Voorop : het is nog (hopelijk lang) niet aan de orde maar toch zo langzamerhand aan het overleggen, bedenken, uitvogelen.


Situatie : 2 Friezen ,23 en 24 merrie en ruin , beiden sinds bijna 20 jaar in bezit.

Ruin van 23 fit en wordt nog af en toe 20 0 min gereden.
Bij de merrie van 24 is het heel af en toe 15 min stappen afhankelijk van haar hum.
Beiden vanaf 9 uur sochtends op weidje en paddock met vrije keuze naar hun boxen.
Tussen 3 en 5 naar binnen - geven ze zelf aan en de boxen zijn 4x4,5

Beide hebben een voorgeschiedenis ; Ruin in zijn eerste jaren zeer veel kolieken ( mismanagement op verschillende stallen/maneges )
Merrie had toen wij haar kochten met 4 jaar extreme bloedwormbeschmetting en hierdoor alltijd gevoelige darm gehouden.
Bovendien had ze een slokdarmtumor ( gelukkig goedgekomen) en dikke CPL

Sinds 12 jaar in eigen beheer en nooit meer problemen gehad (afgezien van erg allergische reactie op processierupsen)

Zij stonden tot 2 jaar geleden samen met mijn D-pony.
Hem heb ik op 41jarige leeftijd moeten laten inslapen.
Dit is in bijzijn van de Friezen gebeurt en werd (voor mijn gevoel dan) ook door hun geaccepteerd.

Merrie is wel echt "oud" qua spieren en alles, maar verder fit en kwiek en vrolijk.
Ruin is gezond en rond maar uiteraard ook niet meer in de bespiering als een jonkie.


Maar nu dus het dilemma :
Stel dat er iets gebeurt en ik moet er een laten inslapen.

Manlief en ik hebben al besloten dat hierna geen nieuwe paarden komen ( ik nu 53 en hij 63 en rijden stond nooit bij ons echt voorop en 2x dags bij wind en weer naar stal... het is ook een keer goed geweest).

Maar wat dan ? :

Voor de "overgebleven" een pony of paard erbij zoeken... met als gevolg dat het circeltje zo doorgaat?
(Een box verhuren of een paard in pension nemen is geen optie, dat heb ik een keer mee gemaakt en dat doe ik mij echt niet nog een keer aan)

Overgebleven paard verplaatsen naar een rusthuis, waar ik dus dan de controle en dagelijkse zicht op kwijt ben ? Plus het wennen aam nieuwe situatie /stal / routine ?

De kosten zijn geen probleem, want die hebben wij ja nu ook.

Of :
op hetzelfde moment de ander ook laten gaan - ook al zou die nog n paar jaar door kunnen hobbelen.

Ze zijn dus in die bijna 20 jaar nooit van elkaar gescheiden geweest.

Wat zou nu wijsheid zijn ?

Wat mijn ervaring is dat er in dat soort situaties vaak een berichtje op Facebook komt.
Soms staat er ergens nog wel eens een shetlander of een oudere pony die prima als maatje kan dienen.

Maar wat je zegt, zo houd je het cirkeltje wel rond. Als je de pony/paard daadwerkelijk over neemt.

Je kan er ook voor kiezen om ze beide in te laten slapen maar als er bijvoorbeeld 1 ziek word en de ander is nog 'gezond' zou ik zelf een maatje erbij zoeken. Dit is niet echt pension wat ik bedoel. De eigenaar blijft de eigenaar maar omdat hij/zij meerdere paarden heeft kunnen ze er wel 1 missen welke een leuk maatje kan gebruiken op een oude dag.

Ik weet niet of jullie lid zijn van een club. Via via gaan dit soort dingen 'makkelijker'
Nogmaals dit is mijn ervaring en dit heb ik al regelmatig om mij heen zien gebeuren.
Of je dat zou willen is natuurlijk vraag 2..

Een gezond paard inslapen gaat mij wat ver, al snap ik je gedachtegang. Ik zou denk ik toch voor een ander maatje gaan, mocht dat lukken.

Ik zou in jouw situatie denk ik de keuze durven te maken om de ander ook te laten gaan, vooral omdat de kans dat het dier een (vergelijkbaar) goed leven krijgt na de dood van de ander niet heel groot is. Dit is wel ervan uitgaande dat je denkt dat een verhuizing naar een rustplek sterke vermindering van het welzijn oplevert. Als je denkt dat het paard dan nog een pijnvrij en paardwaardig leven zou kunnen leiden op een rustplek, dan zou ik dat zeker nog proberen.

Je kan nooit in de toekomst kijken maar ik kan mij voorstellen dat je verschillende plannen hebt liggen just in case, heel verstandig.

In acht nemende dat ze altijd al bij elkaar geweest zijn denk ik dat ik persoonlijk zou kiezen voor beide in laten slapen.
Ik heb zelf ook een paard die erg hangt aan mn pony, beide nu 19. Ik verwacht dat het paard eerst zou gaan, maar stel dat ze straks beide 27 ofzo zijn en mn pony is klaar denk ik er over om ook mn paard dan in te laten slapen.

