Sinds korte tijd een paard in training die na een andere stal bij ons is gekomen nadat de vorige er dus een zooitje van maakte.
Eigenaren hebben het paard eerst thuisgehaald en gecontroleerd.
Paard bleek last te hebben van de rug door een verkeerd passend zadel en deed erg moeilijk met zadelen.

Nu is het paard weer helemaal gezond en kan opgebouwd worden.
Probleem:het slechte gedrag met zadelen wordt niet minder.
Paard/zadel opnieuw gecontroleerd en alles is in orde.
Vermoeden is dat de link gewoon nog steeds is: zadel is pijn en dat dit na verloop van tijd weer mindert.

Probleem is dat het paard aangeleert heeft flink tekeer te gaan en je dus goed moet opletten geen tik te krijgen met voor- of achterbeen.

Nu zit er dagelijks behoorlijk wat tijd in het rustig opzadelen, maar het lijkt niet direct minder te worden. Iemand tips of ervaringen met dit soort extreem gedrag en hoe lang het duurt voordat het mindert.
Nu gaat eerst het dekje heel rustig, dan het zadel zo kalm mogelijk en in een vloeiende rustige beweging, maar omdat je echt op moet letten lukt het niet altijd in een keer en na twee keer proberen wordt het niet beter natuurlijk.

Verder is het trouwens een absoluut fantastisch dier. Erg gevoelig, maar eerlijk. Er mag nog wat kilo's op, maar het gaat erg goed.
Ook singelen is geen probleem! Het is echt als je het zadel naast hem optilt dat je op moet letten.

Waarom niet een stapje terug. Dekje erop. Longeersingel er op. Dan even aan de hand lopen, of los gooien, of longeren, al naar gelang het paard aanbied.

Desensibiliseren voor beweging naast en achter het paard.

Je doet het nu allemaal erg rustig. Ontzettend lief bedoeld, en logisch. Maar je houdt wel gedrag in stand als je niet werkt aan rust in het paard in allerlei situaties.

Kijk eens naar Tristan Tucker bijvoorbeeld, met zijn zakje aan een stok/zweep. Veel trainers beginnen zo.

Je zegt dat je het paard in training hebt, waarschijnlijk voor het rijden?
Kijk even of je ook op de grond wel genoeg skills en ervaring hebt voor dit dier.

Zadel naast hem houden, wachten tot hij stopt met z'n gedrag en dan gelijk het zadel weghalen.
Maar alleen als je zeker weet dat dit zadel past. Paard moet altijd aan kunnen geven dat hij of zij iets niet fijn vindt.

Op deze manier ben je bezig met pressure en release. Wat oa Tristan Tucker ook doet.

In het begin haal je het zadel gelijk weg bij het allerkleinste signaal van ontspanning. Daarna ga je het opbouwen qua duur.

Mocht het paard de reactie al geven bij het dekje, dan daar mee beginnen ipv het zadel.

Terug naar de basis; begin weer met grondwerk, longeren en laat zadel voorlopig achterweg. Paard zal eerst weer vertrouwen moeten krijgen en dat gaat niet lukken door er weer een zadel op te leggen en te gaan rijden........Ik vraag me dan ook nog af wat er verder mis is gegaan; een verkeerd passend zadel is natuurlijk geen pretje maar als het dier zo heftig reageert is het wel een heel fout zadel geweest of is er meer mis gegaan. Fijn zo'n stal die er dus een zooitje van maakt.

Tegen de eigenaren zeggen dat je hier wel een "poosje" mee bezig bent; een dier slechte gewoontes/ angst afleren duurt vele malen langer dan een dier goede gewoontes en vertrouwen leren.
Dergelijke dingen kunnen wel een jaar of langer duren.

Daarbij voor jezelf de afweging maken of je het gevaar wil lopen om een paard wat hele slechte ervaringen heeft weer vertrouwen te geven want het is triest voor het dier maar hij/ zij kan uit angst/ pijn nu heel onprettig reageren.

" you have to go slow to get there ( een paard met vertrouwen!) fast".

Mijn oude mentor ( Jean Claude Dysli (RIP)) vertelde mij dat hij vroeger wel eens paarden aangeboden kreeg, of hij die "even" in 3 maanden "klaar" wilde maken voor de shows. Hij weigerde dat en dus ging men naar een ander. In veel gevallen kwam men later weer bij hem terug met de mededeling dat het paard "het niet ( meer) deed". Of hij het dier in training wilde nemen. Hij zei dan "ja, is prima, alleen duurt het nu 3 jaar".

Een verreden, slecht behandeld, vertrouwensloos paard goed te krijgen heb je heel veel ervaring, vertrouwen en kunde nodig. En een groot hart.

Het lastige van bokt; je kunt nooit uitgebreid genoeg zijn, want nu merk je al dat mensen een eigen beeld vormen in het hoofd hoe de situatie moet zijn.

