Hey bokkers!

Naar aanleiding van een artikeltje dat ik las kwam de bovenstaande stelling bij me op, en ik was heel benieuwd hoe andere paardenmensen hierover zouden denken.

Wat denken jullie van het in vrijheid werken met een paard? Dat hij ervoor kiest om bij jou te blijven en laat zien dat hij bij je wil zijn, ook tijdens het werken. Vinden jullie dit een vereist basisprincipe waar je op voort moet en kunt bouwen in de verdere training, of is dit volgens jullie geen belangrijk principe? Of vinden jullie het juist een principe dat pas veel later aan de orde hoeft te komen?

Brand los.

Benieuwd!

Werk nooit in vrijheid, dus nee, voor mij geen noodzaak.

En geloof toch echt dat ik en mijn paarden het onderling wel oke hebben.

Vind wel dat je met je pasrden een relatie moet hebben met wederzijds respect en vertrouwen.

Ik doe het bewust niet aangezien ik graag helder wil hebben voor het paard dat hij niet continue op mij hoeft te letten als ik door de padock of wei loop.
Zodra het touwtje los is motiveer ik ze juist om gewoon lekker weg te lopen en hun eigen gang te gaan.

In een roundpen soms wel omdat het ook een duidelijke omgeving wissel is en geen plek voor vrije tijd, maar eigenlijk heb ik er ook gewoon niet echt behoefte aan.
Het enige commando wat ik altijd installeer zonder touwtje is ‚staan‘. Zodat ik even kan weglopen om iets te pakken of zo.

Maar als je onder werken in vrijheid verstaat dat het paard daadwerkelijk ervoor kiest bij jou te blijven (en dus niet getraind wordt of gedwongen wordt om dat te doen), dan hoeft hij helemaal niet op jou te letten als je door de paddock of wei loopt. Dan gaat het er juist om dat hij of zij de keuze mag maken bij jou te zijn... of niet. (Als ik het goed lees)

Paarden zijn doorgaans gehoorzame dieren. Als ze denken dat je misschien wat van ze wilt letten ze op. Zo kijkt mijn paard altijd met 1 oog naar mij als mijn kleuter met haar loopt omdat die geen heldere opdrachten geeft.

Zo wil ik ook geen gebok of gerace aan de longeerlijn, vrijlopend geen probleem.

Ik werkelijk nog nooit problemen gehad met paarden uit de wei pakken of zo dus ik heb weinig twijfel over onze onderlinge verstandhoudingen.

Ik doe het wel, maar gewoon omdat ik merk dat mijn merrie het heel erg waardeert. Door haar de keuze te geven om het wel of niet te doen wordt ze gruwelijk fanatiek om datgene voor elkaar te krijgen wat ik van gaar vraag of hoop dat ze doet. Er komt een soort van speels element in wat haar echt “aan zet”. Wij konden vrijwel altijd goed door 1 deur maar sinds ik af en toe los werk is onze band wel veranderd. Wij hebben overigens een erg grote bak dus ik zet wel een longeercirkel af met een touwtje en paaltjes. Met mijn vorige paard deed ik het ook wel eens. Ook hij waardeerde het

Maar is dat daadwerkelijk een keuze of conditionering?

Ik werk zowel onder het zadel, als op de grond, met tuig, zonder tuig, net wat uitkomt en wat voor type training het is. Maar ik denk eerlijk gezegd niet dat als ik zonder tuig werk dat mijn paard er dan persé voor kiets om met mij iets te willen doen, maar meer dat het gedrag (mijn opdrachten opvolgen) geconditioneerd is en dat heeft weinig met wel of geen touwtje te maken.

@rider, dat vraag ik me ook af ja!

Hier hetzelfde, ben je aan het werk moet je luisteren, loop je los rond is het vrije tijd en moet je lekker zelf weten wat je doet, dan mag je debiel springend en stuiterend of rollend of etend of slapend door het leven gaan.