Voor je beide-inslapen-idee zou ik wel graag groen licht van de dierenarts vooraf hebben. Dit zou mij in ieder geval veel rust geven(gelukkig is dat hoop ik nog ver weg in mijn geval)

Verhuizen lijkt me heel slecht voor een dergelijk oud dier.. Poeh


Enige optie die je dan nog hebt is iets van een weidemaatje bij pzb (waar ik normaal niet voor ben) of iemand in de buurt en deze aanhouden tot de andere ook overlijd en dan het weidemaatje weer terug...
Ook daarin is het goed om wel vooraf duidelijk te bespreken wat de voorwaarden zijn vandaag dat ik pzb opper

Ik zou nooit een gezond dier in laten slapen. Gewoon een tijdelijk maatje er bij zetten of verhuizen naar een pensioen stal mits het dier daar gelukkig van wordt en met minder aandacht af kan.

Het idee van beiden dan inslapen zou ik lastig vinden, plus vind maar een dierenarts die daar achter staat..

Ik zou gaan voor een pensioenadres elders. Scheelt ook een bult werk

Wij zijn van plan om, als het zover is, een paard te nemen van de stichting manegepaardenpensioen. De stichting blijft eigenaar en neemt ze terug mocht de laatste ook overlijden. Een verder gezond paard zou ik niet laten inslapen.

Zoiets zou ik ook doen. Ik vind een gezond paard inslapen zelf niet okee en ik snap dat je geen paard in pension wil en niet een paard wil kopen (dan blijf je er altijd met eentje zitten), maar er zijn meerdere mogelijkheden. Zoals dus wat jij hier schrijft en wat iemand anders al schreef: iemand met meerdere paarden die er eentje uit wil lenen als weidemaatje.

Voor ons zal dit ook ooit aan de orde zijn en dan zal ik daarvoor kiezen.

Er worden dagelijks duizenden gezonde dieren gedood (jaja de dooddoener).

Ik zou ze samen laten gaan. Een paard heeft geen last van inslapen en weet het niet van te voren etc. 20 jaar samen is niet niets, en dan heb je de stress van verhuizing of nieuwe vriend of... Ik zou zelf bang zijn voor een "had ik maar" enkele weken of maanden later. Maar ben ook vrij doemdenkend aangelegd.

Jij kent je paard(en) het beste, hoor! Als het overgebleven paard (wss de ruin) easy-going is en prima omgaat met nieuwe omstandigheden, dan zijn de hierboven genoemde beren op de weg misschien irrelevant.

Veel wijsheid met de beslissing.

Het kan best zijn natuurlijk dat de nu gezondste als eerste gaat en dan is de niet gezondste ook al weer ouder.
Dan kan beide inslapen echt wel een eerlijke optie zijn.

Maar anders zou ik ook een oudje erbij zoeken.
En als het kan in pension.
Nee hou niet van pensionklanten maar zo komt er wel een keer een einde aan de paarden hobby.
En die hoeft niet duur te staan als extra voer/medicijnen en da kosten maar niet voor je rekening zijn

Ik heb wel ervaring met deze situatie en het was de beste keus ooit om ze samen te laten gaan.
Mocht je meer willen weten kun je me een pb sturen

Deze had ik nog nooit van gehoord.
Dat geeft weer een nieuwe input
Dankjewel

Dankjewel! Ik stuur je een pb

Als je ter preventie van alleen zijn een ander dier er bij zou willen, is het beter die nu al te integreren in de groep. Probleem 1 daarbij is 3 dieren is onhandig aantal qua kuddedynamiek en 2. je hebt dan zo weer een paard waar je dan een oplossing voor moet vinden.
Ik zou inderdaad kijken naar beide inslapen als de 1e niet meer kan. Hoe dan ook zal de ander een lading stress te verwerken krijgen van maatje kwijt en alleen (veranderingen bij oudere dieren gaan vaak mis), kan best dat je de DA binnen een paar maanden voor de 2e terug mag laten komen. Zegt de DA nee tegen euthanasie 2 tegelijk, kan je kijken of een slager aan huis wil schieten voor rendac, maar dat is een lastige, de optie bestond, maar of er nog goede zijn die het doen is de vraag.

@ de rest : ook allemaal bedankt voor jullie input.
Zoveel mensen, zo veel wensen.

Met betrekking tot dierenarts, dat zit wel snor... die kent de paarden al jaren en uiteraard kan ik hiermee goed overleggen.

@DP ... daar had ik bvb nog helemaal niet aan gedacht... ergens is de verwachting dat merrie eerst gaat, gezien haar geschiedenis en CPL maar uiteraard kan het ook zo maar anders zijn...

Als jij ze al 20 jaar samen hebt dan weet jij het beste wat het beste voor ze is. Ik zelf zou neigen naar beide tegelijk laten gaan. Maatje erbij heb je hetzelfde probleem, plus wie zegt dat jouw ene paard daarop zit te wachten na zijn/haar maatje net te zijn kwijtgeraakt? Adoptiepaard oid vind ik een beetje overbodig als die daarna toch weer terug moet, die is daar dan niet per se mee geholpen denk ik. Zou het wel alvast even met je dierenarts overleggen zodat het wel kan allemaal tegen die tijd.

