Perfect normaal. De meeste paarden zijn zo.
Fijn dat je het kan plaatsen.

Terug naar de basis

Los van voor en vooruit oplossen.

Het grootste probleem van paarden die vooruit gaan is dat mensen niet meer rijden. Veel gaan bij voorwaartse paarden remmen en benen eraf.

Heb je geen beeld van jezelf met dit paard?

Het was ook maar 1 van de voorbeelden en ik dacht dat het genoeg was dat ik er zelf al duidelijk bij had gezet dat het voor ieder paard anders is

https://correctedressuur.wordpress.com/ ... n-de-mond/

Probeer goed te voelen wanneer ze ook maar iets het tempo over wil nemen dat je haar voor bent.

Ik zou toch even testen met een pelhammetje hoor, gewoon dubbele teugel eraan, de onderste laat je gewoon lossig, en als ze zo gaat testen gewoon een keer een scherpe ophouding. Ik persoonlijk zou eerst een mondelinge waarschuwing geven (een scherpe "HEY!" bv) en daarna dan inkomen met de Hey+bit.

Dikke kans dat ze na 2-3 keer die ophouding al reageert op de HEY! en je die gewoon niet meer nodig hebt.

Als ik het zo goed lees is er rijtechnisch niets verkeerd, is het gewoon het laatste stukje waar de stal roept en jij in je handen wat "moe" wordt, en ze ertussen uit naait, dan kan dit gewoon een goede, effectieve oplossing zijn.
Ik heb uit ervaring dat de meeste paarden op buitenrit veel comfortabeler lopen op een scherper bitje met een losse aanleuning (ik rij dan ook gewoon meestal op stem, pas als ik denk dat de rem wel een beetje weg is kom ik in met het bitje), dan met een zacht bitje waar er constant druk op staat.

Sluit ik mij bij aan.

Het was anders als hij in de bak niet voor elkaar was of de hele rit niet.
Maar als het net om een keer streng te zijn is van hey pas op. En je doet dat bewust zo is dat een duidelijke manier.

En zoals ik jou verhaal lees ben je gewoon een bewuste ruiter. En gaat het echt geen paard afstompen worden

Een paard wat ertussenuit peert omdat ruiter in de handen wat moe wordt na lange rit, is rijtechnisch nu eenmaal niet voor elkaar...

Een paard zou namelijk niet merken moeten dat de ruiter moe wordt in de handen want die handen zouden er niks mee van doen moeten hebben...

Maar een paard merkt gewoon wel dat de ruiter moe wordt, minder aanwezig is, etc.
En als de stal / haar bak voer dan ook nog eens roept.

Ikzelf heb superbrave paarden, echt, bomproof, op de twee pinken te rijden, 100 % betrouwbaar. Maar die stal en die bak voer die staat te schreeuwen, ik die ook met mijn gedachten ook al bij het afzadelen / opruimen ben, dan gaan ze er toch wel wat van gaan profiteren hoor.

Is het dramatisch of gevaarlijk? nee, zeker niet. Maar ze duwen er nét ietsjes meer tempo in dan dat ik wil. zijn nét ietsjes dover voor een vraag voor terug dan ik wil en gaan gewoon nét ietsjes meer duwen dan ik wil.

Ik kan ze dan rijtechnisch aan het werk gaan zetten, wachtoefeningen geven,etc, maar daarmee maak ik ze alleen maar boos en gefrustreerd (en stiekem mezelf dan ook).
Ik kan op mijn gewoon bitje meer druk gaan nemen, maar ik háát druk, en mijn paarden ook.
Of ik kan er mijn billy allen bitje inhangen en moment dat ik voel dat ze gaat profiteren eens zeggen "Hey!" met een ophouding erbij, en ze zijn per direct terug onder mij en gaan niet meer gaan proberen om snel thuis te komen. En ik kan weer die teugels losgooien en lekker verder hobbelen.

En de keren erop is die Billy Allen zelfs niet meer nodig, want de "Hey!" is voldoende om ze terug tot de les te roepen.

Dat de ruiters niet echt moe moet worden in de armen ben ik in de basis met je eens.

