Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Fincx3 schreef:Ze blijft stokstijf staan en af en toe stapt ze eens wat vooruit maar wil echt niet voorruit. Vanaf iemand anders luid en kordaat roept van 'hey,hup'dan vertrekt ze wel meteen.
Ik durf haar wel eens een goede tik geven dan maar echt als iemand het zegt dat ik haar op dat moment de tik moet geven. Maar heb er meteen een erg schuld gevoel van...
Fincx3 schreef:Ze blijft stokstijf staan en af en toe stapt ze eens wat vooruit maar wil echt niet voorruit. Vanaf iemand anders luid en kordaat roept van 'hey,hup'dan vertrekt ze wel meteen.
Ik durf haar wel eens een goede tik geven dan maar echt als iemand het zegt dat ik haar op dat moment de tik moet geven. Maar heb er meteen een erg schuld gevoel van...
Fincx3 schreef:Maar heb er meteen een erg schuld gevoel van...
Niobe schreef:Fincx3 schreef:Ze blijft stokstijf staan en af en toe stapt ze eens wat vooruit maar wil echt niet voorruit. Vanaf iemand anders luid en kordaat roept van 'hey,hup'dan vertrekt ze wel meteen.
Ik durf haar wel eens een goede tik geven dan maar echt als iemand het zegt dat ik haar op dat moment de tik moet geven. Maar heb er meteen een erg schuld gevoel van...
En als je eens een paar goede zwiepen maakt met de zweep, zonder haar te raken? Slaan doet jullie allebei geen goed, is mijn ogen ook totaal overbodig, maar daarnaast krijg jij een schuldgevoel en kun je sowieso niet meer “streng” zijn.
Het hoeft ook niet in een keer goed te gaan, soms mag je best tevreden zijn met die paar stappen, elke dag een stukje beter.
troi schreef:Fincx3 schreef:Maar heb er meteen een erg schuld gevoel van...
En daar hebben we de oorzaak. Kijk, een wiebel met de zweep (of via een zakje) is natuurlijk een dreigement. Een paard wijkt er alleen voor omdat ze weten dat de volgende stap vervelender is. Maar als die volgende stap niet consequent komt dan verliest het ‘dreigement’ al zijn waarde en een beetje slimme pony heeft dat razendsnel door. Maw je leert je pony af om op jouw hulpen te reageren. Maar dit is de ‘traditionele’ methode met straffen.
Wellicht past een methode met beloningen wel veel beter bij jou, de R+ methode. Maar dat vereist wel dat je rete-consequent bent! En dus eigenlijk les van iemand die dat echt snapt .
Bijv: [OPG] Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?
Amber_anne schreef:Ik zou gewoon helemaal weer even opnieuw beginnen. Hoe gaat het met wandelen bijvoorbeeld. Gewoon het lopen naar stal?
De basis moet gewoon goed zijn en dan kan je daarvandaan uitbouwen. Is het geen idee om grondwerk les te nemen
Niobe schreef:troi schreef:durf je door te pakken? Bijv bij longeren, heb je wel eens een lel met de zweep gegeven?
Ja leuk joh, daar wordt een paard gemotiveerd van.
Gewoon geduldig blijven en steeds opnieuw en als het goed gaat, goed belonen.
Fincx3 schreef:Amber_anne schreef:Ik zou gewoon helemaal weer even opnieuw beginnen. Hoe gaat het met wandelen bijvoorbeeld. Gewoon het lopen naar stal?
De basis moet gewoon goed zijn en dan kan je daarvandaan uitbouwen. Is het geen idee om grondwerk les te nemen
Ze is enorm braaf aan de hand, wel wat moeilijk om uit de wei te komen. Ze blijft graag even staan, maar na even mijn stem te verheffen is ze meteen mee. Aan de hand is er niets mis.
Avalanche81 schreef:Aan de hand ben je waarschijnlijk erg gehoorzaam
En je vraagt niets van haar.