Ook hier geen problemen met verstand houding en paarden altijd gewoon te pakken, mits ik lomperik er niet per ongeluk een stroomdraad bij aanraak want dan is zwarte wel foetsie maar dat snap ik dan wel weer.

En als je in de wei rotzooid komen ze vaak voor de gezelligheid even kijken en vooral je lastig vallen door prikpalen mee te willen nemen die je dan soms in de wei legt, dus die liggen tegenwoordig aan andere kant van het draad.

Zo doe ik ook

Voor mij hoort het inderdaad bij mijn basis. (Parelli) Een mooie test voor mij om te zien hoe mijn hulpen en lichaamshouding overkomen zonder hulpmiddelen. Het laat zien of het paard mij begrijpt en met me mee wil werken. En als dat zo is dan geeft het mij een geweldig gevoel van partnerschap. Als het niet zo is dan is dat iets voor mij om aan te werken.

Geen noodzaak, wel vet als je paard dit doet en kan.
Ik vind het simpelweg gewoon gaaf dat ik met mijn paard net zo goed kan longeren met longeerlijn als zonder.

Ik vind paarden die in vrijheid worden getraind altijd zo ontzettend zuur kijken. Nee niet geconcentreerd, echt boos

Dus ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden.. als ik mijn paard rij ,of op buitenrit ga ,of ik span haar in. Staan de oortjes recht vooruit en briest ze alleen maar.

Nou die van mij kijkt alles behalve boos. Los werken maakt haar juist heel jolig op een grappige manier. Ze doet heel erg haar best en als ik haar soms dingen vraag die moeilijk zijn en die mislukken dan Kun je echt zien dat ze dat zo niet bedoeld had. Ze heeft een mega Will to please die in het verleden niet altijd begrepen is. Het is sowieso een dier met een gebruiksaanwijzing van een pagina of 600. Mijn doel bij het loswerken maar ook bij de rest wat ik met haar doe is dat ik wil dat ze een keuze heeft om iets wel of niet te doen. Uiteraard wil ik dat ze dat gene doet wat ik van haar vraag, maar dan wel doordat ze zelf bewust mijn vraag beantwoordt door het te doen in plaats van als een robot te doen wat de bedoeling is zonder verder te denken. Het is een slim paard en ze moet die hersens gebruiken. Dat ze dat eerst niet mocht heeft haar toen laten ontsporen tot een zeer prikkelbaar, niet fijn mee te werken paard. Maar oké terug naar mijn verhaal.