Wij hebben dat met 3 hondjes gehad.

Mishandeld opvang hondje. Zoveel interne schade dat de dierenarts dacht dat als we die nog een fijn jaar konden geven het mooi zou zijn.

En 2 jack russel zusjes.

Een obeitas hondje wat echt niet teveel bewoog dan nodig.
Wat ouderdoms knobbeltjes

En haar sportieve zusje. Prachtig in de spieren. Super conditie.

En wie ging er als eerste?
Sportieve hondje kreeg hartklachten.
Nog een tijdje kunnen houden met medicijnen maar toen was het toch over...

Als 2e ging het obeitas zusje..

En als 3 het opvang hondje. 7 jaar na opvang. Ondertussen ook stok doof en grijs...


Dus ben bang dat het bij paarden net zo kan gaan.

Een veearts gaat toch geen oud, maar gezond paard in laten slapen (hoop ik..)?

Ik vind zo'n manege pensioen paard erbij wel een goed idee.
Wat ook nog een optie is, ze nu/binnenkort naar een pensioenplek in kudde verhuizen met z'n tweetjes. De verhuizing lijkt me minder stressvol als ze met zijn tweeën worden ingeschaard. Mocht de ene dan op termijn overlijden, gaat de ander makkelijker verder in een kudde.

Mijn paard staat inmiddels op een pensioenstal, beste keuze ooit. Ik mag naar hem toe wanneer ik wil, mooi ruim opgestrooide boxen en groepsstal en heel veel weide gang, sowieso van 8 tot 5 buiten dagelijks , 365 per jaar. Super controle op je dier en regelmatig updates. Echt er zijn echt wel fantastische stallen. Een gezond oudje zou ik niet laten inslapen, van te voren al vast goed laten informeren.'

De optie van een oud manegepaard te leen is ook super trouwens!

Allereerst complimenten dat je er nu al over nadenkt wat er kan gebeuren.

Beide tegelijk laten gaan is in mijn ogen een prima optie. Zeker als ze het beide nog een paar jaar volhouden en de overblijver dan ook wel echt oud aan het worden is. Mocht er op korte termijn met een van de twee iets gebeuren dan is het geven van een weide maatje die terug naar de eigenaar gaat als jullie paard komt te overlijden ook een mooie optie.

Raar dat slepen met een ander paard, uit de huidige kudde naar een nieuwe te vormen paartje waarvan er één rouwt hier wel normaal gevonden wordt.

Maar een ouder paard die alleen maar met 1 paard heeft samen gestaan niet ingeslapen mag worden.

Klikt het niet of het andere paard gaat ook dood mag het offer paard weer terug om weer opnieuw in een andere kudde te komen.

Er wordt zo vaak gezegd dat verhuizen voor een paard, zeker 1 die ouder is, erg zwaar is. Ander mens, andere omgeving, andere kudde, andere dynamiek, ander voer/ hooi/ stalling.

Nee mijn keuze zou zijn om ze samen te laten gaan.

Bij mijn katten ging de jongste en gezondste ook onverwacht als eerste. Je kan het niet voorspellen.

Je kent je dieren goed, blijf bij jullie eigen gevoel en bovenal overleg het met de DA. Die moet er ook in meegaan mochten jullie besluiten ze dan beide te laten gaan. Het lijkt me ook wel moeilijk want er gaat er toch altijd 1 het eerste…en dat krijgt de ander sowieso mee. En voor jullie ook, je hebt dan plots dus helemaal niks meer.
Maar wel goed om de scenario’s te bekijken (al loopt het in de praktijk toch altijd anders…)

Een oud manegepaard….hmm…dat lijkt me dan ook weer zo sneu dat die dieren in hun laatste fase weer ergens worden ingezet…

Ik zou ze beide laten gaan dan denk ik.

De kans is klein dat de achterblijver na zoveel jaar "tevreden" is met een nieuw weidemaatje. Als ze zo lang op elkaar aangewezen zijn.

Het zou voor mij anders zijn als beide paarden tussen andere paarden lopen dan is het het aankijken waard om te zien hoe de achterblijver het doet.

Zou de andere dn ook laten gaan. Ik heb een tehuis voor oude en afgedankte paarden en de situatie komt hier dus wel voor en dan komt er een nieuw maatje, maar zo´n paard is evengoed nog lang in de rouw en er mee bezig, langer dan we denken en kunnen zien. (In mijn boek komt een situatie voor waarbij een paard 2 maatjes heeft zien inslapen en wegslepen jaren later nog nerveus werd van het geluid van de trekker dat klonk als de wagen die het karkas was komen halen...). Hij heeft van de dood van zijn eerste maatje een flinke klap gehad om het zo te zeggen en die waren maar een paar jaar bij elkaar!
Als jouw paarden al zolang bij elkaar zijn geweest, heb je kans dat de ander gewoon wegkwijnt en dan helpt een maatje niet altijd.

Ik denk echt dat het genadigste is om de ander dan ook te laten gaan.