Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-07-21 20:14

Paard blijft maar met eigenlijk bekende dingen schrikkerig

Geplaatst door de TopicStarter : 12-07-21 20:14

Ik heb nu sedert 3 jaar een volbloed Arabier. Fijn paard van 11 jaar oud. Erg blij mee.

Maar hij blijft maar bang op de ruiterpaden voor gewone dingen zoals omgezaagde boomstammen, takjes die links en rechts los liggen...etc. De gewone alledaagse dingen. Ik rijdt al 3 jaar veel over de Utechtse Heuvelrug dus hij heeft al miljoenen bomen en takken en omgezaagde bomen gezien...en heb van alles gedaan om dit beter te krijgen voor ons. Schriktrainingen etc etc.

Wie heeft een remedie of kent misschien of kent iemand die hier voor mij naar zou kunnen kijken ter verbetering?

Groet, Jan

**Geplaatst**: 12-07-21 20:48

Geplaatst: 12-07-21 20:48

Wat doet hij dan als hij schrik heeft? Is hij gewoon wat schrikkerig/springerig of kan je echt niet voorbij al die 'enge' zaken?

Mijn Engelse volbloed is ook een stresskip in zijn eentje op buitenrit. Dan ziet hij echt spoken en op slechte dagen jaagt hij zichzelf helemaal op waardoor de hele wereld eng wordt. Als er een ander paard mee gaat, of als ik naast hem loop is dit niet zo.
Ik denk dus dat het aan je paard zijn zelfvertrouwen gelegen is, maar daarnaast denk ik ook dat dit wel een beetje eigen is aan volbloeden. Het zijn meestal koele kikkers, maar soms ook gewoon stresskippen.

Heb je al een keer een lesgever mee genomen op buitenrit? Misschien kan die je nog wat tips geven om ermee te leren omgaan en hoe jij je paard kan helpen hierin.

**Geplaatst**: 12-07-21 22:08

Re: Paard blijft maar met eigenlijk bekende dingen schrikkerig

Geplaatst: 12-07-21 22:08

Mijn arabier is 21 en "schrikt" nog steeds van omgezaagde boomstammen, hopen zand, enz.
Dat is nooit over gegaan en zal ook niet meer gebeuren tijdens zijn leven.
Gelukkig gaat hij er wel langs.

**Geplaatst**: 12-07-21 22:30

Re: Paard blijft maar met eigenlijk bekende dingen schrikkerig

Geplaatst: 12-07-21 22:30

Mijn Engelse volbloed is juist super cool en schrikt nergens van. De KWPN-er van mijn dochter, is ook zo schrikkerig. Denk wel dat het scheelt hoe je er mee omgaat. Dus vooral niet naar het object kijken waar het paard naar kijkt, gewoon lalala er langs (proberen) te rijden.. geen aandacht eraan besteden..

**Geplaatst**: 12-07-21 22:36

Re: Paard blijft maar met eigenlijk bekende dingen schrikkerig

Geplaatst: 12-07-21 22:36

Platliggende boomstammen zijn dan ook levensgevaarlijk!
Althans, mijn haflinger kan daar soms ook idioot op reageren.
En soms ook helemaal niet.

En heb er nog niet de vinger op kunnen leggen waarom de ene wel en de andere niet.

Heeft iig niet met projectie van mij te maken, want soms heb ik nog helemaal niks gezien waar die voor zou kunnen schrikken en is die toch al ineens in de uitwijkmodus gegaan.

Er wonen misschien wel kabouters onder die hem laten schrikken, weet ik veel...

**Geplaatst**: 12-07-21 22:37

Geplaatst: 12-07-21 22:37

Desi_2409 schreef:
Mijn Engelse volbloed is juist super cool en schrikt nergens van. De KWPN-er van mijn dochter, is ook zo schrikkerig. Denk wel dat het scheelt hoe je er mee omgaat. Dus vooral niet naar het object kijken waar het paard naar kijkt, gewoon lalala er langs (proberen) te rijden.. geen aandacht eraan besteden..

