Geplaatst: 20-10-17 17:17 zianka schreef:zo ook goedemiddag, nou ik ben niet van dat softe hoor en inmiddels gebroken vinger en zwaar gekneusde arm en tig bijtplekken verder noem het maar soft. ze is hier in mei gekomen eerst paar weken gewenning en elke dag contact zowel op stal als in de wei poetsen gedragregels gewenning geen drammen!! maar hier liep ook nog een ruin toen tussen dus om mij dan helemaal kapot te laten slaan in de weide omdat er twee dames strijd hadden om een ruin nou dankje. en idd wennen aan masker dekens doe ik wel paniekzaaien geen optie voor mij met kalmte en rust af en toe een een ferme schreeuw of dreun ja maar ga mij niet af lopen rossen als je paard nog niet goed kent!!! doet me denken aan iemand waar ik vroeger ooit voor heb gereden niet mijn manier. ze was de baas in vorige kudde hier niet dat is mijn andere paard.En nee we hebben geen koeien maar paarden dus dat gigagroenespul wat jij bedoelt krijgen ze niet. en nee ben geen leek.
De vraag is; had je die gebroken vinger en zwaar gekneusde arm én tig bijtplekken kunnen voorkomen.
Je schrijven is erg lief, voorzichtig en zachtaardig. Dat bij elkaar schept een beeld, zeker op Bokt en helemaal met dit probleem.
Nu wilde ik iets gaan typen, kom ik op een heel andere gedachte.
Ik zal even beginnen met wat ik wilde typen..
Jaren geleden kwam er een 3-jarige Friese merrie uit de opfok, diezelfde middag ben ik gaan poetsen, toiletteren en longeren. Het was tenslotte toch al de bedoeling dat deze merrie beleerd zou worden in de komende weken. Ik laat liever geen gras groeien over jonge paarden. Spelenderwijs een paard iets leren werkt op die leeftijd gewoon fijn, beter dan ellenlang in de wei laten staan en wachten tot ze groot en sterk genoeg zijn om te sterk voor je te zijn. Want met een beetje pech zit dat karakter er nu eenmaal al in. Betekent niet dat je er meteen op moet gaan zitten, er is genoeg anders wat ze kunnen leren.
Hier nu ook twee Friese hengsten van 2, die zouden voor de HK kunnen dit jaar (2015). Doen we niet. Begin volgend jaar wat longeren, de winter door mooi naar de smid elke 6 weken en een beetje poetsen. Bijten doen ze allang niet meer. En in de zomer nog een seizoen de wei op. Goed voor ze.
Anyhow, terug naar die merrie. Ik bedenk me ineens dat diezelfde merrie, waar ik wedstrijden mee heb gereden, later nog twee andere meiden, tot M1 niveau geloof ik... (allen bij dezelfde eigenaar)
Was een waanzinnig lief paard.
Maar nu hoorde ik vorig jaar van familie van de toenmalige eigenaar dat de merrie elders in het land terug is gevonden en als staatsgevaarlijk werd beschouwd. Is voor de dood weggegaan meen ik mij te herinneren. Zeer goed bewegen, 2e premie stermerrie.
Vraag ik mij af, weet jij heel zeker dat dit een kruising is (andere uiterlijke kenmerken dan zwart, lange manen en behang)? Het zal niet de eerste zijn die voor de dood weggaat en nooit in de worst eindigt.
Edit: Nu ik beter lees in de OP (was het alweer vergeten
) kan het deze merrie niet zijn. Een paard dat ik nog niet goed ken, die over mij heen loopt, op wat voor manier dan ook, krijgt bij mij zeker weten een flinke knal voor z'n bakkes of waar ik hem dan ook kan raken. Dat laat je je gewoon niet overkomen, dan is de toon simpelweg gezet voor meer ellende.
Van doen alsof bepaalde dingen doodnormaal zijn, is ook geen enkel paard in paniek geraakt. De paniek creëer je als mens. De rust kan je als mens ook creëren. Hoe? Consequent zijn. Dat betekent en mep als ze bijten en een beloning (in welke vorm dan ook) als ze goed gedrag laten zien. Dan weet een paard wat hij aan je heeft en zal hij geen grenzen op zoeken.