Mijn merrie vindt het lastig om haar lijf goed te gebruiken bijvoorbeeld. Springen vind ze ook moeilijk. Nu had ik een balkje neergelegd en dat ging wel goed. Toen wilde ik een kruisje maken van dat balkje. Buiten de cirkel een hindernis paal, binnen een Speciekuip ivm paal midden in de cirkel. Twee keer ging ze er netjes overheen. De derde keer komt ze verkeerd uit. Handig in corrigeren is ze niet dus ze trekt dat hele kruisje aan de grond. Twee galopsprongen na de hindernis staat ze stil, draait zich om en staat aan de andere kant van de cirkel te kijken. Heel onzeker. Zag een beeld van iemand die z’n schouders op trekt en zegt sorry weet ook niet wat er gebeurde?! En wchtend tot ik boos zou worden (dit is de reactie die ze jarenlang heeft gekregen bij alles wat er mis ging Inmiddels heb ik haar al drie jaar maar is ze er nog steeds niet aan gewend. Al wordt haar reactie al wel minder heftig. Drie jaar geleden kreeg zo op zon moment een paniekaanval. Nu blijft ze op een afstandje kijken en wacht onzeker en iets wantrouwend af wat er komt). Bij het zien van haar uitdrukking schoot ik in de lach en ik zei oeps! Dat ging niet helemaal goed he? Ik heb verder geen aandacht aan haar besteed en het kruisje weer opgebouwd. Terwijl zij nog steeds op dezelfde plek stond. Eenmaal opgebouwd draai ik me om en zeg kom maar we gaan weer verder. Dus zij gaat naar de hoefslag, geef de galophulp en zij galoppeert aan. Aan de kant van het kruisje snijdt ze de cirkel af en loopt er binnendoor langs. Ik zeg nee, dat wil ik niet. Jij moet erover. Kom op! Dat Kun jij echt! Toe maar meisje. Wat mee naar voren gelopen zodat ze wat minder gemotiveerd wordt om erlangs te gaan. Toen sprong ze wel. En hoe! Mooi, heel hoog (kruisje is echt hoogte struikelbalkje) en met een perfecte techniek. Dus ik heel enthousiast: jaaaa! Goed zooo! Zie je wel dat je dat kunt! Ik kreeg een beeld van een grijs van oor tot oor. Uiteraard kan dit niet letterlijk maar ze keek erg zelfvoldaan en terwijl ze gewoon doorliep geeft ze me toch een bok! Echt alle spanning moest er even uit. Daarna werd ze super fanatiek hoe harder ik haar aanmoedigde hoe joliger ze werd. Los werken is voor haar echt een spelletje terwijl ze bij de rest na al die jaren nog steeds de neiging heeft een soort getrainde robot te zijn.

Voor mij is het wel en geen basis... Ik weet het eigenlijk niet goed. Ik vind die 'draw' dat sommige paarden niet hebben opbouwen in vrijheid erg belangrijk. Dit kan zeker ook aan de lijn, maar ik vind het belangrijker dat ze meer fouten kunnen maken. Dat gaat beter zonder lijn. Dat is wel echt voor de paarden die erg veel moeite hebben met connectie en mensen en niet het doorsnee NL/BE paard zegmaar. De omgeving laat ook niet altijd een longeercirkel toe om in te beginnen. Have fun met in 4 Hectare te oefenen met een paard dat al vijf jaar in de weide vergeten is geweest en lak heeft aan elke mens. Ik vind +R met vrijheidswerk ook not done. Enkel voor kunstjes en dergelijke, ja, maar niet voor de draw.

Dus hier hangt het paard per paard af. Beide paarden zien het als een heel leuk spelletje en grienen en piepen erop los als ze achter je aan mogen rennen, maar ik moet het ook aanbieden. Het is niet omdat mijn paarden het kunnen dat ze mij spontaan overal stalken als ik werk in de weide Dat is wel degelijk conditionering. Het is niet 24/7 Playtime. Mijn merrie blijft wel een echte onnozelaar, dus die komt redelijk snel kijken wat je doet en zich falikant in je weg te parkeren.

Geen last van boos kijkende paarden hier. Mijn paarden hebben plezier in wat ik met ze doe, anders doe ik iets niet goed waardoor ze het niet fijn vinden. En als ze gewoon eens geen zin hebben dan mag dat ook, dan laat ik ze met rust.

In vrijheid werken doet de mijne niet,dan gaat ze terug naar de wei bij haar vrienden en gras die staan prio 1. Als ik dingen vraag dan voert ze die uit omdat het haar wat oplevert,een beloning knuffel of kriebel,niet omdat ze me nu een geweldig mens vind.

Niemand hoeft zich aangevallen te voelen hoor

Dat valt mij ook op hoor. Ik zie heel vaak paarden voorbij komen die echt heel boos kijken, maar volgens de eigenaren geconcentreerd kijken. Ik zie dat echt anders, als er een willekeurig paard zo kijkt tijdens het rijden bijvoorbeeld krijg je tig pagina's commentaar bij wijze van spreke.

