Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
SusanH schreef:O gelukkig een hoefzweer.
Britt wat fijn.
Ik heb juist een beetje een terugval. Kan het altijd wel goed afsluiten. Maar in het begin toch veel spanning. Hij is fris, ik wacht teveel af. En dan gaat hij lopen kijken. Dan komen we in een cirkel terecht. Dat we buiten rijden en het waait helpt niet mee. Katten die rond de bak rennen, duiven die opvliegen. Mensen die ineens op het veld naast de bak lopen. Gelukkig verhuizen we zaterdag, dan hebben we een binnenbak. En is de wind geen issue meer. Ook staan we dan niet meer met de rijbak naast de camping. Vorig jaar in de lente was het ook drama. Moest hij zo wennen aan al die mensen die ineens overal opdoken. Daar hebben we dit voorjaar geen last van.
Pallatin schreef:Hopelijk breekt de hoefzweer snel door! Schitterende cap trouwens, weet niet of ik dat al gezegd had. Is dat een kask?
En daar over gesproken; ik ga vanavond lessen bij mijn oude lesjuf (die destijds niet met mijn angst en spanning kon helpen) want m’n huidige lesjuf is helaas een tijd uit de running. Dat vind ik dus alweer een hele stap, maar we gaan gewoon kijken hoe het gaat en ik probeer 0 van mezelf en paardlief te verwachten. Op het angstfront heb ik ook nog weer een stapje gezet: ik ga binnenkort weer oefenen met trailerladen. Ik zou graag eens een relaxte buitenrit maken op een andere locatie, maar heb al mijn hele paardenleven een aversie tegen trailerladen (of in een auto zitten die een trailer trekt) Dus dat is geen goed uitgangspunt als je zelf je paard wil leren laden. Ik heb dat afgelopen zomer ook een keer gedaan en moet nu doorpakken vind ik, dan wordt het voor m’n paard ook makkelijker…
Xxblinkxx schreef:Hoi allemaal ik kom me hier graag melden en meekletsen.
Ik kom stapje voor stapje mijn angst te boven maar weet ook dat ik bij 1 minder goede ervaring weer 10 stappen terug doe. Het doet me goed om te lezen dat er meer mensen zijn met angst, voor mijn gevoel ben ik altijd de enige
Sinds 1,5 jaar hebben wij onze pony Noa, Noa heeft hiervoor altijd eventing gelopen en heeft dus veel gezien gelukkig.
Nou ben ik 20 jaar geleden flink gevallen op buitenrit waardoor ik flinke angst ontwikkelt heb voor het buitenrijden.
Voor Noa hebben we een half jaar een tinker gehad, daar durfde ik uiteindelijk ook in de bak er niet meer op, zat er steeds huilend op, EMDR leek weinig te helpen dus die hebben we weggedaan.
Met Noa heb ik in de bak eigenlijk altijd lekker kunnen rijden, al was ze op de vorige stal in de winterperiode zo fel dat er geen ontspanning was en dus alleen maar frustratie.
Sinds half december is ze verhuisd en staat ze 24/7 buiten ipv maar 2 uur per dag en ze is nu zo relaxt geworden! In de bak kan ik alles weer met haar, gisteren zelfs het hoofdstel eraf gehaald met uitstappen
Nou is ze in het bos altijd nog wat drukker, ze wilt graag hard terwijl ik graag eerst vertrouwen en controle wil.
We hebben het nu een paar keer gehad dat ze niet terug wilde naar draf vanuit galop, ze gaat er niet keihard vandoor maar dat stukje controle omdat ze niet terugkomt veroorzaakt bij mij paniek.
We hebben dus nogal een lange remweg
Als er een zelfverzekerde ruiter op zit is ze heerlijk te rijden, soms dribbelt ze een keertje maar geen gekke dingen. Ook bij mij doet ze geen gekke dingen maar met het dribbelen ben ik weer bang voor controleverlies pfff.
We proberen nu wekelijks in het bos te rijden, met de nodige spanning van mij maar ik vind het zo leuk verder.
Ik probeer in de bak mijn grenzen steeds te verleggen en ons vertrouwen in elkaar te vergroten en weet zeker dat we dit ook overwinnen, benieuwd of ik ooit helemaal van de spanning af ga komen. Ik heb er tegenwoordig wel een thiedeman aan hangen in het bos, ik rijd met lange teugel dus hij heeft geen werking maar het is een mentaal steuntje voor mij haha.
Pallatin schreef:Hopelijk geen nieuws is goed nieuws maar hoor graag hoe het met jullie gaat op het moment. Ik ben vooral blij dat het weer wat rustiger is, rijden met stormwind en regen is niet m’n grootste hobby en deed een paar nachten geen oog dicht omdat alles in huis klapperde en herrie maakte…
Met paardlief alles prima, heb nu 2 lesjes gehad bij m’n oude lesjuf en vooralsnog gaat het verrassend goed, ik ben wat zekerder dus kan haar ook tegengas geven als dat nodig is en raak niet van slag als iets niet helemaal gaat zoals ‘t moet’. Net niet veel zin om te rijden na een langgggge werkdag maar toch even erop gekropen en na simpel los te hebben gereden gewoon lekker een poosje gegaloppeerd en daar echt van genoten, heerlijk! Zal er geen proef mee winnen maar onder het mom lol met de knol wel…
Met les trouwens wel iets om aan te werken: ik zit teveel achterover, dus als ik volgens de lesjuf recht zit voelt t voor mij alsof ik als een springruiter zit….en dat voelt onwennig/ onveilig….daar moet ik dus mee aan de slag, ik heb mezelf aangeleerd om achterover te hangen
SusanH schreef:Wij zijn heel blij met de binnenbak helaas ben ik er wel vrijdag af gevallen . Hij schrok en ik gaf net goed been die combi was niet handig. Normaal schrikt hij niet zo explosief meer maar nu reageerde hij net zo als toen we hem net hadden, en zo is de angst bij mij ontstaan. Geen fijne ervaring dus. Gisteren er weer op en voor mijn gevoel 1000 stappen terug. Gelukkig zag ik zelf dat hij heel relaxt was. Ik nog niet, maar toen ik mijn sporen af had gedaan durfde ik wel.weer te rijden. Ben heel trots op mezelf.
SusanH schreef:Ik wilde gisteren ook afstappen, buiten de bak waren honden aan het blaffen daar reageerde hij op. Niet gedaan. Uiteindelijk toch fijn gereden.
maitestar23 schreef:Hier is de hoefzweer gelukkig weer achter de rug Hoe blij kan je zijn met iets simpels als dat want ik had uiteraard al ergere dingen in mijn hoofd gehaald
Helaas had ze zich wel helemaal vast gezet in de spieren ter compensatie, gelukkig stond er voor afgelopen woensdag al een afspraak met een osteopaat. Morgen maar even kijken of ze weer wat kan bewegen.
Gelukkig gaat het hier met rijden echt stukken beter Af en toe nog wat lichte spanning, vooral de afgelopen tijd met die harde wind, dat veroorzaakt een soort onrust bij mijzelf. Maar ik kan er wel om door rijden en dat is echt wel een groot verschil.
Ik durf alleen nog niet te rijden zonder les, het goede gevoel voelt een beetje breekbaar als jullie begrijpen wat ik bedoel. Dus dan de komende tijd maar 2 x per week les
Laatst realiseerde ik me trouwens iets waarvan ik denk dat jullie het wel begrijpen maar een 'normale' ruiter niet : Ik ben bang dat mijn paard schrikt omdat ik bang ben voor haar schrikken Aldus de rare kronkels is mijn hoofd