Karin, ja, helaas, echt gebeurd. Het is met een bepaalde ruiter twee keer gebeurd, met twee verschillende paarden. Ik moet eerlijk zeggen, dat ik er bij de eerste keer niet bij was, maar dat hoorde n.a.v. de tweede keer, waar ik toevallig achter een DA stond die met anderen aan het overleggen was en het was onvermijdelijk, dat ik hoorde, wat ze zeiden. Hij vertelde, dat het dringend geopereerd moest worden, maar dat de eigenaar geen toestemming gaf en dat het naar zjin mening zonder operatie zou sterven. Ik weet niet, hoe het is afgelopen, zou ik kunnen navragen, denk ik. Later die dag heb ik bij een organisatielid dat ik ken nagevraagd en die bevestigde het verhaal, en zei me ook dat het al de tweede keer was met die figuur.
Maar des te groter de prestatie van de mensen die zo mooi doorkomen zonder dat het ten koste gaat van hun paard. Petje af, Karin! En inderdaad ben ik elke keer weer blij, vast te stellen, dat de sfeer bij de endurance erg goed is, men gunt elkaar de overwinning, er wordt geholpen bij ongelukken waarbij eigen de plaatsing volledig naar de achtergrond raakt, echt fantastisch! De sfeer is "ouderwets": gezellig en kameraadschappelijk, ik vind het heerlijk. Ik zei al, die ene figuur is een uitzondering, en ik hoop vooral dat het zo blijft.
Maar mijn verhaal was eigenlijk meer om te zegegn, dat ik het niet nodig cvind, dat de ruiters ook gekeurd worden. Mensen kunnen op zichzelf passen, paarden moeten beschermd worden tegen dat soort idioten, dat er ook rondloopt en die in hun eentje de naam van een hele tak van sport kunnen bezoedelen ook nog.