Zoals ik het zie, heb je een aantal problemen:
- je projecteert menselijke eigenschappen op het paard. Nogmaals, paarden denken niet in winst en verlies. Paarden zijn geen kinderen, testen je niet uit.
- je bent niet consequent, want ze vindt het totaal niet nodig om iets voor je te doen, of uberhaupt enige interesse in je commando's te komen. Moest ze de wei niet uit willen, dan heb jij een probleem, dus alles gebeurt bij haar gratie.
- ze is niet positief gemotiveerd iets voor je te doen, en niet onder de indruk van je dreigementen.
Je kan een aantal dingen doen:
- blijven meppen tot ze loopt. Goede kans dat ze dan met longeren prima luistert, en waarschijnlijk komt ze niet meer uit de wei. Zou ik ook niet doen.
- hetzelfde blijven doen, waardoor dit van kwaad tot erger gaat, want er komt ongetwijfeld een moment waarop ze het belachelijk vindt dat jij die zweep nog in je handen hebt, en ze gaat je dan even uitleggen dat dat niet de bedoeling is. Die ruimte geef je haar namelijk, dus dat is slechts een kwestie van tijd.
- les nemen in: hoe zit een paard in elkaar, en dan niet fysiek, maar geestelijk, het wezen paard leren te begrijpen. Leren hoe je communiceert naar haar wat je van haar wilt. Leren haar op een positieve manier te motiveren, waarbij jij de grenzen bepaalt en bewaakt, maar met haar werken naar een situatie waarin ze het leuk vindt om voor je te werken.
Persoonlijk raad ik de laatste optie aan. Daar leer je wss ook meer van dan steeds probleem topics te openen op Bokt, en ik neem je dat niet kwalijk, alleen ik denk niet dat je vanaf een scherm de coaching kunt krijgen die je nodig hebt. Er zijn heel goede instructeurs die jou met die dingen kunnen helpen, en als je een goede verhouding hebt bevestigd naast het paard, is erop ook leuk, maar niet voor die tijd.
Aleeneh schreef:Ik zou juist proberen om emotie, zoals boosheid, ver hiervandaan te houden. Dat slaat snel door in frustratie door onmacht, en dat is precies wat je niet wil hebben.
Wat je nodig hebt is om al van te voren een stappenplan uit te dokteren, zodat je op het moment zelf heel goed weet wat je moet doen.
Je wil dat hij de cirkel op gaat. Wat is de kleinste hulp die je daarvoor zou kunnen/willen geven? Bijvoorbeeld wijzen met je leidende hand in de richting waar hij op moet.
Wat ga je doen als hij dat niet doet? Dan kun je bijvoorbeeld de zweep optillen als drijvende kracht, terwijl je de eerste hulp, het wijzen, aanhoudt! Niet stoppen!
Wat ga je doen als hij daar niks op reageert? Bijvoorbeeld met de zweep op de grond achter hem slaan (terwijl je blijft wijzen).
Wat ga je doen als hij daar niet op reageert? Dan raak je hem met de zweep op zijn kont.
Zodra hij op een van die fases reageert stop je meteén met vragen, als beloning. Als je deze cyclus heel consequent aanhoudt, zal hij vanzelf snappen dat hij al eerder kan reageren dan die laatste stap. Dan ga je je hogere fases niet meer nodig hebben. Om daar echter te komen, zul je wellicht die hoge fase wel een paar keer moeten gebruiken.
Probeer daar ook niet voor af te schrikken, want als je niet doorpakt tot hij wel de goede reactie geeft, is het enige wat hij ervan leert, dat hij niet op je hulpen hoeft te reageren en dat ze niks betekenen. Door hem deze duidelijkheid te geven, wordt het begrijpelijker voor je paard, en zal hij meer met je gaan meedenken.
Alles wat je met je paard doet kun je op die manier in stapjes opdelen.