Probeer dat maar eens zonder zelf het geduld te verliezen of in de lach te schieten soms :')

Heb hier zo een pony... Laatst durfde hij niet langs kreupelhout in het bos, terwijl hij er al 2x langs de andere kant langs gekomen was, 1ste 3x dat hij zich omdraaide vond ik het nog grappig, maar de volgende 4x was het niet grappig meer maar frustrerend. Hij werd ook steeds lastiger met stijgeren eraan toe. Zelfs als ik afstapte nog moeilijk doen blazen en snuiven staart hoog de lucht in... (geen Arabier

)
Uiteindelijk na enorm doorzettingsvermogen van mijn kant gaat hij er wel langsaf maar met zijn hoofd zo gefocust op dat kreupelhout dat hij nog bijna tegen een boom stapt.

Ik geef dus niet op, als ik langs die weg wil ga ik erlangs, hoevaak ik ook moet proberen. Mijn Pony geef ik niet gewonnen

**Geplaatst**: 12-07-21 23:02

Re: Paard blijft maar met eigenlijk bekende dingen schrikkerig

Geplaatst: 12-07-21 23:02

Wat doet ie als schrikreactie? Boogje eromheen, stilstaan, of echt aan de kletter gaan?

Denk gewoon een kwestie van volhouden, maar sommige paarden blijven altijd enige reactie geven op 'enge' dingen.

Heb al meerdere paarden gereden die superbraaf waren, maar oh wee als er een bankje in het bos stond :wow:

levensgevaarlijk

**Geplaatst**: 13-07-21 01:17

Geplaatst: 13-07-21 01:17

Dilan93 schreef:
Heb al meerdere paarden gereden die superbraaf waren, maar oh wee als er een bankje in het bos stond levensgevaarlijk

De ANWB paddenstoelen vreten ook paard.

Het allerengste is een robotgrasmaaier (daar krijg ik hem amper langs, hij gaat dan echt stilstaan en snuiven) en koeien die meelopen/rennen.
En dat terwijl hij enkele maanden per jaar naast koeien staat en dan zijn ze niet eng, maar ergens "in het wild" zijn ze blijkbaar niet te vertrouwen.

**Geplaatst**: 13-07-21 02:12

Re: Paard blijft maar met eigenlijk bekende dingen schrikkerig

Geplaatst: 13-07-21 02:12

Wat doet ie en wat doe jij?

Mijn New Forest heeft echt veel km's buiten gemaakt en ging langs de engste dingen, maar kon ook schrikken als en dan als bambi van inderdaad een boomstronk, de stapels gezaagde bomen, een bosje midden op de hei, wild.......
Ik denk dat de zwijnen misschien schuren aan de boomstronken ofzo? Geen idee.......

Wat hij van tevoren kon zien, reageerde hij niet meer op, maar wat opeens ergens stond gaf dan een reactie.

Hij vond varkentjes en zwijnen helemaal mega eng. Hij is in Maart overleden, maar we hebben al ruim een jaar varkens en daar stond hij mee samen te eten, dus het is toch vaak het onbekende.

Mijn man had een onervaren paard mee die ook schrok van alle boomstronken en toen hebben we gewoon de tijd genomen om er even wat naartoe te bewegen, te laten aanraken en ruiken.

Enige wat wij altijd wel doen, is ruimte geven. Lang teugeltje en vooral laten kijken en observeren. Laat ze maar ontdekken en zelf stoeder worden.
Mn ene merrie snorkelt de hele weg, maakt veel indruk, maar doet niks. Mn andere ruin loopt zijn neus achterna en laat ik soms gaan. Ga maar kijken.

Maar alleen is voor veel paarden wel spannend. Paarden regelen veel samen in een kudde. Als ze alleen zijn moeten ze dus alles alleen doen. belangrijk dus dat ze jou hebben.

**Geplaatst**: 13-07-21 06:59

Geplaatst: 13-07-21 06:59

Brainless schreef:
Dilan93 schreef:
Heb al meerdere paarden gereden die superbraaf waren, maar oh wee als er een bankje in het bos stond levensgevaarlijk

De ANWB paddenstoelen vreten ook paard.

Het allerengste is een robotgrasmaaier (daar krijg ik hem amper langs, hij gaat dan echt stilstaan en snuiven) en koeien die meelopen/rennen.
En dat terwijl hij enkele maanden per jaar naast koeien staat en dan zijn ze niet eng, maar ergens "in het wild" zijn ze blijkbaar niet te vertrouwen.

Ohja, die robotmaaiers :')

ook al zo eng.

