Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Kelly_ann schreef:Meestal zit de oplossing in meerdere aspecten:
1, geef/gun je paard wel zijn uitlaatklep/beweging desnoods met een andere ruiter of aan de longeerlijn.
2, werk aan de fysieke aspecten van de angst, denk aan ademhaling, spierspanning. Soms helpt Hypnotherapie goed.
3, ga de 'confrontatie' met je angst wel aan! Desnoods in stapjes waarbij je je veilig voelt en zoveel als kan (het blijft paardrijden) de situatie onder controle hebt. Desnoods samen met iemand die je erdoorheen kan loodsen/praten. Je bent immers een prima ruiter en je kan heus wel een bokje uitzitten!
Valtraining bij b.v een judoclub is ook nog een tip. Dan leer je en handiger vallen. En je overkomt de angst om je (te laten) vallen.
Ineke2 schreef:Dit vind ik zo jammer voor je om te horen. Op buitenrit ga ik zo hard als de langzaamste wil. Zeker als je vooraf afspreekt om niet te galopperen, dan word er niet gegaloppeerd klaar.
Zo moeilijk is dat niet, andere rit of als je moeder ( in dit geval) met een ander meegaat of alleen kan ze wel galopperen.
Om dan toch te gaan galopperen ondanks afspraak om het niet te doen, is zo slecht voor het vertrouwen en onnodig.
Janneke2 schreef:... er zijn een paar kleine verschillen tussen neckrope en balansteugel.
Vooral als je het ding wil gebruiken als een veiligheidsmaatregel voor jezelf is het handig om dik touw te gebruiken: dan zal je dier best voelen dat jij jezelf in het zadel trekt, maar het doet geen zeer.
(En je werkt in op de boeg, hetzij met neckrope of balansteugel: mbt balans is dat een prima plek. Vlak bij het zwaartepunt van het dier zelf. Ik heb op buitenritten met mijn Arabiertje (angsthaas eerste klasse) verbaasd gestaan hoe effectief het dier er op reageerde.)
MirandaMalik schreef:Niet meer naar je moeder luisteren.
Je kan ook afstappen hè, dat is helemaal niet erg!
Je hebt ook instructeurs die gespecialiseerd zijn in angst met paardrijden.
En die kunnen je daadwerkelijk begeleiden bij de specifieke angst met buitenrijden.
prugelpiet schreef:1 paard in galop een eentje die niet mag galopperen is natuurlijk vragen om een uitbarsting. Echt bijna elk paard zou daarvan op tilt gaan. Wat sneu voor je dat daar niet naar geluisterd werd, en ik wil niet te banketstaaf doen want het is je moeder, maar het is echt een ontzettend domme en ondoordachte actie van haar. Hoe kom je erop. En ontzettend zuur dat jij nu met de gebakken peren zit daarvan.
Geef het weer tijd, TS. De druk van het "moeten" eraf, dan maar lekker rustig in stap en draf in de bak. Niks mis mee. Als je galop op buitenrit niet fijn vind, dan zoek je paardenvrienden die lekker met je gaan stappen. Het is voor een paard echt geen moeten dat ze op buitenrit in galop gaan. Je geeft zelf aan dat je je op geen ander paard zo veilig voelt als op haar, dat heeft nu even een deuk opgelopen, maar dat komt weer goed.
Zou je met een ander, braaf paard wel op buitenrit durven? Misschien kan je dan eens ruilen met een handige ruiter met een lief paard.
EvelienKiss schreef:Je vraagt om tips om te kunnen dealen met je angst. Maar ik begrijp dat je een bokkend paard hebt en ooit bent gewaarschuwd bent om alleen op rustige paarden te rijden in verband met risico's. Je angst is toch terecht? Ik heb geen fysieke beperking maar ik zou ook niet op een paard willen aan galopperen als hij/zij steeds moet bokken. De angst die je voelt lijkt mij heel normaal. Zeker omdat je er geen last van hebt bij paarden die geen galoppeer-probleem hebben.
Bokken is niet normaal. Ik zou uitzoeken waar het vandaan kwam en hem/haar met grondwerk sterker maken. Bijvoorbeeld veel trainen op draf naar galop, van stilstand naar galop, etc. Of iemand anders het paard laten doortrainen.