Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 2 van de 2 [ 47 berichten ]
Ga naar pagina Vorige  1, 2
Plaats een nieuw onderwerp

Paard blijft maar met eigenlijk bekende dingen schrikkerig

 
Profiel   

Brainless schreef
superpony schreef
Maar wat de ruiter "eng" vindt of spannend, kan ook aan de manier van schrikken liggen. Elk paard kan anders schrikken en dan vinden mensen het van de een wat minder erg, dan van de ander.

Als ik iets van tevoren zie waarvan ik denk: dat zal hij eng vinden.. dan waarschuw ik hem, van: hé let op.. dan is er weinig aan de hand, hij kijkt dan wel even en houdt iets in.
Maar het zijn juist de onverwachte dingen waarvan hij ineens opzij hupst.
Bocht in het ruiterpad, lekker flinke draf en dan net na de bocht een stapel hout; dat is een grote oeps.

Ik rij 99% van de tijd met een losse teugel.
Dan schrikt hij "erger" (veel meer een hups opzij) dan als ik hem aan de teugel rij.
Dan kan hij minder opzij springen.
Op drukke plekken rij ik met meer teugel omdat hij dan beter onder mij blijft.


Dat is het verschil; Je paard "onder controle" willen hebben of zorgen dat je paard volledig op jouw vertrouwd. Is echt een wereld van verschil.

Gaat ook niet in 1 keer. Kost tijd.

Heb voorheen ook op neckrope buiten gereden of alleen ene halstertje en dan kan je al niet in de krul trekken. Heb meestal ook paarden ernaast mee en zie ook wat ze onderling doen. Daar kan je ook veel van leren.

En ja, wij maken ook wel dingen mee. Mn overleden ruin deed Spaanse rijschool toen er reeën zaten vlak naast ons die ik nog niet had gezien.
En mn andere ruin zag voor het eerst een zwijn die opeens overstak en draaide behoorlijk snel om. Zag daarna elke hond aan voor zwijn, iets engs etc.

En hier ligt mn bak aan de bosrand en zien en horen zij veel eerder dat er iemand over het pad gaat komen. Dat is prima. Ze zien en horen het eerder dan ik en mogen even kijken. Ik ga niet stil staan, maar koppie omhoog, die kant op, oortjes.........Het wil niet zeggen dat ze idioot gaan doen en mij eraf willen werken.

Ging mn merrie weer opbouwen en die heeft een rugzakje. Zat er net op, kwamen er jongen met een voetbal over het bos pad achterlangs. Ze kon ze zien, dus prima.
En ze wonen hier, lopen overal, dus zien en horen al die dingen al.

Hoor ook weleens mensen dat hun paard schrikt als de bladblazer voorbij komt. Maar dat is echt spanning van de mensen zelf. Als die bladblazer op stal elke dag voorbij komt, kennen ze dat ding. Maar zodra je erop zit en bang bent dat ze schrikken, zou het weleens verandert kunnen zijn in een paard etend monster
Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 11:20 



 
Profiel   

DuoPenotti schreef
Mijn ruin die schrikt van dingen die ik niet eens heb gezien.
Bijvoorbeeld iets wat wel 20 meter in een weiland ligt zoals een rol gaas of ja zelfs een struikje wit in bloei terwijl de rest nog geen kleur had :))
Wat ik pas opmerk omdat hij er naar aan het kijken is.

_O- Hier een arabisch typje, soms reageert hij zo heftig dat ik oprecht nieuwsgierig word naar waar hij zich nu zo in aan het opnaaien is. :') Dan ga ik dus zoeken naar wat het kan zijn. _O- Soms vind ik het, soms niet.

Over de jaren veel schrikkerige paarden gereden. In mijn ervaring wordt het beter als ze goed aan de hulpen staan en met hun focus bij jou zijn. :) Dus werken aan de gehoorzaamheid en ontspanning (leren de spanning te laten af vloeien) en zorgen dat ze op jou letten. :) Ze mogen rond kijken maar jouw hulpen hebben voorrang op hun kijken. Als er echt iets "nieuw" is of iets dat ze niet kennen, dan zet ik ze naar halt en geef ik ze de tijd om te kijken. Ja, ook op wedstrijd zal ik bij het ring verkennen ze de kans geven om even te kijken als ze echt ergens op fixeren. Als ik iets echt, echt, echt dood eng vind, dan wil ik ook een kijkje kunnen nemen alvorens ik iemand geloof dat het wel mee valt. Waarom zou een dier dat recht ineens niet hebben?

