Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Sadira schreef:Mensen denken sowieso vaak dat rangorde van paarden bestaat in de zin dat er 1 paard de baas is, 1 paard daar meteen onder staat, et cetera, maar dat is sowieso niet het geval. Elk paard heeft een 1-op-1 verhouding met elk ander paard, en deze verhoudingen kunnen ook wisselen naar gelang de situatie verandert. Het is erg complex.
Ik ben me al langer echt diep aan het verdiepen in de psychologie van het paard en waarom paarden zich gedragen zoals ze doen, en ik denk dat we met dominantie en termen zoals respect inderdaad veelal in de verkeerde hoek denken, want dat dat zelden tot nooit de aanleiding is waarom paarden zich gedragen zoals ze doen.
superpony schreef:Wij hebben al een aantal jaren onze paarden 24/7 samen lopen en alles wat ik ooit heb geleerd blijkt toch heel vaak weer anders.
Ik heb zelf een heel leven doorgebracht tussen en met de paarden en ik heb het analyseren wel een beetje opgegeven.
Ik zie meer dat er een samenwerking is die per moment en situatie kan verschillen, dan een rangorde van lagen.
Er zijn bij ons weleens paarden bij gekomen en weggevallen. Vorige week is bijv mijn stabiele, zeer vriendelijke ruin weggevallen onverwacht en het afscheid van de rest is compleet anders verlopen dan ik had verwacht.
Ondanks dat ik veel heb geleerd van ervaren mensen, heb ik toch echt meer geleerd van de paarden.
Als ik kijk naar hoe paarden samen leven zie ik wel mooie dingen gebeuren waar helaas vaak aan voorbij gegaan wordt. Doordat er in de basis behoefte veel ontbreekt, zie je problemen die helaas nog steeds vaak met dingen worden opgelost zoals supplementen, hulpmiddelen, therapie etc.
Qua omgang hebben ze wel respect of zijn ze aan ons gewend, maar ook van ons afhankelijk en dat weten ze duidelijk ook. Wel ben ik me een aantal jaren goed bewust geraakt dat ik elke keer een (mini) kudde in stap en weer uit stap. Dat is ook aangeleerd en zijn ze aan gewend, maar als je gaat analyseren, kan dat meer effect hebben dan men zo denkt.
Dat zie je bijv ook bij paarden die bijv alleen overdag enkele uren samen een kudde vormen of waar paarden uit een groep worden gehaald en weer teruggezet.
Er zijn wel een paar zaken die ik altijd herhaal;
*Ik vertrouw mijn paarden, maar veel belangrijker; zij vertrouwen mij.
*Elke keer als ik denk dat ik hun ken, zij kennen mij beter........
Sadira schreef:Het is een puzzel, inderdaad, paardengedrag is gewoon een fascinatie voor me. Al sinds ik begonnen ben met me verdiepen in de natural horsemanship ben ik daar meer mee bezig en het wordt alleen maar meer. In mijn opleiding is er wat aan bod gekomen, maar de video's van Warwick Schiller hebben wat dat betreft gemaakt dat ik er nóg meer mee bezig ben en echt wil begrijpen waarom paarden doen wat ze doen. De grootste leermeesters zijn de paarden zelf en hoe ze reageren op de dingen die ik met ze doe.
Hoe meer ik leer over en met paarden, hoe meer ik overtuigd raak dat een groot deel van de sleutel van een fijne omgang met paarden in mezelf ligt en niet bij hen.
Ik heb een hele wishlist van boeken die ik wil gaan lezen om me hier verder in te verdiepen, maar ik sta zelf ook nog maar aan het begin van deze reis, voor mijn gevoel. (ik vraag me af of dat altijd zo zal blijven voelen?)
Sunnda schreef:De natuur is heel simpel..wie niet eet gaat dood en wie niet voortplant sterft uit.
Dominantie hangt daarmee samen.
Sunnda schreef:Maakt niet uit hoe, wat, wie of waar, in onze kudde eet de ruin altijd eerst en bepaalt wie mee mag eten. Vaak is dat gek genoeg de pony, die verder onderin rang staat. De vriendschap met de ruin zorgt dat de pony dus wel eerst eet, maar op andere gebieden de laagste in rang is.