Maar ik hier loopt er ook één die een fase zo bloed en bloed fanatiek werd op de terugrit dat hij af en toe bijna gevaarlijk werd. zijwaarts de sloot inlopen en (minder ernstig) aanverwant gedrag. Die was thuis op een halsring te rijden. Kon ik galop-stap overgangen mee rijden zo. Liep bovendien Z dressuur en L eventing en was in beide onderdelen keurig op een simpel bitjes te rijden.
Wat had ik daar rijtechnisch nog aan kunnen sleutelen? Welke oefeningen had ik daar nog mee kunnen doen die dat heel specifieke gedrag konden verhelpen dan?

Het is gewoon het verschil tussen een basis oplossing of een Quick Fix.

De ruiter kan ook een korter rondje rijden zodat ze niet moe is en gewoon kan blijven rijden.

Bij mijn paarden maakt het echt niet uit of het het rondje van 15 minuutjes stappen is , of dat we net 15 km erop zitten hebben.

Die stal en die bak voer (of gras of hooi) schrééuwen

Dat in de handen moe worden had ik overheen gelezen. Of althans anders gelezen.

Maar als het paard dit alleen met buitenrit doet kun je in de bak oefenen totdat je een ons weegt.

Dan kun je beter een paar keer doorkomen en weer los laten dan juist teveel in de hand gaan creëen en lange tijd met meer gewicht rijden en zo moe worden in de hand. Maar paard ook leert dat hangen en wringen kan.

Ik denk ook dat dat stukje 'profiteren' door onder je uit te lopen als je moe wordt/minder oplet geen rijtechnisch probleem is maar een karakterdingetje/opvoedissue.
Hij moet gewoon leren dat er geen loopje genomen wordt als de bak voer roept en ruiter wat minder oplet.
Een pelhalm is daar idd heel geschikt voor. En dan wel met dubbele teugevoering en niet met zo'n tussenstukje.
Op de trensteugel rijden en indien er gedramd wordt: ophouding met de stangteugel en direct weer los. Worden ze heus niet afgestompt of hard van.

Wat een goede tips geven jullie
Ik weet niet hoe dit in het verhaal is gekomen maar; ik word niet moe in mijn handen tijdens de rit. Ik heb altijd snel last van mijn handen/armen/schouders waardoor ik niet eens de gehele rit druk op de teugel kan zetten want dan ben ik kapot ik wordt pas moe in mijn handen zodra zij er tussenuit probeert te piepen en een ophouding niet meer voldoende is (en we dus tegen elkaar gaan trekken). Dan pas krijg ik last van mijn handen. Ik rij juist altijd met weinig druk (of losse teugel). Maar misschien heb ik dit niet helemaal duidelijk omschreven hierboven. Ik heb een hekel aan “in de krul trekken” en ben juist heel erg bezig met rechtrichten waarbij ze vanzelf het contact opzoekt. Galopperen doen we nu bijvoorbeeld even niet omdat ik vind dat ze hiervoor momenteel niet de juiste balans en bespiering heeft. Al wil ze dus tijdens het tussenuit piepen wel aanspringen in galop
Quote: “Een paard wat ertussenuit peert omdat ruiter in de handen wat moe wordt na lange rit, is rijtechnisch nu eenmaal niet voor elkaar...”
Ik zal ook zeker niet zeggen dat ze 100% rijtechnisch voor elkaar is maar hey, zij is 4 jaar, ik heb haar 5 maanden en voor hoe kort we elkaar kennen doet zij het fantastisch en kunnen we al heel veel. Geen enkel paard wordt perfect geboren (en mensen ook niet )

Ik ga sowieso rijtechnisch in de bak weer even een stapje terug, en ik ga er vanuit dat het dan eigenlijk vanzelf wel goed komt. Ik overweeg wel een pelham met dubbele teugel puur om eventueel indien nodig dat ene stukje duidelijkheid te hebben (maar mogelijk blijf ik gewoon doorrijden met mijn bustrensje om het zo proberen op te lossen).
Ik vind het niet erg als een paard sterk wordt maar wel als ik zelf last van mijn lichaam ga krijgen- en daarbij vind ik dat ook niet fijn voor de mond van het paard.