En dat loont zich want in praktijk worden alle paarden die hier als kijkers en schrikkers komen, hier eigenlijk allemaal paarden die je overal door kan sturen.


Laatst bijgewerkt door Ayasha op 13-07-21 11:36, in het totaal 1 keer bewerkt

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 11:22 



 
Profiel   

Mijn ruin was een heerlijk paard om mee buiten te rijden (we deden ook niet anders). We hebben heel wat kilometers gemaakt, zowel recreatief als in wedstrijdverband (endurance en TREC). Hij is afgelopen voorjaar op 29-jarige leeftijd overleden, maar hij kon tot het laatst toe ineens schrikken van iets wat ik niet had gezien of van iets wat ik nog steeds niet zag nadat hij het blijkbaar had gezien. In ons geval dus zeker geen projectie van de ruiter. :))

Of hij nou lekker aan een los teugeltje liep of dat ik hem bewust aan het werk had gezet, dat maakte weinig uit. Hij kon ineens in de ankers gaan als er om de hoek van het pad een afgezaagde berkenstam lag. Hij rende nooit weg, maar hij stond wel acuut stil of deed een halfslachtige poging (fijn voor mijn rug). Ik lachte er maar om, been eraan en weer verder. Als hij iets echt spannend vond en meer tijd nodig had, dan kreeg hij die ook, en uiteindelijk vertrouwde hij altijd op mij.

Het was een alert paard, zeg maar. Ik zei ook altijd dat hij met één oog open sliep. Bloedpaardje idd, half Arabier en half draver. ;-)

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 11:27 



 
Profiel   

superpony schreef
Hoor ook weleens mensen dat hun paard schrikt als de bladblazer voorbij komt. Maar dat is echt spanning van de mensen zelf. Als die bladblazer op stal elke dag voorbij komt, kennen ze dat ding. Maar zodra je erop zit en bang bent dat ze schrikken, zou het weleens verandert kunnen zijn in een paard etend monster

OP elke nieuwe plek is mijn ruin weer bang van standaard dingen.
Hier thuis gaat de bosmaaier redelijk.. rent niet meer door de draden, maar blijft op afstand als hij aan is.
Staat hij in de wei waar hij normaal niet staat dan is hij al bang als hij er iemand mee ziet lopen.

Ze waren hier bezig met graafmachines, na een paar dagen niets meer aan de hand.
Kwam er 1 tegen op de weg, ik dacht nog; "fijn dat hij er niet meer bang voor is" en voordat ik het door had was ik al weer onderweg naar huis :+

Vaak zie je dat ze op hun eigen plek zich veiliger voelen maar op een vreemde plek al wat gespannen zijn omdat het anders is.
Dan hoeft er maar iets kleins te gebeuren voor een grote reactie.

Mijn paard is in de bak super traag/braaf en een 4 jarige kan er mee rondtuffen.
Buiten is hij heeeeel anders en ontzettend voorwaarts.
Ga je hem proberen bij je te houden, dan heb je binnen 10 minuten een dribbelend beest onder je billen. Ook in de bak van de buren was hij eerst druk, maar nu kent hij het en is weer zijn trage zelf.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 11:44 



 
Profiel   

En hier zie ik dat vaak andersom. :) Paarden die op wedstrijd (vreemd terrein waar alles onbekend is) juist minder schrikken dan thuis. Thuis moet er maar iets verschoven worden en de ruiters hebben gedoe. En die zelfde combinaties hebben op wedstrijd nooit problemen. :')

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 11:52 



 
Profiel   

In de tijd dat mijn paard eventing liep met mijn zusje (lang geleden) sprong hij over picknicktafels en balen kuil in plastic zonder met zijn ogen te knipperen. Als die dingen 'ineens' opdoken naast het pad tijdens een buitenrit waren het paardvretende elementen in het landschap. Kwestie van context. :))

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 11:54 



 
Profiel   

@Ayasha
Zo was mijn merrie ook, die was op vreemd terrein veel braver dan thuis (veel meer te zien).