De ruin is dus hierin het meest dominant, als iemand hem van de troon probeert te halen is het dan ook echt gevaarlijk knokken. Andere ruinen erbij in die groep doen we dan ook niet.
Sunnda schreef:Ik denk dat dominantie zeker bestaat, dieren zijn net mensen.
Ook bij mensen zie je in een groep altijd direct de natuurlijke leiders, de onzekere lage in rang die zich daarom vaal vreselijk gedragen naar nieuwkomers. (Zie je ook altijd mooi in de kudde vind ik)
Sunnda schreef:Dominantie bestaat, omdat er altijd iemand de baas is. Linksom of rechtsom, leuk of niet leuk.
Dat daar gradaties en onderlinge verschillen in zitten lijkt mij compleet logisch.
Maldita schreef:Sunnda schreef:
Wat je nu zegt over natuurlijke leiders is ook interessant. Het gaat hier dus om mensen die knopen doorhakken bijvoorbeeld. Dat is bijvoorbeeld ook iets dat gezamelijk door een kudde wordt besloten. Er is niet één leider die knopen doorhakt. Is ook onderzoek naar gedaan! En even om bij je menselijk voorbeeld te blijven: wanneer ben je nou echt dominant? Want ik vind het een verschil tussen iemand die natuurlijk de leiding neemt en vanuit steun van de groep de leiderschapsrol op zich neemt, of iemand die neurotisch de leiding moet hebben en daarbij ook naar kan doen. Dat laatste zou ik dan eerder als dominant bestempelen. Hoe denk jij daarover?
Maldita schreef:Blijkbaar is de eerdere verklaring van dominantie bij paarden eerder een weerspiegeling van ons, dan van paarden. Dat is heel interessant! Graag zou ik hier een discussie voeren over hoe jouw omgang met je paard zou veranderen als je deze theorie zou loslaten.
Sadira schreef:Toch vind ik met de term 'dominantie' an sich niets mis, ook niet als het op paarden aankomt. We geven er vaak een wat negatieve lading aan, maar voor mij is een dominant paard hoofdzakelijk een paard dat een sterk en enigszins autonoom karakter heeft, i.e. niet zonder meer een volger.Mensen denken sowieso vaak dat rangorde van paarden bestaat in de zin dat er 1 paard de baas is, 1 paard daar meteen onder staat, et cetera, maar dat is sowieso niet het geval. Elk paard heeft een 1-op-1 verhouding met elk ander paard, en deze verhoudingen kunnen ook wisselen naar gelang de situatie verandert. Het is erg complex.
Ik ben me al langer echt diep aan het verdiepen in de psychologie van het paard en waarom paarden zich gedragen zoals ze doen, en ik denk dat we met dominantie en termen zoals respect inderdaad veelal in de verkeerde hoek denken, want dat dat zelden tot nooit de aanleiding is waarom paarden zich gedragen zoals ze doen.
Shadow0 schreef:Maldita schreef:Blijkbaar is de eerdere verklaring van dominantie bij paarden eerder een weerspiegeling van ons, dan van paarden. Dat is heel interessant! Graag zou ik hier een discussie voeren over hoe jouw omgang met je paard zou veranderen als je deze theorie zou loslaten.
Interessante vraag. Ik denk dat het in veel opzichten weinig verandert voor mij, maar ik ben ook wel benieuwd wat voor andere verklaringen er zijn voor bepaald gedrag. Zo staan er in 1 paddock 3 paarden, en als paard 1 aan komt lopen, gaan de andere twee alvast aan de kant. En paard 3 krijgt meestal niet echt een eigen plekje om mee te eten (wel aan de randjes) en eet daarom bv wat langer door als de andere 2 al klaar zijn.
Ik zou dat echt typisch een voorbeeld van een rangorde vinden, en weet nog niet precies hoe ik dat anders zou uitleggen. Maar voor mij maakt het weinig uit (behalve dat ik dus even op moet letten dat als paard 1 ergens heenloopt, paard 2 en 3 aan de kant gaan. Dat is soms nuttig om rekening mee te houden )
Gypsy schreef:Ik heb 40 min gekeken maar ben niet veel wijzer.
