Allereerst sorry voor het lange verhaal, kort en bondig is niet mijn sterktes punt

Vorig jaar juni is er RA een flinke scheur/ gescheurde strekpees ontdekt bij mijn (toen) 21 jarige merrie. Ze liep hier flink kreupel op en ze is behandeld met prp. 6 weken na de behandeling minimale verbetering en nog steeds kreupel, dus besloten haar in de winter rust te geven en wel blijven stappen op het harde. In april dit jaar terug gegaan voor een controle scan. Deze was goed en we mochten gaan opbouwen! Ja helemaal blij!

Nu viel mij vlak voor mn vakantie op dat LA, dezelfde plek als rechts wat dikker leek. Maar deze plek liet in april ook al iets van een lichte overvulling van de peesschede zien. Na mijn vakantie was het weer normaal, maar met "arbeid" werd die toch voller. Ik vertrouwde het niet, dus hup naar de kliniek voor een scan. Ze loopt niet kreupel, dus ik had nog hoop, wss tegen beter weten in, dat het dit keer wel een galletje zou zijn. Helaas, een scheurtje in de strekpees. Precies dezelfde blessure als vorig jaar, maar dit keer ben ik er gelukkig als de sodemieter bij geweest.

Het advies is 5 weken stappen en koelen en dan weer scannen en eventueel arbeid weer opschroeven. En hoe langer ik er over nadenk, hoe meer vragen. Uiteraard ga ik die nog wel aan de Da stellen, maar voorlopig eerst maar eens minimaal die 5 weken volmaken en wss langer, aangezien ik 5 weken echt een aan de korte kant vind.

Wat is nu mijn dilemma?
Vorig jaar heb ik haar in de winter buiten wat stappen na, rust gegeven. Ik vind dat ze daar zeker niet van is opgeknapt (ouderdom, rust roest). Ik zou haar liever in beweging houden. Daarnaast moeten wij op de kliniek scannen. Buiten het feit dat ik liever het geld in mn zak hou , merk ik aan mijn paard dat ze zich er steeds minder fijn bij voelt. Laden wordt "lastiger", meer stress.

Nu ben ik benieuwd bij de mensen met een peesblessure naar het volgende:
* Na hoeveel weken mochten jullie beginnen met opbouwen? Onder opbouwen versta ik al ongelimiteerd stappen en draf toevoegen?
* Was de pees toen al volledig dicht?
* Wanneer wordt er gesproken van een herstelde peesblessure?
Wanneer het gat dicht is of de vezels ook sterk genoeg is en stap draf en galop weer kunnen?

Ik heb haar nu 3 jaar en eigenlijk heeft ze nooit veel meer gedaan bij mij dan stapritjes met wat stukjes draf. Ik ben dus al weer helemaal blij als ik weer ongelimiteerd kan stappen met wat stukjes draf. Dat is voor ons al het oude niveau. Ik lees regelmatig dat een pees min 6-8 maanden nodig heeft. Maar is dat tot ze alles weer kunnen of is dat voor iemand weer mag beginnen met opbouwen?

Uiteraard krijgt ze alle rust die ze nodig heeft voor die pees en mocht een extra scan nodig zijn, komt die er ook gewoon. Iedere pees is ook gewoon anders, maar ik hoop dat dit mij een beetje gaat helpen om voor mezelf een plannetje te maken. En er komt ook zeker overleg met de DA.

Bij mij was 6 tot 8 maanden tot ze alles weer kon en mocht. Wij zijn wel regelmatig gaan scannen en hebben dus in die maanden opgebouwd onder begeleiding van de scan.
Helaas nu andere blessure waarbij die 6 tot 8 maanden wel lijkt te gaan zijn wanneer we mogen gaan opbouwen vanwege wat tegenslagen. Maar wel regelmatig scannen zodat we heel goed in de gaten konden houden of alles wel goed ging. Als we dat niet hadden gedaan waren we er veel te laat achter gekomen dat het niet genas zoals het hoorde. Vooral in het begin waren wij telkens om de paar weken op de kliniek, zodra de genezing goed leek te gaan werd de tijd tussen de scans langer. Toen het niet goed ging konden we meteen overleggen over eventuele behandeling en verandering van aanpak.