Ik vind dat Rider wel een punt heeft, is het daadwerkelijk een keuze of conditionering? Net als het voorbeeld van pluisje88, ik vind dat geen keuze. Het paard kiest ervoor om er langs te gaan, maar die keuze is niet goed en er wordt geholpen om toch eroverheen te gaan. De keuze om het niet te doen wordt dus onaantrekkelijker gemaakt. Ik vind dat niet fout, vooral niet door de beloning erna, maar echt een keuze vind ik het niet.

Verder doe ik hetzelfde als Sizzle, denk ik. Weiland en paddock is vrij. Bak is werken en daar kan ik soms wel eens proberen om sommige dingen te vragen en dus de keuze te geven, maar niet altijd. Alleen maar zolang zij het leuk vindt en als zij ervoor kiest om het niet te willen ga ik er op dat moment dan ook niet mee door.

Wat is +R?

Positive reinforcement, dus voedselbeloning. Of ja, alles dat erbij komt ipv afgaat, -R is dat je de druk wegneemt "als" beloning zeg maar. +R voeg je iets toe. Maar wat +R precies is is onder de bitloos/boomloos/ijzerloos/niet brigade een discussie. Krabbels en 'goed zo!' is technisch gezien ook +R

PS - dus eigenlijk gebruik ik ook gewoon +R maar niet met voedsel dan

Dan ontstaat bij mij de vraag wat is keuze. Ze mag 23/7 per dag doen waar ze zin in heeft. Snachts op stal, overdag hele dag in de wei met vriendinnetje. Als we dan in de bak zijn dan gaan we wel aan het werk. Haar lijf heeft het nodig dat ze getraind wordt. Ondanks dat er op dat moment geen lijn tussen zit wil dat niet meteen zeggen dat allemaal vrijblijvend moet zijn. Als ik bij haar in het weiland loop mag zij doen wat ze wil en bepalen of ze wel of niet bij mij komt staan of wat dan ook. Ze last Soms dan ook echt duidelijk weten dat ze geen zin heeft in mijn aanwezigheid. Dat accepteer ik dan en ga weg. Als zij bij mij in de bak is, zijn de rollen omgedraaid. Het is gewoon werk punt. Dat er geen lijn tussen zit geeft haar het voordeel dat ze zelf meer beslissingsruimte heeft en dat ze zelf keuzes kan maken. Bijvoorbeeld plotseling omdraaien. Dit wil echter niet zeggen dat ik dit goed vind. Als zij zich omdraait is dat haar keuze. Ik wil dat niet, dus ik corrigeer dat door haar weer te laten draaien als nieuwe opdracht, maar ze had wel de kans om te doen wat ze op dat moment wou, namelijk draaien. Aan een longeerlijn had ze die kans nooit gehad. Dus ja ze geeft meer vrijheid maar dat wil niet zeggen dat alles dan naar vrijblijvend is. Bij mij werkt dat in ieder geval niet zo

Ah oké. Ik dus ook. Alleen inderdaad niet met voedsel. -R ook wel. Maar dat zijn vooral energetische spelletjes. Heb een erg gevoelig paard namelijk.

Wie valt zich aangevallen en waarover? Je boze paarden opmerking is terecht en zie ik ook terug met name in demo’s. Maar de druk tijdens een demo is natuurlijk heel anders dan dat je thuis lekker aan het spelen bent met je paard. Dus ik hoop dan altijd maar dat het daar beter is!

Dit is inderdaad waar. Thuis train ik los met een speels element. Ik wil dat ze het doet maar of het een rondje langer duurt of dat ze onzin uithaalt onderweg zal mij een worst zijn. Kan er vaak wel om lachen als ze het uiteindelijk maar doet. Op een demo heb je een paard los die op dat moment echt alles perfect moet doen omdat je anders publiekelijk af gaat. Dat geeft nogal wat druk wat echt niet fijn is voor het paard. Ik denk dat deze situatie te vergelijken is met een concours met zenuwachtige ineens dwingende ruiters. Die paarden zijn ook zuur.