Ook stuur ik gelijk mijn instructrice even een berichtje voor weer een lesje

Ik sluit mij aan bij de voorgangers om dit juist niet met een scherp bit, of andere hulpmiddelen, op te lossen.
Zolang je paard met je aan de kletter gaat zou ik het wat rustiger aan doen. Hij moet leren, door er een gewoonte van te maken, dat buiten rijden niet gelijk racen betekent.
Ik heb mijn paard geleerd dat stap lange teugel betekent.
We hebben nog een tijdje de tussenfase gehad dat wanneer ik de teugels aannam, meneer dus dacht jiehoeee racen. Ik ben bewust mijn hete ruin blijven rijden op een dubbelgebroken D-trensje, en ja, ik lag er wel eens naast, maar oefening baart kunst. Ik ben bewust nooit begonnen aan scherpe bitten, slofteugels e.d. en mijn paard is nu nog steeds gevoelig in z'n mond gelukkig. Ik kom ze regelmatig tegen in het bos, angstige dressuurruiters met allemaal toeters en bellen om hun sportpaard in bedwang te houden. Als je het vertrouwen van je paard wilt, moet je het zelf ook geven. Leren door heel veel doen, zelf ontspannen blijven en aanvoelen wat er onder je gebeurt.

@ Rubs
Ik kan je post waarderen, alleen die sneer naar de dressuurruiters hoeft niet.

Veel dressuurpaarden zijn sensibeler gefokt, ze worden ook getraind om scherper aan de hulpen te staan en doordat ze nu eenmaal veel in de bak moeten trainen gaan ze veel minder op buitenrit.

Ik heb waardering voor dressuurruiters die hun paard toch af en toe meenemen op buitenrit.

Op de heenweg pittig tempo aanhouden, waarschijnlijk moet je dan (flink) aansporen want hij wil niet graag van huis. Werk aan de winkel. Zodra je terug richting stal gaat weten ze dat heel goed, en dat gaat dan in stap. Niet in draf, en zeker geen galop, dat kan op de heenweg. Terug in stap.

Sta je paarden die op de terugweg 'bloedfanatiek worden' toe om lekker vlot naar huis te gaan, dan kan het gevolg zijn wat je hierboven schrijft.
Het kan de eerste paar keer best lastig zijn in ontspannen stap terug te gaan. Gaat het tempo omhoog, dan een volte maken. Net zo lang tot ze ervan balen en blijven stappen.

Er is per definitie iets rijtechnisch verkeerd als je een pelham nodig hebt om je paard onder controle te houden

Mja, bij echte hittepitten kan dat ook verkeerd uitpakken, gooien ze er gewoon de betere hogeschoolgangen uit (aka steigeren). Ben je nog steeds niet ontspannen naar huis.

Mijn merrie (volbloed, ook koersgetraind) had er in den beginne ook wat moeite mee om mijn gevraagde tempo te aanvaarden.
Nog niet eens richting huis, gewoon in het algemeen.
Die heeft het idd afgeleerd door vòòruit te rijden. Jij wil snel, fine, maar je stopt niet tot ik het zeg (3x zo lang als ze zelf voor ogen had). Jij wil dribbelend en krabbelend naar huis, geen probleem, plakken we er gewoon nog een up tempo extra rondje aan.
Dat extra rijden was ze uiteindelijk sneller zat dan wachten en mijn gevraagde tempo aanvaarden.
En losse teugel idd (tenzij ophouding nodig), hebben ze niets om op te leunen/tegen te vechten.
Met mijn merrie zou een flinke ophouding met scherper bit of constant blijven afremmen verkeerd uitgepakt hebben.
Maar heb ook al andere racekikkers gereden waarbij juist dat even doorkomen de oplossing was.

Ik zie niet waarom een pelhalm een teken zou zijn van rijtechnisch falen. Er rijden halve volksstammen mee rond en de meeste paarden accepteren makkelijk dit bit. Liever een stabiel liggende, correct gereden pelhalm dan een wiebelend trensje waarin ze blijven hangen en wurgen.
Imo moet die pelhalm dan wel ongebroken zijn en zonder tussenstukje gereden worden.