Beide dus meegemaakt. Maar wij mochten wel altijd gewoon onder de man stappen. Bij de ene blessure eigenlijk onbeperkt, nu half uur oid. Stap hebben we nooit hoeven opbouwen en ook geen boxrust omdat dat juist nadelig voor ons paard is.

Even een andere zijstraat in, maar bij het lezen van je verhaal met twee vergelijkbare peesblessures aan twee benen kwam bij mij meteen de gedachte op om ook kritisch te kijken naar het werk van je smid en de bodems waar het paard op loopt. Met het oog op voorkomen van herhaling in de toekomst. Één blessure kan nog wel eens een gevalletje pech zijn, maar vergelijkbare blessures aan twee benen wijzen nog wel eens op een in stand houdend probleem waar je wellicht in de toekomst weer tegenaan kunt lopen. Zeker gezien je paard in feite licht belast wordt.

Buiten dat, is het heel lastig om vaste kaders aan dit soort blessures te hangen. Ik heb paarden met lichte peesscheurtjes binnen 8-12 weken weer terug aan het werk mogen zien gaan en paarden met relatief eenvoudige blessures maanden zien tobben omdat het herstel niet verliep zoals verwacht.

Voor je start met opbouwen zou ik zeker een nieuwe scan laten maken en tijdens het opbouwen ook, zodat het herstel en evt. terugval gemonitord kan worden. Op die manier hou je een vinger aan de pols.

Even inhakend op jouw eerste alinea. Ik heb hier dus ook over nagedacht, maar ze zien vrij weinig blessures aan deze pees. Het blijft voor mij en de da een raadsel hoe ze eraan komt. Overbelasting lijkt volgens de da niet voordehand liggend. Die komt toch terug bij trauma. Want ik ben inderdaad vrij bang dat dit iets is dat terug blijft komen.

.... mijn DA heeft zelf geen scanapparatuur, maar werkt samen met een kliniek die huisbezoek doet met de apparatuur.

Dat is prima, ik hou niet van een kreupel paard op de wagen.

Is bij jou zo'n soort regeling mogelijk?

De pees moet juist niet dicht zijn voor beweging, de beweging is er om ervoor te zorgen dat het littekenweefsel wat terug groeit niet te stug wordt. Alleen als het ontstoken is dan is beweging niet handig (te voelen aan hitte/ warmte en kreupelheid (hoeft niet altijd kreupel). Dus eigenlijk gaan stappen zodra de ontsteking weg is, gewoon rustig beginnen met vijf minuten en kijken aan de pees hoe dat gaat. Is deze de volgende dag warmer/ dikker dan even iets minder, is deze hetzelfde dan een minuutje erbij doen en zo rustig opbouwen. Koelen na het stappen wil helpen, groene leem etc. Als je een half uur kan stappen kun je beginnen met een rondje draf op dezelfde manier als bovenstaand. Als ondersteuning kun je MSM geven voor het bindweefsel om sneller te herstellen.

De tijd die voor peesblessures staat is verschillend door de ernst, zolang je niet te snel wilt/ forceert komt het meestal wel goed.

Jawel, ze kunnen bij ons ook op locatie scannen, maar ik heb bij ons op stal niet echt een praktische ruimte ervoor. Ze loopt niet kreupel. Het is alleen altijd zo'n geregel en gezeul

Dat is goed om te horen. Te snel willen of forceren zal niet zo snel gebeuren ben ik bang. We moeten niet zo snel mogelijk de sport in. Het enige wat fijn zou zijn is als we weer een beetje wat mogen, zodat ik haar los kan houden in het lijf. In principe zitten we over 2 weken al op de 5 weken. Vooralsnog is de intentie om met een week of 10-12 weer een nieuwe scan te maken, maar dat laat ik wel een beetje afhangen van hoe het been eruit ziet. Afhankelijk van die scan zal ik in overleg met de da gaan kijken hoe verder.

Ze loopt bij ons 24/7 buiten en we stappen ongeveer 5 dagen per week op het harde een half uur. Op de wei is ze over t algemeen heel rustig.

