Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Tancreda4 schreef:Echt super chill wordt ze vast nooit, het is en blijft wel een paard dat snel teveel prikkels krijgt en over de zeik gaat. Maar wat meer rust en vertrouwen in de omgang, zoals vroegah, zou wel fijn zijn Oh voor mensen er naar vragen. Ze krijgt magnesium al bij en NAF Magic werkt niet
KootMiraDrum schreef:Hou een dagboek bij, eens kijken of het misschien ook iets hormonaals kan zijn?
En neem eens contact op met degene die de schriktraining heeft gegeven. Misschien kan hij/zij je helpen?
MissesDon schreef:Ik denk dat je teveel aan schriktraining doet. Een paard heeft ook tijd nodig om te kunnen verwerken.
Als er een spanningsveld is door een angstig object in haar ogen, dan duurt het het nog half uur eer het uit haar systeem is. Geef paarden ook het gevoel van rust en veiligheid en het niet altijd op de hoede hoeven zijn. Misschien denkt ze, wat gaat er vandaag weer gebeuren, pff ik kan het niet aan?
Ik begeleid ook paarden en eigenaren met gedragstraining en communicatie. Het is belangrijk dat je leert aanvoelen tot waar de grens is. Iedereen heeft een persoonlijke grens, en dat kan per dag verschillen, ligt aan je eigen gemoedstoestand.
Tancreda4 schreef:De oorzaak is wss een te pittige schriktraining geweest waar ze, achteraf, veelte veel prikkels heeft gehad en ik haar over grenzen heen heb laten komen die we niet hadden moeten overgaan. Ze heeft een paar x zoveel spanning van alles op dat terrein gekregen dat ze ging steigeren (ik zat er op) en in de lucht mepte. Dat laatste is wel echt een laatste uitweg vaak bij haar. Mogelijk is ze hierdoor ook het vertrouwen in mij verloren.
Inmiddels ben ik weer wat dingetjes ala parelli aan het doen, maar een zak aan de carrot stick om haar daar wat mee te prikkelen is al wat too much en werkt niet echt. Ze blijft braaf bij mij, maar wel compleet gespannen. Gisteren was de hoek van de bak dusdanig eng dat ze op de rem ging en omdraaide en de andere kant op rende. Doet ze anders nooit... Uiteindelijk ben ik gestopt met rijden, want het werd niet meer goed.
Dus ik zoek tips. Een schriktraining durf ik niet echt meer, of er moet echt goede en proffessionele begeleiding bij zijn die je echt helpt. Niet dat je een beetje obstakels samen gezellig neemt en zelf aanmoddert. Omdat ik bang ben dat ik weer dingen fout doe en grenzen over ga. Ik google wat, en Tristan Tucker zou bijvoorbeeld wat zijn, maar echt informatieve filmpjes van hem heb ik nog niet echt kunnen vinden. De friendly en andere games van parelli kennen we en wil ik ook wel meer gaan oppakken. Grondwerkles wil ik graag eens doen, maar ik moet hiervoor nog wel even de juiste persoon vinden.
DarkCupid schreef:het kan zijn dat je paard ergens last van heeft ( hoeft nieteens wat ernstigs te zijn, verrekte spieren of ander gevoeligheidje kunnen al een oorzaak zijn)
Paarden die ergens een pijntje hebben zijn vaak vele malen schrikachtiger dan andere paarden. Dit komt door hun instinct, omdat ze weten dat als ze ergen pijn aan hebben, ze dus eerder aan de beurt zijn als maaltijd bij roofdieren. Daardoor worden ze alerter, om optijd te kunnen vluchten mits het mis is.
Kelly_ann schreef:Wat ik niet helemaal teruglees in je verhaal is het 'werk' dat je het paard geeft tijdens je (schrik)training.
Ik lees dat je een prikkel aanbiedt, en je paard ernaartoe stuurt of hem vraagt kalm te blijven.
Het zou zo kunnen zijn dat de focus daarom óp de spanningsprikkel komt. Waardoor de spanningscirkel in stand blijft.
Ik heb geleerd dat de focus van je paard moet liggen op een opdracht die je hem geeft. En die opdracht hoeft niks te maken te hebben met de spanningsprikkel. Maar dat kan gewoon een rij/grondwerk/vrijheidsdressuur oefening zijn.
Wat dan helpt is (bijvoorbeeld) te gaan wijken naast het spannende object en de focus op het wijken belonen. De spanningsprikkel - het enge object - krijgt geen aandacht. Niet van jou en je vraagt dat ook niet van je paard.
Ik zou dus niet meer 'bewust' prikkels gaan aanbieden. Maar gaan werken aan opdrachten voor je paard die concentratie vergen op jou en de betreffende oefening.
Maar het kan zijn dat je dit al toepast natuurlijk...
Tancreda4 schreef:Oh, wat ik wel merkte. Pas was het rotter weer en zijn ze snachts op de paddock gekomen. Ze leek toen zoveel meer chiller dan 24/7 op het land. Misschien was het ook moeier, omdat ze weer moest wennen, dat weet ik niet zo goed. Maar toen heb ik een aantal ritjes gemaakt waar ze heel rustig bleef en ook na iets engs weer ging ontspannen. Maar ik kan niet verklaren waarom dat haar meer rust zou geven? (ze staat zowel in land als in paddock alleen met een shet en in beide situaties naast dezelfde paarden)