TS: wat is je/jullie verdere ervaring uit het verleden met paarden, en dan met name met het opleiden, opvoeden en beleren?

Ook mij klinkt dit niet als dominantie in de oren. Dat wordt helaas nogal snel geroepen (ook over honden bijvoorbeeld), vaak is daar helemaal geen sprake van.

Paard klinkt eerder onzeker, niet begrijpend, en feit is dat ze gewoon nog veels te jong is.
De basis hoort er eerst goed in te zitten, dus netjes meelopen aan het halster, op de juiste plaats (dus niet voor je uit of achter je aan, maar met schouder terhoogte van je heup), stoppen en halthouden, dan blijven stilstaan, etc. etc.

Gewoon normaal uit de wei kunnen halen (en weer normaal op de wei zetten, zonder trekken/meesleuren van de geleider, zonder rennen etc.).
Voetjes optillen....

Dat hoort gewoon bij de opvoeding van een jong paard. Als ze eigenlijk niet eens normaal gepakt kan worden en normaal goed meeloopt, dan is (ongeacht de zeer jonge leeftijd) "werken", slepen, voor de wagen etc. etc. natuurlijk 10 stappen te ver. En dan lijkt het me ook erg logisch dat ze gaat staken; als ze het allemaal niet snapt en onzeker is, tsja wat moet ze dan? In hevig verzet, staken/weigeren.... dat is niks geen dominantie hoor. Of slaat ze je het licht uit de ogen als je haar corrigeert of volgens haar "verkeerd benaderd"? Dan kun je misschien eens over dominantie/onopgevoed praten....

Mijn ervaring is dat paarden, jong en oud, heel veel kunnen leren door er (eerst kleine) stukken mee te wandelen aan de hand. Over het erf, door het bos, door het dorp, etc. etc.
Spelenderwijs allerlei dingen leren, dingen tegenkomen, netjes meelopen, halthouden en stil staan. Nieuwsgierigheid prikkelen door ze aan te moedigen om "enge"/nieuwe dingen rustig te bekijken, te besnuffelen. Zo maak je ze niet alleen verkeersmak, maar prikkel je ook de natuurlijke nieuwsgierigheid; meestal vinden ze dat alleen maar leuk.

Ik heb dan wel kleine pony's, maar als ik ga wandelen, neem ik ze gerust alle 3 tegelijk in mijn eentje mee. Heb het eerder wel eens met 4 of 5 gedaan.
Ze lopen netjes mee, allemaal in mijn tempo, met schouder ter hoogte van mijn heup, en halt is gewoon allemaal tegelijk halt, stilstaan op mijn commando, en weer vertrekken. Niks trekken naar gras toe of stiekem wat proberen te snaaien; want we zijn nog steeds "aan het werk". Grazen mogen ze alleen op commando, dan pluk ik wat gras, geef ze dat en dan mogen de koppen omlaag.

Waar we ook wandelen, ze vinden het altijd ontzettend leuk.

Dat laatste werkte hier dus averechts. Halster touw of zweepje ging ze zich gewoon mentaal afsluiten. (Betreft overigens een oudere merrie die ik wel als groen behandel, en dat helpt wel). Meelopen doet ze inmiddels wel braaf, tenzij ze spanning krijgt van iets.

Loswerken doen we overigens ook en dat gaat wel steeds beter, maar ook daar in het begin ging ze nergens voor lopen. Dus heb zeker wel baat gehad bij het gebruik van een clicker en voedsel beloning hier. Heeft niets met hocus pocus te maken, alleen een andere manier van trainen ieder z’n ding uiteraard. Zelf werk ik hoofdzakelijk vanuit de freestyle methode, maar heb bij deze merrie veel baat gehad bij een stuk R+ trainen en ik denk dat TS in dit geval ook meer baat heeft bij R+ training.

Excuseer voor de hocus-pocus verwoording.
Ik gebruik de klikker ook wel eens als ik anders vastloop.
De rechtoe rechtaan methodes zijn hier de regel. Als het echt niet werkt (en dat is heel uitzonderlijk) verander ik het geweer ook van schouder.

Met hoeveel belsen heb jij gewerkt? Want geloof me, druk werkt eigenlijk altijd averechts. En als 800 kilo dan een ander plan bedenkt ben je echt nergens meer. Dat heb ik inmiddels echt wel geleerd, als een trekpaard gaat, dan moet je echt verdomd handig zijn. Ik noem mijn bels altijd mijn eindexamen project, en ik ben echt geen groentje in het grondwerk.

Dominantie is altijd een uiting van angst of twijfel. Een paard is niet dominant, een paard heeft dominant gedrag.

Bij een 2,5 jarige zou ik het klein en speels houden. Kleine stapjes zetten, belonen als ze mee beweegt en vooral niet te veel en te snel druk opbouwen. In het gunstigste geval sluiten ze zich af, in het ergste geval gaan ze door alles en iedereen heen.

Ok. Ik werkte nog nooit met koudbloeden. Ik trek me dus terug uit de discussie.

( maar de eerste keer dat ik een oude boer tegenkom ga ik toch eens heel belangstellend luisteren hoe zij hun werkpaarden opleidden.)

Ik denk echt dat je hem overvraagt (hebt). En dat hij het nu gedeeltelijk associeert met iets wat hij nog te lastig vindt. Dus idd, haal hem er ook eens uit voor alleen een poetsbeurt. Of misschien de komende tijd vooral alleen er uit halen voor een poetsbeurt en stukje wandelen. Even een paar stappen terug totdat hij aangeeft weer verder te kunnen en te willen.

Ik heb een nu bijna 2 jarig trekpaard staan en eentje van bijna 16, die ik ook vanaf veulen heb.
De laatste is echt superfijn in de omgang. Dramt nooit, is nog nooit losgebroken als hij mee moest lopen oid, kan uit de hand beslagen worden en krijg altijd complimenten over hoe netjes hij is opgevoed.
Dat probeer ik nu dus met m'n jonkie ook, al zit hij heel anders in elkaar. Sneller gestrest etc, dat wist ik, moeders is net zo.
Maar ik ben wel heel zwart wit. Clickeren doen we ook (al gelijk mee begonnen toen hij hier kwam, nog niet heel vaak gedaan, te weinig eigenlijk), beloon veel, negatieve negeer ik, behalve als we wandelen. Dan is het een heel duidelijke 'Eh!' desnoods bijgezet met een snokje. Das altijd max 2x en dan snapt meneer 't.
Van 't voorjaar gaan we meer buiten aan de wandel, met 2,5 waarschijnlijk wandelen aan de lange lijnen, tuig er eens op, maar hij gaat verder niet belast worden voor zijn 3e/3,5. Pas met 4 ga ik hem echt doorrijden, of hij moet aangeven dat hij er klaar voor is. Maar dat verwacht ik eerlijk gezegd niet, trekpaarden vind ik vaak laatbloeier en ruinen helemaal.

Gun en geef hem wat tijd en ruimte. Laat z'n koppie eens op een andere manier werken.