Maar 9 van de 10 keer zijn de problemen die de TS benoemt wel degelijk een probleem vanuit ruiter. Ik heb dit al heel vaak meegemaakt en ook dravers van de baan gereden die graag alleen maar hard gingen.

Hier was geen pelham voor nodig. De eigenaren konden er door te weinig kennis niet fijn op wegrijden terwijl ik er hele fijne paarden aan had met een beetje verfijnen, correcte hulpen en vooral veel voelen en laten voelen.

Ik ben dus wel degelijk tegen een pelhambit in dit geval omdat ik vind dat als je dit mist dat je die zeker niet moet gebruiken.

Daarbij lees ik
Tegen elkaar in trekken
Niet constant druk kan houden
Je hebt haar 5 maanden
Ze is 4 jaar
En zo kon ik nog wat dingen vinden dat ik denk "agh ja". Na een jaar ben je meestal pas echt op elkaar ingespeeld. Wat is 5 maanden nou? Daarbij komt, wat is 4 jaar nou?

Ik zou haar vooral vanaf de grond verbeteren in buiging en stabiliteit. Heb je niemand die de dubbele lijnen "correct" kan uitvoeren. Ik zeg correct omdat veel mensen meer kapot maken met dubbele lijnen dan verbeteren.

Ik zie hier gewoon een jong dier wat een heleboel moet leren en wat omgeschoold moet worden. Ik vind daar de pelham gewoon niet de juiste keuze. Het sterker worden en rennerige zie ik nog steeds als het niet aankunnen van wat er gevraagd wordt. Een los soepel buigend en in balans lopend paard wordt namelijk niet zo snel sterk. Quick fix of een correcte fix zijn 2 totaal verschillende dingen en je zal het met een pelham vast voor elkaar krijgen, maar ik durf mijn handen ervoor in het voor te steken dat je het zonder pelham en goede begeleiding ook zeker voor elkaar krijgt.

Ik had ook een lieve draver dat zo van het koersen komt.

Gewoon met dubbelgebroken bit en zonder neusriem ermee gereden, ook op buitenritten! Wel zou ik een kinriem achterlangs gebruiken om het bit zo stil en rustig mogelijk te houden.

Het is echt wel te trainen, bitten zijn en blijft een sterk middel in de gevoelige mond.
Dus nog ergere en scherpere inzetten is voor jou misschien makkelijker maar mogelijk veroorzaakt dat nog meer stress bij je paard. Het is en blijft uitproberen en uitvogelen wat het beste werkt, uiteindelijk staat veiligheid voorop, dat deze naar je luistert op buitenritten.

Ik ben benieuwd wat het gaat worden, ik vind het wel interessant.

Ik heb een aantal jaar een dravertje gereden met het zelfde probleem en ik moest toen ook van de eigenaar buiten met pessoa bit rijden omdat het anders echt gevaarlijk kon worden (met 2 teugels 1 op 1 van de ringen en de andere op de gewone ring). In de bak reden we dan weer met een gewoon bitje en omdat ze uiteindelijk steeds beter ging luisteren konden we de laatste paar jaar met het gewone bitje veilig naar buiten (tot dat ze een pees blessure kreeg en gepromoveerd was tot grasmaaier).

Wat ik vooral merk is dat er snel naar iets sterkers gegrepen wordt

We hebben on-, enkel- en dubbelgebroken. Zijn die 3 al geprobeerd?

Hebben alle 3 een hele andere inwerking maar zijn onze basisbitten.

Net als water-, D- en bustrens.

Waarom gelijk een bit met een schaar erop? Dat is dus met een versterking werken en soms hebben we een heleboel baat bij een verzachtend bit.

Erder werd er hier bitloos genoemd en ook daar heb ik hele positieve verhalen over bij de draver.

Ik verbaas mij eerlijk gezegd dat veel mensen tegen S&T gebruik zijn omdat de stang vaak wordt misbruikt door de mensen die de basis niet op orde hebben. En dit pas bedoeld is als die basis op orde is.

En hier wordt een bit met hefboomwerking zo aangeraden. Terwijl het diertje pas 4 is en nog niet lang ohz. Dan worden er toch ook basis stappen overgeslagen?

Precies dat

Verbazingwekkend gewoon

Er is nog zoveel meer en het dier is nog maar 4