Anniekkkk schreef:Hallo!
De laatste tijd vraag ik mij echt af of mijn merrie mij "wel leuk vindt". In hoeverre dat kan, want dat is namelijk wat ik mij afvraag. Sinds februari ben ik eigenaresse van een 8 jarige Sorento merrie, die ietwat bijzonder is. Toen ik haar kocht, heb ik haar nog 2 maanden bij de oud eigenaresse laten staan in pension, zodat ik op haar veilige plek kon wennen. Na die twee maanden is ze bij mijn ouders thuis gekomen.
Nu heb ik het volgende 'probleem' met haar; ik krijg de indruk dat ze mij dus niet leuk vindt. Ik kan haar moeilijk uit het weiland halen (lees: het lukt ook niet altijd). Ze wil eigenlijk niet naar mij toekomen, iemand anders kan haar veel makkelijker pakken. Om heel eerlijk te zijn is dit ook iets wat ik mis in onze band. Om heel eerlijk te zijn is het zelfs weleens door mijn hoofd te gaan haar te verkopen, omdat de klik misschien wel ontbreekt.
Voor de duidelijkheid: ze heeft plezier in het rijden, ga niet altijd naar haar toe om te rijden maar ook lekker tutten etc. We doen vanalles; buitenrijden, springen, dressuur, longeren.
Ik vind het een lastige situatie. Is er iemand die dit herkent of ook weleens heeft gehad? Of is er misschien iemand die tips voor mij heeft? Of gewoon een hart onder de riem?
merries...
Bij mijn merrie heeft het maanden geduurd totdat ze een beetje herkenning en genegenheid liet zien. En dat kwam omdat ik intens verdrietig was en ze me toch maar even kwam troosten. Daarna ging ze weer terug naar haar eigen gesloten zelf. Echter was ze sindsdien wel veel bewuster van mijn aanwezigheid.