Paard is verder niet vervelend, goed te longeren, netjes in de omgang, bloedkikker maar erg eerlijk en bewerkelijk, absoluut geen probleemgeval dus wat helemaal terug hoeft naar 0.
Opzadelen lukt ook (met oplettendheid) gewoon, het is niet het eerste paard met kuren, maar de heftigheid wordt nog niet minder ondanks het vele in de weer zijn.

Ik ben dus benieuwd hoe andere mensen dat ervaren nadat hun paard pijn/ongemak ervaren heeft en daar een 'tik' aan over gehouden heeft.

Paard krijgt de tijd van eigenaren en het doel is uiteraard trainen, maar ze komen dagelijks los, gaan in de molen, werk is afwisselend en per paard bepaald.

Een paard dat nog wat angst heeft na een slechte ervaring wordt in mijn ervaring beter als je ze in dat gedrag desensibiliseerd.

Dat betekent ongevoelig maken voor de prikkel door ze te leren onstpannen tijdens die prikkel.

Van de zomer nog een merrie die wat schrikachtig was met opleggen dekje of zadel. Dekje heel vaak opgelegd, bij ontspanning beloond en gestopt met geven van de prikkel. Later prikkel weer aanbieden en bij ontspanning de prikkel groter maken. Dus van opleggen dekje naar opgooien, van meerdere kanten etc.

Door de opstapeling van goede ervaringen werdt het paard minder angstig en uiteindelijk ontspannen bij het opzadelen. Zelfs als je dit een beetje vlug/onhandig/van de verkeerde kant deed.

Desensibiliseren inderdaad.
Naar mijn idee werkt het net als bij mensen; Als wij een trauma hebben (opgebouwd) zijn we daar ook niet direct vanaf zodra we buiten de situatie staan. Integendeel.

Daarbij; Wat maakt dat jij denkt dat het paard niet terug naar de basis hoeft? Vind je uitspraak nogal arrogant overkomen TS.
Van terug naar de basis is nog nooit iemand slechter geworden, denk daar maar eens aan.

Sunnda, begint hij al te spartelen bij het opleggen van het dekje? Je zou kunnen overwegen om het dekje tegelijk met het zadel op te doen, zodat je een stap overslaat en het zo misschien makkelijker maakt voor het paard. Heeft hij het zadel wel goed geaccepteerd bij het lopen?

Maar ook niet beter.
Het paard heeft een heel duidelijk specifiek probleem wat aandacht nodig heeft en dat ook krijgt.
Dan is het totaal onnodig om volledig naar de basis terug te gaan, behalve dan voor dit specifieke probleem.

@kelly_an: goede tips, bedankt.
@ pipodipo: het dekje eronder deden we eerst, maar we gebruiken het dekje nu om een goede reactie te krijgen. Een soort van desensibiliseren dus. Dat gaat al goed, maar op het zadel nog weinig verbetering.

Ik had ook een bloed kikker met een trauma. Desensibiliseren is key. Ik heb er een paar weken tijd ingestoken met grondwerken en nu kan ik rustig opzadelen en niet onbelangrijk, ik kan ook opstijgen zonder dat ze totaal over de pis gaat. Kijk de filmpjes van Tristan tucker, die hebben mij heel fijn geholpen.

Tijdens het grondwerken is je paard geconcentreerd begin eens op een andere plaats met het dekje ipv in stal of de poetsplaats . Doorbreek de gewoonte. Dekje eerst optillen, goed gedrag belonen door de druk van het dekje weg te halen. Bij negatief gedrag doorgaan tot je een positieve reactie krijgt. Zelfs als met het zadel. Na een paar dagen snappen ze al wat de bedoeling is.

Misschien helpt het ook om na het rijden en afzadelen nog een keer op te zadelen.
Dan belonen of evt nog even met zadel in de box zetten met wat voer.

Bij paarden die geen voeten willen geven, of niet geleerd hebben, helpt speedclickeren. Dat houdt in dat je terwijl iemand probeert de voeten op te tillen, iemand anders het dier brokje click brokje click heel snel achter elkaar geeft in het tempo die het paard kan eten. (voor brokje: lees stukje wortel/appel/metazoa XXL snack: iets gezonds en lekkers) De aandacht is dan veel minder bij de handeling die het paard vervelend vindt, plus dat de associatie verandert. Die wordt prettiger in plaats van stressvol. Na een aantal keren gaat het paard merken dat de vervelende handeling eigenlijk helemaal niet zo erg is.
Sommige mensen hebben moeite met belonen, maar alle dieren leren sneller met voedselbeloning. Dat is wel bewezen met de techniek van het clickeren bij allerlei diersoorten. Is het opzadelen eenmaal gedesensibiliseerd, dan kunnen de beloningen afgebouwd worden.

Over de (on)zin van desensibiseren: https://annablake.com/2019/10/18/calmin ... gkZKvcc5zU

Juist dat worden vaak gevaarlijke en onbetrouwbare paarden omdat ze op een gegeven moment compleet ontploffen. Wie weet, zijn ze daar al veel te veel mee bezig geweest. De mens moet "sensibiliseren" om het paard te kunnen begrijpen en aanvoelen, niet andersom.
https://martinblack.net/martin-black-ar ... nough.html