**Geplaatst**: 13-07-21 07:23

Geplaatst: 13-07-21 07:23

Vaak is schrikken natuurlijk een terechte reactie van een vluchtdier, maar vaak verwordt het door de reactie van de ruiter tot een gewoonte 'dit was vorige keer eng, dat zei mijn ruiter ook, dus ik ga maar weer schrikken'. Paarden zijn rare snijbonen wat dat aan gaat hoor, ze leren heel snel hele foute dingen, doordat je zelf niet oplet, en krijg het er maar weer uit. Mijn ervaring is dat het hertrainen van (aangeleerd) schrikken heel simpel kan zijn: een paar keer een goed getimede beloning en ontspanning van de ruiter op echt het juiste moment (en dat is cruciaal) en het probleem is weg.

**Geplaatst**: 13-07-21 07:53

Geplaatst: 13-07-21 07:53

Art_Ificious schreef:
[

Heb hier zo een pony... Laatst durfde hij niet langs kreupelhout in het bos, terwijl hij er al 2x langs de andere kant langs gekomen was,

Dat is toch juist enorm logisch? Vanaf een andere kant ziet het er anders uit voor het paard. Ik vind het raarder dat mensen denken dat het voor een paard hetzelfde is van beide kanten.

Het blijven vluchtdieren en schrikken is een natuurlijke reactie. Wat voor ons hetzelfde is kan voor een paard toch een ding zijn waar gevaar kan schuilen.

Zoals al gezegd is er ook veel invloed van de ruiter, ook al denken wij dat we het goed doen hoedt dat niet zo te zijn. Wat doet het paard en wat doet de ruiter?

Mijn merrie kan boomstronken op de grond ook eng vinden. Dat stronk 1 niet meer eng is gaat niet automatisch op voor nummer 2 en 3. Ik kan die reactie aanpakken elke keer opnieuw of ik kan sowieso aan de slag met de manier waarop op enge dingen gereageerd word.

**Geplaatst**: 13-07-21 07:59

Re: Paard blijft maar met eigenlijk bekende dingen schrikkerig

Geplaatst: 13-07-21 07:59

Paarden zien veranderingen in de omgeving ontzettend goed. Een plat stukje gras kan theoretisch betekenen dat er een roofdier gelegen heeft.
Het is puur aan de ruiter om het paard het vertrouwen te geven dat jij het onder controle hebt en dus minder op hoeft te letten. Stukje dressuur.

**Geplaatst**: 13-07-21 08:01

Geplaatst: 13-07-21 08:01

Idd de beide hersenhelften van een paard werken niet samen op dat gebied. Wat van links ok is kan rechtsom ineens weer heel eng zijn. Wij hebben een heel gevoelig paard en op dat vlak het nodige bij geleerd de afgelopen jaren. Mijn ervaring, het kan minder worden, maar als het iets is wat bij het paard hoort zal het nooit helemaal weg gaan. En idd, als stronk 1 ok is betekent dat niet dat stronk 2 en 3 dat ook zijn. Bovendien kan stronk 1 als hij een paar cm de andere kant op ligt ook ineens weer heel spannend zijn :')

Wat bij ons heel goed werkt, is zorgen dat de focus bij de ruiter ligt en minder bij de omgeving. Echt aan het werk zetten dus, zorgen dat hij goed aan de hulpen is. Dan is de schrikreactie er soms nog wel, maar is het allemaal heel goed te managen en is het geen wegspringen meer, maar been eraan=naar voren. Van de week was ik bijvoorbeeld lekker aan trainen en schrok hij van iets wat langs de bakrand was. We kwamen in galop langs. In plaats van terugnemen en ho, gaf ik juist nog wat been bij en vroeg ik wat meer stelling. We reden daardoor een keurige volte in middengalop en ik had meteen weer een paard die op mij aan het letten was. We konden gelijk lekker door rijden samen en de spanning was ook meteen weg.

**Geplaatst**: 13-07-21 08:13

Geplaatst: 13-07-21 08:13

ik deed bij mijn ruin gewoon altijd geruststellen, en hem er langs praten.”.ja goed zo, braaf, knappe vent”
dat werkte het best, boos of ongeduld dan kwam ik er niet langs, rust en ruimte wel

**Geplaatst**: 13-07-21 08:17

Geplaatst: 13-07-21 08:17

En dan kan het ook helpen als je weet of z'n voeding klopt.
Ik merk met name aan mijn ene paard dat ze weer meer loert naar dingen. Ik moet dus opletten dat ik weer magnesium bij ga voeren.
Mijn andere paard heeft daar nauwelijks iets van.

