uitzenden van het losrijden.
“Als dit wordt gedaan voor de dressuur, moet het ook gebeuren bij het springen”, zo stelt ze. “Er zijn nog steeds veel verschillen in de regels tussen springen en dressuur, bijvoorbeeld op het gebied van harnachement. Ik vind dat heel raar. Het gaat immers om het welzijn van het paard en dan maakt het voor mij niet uit of het een dressuurpaard of een springpaard is.”
Pietluttigheden
Als het publiek filmpjes maakt van het losrijden, worden deze vaak gedeeld op de sociale media. De context ontbreekt hier dan bij.
“Transparantie is goed, maar het kan ook gevaarlijk zijn”, zegt Dinja. “Ik denk dat het goed is als het losrijden niet achter gesloten deuren gebeurt, omdat slechte dingen niet voor zouden moeten komen. De uitzonderingen, waarbij het echt niet goed gaat, daar moeten we zeker achteraan. Aan de andere kant kan iemand altijd pietluttig gaan doen over dingen. Mensen zullen kritisch zijn, filmpjes zonder context zullen verspreid blijven worden. We worden nu onder een vergrootglas gelegd, dit kan de hele sport ondermijnen.”
Toetsenbordridders
Van Liere won met Hermes, die volgens de planning tijdens het CDI in Aken over twee weken zijn rentree gaat maken, twee keer brons won tijdens de Wereldkampioenschappen 2022 in Herning. Zij is bang dat de sport gaat verdwijnen als de toetsenbordridders door blijven gaan met alles uit elkaar te trekken.
“We leven tegenwoordig in een wereld waarin het niet uitmaakt hoe goed je het doet, want het is nooit goed genoeg”, stelt ze pessimistisch. “Stel dat je paard ergens van schrikt, je doet je best om hem bij je te houden en dat zorgt ervoor dat hij iets te kort wordt in de nek. Door juist dat stukje van de film eruit te knippen, kunnen ze dan zeggen dat je te kort en te diep hebt gereden. Maar als ze dat met hun eigen ogen zouden zien tijdens het losrijden, dan zagen ze dat het een schrikmoment was en dat paard vervolgens weer prima ging. Ze moeten zien hoe het er echt aan toe gaat tijdens een wedstrijdstrijd. Het plezier en de opwinding van de sport zullen verdwijnen als iedereen gewoon thuis achter zijn computer blijft zitten kijken en bekritiseren. Op een bepaald moment zal niemand meer naar een wedstrijd gaan.”