Als mijn ruin (te) rustig wordt dan gaat het fout, hij heeft zich al weleens van stress laten vallen.
Dan draaien zijn ogen weg, gaat zijn achterhand trillen en zakt hij zo om.

Mijn ruin is wel rustiger tussen huizen dan bv op de lange rechte dijk.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 11:55 



 
Profiel   

Ik denk dat er hier nu een paar dingen door elkaar gehaald worden. Aan het werk zetten en zorgen dat de focus bij de ruiter ligt staat niet 1 op 1 gelijk aan strak in de krul. Ik kan mijn paard als hij spanning heeft niet eens in de krul krijgen al zou ik het willen. Want dan loopt hij met zijn hoofd omhoog en de handrem erop. Ik moet dus eerst zorgen dat het gaspedaal ook weer werkt. Zodra hij van achter uit naar voren wil krijg ik vanzelf een fijne aanleuning, en dan let hij veel beter op mij in plaats van alles wat er om hem heen gebeurt. We gaan dan van ik lift mee naar we zijn samen aan het werk. En natuurlijk kun je dan nog steeds dingen tegenkomen die je paard spannend vindt, maar omdat je samen die connectie hebt gemaakt is je paard veel makkelijker over te halen om er toch langs te gaan. Klinkt een beetje zweverig misschien maar dat legt het beste uit hoe het voor ons werkt.

Karin ons vorige paard was een eventer liep op M niveau en sprong alles. Maar owee als de boomstammen en tafels aan de kant moesten omdat de baan moest worden gesleept. Dan waren ze ineens doodeng :')

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 11:55 



 
Profiel   

Hahaha, herkenbaar hoor, Karin.
Vriendin van mijn reed ook eventing- en springwedstrijden, deed haar paard met 2 hoeven in zijn neus.
Kwam ik hen een keer op een dressuurwedstrijd tegen, liep die te hieperen van een paar vlaggen langs de ring _O-
Was er ook 1 die ik van dat paard niet verwacht had.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 12:01 



 
Profiel   

SusanH schreef
Karin ons vorige paard was een eventer liep op M niveau en sprong alles. Maar owee als de boomstammen en tafels aan de kant moesten omdat de baan moest worden gesleept. Dan waren ze ineens doodeng :')

Typisch hoe dat werkt bij paarden :)) Ik kon er altijd wel om lachen. Als er gewerkt moest worden, vooral iets wat hij leuk vond en waar hij goed in was, dan was hij er gewoon lekker met het koppie bij.

Brainless schreef
Mijn ruin is wel rustiger tussen huizen dan bv op de lange rechte dijk.

Dit herken ik ook wel. Naarmate mijn paard verder weg kon kijken (vooral om zich heen) werd hij onrustiger, zowel onder het zadel als in een weiland of paddock. Omringd door bomen of huizen kon hij het prima overzien, maar ik herinner me endurancewedstrijden met overgangen tussen lange stukken bos en lange stukken open veld die altijd vrij spannend waren bij de overgangen naar het open veld. Dan zag hij elk opvliegend vogeltje en dan voelde ik hem weer ontspannen als we het bos weer in reden.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 12:05 



 
Profiel   

Djacks schreef
Maar hij blijft maar bang op de ruiterpaden voor gewone dingen zoals omgezaagde boomstammen, takjes die links en rechts los liggen...etc. De gewone alledaagse dingen. Ik rijdt al 3 jaar veel over de Utechtse Heuvelrug dus hij heeft al miljoenen bomen en takken en omgezaagde bomen gezien..

Even terzijde ... Nou liggen er wel heel veel omgezaaide bomen op de Utrechtse Heuvelrug nu ... maar daar rij je vast niet.

Ik denk dat schrikachtigheid voor een gedeelte karakter van het paard is en dat blijft maar er is m.i. een hoop te winnen als het paard zelfverzekerder leert worden en op de ruiter vertrouwt.