Ik zit op dit moment midden in het traject en mag elke 2 maanden terug komen voor een echo om te kijken hoe het gaat. Mijn paard heeft ongeveer 4 maanden geleden een zware peesblessure opgelopen waarvan de dierenarts toen al zei daar ben je minstens een jaar mee zoet. Mijn paard is 17 en word alleen recreatief gebruikt maar ons schema tot nu toe is als volgt:

eerste 2 maanden. 2x 15 minuten stappen per dag gevolgd door 20 minuten koelen met ijspack en voor de rest zo min mogelijk beweging. dus niet op het land met de paarden maar in een paddock waar die zo rustig mogelijk blijft. Bij controle gebleken dat het absoluut niet opschoot dus hij mocht voor op speciaal beslag en we mochten het schema opschroeven naar 2x 20 minuten stappen en voor de rest nog steeds niks. Aankomende donderdag hebben we weer controle dus dan kan ik vertellen wat het vervolg word

Wel merk ik dat sinds hij de ijzers heeft zijn been niet meer dik is en ook niet tot nauwelijks meer warm is. Ik heb dus zeker het idee dat de ijzers helpen maar 100% zeker weet ik dat donderdag pas.

Hier ook 2x20 minuten stappen en ook voor op aluminium ijzers met zooltje
Zinds ze die heeft gaat ze stukken beter lopen

En verder staat ze gewoon op een stukje land.

Wij kregen een schema van de DA. Daar hebben we ons strak aan gehouden. Ik zou de DA vragen.

Mijn ruin had aan beide achterbenen een peesblessure, maar werd laat ontdekt. Was al even niet oke, aangeklopt en overal geweest, maar peesblessure kwam in niemand op.

Toen we het wisten, kregen we diverse opties, maar geen 1 met echt veel hoop op volledig herstel. We hebben toen gekozen voor 24/7 buiten. Wat ook een optie van de veearts was, maar dan als pensioen.
We zijn wel heel trouw op het harde blijven wandelen tussendoor.

We hebben wat ups and downs gehad, ook vanwege weinig beweging hb geworden, maar hij is er bovenop gekomen.

Maar zoveel pech als je kan hebben, kreeg hij voor een lichte peesblessure. Er was daar een andere stal veearts en die raadde rust aan. Maar hij kon amper een stap verzetten. De rest binnen houden en dat hij uit zijn plaat zou gaan, was geen optie. Dus een klein hoekje in een paddock gemaakt en de rest er omheen.
Het duurde best even voor hij weer mee kon en wilde wandelen. Echt met minimale stukjes op het harde begonnen.
Helaas is er toen wel littekenweefsel ontstaan. Juist door het weinig bewegen.

Maar meteen wel weer alles open gezet en het aangekeken. En hij is er toch weer bovenop gekomen. Ook wel ups and downs, maar laatste 1.5 jaar was hij rad en vrolijk. Hij is in Maart op 23jr leeftijd overleden aan iets anders.

Voor mij telt mentale gezondheid ook mee en ik ben ook overtuigd dat een gezond paard beter vermogen heeft om te herstellen. Dus wel buiten, wel contact met andere paarden, evt over draad, wel hooi en wel aandacht en een werkje doen ter afwisseling.

[ img ]
Zie hier een voorbeeld van een opbouwschema van een kliniek.
Mijn paard met peesblessure laat ik maandelijks scannen bij mij thuis om te kijken of er geen irritatie ontstaan is, dit zodat er snel bijgestuurd kan worden als het nodig mocht zijn

Maat je weet helemaal niet of het littekenweefsel door het weinige bewegen komt. Andere blessure, andere plek dus je kan niet weten of het anders niet ook zo geweest was.
Bij ons was de 1e blessure super genezen zonder littekenweefsel, de 2e kreeg wel littekenweefsel terwijl er qua beweging niks anders was. Maar wel een andere plek en blessure. Je kan niet zomaar zeggen dat het daaraan ligt.

Wij doen niet aan box rust. Dat schema hierboven zou voor ons absoluut niet werken. Dierenarts is het ook met ons eens. Paard moet zo min mogelijk gek doen, dus boxrust en minuten stappen werkt niet. Ook omdatbde rest van het lijf daar enorm van achteruit gaat.