Het is dus geen garantie, maar bij sommige paarden helpt het enorm.

Met dat loerende paard kun je wel in je uppie buiten rijden; dat lukt met die andere nog niet.

Punt is vooral: alle gegeven tips kunnen werken maar niemand kan je zomaar de garantie geven welke aanpak in jouw specifieke situatie werkt! Uitproberen dus.

**Geplaatst**: 13-07-21 08:46

Re: Paard blijft maar met eigenlijk bekende dingen schrikkerig

Geplaatst: 13-07-21 08:46

Rijd je dan alleen of samen met nog een paard?
Want soms hebben paarden moeite met alleen buitenrijden, zonder kudde of soortgenoot.
Misschien als het echt vervelend is kan je van die halve oogklepjes opdoen zodat er niet zoveel prikkels en schimmen worden gezien, kan rust geven.

**Geplaatst**: 13-07-21 08:49

Geplaatst: 13-07-21 08:49

had de mijne ook en als je dan extreem trail of mountain trail wil doen is dat knap lastig parkour is 99% liggende boomstammen zelfs springbalken kon ie eng vinden om achteruit in een vak te parkeren of zoiets. Ik ben met hem wat springlesjes gaan doen (wij rijden western) en ook in het bos af en toe liggende boomstam springen. Sinds die tijd gaat het prima, grote stapel liggende boomstammen willen nog wel eens eng zijn, maar gaat ie wel langs.

**Geplaatst**: 13-07-21 08:54

Geplaatst: 13-07-21 08:54

SusanH schreef:
Idd de beide hersenhelften van een paard werken niet samen op dat gebied. Wat van links ok is kan rechtsom ineens weer heel eng zijn. Wij hebben een heel gevoelig paard en op dat vlak het nodige bij geleerd de afgelopen jaren. Mijn ervaring, het kan minder worden, maar als het iets is wat bij het paard hoort zal het nooit helemaal weg gaan. En idd, als stronk 1 ok is betekent dat niet dat stronk 2 en 3 dat ook zijn. Bovendien kan stronk 1 als hij een paar cm de andere kant op ligt ook ineens weer heel spannend zijn

Wat bij ons heel goed werkt, is zorgen dat de focus bij de ruiter ligt en minder bij de omgeving. Echt aan het werk zetten dus, zorgen dat hij goed aan de hulpen is. Dan is de schrikreactie er soms nog wel, maar is het allemaal heel goed te managen en is het geen wegspringen meer, maar been eraan=naar voren. Van de week was ik bijvoorbeeld lekker aan trainen en schrok hij van iets wat langs de bakrand was. We kwamen in galop langs. In plaats van terugnemen en ho, gaf ik juist nog wat been bij en vroeg ik wat meer stelling. We reden daardoor een keurige volte in middengalop en ik had meteen weer een paard die op mij aan het letten was. We konden gelijk lekker door rijden samen en de spanning was ook meteen weg.

Dit is een goede manier om ermee om te gaan is mijn ervaring

, voor de rest denk ik ook dat het een beetje de aard van het beestje is. Ik heb als dezelfde ruiter genoeg paarden gehad die allemaal verschillend reageerde. De grootste stresskip ging al vanaf 3.5 jr mee het bos in..het werd alleen maar minder toen hij ziek werd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-07-21 11:50

Geplaatst door de TopicStarter : 13-07-21 11:50

Mag ik jullie bedanken voor de antwoorden? Ik ben hier toch veel mee opgeschoten want ik ben er al lang mee bezig en krijg van jullie oplossingen die ik steeds door de 3 jaar heb geprobeerd. Ik ga er mee verder.

Het is een fijn paard en rijd er vele kilometers mee.