Is je paard alleen schrikachtig in het bos als je erop zit of ook aan de hand en op eigen terrein ?
Ik heb nu al bijna 4 jaar een Welsh Cob, gekocht toen hij 6 was. Toen ik hem net had "explodeerde" hij continue was iedere week wel een paar keer los aan de hand (gekocht met verhaal waaronder extreem vluchgedrag en als "gevaarlijk " bestempeld). Rijden doen we nog steeds niet maar aan de hand gaat het inmiddels super goed. Hij kan nog steeds schrikken maar blijft (even afkloppen) tegenwoordig wel altijd bij me.
Mij heeft de Trust Technique enorm geholpen om de vertrouwensband op te bouwen en hem minder gestress te krijgen. En zelf ademen en gronden als hij iets spannend vind om het voorbeeld te zijn.
Ook (zoals in het topic al genoemd) supplementen met bv magnesium kunnen helpen.
Bij ieder paard, mens en combinatie is de oplossing maatwerk.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 12:07 



 
Profiel   

Paarden die niks eng vinden zijn ook gevaarlijk. Op onze vorige plek kwamen ze een oude eik omhalen. Op enkele meters van onze plek. Ik was er nog niet en er viel wel een en ander op onze plek. De eigenaar heeft een draad gespannen, want onze paarden stonden echt met hun neus er bovenop.

Op de zitmaaier gaan ze echt voor mn neus staan en met de bosmaaier kan ik alleen werken als ik ze even ergens anders kan zetten dan waar ik bezig wil. Levensgevaarlijk anders..........
Ook met de stal bouwen, cirkelzaag etc, stonden ze er bovenop en moesten we alles afzetten. Lijkt dom, maar je gaat er vanuit dat ze wegblijven.

Op de vorige plek kwamen werklui wat doen en ook gezegd dat het afgezet moest worden als je op een ladder gaat staan. De kans dat hij niet meer onder je staat is gewoon echt groot...........Stomme ruin :(

En het lijkt lollig, maar is het niet. Dit zijn alleen wel dingen waar ze de situatie kunnen inschatten. Zien dat wij, hun mensen, vertrouwens personen, ermee bezig zijn.

Kinderen, vogels, honden en wild die de bosjes uit vliegen geven nog steeds een schrikreactie. Maar wel als in schrikken, zoals je kan schrikken. Geen hysterische reacties.
Op mn ruin die overleden is na, die gewoon stom kon doen en dan vooral veel indruk maakte, maar wel bij je bleef.

Hij kon erg opkrullen en dansen. Waar hij normaal als relaxte slome duikelaar over kwam, zeiden mensen buiten dan; hij is wel mooi zo. Ja, ff ruilen?
Maar ze snapten nooit dat ik dan alsnog juist been gaf. Mensen associeren opwinding en been geven als ga er dan maar vandoor, ga maar hard. Maar voor had ik dan even niks in handen en is vrijwel nooit een oplossing. Been kan ze even uit die modus halen.

Maar ik hou ook rekening met mensen waarmee je rijdt. In mn eentje zet ik ze soms achteruit of afhankelijk van de situatie draai ik ook wel wat spins. Dat is ook een manier van even aan het werk zetten, mind ergens anders krijgen weer.

Maar ga zelf me verder niet druk maken om het gedrag. Ben maar 1keer afgestapt toen een stalgenoot langs kwam denderen in volle galop vlak voor ik spoor moest oversteken en mn ruin overdwars liep. Je voelt ook wel verschil tussen serieus of gewoon even schrikken, denk ik.