Mijn paard had vorig jaar een flinke tussenpeesblessure.

Moest van de dierenarts 6 maanden boxrust met opbouwschema stappen.
Ik was t daar niet mee eens. Vond dat veel te lang voor een veel te energiek paard.

Ze moest toen 1 maand boxrust, 2x daags 5-10 minuten stappen en na deze periode 24/7 de wei op.

Dat ging niet goed. Dag 2 boxrust ging mijn paard volledig in de stress. Ze bleef eindeloos draaien en springen op haar geblesseerde been.
We hebben het nog met sedatie geprobeerd en met een paddock, maar ze was zo onrustig dat de peesblessure erger geworden is. En de prognose niet al te best meer was.

We hebben haar zsm verhuisd naar een mooie vlakke wei met gepensioneerde paarden.
Tevens heeft ze 14 laserbehandelingen gehad.

Ze heeft 10 maanden op de wei gestaan en alles gedaan wat de dierenarts haar verboden had.

Na 10 maanden kreupelheidsonderzoek en peesscan gedaan.

100% zuiver, 0 gevoeligheid, en een heel mooi beeld op de scan.
Juist doordat ze al die tijd in beweging is geweest,had ik een opbouwschema waarbij ik na 4x rijden al mocht galopperen.

Ik hoop natuurlijk dat ik nooit meer een blessure heb als dit, maar een volgende keer zou ik het op zelfde wijze aanpakken.

Wij doen ook nooit aan boxrust, gewoon in een postzegelstukje op de wei of paddock. Ze moeten gewoon wel een beetje kunnen blijven bewegen alleen niet gek doen.

Heb ook weleens een paard gezien die hier ook niet mee kon omgaan vanwege veel temperament en herhaaldelijk steigeren etc. Deze heeft ook een half jaar in het land gelopen. De blessure is wel hersteld maar het is altijd stug gebleven. Training was management werk daarna anders was het dier weer kreupel. Maar goed dat had wellicht niks met het land te maken maar meer met het temperament.

Mijn paard heeft vorig jaar (1 juni) een checkligament blessure opgelopen.
Ze had een veulen aan de voet dus niet gekozen voor boxrust, maar gewoon in de wei.

Na 6 weken was het gat al grotendeels opgevuld. Ze vond het nog te vroeg om weer op te gaan bouwen dus 6 weken later weer gescand en alles zag er weer goed uit. Vanaf september heb ik er weer voor het eerst opgezeten. Eerste 2 weken alleen gestapt op het harde rechtuit. Daarna in de bak stap en 5 minuten draf per 2 weken erbij. Tot ik op 20 minuten draf zat (alleen nog maar rechtuit) daarna de galop er weer bij gepakt. En daarna pas weer figuren (voltes, gebroken lijnen). Volgens mij ben ik na 3 maanden pas weer begonnen met schouderbinnenwaarts/wijken etc. En vanaf januari heb ik weer af en toe een sprongetje meegepakt. Vrij vlot daarna ook weer begonnen met (online) proeven in het M2 en daarna weer op ons oude niveau (Z1). Vanaf maart weer begonnen met oefenparcours/oefencross. We springen nu nog steeds op B/L niveau en gaan weer naar het Z toe trainen. Maar dit heeft tijd nodig. Maar gelukkig is het been altijd goed gebleven/nooit dik of warm.

Ik heb de eerste 2 maanden de minipulse van magnacare gebruikt. Of het heeft geholpen weet ik natuurlijk nooit 100% maar het is wel mooi snel dicht gegaan.
Ook geen andere technieken gebruikt zoals inspuiten/laseren.

Even over het schema. Ik had het wel zo geplaatst, maar ik hou zelf ook geen boxrust aan. Hij gaat naar buiten op een postzegelpaddock. Grote paddock gaat hij rennen dus dat was geen optie

Ze staat bij mij gewoon 24/7 buiten. Vorig jaar ook gedaan en in de winter ook zoveel mogelijk op de wei. Ik ga haar niet meer opsluiten, ze is op de wei super rustig. Op stal raakt ze gestresst. Verder stappen we een half uur op het hard. Been ziet er mooi uit. Zwelling is nog niet altijd weg.

