Geplaatst Algemeen
Gastcolumnist van deze week is de Duitser Thomas Baur, showdirecteur van het Global Dressage Festival in Wellington en van talloze CDI's in de VS en Europa. Hij is de voormalige vicevoorzitter van de International (Equestrian) Event Organizers Association (IEOA) en hij was lid van het FEI Dressage Committee als vertegenwoordiger van de wedstrijdorganisator. Momenteel is hij lid van de Dressage Working Group van de European Equestrian Federation.
Tijd voor verandering - Tijd voor actie
Het is NU het moment om samen te werken om onze sport veilig te stellen en een duidelijk pad uit te stippelen voor de toekomst, met het welzijn van het paard als hoogste prioriteit. Het welzijn van het paard staat voorop! We moeten de huidige regels en richtlijnen toevoegen en aanpassen, en nog belangrijker: ze handhaven, om dit op de best mogelijke manier te bereiken.
We mogen geen tijd te verliezen. Ik ben van mening dat deze discussies moeten plaatsvinden op het FEI Sports Forum eind april, en dat er daarna actie moet worden ondernomen. De FEI en de nationale federaties moeten samen met de belanghebbenden (ruiters, trainers, officials en organisatoren) met een plan komen voor de toekomst van onze sport.
Hier is mijn samenvatting van suggesties om te bespreken, te verfijnen en te implementeren, zo snel mogelijk, maar idealiter voor 1 januari 2025. Ik heb de afgelopen maanden heel veel discussies gehad met ruiters, trainers, juryleden, stewards, hippische journalisten, dierenartsen en collega-organisatoren over dit onderwerp, zelfs vóór de recente slechte publiciteit voor onze sport. Ik realiseer me dat niet iedereen het eens zal zijn met deze voorstellen.
Naar mijn mening zijn dit allemaal zeer belangrijke discussiepunten, en we moeten nu met deze discussies beginnen.
Toezichthouder op welzijn
Op alle internationale evenementen moet een toezichthouder op welzijn aanwezig zijn bij de losrij-/trainingsringen. Stewards, nationale juryleden, voormalige ruiters/trainers kunnen deelnemen aan een opleidingsprogramma dat door de FEI is opgezet om een licentie te krijgen om toezicht te mogen houden op shows.
Er moet een duidelijk systeem komen van maatregelen door de toezichthouders, en een opleidingsprogramma voor toekomstige toezichthouders. Ik wil erop wijzen dat dit geen extra kosten voor de organisatoren met zich meebrengt, de toezichthouders zullen deel uitmaken van het bestaande team van stewards.
Welzijnscollectieven
Twee collectieve punten met een coëfficiënt van twee worden ingevoerd voor alle technische proeven (behalve de 5- en 6-jarigen bij de jonge paarden). Beide punten staan onder Algemene Indruk. De eerste is gerelateerd aan de mate van training, de tweede aan de harmonie tussen ruiter en paard. Firewalls en duidelijke richtlijnen met het welzijn van het paard in het achterhoofd moeten worden ontwikkeld.
Redenen voor diskwalificatie
Voor acties tegen het welzijn van het paard moet een extra diskwalificatieregel worden ontwikkeld. Een deel van die nieuwe regel zou zijn: een zichtbare blauwe tong, tong over het bit, et cetera.
Leeftijd van Grand Prix-paarden
De wedstrijdleeftijd voor Grand Prix-paarden moet verhoogd worden naar 9 jaar, en voor deelname aan kampioenschappen en wedstrijden naar 10 jaar.
Betrokkenheid van de belanghebbenden
Alle belangenverenigingen moeten een actieplan ontwikkelen om het paardenwelzijn in hun vakgebied te verbeteren.
FEI Equine Ethics and Wellbeing Commission
Alle aanbevelingen van de EEWG van de FEI die zijn goedgekeurd door het FEI-bestuur worden geïmplementeerd na het Sport Forum 2024.
Achter de loodlijn
Dit onderwerp is volledig uit de hand gelopen. De buitenwereld springt op elke ruiter. Ze worden allemaal gezien als zo schuldig als maar zijn kan, en ze worden over één kam geschoren. We moeten snel handelen in dit onderwerp en heel duidelijk maken dat er duidelijke verschillen zijn. Een ruiter die het hoofd van het paard herhaaldelijk naar beneden trekt of dwingt, en een paard dat hier en daar achter de loodlijn komt (wat een ruiter met zachte handen corrigeert) zijn twee totaal verschillende dingen.
Een ander voorbeeld is het losrijden. Een ruiter kan het paard de spieren laten strekken door de hals te laten zakken en het paard van achteren naar voor te rijden, naar het bit. Tijdens dit proces kan een paard achter de loodlijn lopen, maar nogmaals: dit is heel anders dan op een krachtige manier gereden worden door een ruiter met harde handen.
Stang en trens vs. trens
Dit laatste punt ligt erg gevoelig en wordt al een tijdje besproken. Persoonlijk ben ik van mening dat het niet optioneel zou moeten zijn. Er zijn veel goede redenen voor, die al zijn genoemd door mensen in onze gemeenschap. Het argument dat het dubbele bit een welzijnskwestie kan zijn, is echter een geldig punt. Ik ben het volledig eens met professor Warren, voorzitter van de FEI Equine Ethics and Wellbeing Commission, dat niemand het bewijs heeft dat het een welzijnsprobleem kan zijn. Het is echter ook niet bewezen dat het geen welzijnsprobleem is.
De angst is dat als we het optioneel maken, het gebruikt zal worden om "goede" ruiters en "slechte" ruiters (zowel binnen als buiten onze gemeenschap) van elkaar te scheiden. We hebben het eerste voorbeeld hiervan al gezien met betrekking tot het optionele "gebruik van" of "geen gebruik van" sporen.
Dit gezegd hebbende, geloof ik dat een open discussie en dialoog nodig is om tot een eindconclusie over deze onderwerpen te komen.
Ik roep onze hele gemeenschap op om nu samen te komen en dingen te veranderen ten goede en voor het welzijn van onze sport en onze paarden. Laten we het doen, en laten we het nu doen!
).
.