9 van de 10 keer hebben ze wel gelijk dat er iets is. Mijn reu kan ook in het bos reageren al minuten voor ik het wild zie, als ik ze dan ook mag zien.......
En laatst waren de dieren gespannen en de hondjes piepen; zat er een vogel met jong op een onhandige plek vliegles te geven.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 16:48 



 
Profiel   

Hey herkenbaar allemaal, ik zeg wel eens , een paard is zo "bomproof"als de ruiter zelf is.
Als jij hem niet vertrouwd, waar om zou hij jou wel vertrouwen

Weet dat het bij mijn pony ook echt aan mezelf ligt, mijn pony is über cool, nu het vrouwtje nog :o

Maar leuk ik blijf mee lezen

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 17:00 



 
Profiel   

Ik heb wel gemerkt dat ieder paard anders is. Ik heb er die prima aan een lange teugel lopen, en dan best wel eens ergens naar kijken of ook schrikken, maar die worden alleen maar reactiever als ik contact ga houden (dus niet in de krul, maar puur contactteugel). Ik heb er ook één die in iedere boom klimt als ik haar lange teugel geef, die wil juist contact, want dan weet ze dat ik aan boord ben, kennelijk.

Verder heb ik ook lang en veel (endurance) met een Arabier buiten gereden, die bleef ook gewoon in de ankers gaan voor omgevallen bomen, bloeiende digitalis en hei (paars was eng, kennelijk) of waterplassen. Dat deed-ie toen hij 4 was, en dat deed-ie toen hij bijna 24 was. Maakte geen fluit uit.

Kan me nog een mooie sprong 2 meter de bosjes in opzij herinneren. Nou was dat toevallig een enorme braamstruik, hij sprong net zo hard weer terug het pad op :)) Niet dat-ie er wat van geleerd heeft, maar die doorns waren wel een goede stimulans door te lopen :D

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 17:24 



 
Profiel   

@Superpony
Zo'n paardje had ik ook (fjord), buurman ging het land bloten met de paarden erin.
Krijg ik een telefoontje.. er staat een pony voor de trekker die niet weg wilt.
Ik heb hem al een duwtje gegeven met de trekker, maar hij blijft gewoon staan :+

@Karrij
Ik maak mij niet snel druk hoor, maar alsnog is mijn arabier levendig buiten.
Hij schrikt juist vooral van onverwachte dingen die ikzelf ook (nog) niet gezien heb.
Een bosmaaier is wel iets eng.. maar gaat flink kijkend erlangs; een eend onverwacht uit de sloot zorgt wel voor een sprongetje.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 17:25 



 
Profiel   

karrij schreef
Hey herkenbaar allemaal, ik zeg wel eens , een paard is zo "bomproof"als de ruiter zelf is.
Als jij hem niet vertrouwd, waar om zou hij jou wel vertrouwen

Weet dat het bij mijn pony ook echt aan mezelf ligt, mijn pony is über cool, nu het vrouwtje nog :o

Maar leuk ik blijf mee lezen

Mwah nee. :') Ik ben echt een hele relaxte ruiter maar heb hele nerveuze paarden gereden. Paarden die juist onder mijn kont geschoven werden omdat ik me niet zo snel druk maak en daarmee dat ook door geef aan het dier onder me. Maar dat houdt dan in dat ze rustiger worden. Niet dat ze ineens helemaal bomproof zijn. :)

Mijn drama-wannabier is een extreem type, heerlijk paard, áls je zijn hysterie kan relativeren. Nooit een liever, fijner, leuker paard gehad of gereden als hem. Maar niemand wil 'm graag overnemen als hij zijn beste kant toont. Mijn doodnuchtere merrie die nog voor de duivel zelf niet bang is, die willen ze allemaal wel. En als ik nu één paard zou afraden voor menig ruiter dan is het die merrie wel. :')

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 21:58 



 
Profiel   

Brainless schreef
superpony schreef
Hoor ook weleens mensen dat hun paard schrikt als de bladblazer voorbij komt. Maar dat is echt spanning van de mensen zelf. Als die bladblazer op stal elke dag voorbij komt, kennen ze dat ding. Maar zodra je erop zit en bang bent dat ze schrikken, zou het weleens verandert kunnen zijn in een paard etend monster

OP elke nieuwe plek is mijn ruin weer bang van standaard dingen.
Hier thuis gaat de bosmaaier redelijk.. rent niet meer door de draden, maar blijft op afstand als hij aan is.
Staat hij in de wei waar hij normaal niet staat dan is hij al bang als hij er iemand mee ziet lopen.