Wat ik in de praktijk zie is dat mijn Boss Mare gewoon véél zelfverzekerder en slimmer is dan de andere 2. Zij heeft blijkbaar duidelijk in haar hoofd wat ze die dag van plan is, en de anderen sukkelen daar een beetje achteraan. Niet omdat er geknokt is, maar omdat ze het wil prima lijken te vinden om zelf niet na te hoeven denken. Ook is Boss Mare voor de duvel niet bang dus is het wsl een veilig gevoel om je bij haar aan te sluiten. Wel stuurt ze soms anderen even een meter opzij als ze een specifiek plukje hooi wil hebben.
Mensen vind ze gelukkig wel amusant, met een klein beetje positieve bekrachtiging kun je erg leuk met haar samenwerken. Zo heb ik het ook altijd gedaan, ze weegt 700 kg dus een strijd aangaan dat laat je wel uit je hoofd. Misschien is dat ook wel de reden dat ik dit filmpje niet echt een schokkende onthulling vind.
superpony schreef:Aan de andere kant; als paarden in niet kudde verband zijn gehouden, hoeveel kennen en weten ze dan nog? Of weten ze het wel, maar kunnen ze er niet naar handelen?
pol013 schreef:superpony schreef:Aan de andere kant; als paarden in niet kudde verband zijn gehouden, hoeveel kennen en weten ze dan nog? Of weten ze het wel, maar kunnen ze er niet naar handelen?
Nou daar heb ik een aardig voorbeeld van staan. Flessenveulen, alleen opgegroeid. Pas na 1 jaar bij zijn halfbroer komen te staan, ook flessenveulen. Was de eerste jaren echt wel een rare die je niet zomaar bij andere paarden kon zetten. Is nu juist een super stabiel paard waar andere paarden zich enorm aan optrekken. Veel rust en zelfvertrouwen. Het zit dus behoorlijk in de genen verankerd. Je sociaal goed gedragen hoef je dus blijkbaar niet perse op jonge leeftijd te leren. Maar n=1.....
pol013 schreef:superpony schreef:Aan de andere kant; als paarden in niet kudde verband zijn gehouden, hoeveel kennen en weten ze dan nog? Of weten ze het wel, maar kunnen ze er niet naar handelen?
Nou daar heb ik een aardig voorbeeld van staan. Flessenveulen, alleen opgegroeid. Pas na 1 jaar bij zijn halfbroer komen te staan, ook flessenveulen. Was de eerste jaren echt wel een rare die je niet zomaar bij andere paarden kon zetten. Is nu juist een super stabiel paard waar andere paarden zich enorm aan optrekken. Veel rust en zelfvertrouwen. Het zit dus behoorlijk in de genen verankerd. Je sociaal goed gedragen hoef je dus blijkbaar niet perse op jonge leeftijd te leren. Maar n=1.....
quickie schreef:Ik denk dat het heel belangrijk voor de discussie is om duidelijk te hebben wat je als dominatie ziet.
Zelf zie ik een natuurlijke leider als dominant. De rest is bereid te volgen zonder er echt tegen in te gaan. Een paard dat zelfverzekerd is en slechts een half oortje nodig is om duidelijk te maken dat een ander paard te ver gaat.
Ik heb er ook 1 die iedereen om zich heen weg kan slaan. Dit paard vindt ik zeker niet dominant. Eerder angstig. Ik pak jouw voordat je mij pakt.
Bij mensen zie je dit ook. De ene docent staat voor de klas en er is rust en er wordt geluisterd (dominant), de andere docent moet schreeuwen om de aandacht te krijgen. Dit zie ik als angst om controle te verliezen.
Sizzle schreef:Een echte kudde heeft leiders, volgers, ondekkers, vechters, zorgers....
Dus ja, door alles puur op dominatie te gooien doe je een hoop paarden tekort. Een hoop paarden in de groep „ontdekkers“ worden als dominatie rotzakken weggezet terwijl ze eigenlijk gewoon eigenwijze nieuwsgierige paarden zijn die snel leren en zich snel vervelen.