Ik ben blij om te horen dat de dingen die ik nu doe, eigenlijk al heel positief zijn voor het herstel.

Ik wil met een week of 10 terug voor een scan, hopelijk ziet het er dan goed uit om op te bouwen. Ik wil dan met mijn da overleggen voor een opbouwschema dat bij ons past.

Dat weet je niet nee. Zelfde als mensen hun paard boxrust geven, veel geld uitgeven aan dure therapie en dan na maanden zeggen dat dat heeft geholpen. Tijd doet ook veel.

Het littekenweefsel ontstond echt snel en heb toen meteen alles weer terug naar oude gebracht, meer beweging en het is toen niet erger geworden. Ik had zelfs het idee dat het nog wat dunner is geworden daarna.

Dat zegt mijn dierenarts ook hoor superpony. Je kan van alles doen en het kan helpen, maar tijd is het allerbelangrijkste. Die therapien kunnen helpen om het beter te laten genezen of het lijf een zetje te geven, maar hij begint altijd met gewoon rust qua rijden en in vrije beweging niet gek doen (voor ons dus gewoon in de kudde) en dan bij controle kijken wat het lijf zelf doet qua genezing. Pas als dat niet goed genoeg gaat wordt er gekeken wat je zou kunnen doen, maar wel met de waarschuwing dat tijd het belangrijkste blijft. Dus je kan best behandelen meteen, maar die tijd moet je alsnog nemen.

Wij behandelden toen het niet wilde genezen zoals wij graag zagen. Te weinig verbetering over meerdere controles dus behandelen. Werkte goed, maar zorgde niet voor eerder opbouwen bijvoorbeeld.

De vorige keer heb ik haar wel al direct laten behandelen, maar ik had haar zelf al 2,5 maand op rust staan voordat ik naar de dierenarts ging en toen had er dus nog helemaal geen herstel plaats gevonden.

Maar of de behandeling uiteindelijk heeft bijgedragen weet ik ook nog steeds niet. Het lijkt toch die lange periode rust dat het verschil heeft gemaakt.

Of juist niet.........Lange tijd rust, dus echte boxrust kan ook nadelig zijn.

Er is zoiets als het totale paard. Je kijkt bijv naar een peesblessure, maar een paard moet ook gezond genoeg zijn om te herstellen.

Gezondheid begint van binnenuit en de darmflora is je nr1. Daarvoor heeft een paard beweging nodig, goed voer en geen stress. Als daar iets aan ontbreekt, kan het een negatieve invloed hebben op herstel.

Dat paarden dan evt na 6 maanden bijv herstellen is mooi, maar het had misschien ook sneller gekund bij gunstige omstandigheden. Je slaat alleen een weg in en hebt geen vergelijk. Ook paarden en blessures met elkaar vergelijken heeft eigenlijk weinig nut.

Veeartsen kiezen vaak de veilige weg en nog vaak uit ouderwetse ideeën. Want als zij adviseren een paard op de wei te zetten en het paard doet gek of het geneest niet, krijgen zij de slechte naam. Waar ze bij hun advies vanuit opleiding meer hebben om op terug te vallen.

En een veearts moet de eerste zijn. Als iedere veearts boxrust adviseert, ben je gewoon de klos als je anders adviseert en het niet werkt, want alle veeartsen geven ander advies.

Wordt dat 50/50, krijg je meer dat het ook vanuit veeartsen een normaal advies is.

Met rust bedoel ik weiderust (zomer 24/7, winter overdag zoveel mogelijk op de wei, snachts in een uitloop) en bijna dagelijks wandelen op het harde. Opsluiten in een box doe ik mijn paard niet meer aan. Dan sloopt ze zichzelf volledig.

De kliniek waar ik was adviseerde ook boxrust. Toen ik vertelde dat ze een veulen aan de voet had maakte haar dat niks uit. Nu heb ik haar gewoon in de wei gezet en na 6 weken controle zei ze, ga zo toch maar door.