Ze waren hier bezig met graafmachines, na een paar dagen niets meer aan de hand.
Kwam er 1 tegen op de weg, ik dacht nog; "fijn dat hij er niet meer bang voor is" en voordat ik het door had was ik al weer onderweg naar huis :+

Vaak zie je dat ze op hun eigen plek zich veiliger voelen maar op een vreemde plek al wat gespannen zijn omdat het anders is.
Dan hoeft er maar iets kleins te gebeuren voor een grote reactie.

Mijn paard is in de bak super traag/braaf en een 4 jarige kan er mee rondtuffen.
Buiten is hij heeeeel anders en ontzettend voorwaarts.
Ga je hem proberen bij je te houden, dan heb je binnen 10 minuten een dribbelend beest onder je billen. Ook in de bak van de buren was hij eerst druk, maar nu kent hij het en is weer zijn trage zelf.
heel herkenbaar idd... Tractor met laadwzgen voor hooi of graafmachine allemaal prima op de wei, blijft zelfs gewoon lekker liggen, ze moeten maar langs hem af rijden ermee. Als die dingen even stil staan in de wei zou hij er zelfs bijna gaan op staan.
Maar kom je zoiets op straat tegen? Gegarandeerd durft hij er niet langs af.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 22:15 



 
Profiel   

Ayasha schreef
karrij schreef
Hey herkenbaar allemaal, ik zeg wel eens , een paard is zo "bomproof"als de ruiter zelf is.
Als jij hem niet vertrouwd, waar om zou hij jou wel vertrouwen

Weet dat het bij mijn pony ook echt aan mezelf ligt, mijn pony is über cool, nu het vrouwtje nog :o

Maar leuk ik blijf mee lezen

Mwah nee. :') Ik ben echt een hele relaxte ruiter maar heb hele nerveuze paarden gereden. Paarden die juist onder mijn kont geschoven werden omdat ik me niet zo snel druk maak en daarmee dat ook door geef aan het dier onder me. Maar dat houdt dan in dat ze rustiger worden. Niet dat ze ineens helemaal bomproof zijn. :)

Mijn drama-wannabier is een extreem type, heerlijk paard, áls je zijn hysterie kan relativeren. Nooit een liever, fijner, leuker paard gehad of gereden als hem. Maar niemand wil 'm graag overnemen als hij zijn beste kant toont. Mijn doodnuchtere merrie die nog voor de duivel zelf niet bang is, die willen ze allemaal wel. En als ik nu één paard zou afraden voor menig ruiter dan is het die merrie wel. :')

Wellicht onderschat je de onderhandelingsskills van menig ruiter?

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 22:18 



 
Profiel   

Nee, dat denk ik eigenlijk niet. :=

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 23:51 



 
Profiel   

Maar het gaat om het totaal. Ik vertrouwde mn New forest echt door en door. Die had wat last van bijv een streep licht die de bak in kwam tussen deuren door. Of buiten de witte strepen op de weg. Maar dat wil niet zeggen dat het gelijk ene gevaarlijke situatie wordt of werd nu dan.

Ik ben een slechte baas en op brede zandpaden wil ik even flink door galopperen zeg maar. Als het een bekende route werd, stuiterde hij al voor dat pad. Dat ziet er dan heftig uit, ging overdwars, hupsen etc. Maar ik wist dat het niks voorstelde en hij altijd op mij zou wachten wanneer we gingen en OF we wel gingen.

Schrikken was altijd a la Bambi en is soms dan even vervelend. Vooral als je gezellig zit te kletsen en je paard opeens zoiets doet.
Mijn quarter ruin doet niks en als.........ooit.......dan draait ie met een noodgang om. Verder niks.

Ik vind het zelf eigenlijk wel fijn om te weten wat ze doen. Dan weet ik een beetje hoe ze reageren en wat hun grenzen zijn. Dat maakt mij eigenlijk juist minder bang.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-07-21 23:57 



 
Profiel   

Ben het er wel mee eens dat het de aard van het beestje is, maar dat het wel minder/milder kan worden. Hocus kon echt in blinde paniek raken, en draaide dan pijlsnel weg en ging aan de kletter. Als je dan niet te hard gevallen was en weer op kon stappen dan had je 1 bonk spanning onder je, dat ging niet meer weg. Dat is nu geworden tot: maakt sprongetje opzij en versnelt. Je kunt meteen weer verder rijden en oppakken waar je gebleven was. Het is niet meer zo explosief dat je als ruiter gelanceerd wordt. Hij is de spanning nu meteen weer kwijt.

