Bedankt allemaal voor jullie reactie.
Ik ben er altijd bij, mijn zoontje gaat nooit zonder mij bij de paarden maar een ongelijk is vlug gebeurd he.. ik werk in de gehandicaptensector en dat doet je toch net iets harder denken over alles..
Het paardje zou al zeker een maand ergens anders staan zodat ik haar op mijn gemak alleen wat beter kan leren kennen.
Ik moet morgen gaan beslissen en lig er al heel de week (letterlijk) wakker van.
We gaan morgen met 2 volwassenen naar haar toe en we zullen eerst met voorwerpen testen hoe haar schrikreactie is en mijn zoontje gaat ook mee om te zien hoe ze op hem reageert.