Groetjes Jan

**Geplaatst**: 13-07-21 11:55

Geplaatst: 13-07-21 11:55

Mijn ruin van nu 19 jaar, heb ik vanaf dat hij 4 jaar oud was en dit is eigenlijk nooit beter geworden. Hij blijft 'bodemschuw' dus putdeksels, brievenbussen, ... allemaal doodeng en geeft een schrikreactie (meestal een sprong naar links of rechts). Hij is verder 100% bomproof, auto's, treinen, tractors,... allemaal geen enkel probleem. Hij zou zich met liefde onder een auto storten om weg te kunnen geraken van een enge brievenbus

Hier dus niet echt trainingstips, buiten 'gewoon doen'. Na al die jaren ga ik automatisch mee in zijn sprongen opzij en dan rijden we gewoon weer verder alsof er niks gebeurd is. Hij vertrouwd me ook wel volledig, kan de gekste dingen van hem vragen.. maar die initiële schrikreactie die blijft. Ik straf hem er ook niet voor, heeft geen zin.

**Geplaatst**: 13-07-21 12:00

Geplaatst: 13-07-21 12:00

Maar wat de ruiter "eng" vindt of spannend, kan ook aan de manier van schrikken liggen. Elk paard kan anders schrikken en dan vinden mensen het van de een wat minder erg, dan van de ander.

Aan het werk zetten helpt soms, maar niet altijd en ligt ook aan de situatie.

Je wil dat een paard een team wordt met de ruiter en op de ruiter vertrouwd, zeker als er geen andere paarden zijn om mee samen te werken, als kudde te functioneren.
Maar paarden moeten ook kunnen observeren.

Heel veel paarden lopen in een krul en kunnen gewoon dan niet goed rond kijken zoals ze zelf zouden doen om te beslissen of het veilig is. Ja, dan moet de ruiter dat aangeven, maar waar de spanning vaak toch hoog is, heb ik ook wel reacties gezien dat paarden juist nog groter reageerde met 4 benen in de lucht.

De spanning waarmee de ruiter rijdt, het kijken en luisteren naar dingen waar hij eventueel van kan schrikken, heeft al erg veel effect.
Je moet gewoon met lang teugeltje in het bos kunnen rijden, om je heen kijken en genieten van de rit samen. Daarmee geef je ook veel meer vertrouwen aan je paard. Als er iets is, erom lachen en door.

Uiteindelijk begin je toch echt helemaal niets als een paard gek wil doen. Het zit tussen mensen hun oren dat ze met korte teugels, het in een krul trekken etc etc een paard "onder controle" kunnen houden.
Begin bij het minder erg vinden dat ze schrikken.

En mijn motto is al heel lang; Ik vertrouw mn paarden, maar veel belangrijker; zij vertrouwen mij.

**Geplaatst**: 13-07-21 12:05

Geplaatst: 13-07-21 12:05

superpony schreef:
Maar wat de ruiter "eng" vindt of spannend, kan ook aan de manier van schrikken liggen. Elk paard kan anders schrikken en dan vinden mensen het van de een wat minder erg, dan van de ander.

Als ik iets van tevoren zie waarvan ik denk: dat zal hij eng vinden.. dan waarschuw ik hem, van: hé let op.. dan is er weinig aan de hand, hij kijkt dan wel even en houdt iets in.
Maar het zijn juist de onverwachte dingen waarvan hij ineens opzij hupst.
Bocht in het ruiterpad, lekker flinke draf en dan net na de bocht een stapel hout; dat is een grote oeps.

Ik rij 99% van de tijd met een losse teugel.
Dan schrikt hij "erger" (veel meer een hups opzij) dan als ik hem aan de teugel rij.
Dan kan hij minder opzij springen.
Op drukke plekken rij ik met meer teugel omdat hij dan beter onder mij blijft.

**Geplaatst**: 13-07-21 12:07

Geplaatst: 13-07-21 12:07

Mijn ruin die schrikt van dingen die ik niet eens heb gezien.
Bijvoorbeeld iets wat wel 20 meter in een weiland ligt zoals een rol gaas of ja zelfs een struikje wit in bloei terwijl de rest nog geen kleur had :))

Wat ik pas opmerk omdat hij er naar aan het kijken is.

**Geplaatst**: 13-07-21 12:11

Geplaatst: 13-07-21 12:11

Gaat inderdaad echt niet altijd op. Buiten rijden wij gewoon relaxt met lange teugel, in alle gangen. Ik ben niet bang van brievenbussen

het is gewoon zijn karakter, hij schrikt heel makkelijk, maar gaat er dan even makkelijk langs door, want hij vertrouwt me heus wel.