Link naar dit berichtGeplaatst: 14-07-21 05:53 



 
Profiel   

SusanH schreef
Ben het er wel mee eens dat het de aard van het beestje is, maar dat het wel minder/milder kan worden. Hocus kon echt in blinde paniek raken, en draaide dan pijlsnel weg en ging aan de kletter. Als je dan niet te hard gevallen was en weer op kon stappen dan had je 1 bonk spanning onder je, dat ging niet meer weg. Dat is nu geworden tot: maakt sprongetje opzij en versnelt. Je kunt meteen weer verder rijden en oppakken waar je gebleven was. Het is niet meer zo explosief dat je als ruiter gelanceerd wordt. Hij is de spanning nu meteen weer kwijt.


Ja, deels. Elk paard is anders en zal anders reageren. 1 Paard kan ook in verschillende situaties anders reageren.

Maar toch vergeet men hier de rol van de mens.

Als eerste de tijd bij de merrie als veulen. Dat is al heel erg bepalend. Merries leren hun kind al veel, zijn een voorbeeld en nog beter lopen ze in een kudde die al goed samen werken. Vaak worden ze ook te vroeg afgespeend en missen een stuk basis.

Dan de opfok. Veel worden leeftijds en sexe genootjes samen gezet. Heb je een groep veulens bij oudere opvoeders en voorbeelden, kunnen ze al veel stabieler opgroeien.

Daarna de mens. Hoe voedt iemand op? Hoe traint iemand? Hoe houden mensen hun paarden? Hoe voeren mensen hun paarden?
Je hoort bijv dat paarden in de winter wat wiebeliger zijn, maar dan zie je ook dat paarden veel minder buiten komen of kort op een klein stukje, alleen etc.
Paarden staan vaak hoog in het voer, waar dat vaak overbodig is voor wat men ermee doet.

Ik heb mensen les gegeven die samen een paard delen. Ene kan er alles mee en de ander niks. Angst en spanning zijn niet erg, is zelfs normaal, maar kan je aan werken. Voor het paard moet je er zelfs aan werken.

Als ruiters eraf vallen kan dat voor het paard ook een nare ervaring zijn.

Maar dan is er ook nog een groep mensen die daar bovenop het paard even alle hoeken van de bak laten zien bijv.

Heel veel ruiters zijn enorm bezig met de omgeving en waar hun paard vn zou kunnen schrikken. Als ze bijv in een hoek geschrokken zijn, gaan veel ruiters daarna weer spannen. Mensen zeggen wel; ik ga er gewoon langsrijden, maar elk minimaal gevoel, elke emotie is voel en merkbaar voor het paard. Je kan doen alsof, maar dingen volkomen uitzetten kan gewoon niet. Alleen als je echt in staat bent het weer los te laten ben je oprecht.

En het is ook niet erg. Schrikken is echt wel iets waar we even van slag van kunnen zijn. Al zonder paard kan je enorm schrikken. Als een paard schrikt, is dat onverwacht en schrikken we zelf ook. Als daar iets aan vastgekoppeld is van harder gaan, of bokken of steigeren, wordt het steeds erger en is het alleen maar logisch dat we er tegenop zien.

Je zit is wel echt heel belangrijk. Ik werk er altijd aan bij mensen. Zit je ontspannen, ga je goed mee in ene onverwachte move. Rij je gespannen en krampachtig is de kans groter dat zo ene beweging niet uit te zitten is en ook groter wordt.
Bij de ontspannen zit waar het schrikken is en je mee beweegt, wordt het op den duur ook minder eng. Dan stelt het gewoon niet veel meer voor en dat heeft ook weer een wisselwerking op het paard.
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 14-07-21 12:01 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 2 van de 2 [ 47 berichten ]
Ga naar pagina Vorige  1, 2
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen