Nimmy schreef:aan de ene kant is dit wel een goede zaak, diefstal word minder aantrekkelijk, want paaden zijn geregistreert.
Leuk promotiepraatje wat het KNHS toendertijd in de wereld heeft geholpen om de chip door onze strot te duwen.
Als er even verder wordt nagedacht; er is niet 1 database waarin alle chipnrs staan vermeldt. NL en Frankrijk zijn nu de landen die chippen maar de rest van de EU niet. Paard de grens over is weg paard want waarom zouden ze daar naar een chip zoeken, ze weten niet eens dat er zo'n ding in moet zitten. Chips uit verschillende landen zijn niet afleesbaar. Chips geven regelmatig geen signaal meer waardoor ze niet meer af te lezen zijn.
Om gestolen paarden te vinden moet er controle zijn. Ik ga hoe vaak met mijn paard de grens over, naar wedstrijden, naar les, buitenritten maken en wordt never nooit gecontroleerd. Dat hele 'handig in geval van diefstal verhaal' is gel*l.
Nimmy schreef:maar denk ook aan de medicijnen enz, er zijn gewoon dingen die niet in de humane consumptie terecht mogen komen, dus is het handig als dat geregistreerd staat en wel op z'n wijze dat het ook duidelijk is bij welk dier.
Er is een EU onderzoek geweest onder 370.000 dieren!!!
Daaruit bleek dat 20% van de chips aan de slachtlijn geen signaal meer gaf en dus niet te traceren was. Die kunnen alleen worden opgespoord door het dier te röntgenen. Dat gebeurt niet dus wat gebeurt er met de chip? Ja, die wordt in het vlees vermalen en eindigt op je bord. We praten hier over glas en zware metalen. Dat die in het voedsel komen is schijnbaar geen probleem maar reseduën van meds kunnen niet volgens Den Haag. Errug vreemd en bijzonder vaag.
Van de 80% van de chips die aan de slachtlijn wel te vinden waren was 40% onvoldoende afleesbaar!!!!!
Daar ga je dus met je I&R verhaal. Je hebt geen idee welk dier je hebt neergeknald want het chipnummer is niet goed af te lezen. Hoe wil je dan de medische historie van zo'n dier achterhalen om te voorkomen dat er meds in de voedselketen belanden???
90% van onze paarden belanden in Italiaanse slachthuizen. Aangezien in verschillende landen de chip niet af te lezen is zouden ze daar Italiaanse chipreaders moeten gebruiken.
Tijd is geld! Denk je écht dat ze de chips daar opsporen en verwijderen?
Last but not least. Om vlees van paarden te kunnen controleren moeten de verschillende stukken vlees van 1 paard bij elkaar gehouden worden.
Dat gebeurt niet. Alweer, tijd is geld.
Kortom, de hele chipregeling is zo gammel als het maar kan en is er alleen om de paardeneigenaar geld uit zijn zak te kloppen.
www.antichip.nl