Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Amber_anne schreef:Komt hij uit Nederland of is hij geïmporteerd?
Het kan zijn dat hij zo relaxed was bij zijn vorige eigenaar omdat deze dat ook was. Misschien neemt hij jou onbewuste gevoelens over
Niet alle paarden zijn bij iedereen bomproof
MarlindeRooz schreef:Wat krijgt hij qua eten? Wat betreft kracht en ruwvoer?
Hoeveel staat hij buiten / op de paddock en hoeveel stond hij buiten bij zijn vorige baasje?
doet hij dit ook bij andere ruiters?
Hoe is hij in de hand?
MarlindeRooz schreef:Nou dat je hulp zoekt is al heel goed. Het zal vast goed komen met jullie twee. Misschien kan je een grondwerkles regelen zodat je op de grond wat zelfverzekerder wordt en hem meer kan steunen. Welke regio zit je?
siskeh schreef:Het komt zeker wel vaker voor dat na een verhuizing ze een tandje minder relaxt zijn, is de hoeveelheid basisbrok ook gelijk gebleven?
Daarin is wat je zelf noemt de factor negatieve spiraal ook een hele belangrijke, goed dat je daar bewust van bent.
Hoe ziet een schrikreactie er uit?
Op_zoek schreef:Een wisselwerking tussen jullie en vervolgens negatieve spiraal zou natuurlijk goed kunnen. Verstandig om daar dan hulp bij te zoeken.
Maar ik zou eerst ook even kijken naar het krachtvoer. Is het mogelijk om na te vragen wat en hoeveel hij hiervoor kreeg? Sommige paarden kunnen best schrikachtig worden van bepaalde typen/hoeveelheden krachtvoer. In dat geval zou het natuurlijk makkelijk op te lossen zijn.
san4nie schreef:Herkenbaar! Ik kocht mijn paard toen het 25+ graden was, top en top braaf. Om die reden gekocht, want ik was (en soms ben) een mietje.
Toen werd het kouder, hij kwam meer op stal en schrok overal van. Met longeren hysterisch om me heen rennen. Kak zeg, dat was niet leuk. Ben op zoek gegaan iemand die grondwerk les gaf, ze deed ook wat coaching er bij. En aan haar heb ik zo ontzettend veel gehad. Ik was geen leider, door mijn onzekerheid, en dat maakte hem ook onzeker en hij ging maar gewoon zijn eigen gang.
Nu schrikt hij ook echt nog wel eens, maar ik weet bijna altijd “hoe” die schrikt en hoe ik dat kan oplossen. Voor ons is die oplossing, als we alleen zijn, dat ik afstap en hem aan de hand meeneem, zowel in de bak als buiten.
Ik heb er echt zoveel aan gehad om vanaf de grond te beginnen.
Saaams schreef:Gooi je probleem eens in dit topic. [RPA] Het Connemara topic, deel 2!
De meeste connemara’s zijn binnenvetters. Hebben echt even de tijd nodig om te wennen en om ook te vertrouwen op hun nieuwe eigenaar. Als je dat eenmaal behaald hebt gaan ze door het vuur.
Misschien kan je eerst wat les nemen in longeren en grondwerk? Dat de pony weet wat hij aan je heeft. Een maand is nog erg kort.
Ik denk dat zn karakter wel goed zit, maar hij gewoon wat vertrouwen in zichzelf mist.
Quinoa30 schreef:Kreeg ook magnesium aangeraden. Zou dat nog iets kunnen zijn?
Quinoa30 schreef:san4nie schreef:Herkenbaar! Ik kocht mijn paard toen het 25+ graden was, top en top braaf. Om die reden gekocht, want ik was (en soms ben) een mietje.
Toen werd het kouder, hij kwam meer op stal en schrok overal van. Met longeren hysterisch om me heen rennen. Kak zeg, dat was niet leuk. Ben op zoek gegaan iemand die grondwerk les gaf, ze deed ook wat coaching er bij. En aan haar heb ik zo ontzettend veel gehad. Ik was geen leider, door mijn onzekerheid, en dat maakte hem ook onzeker en hij ging maar gewoon zijn eigen gang.
Nu schrikt hij ook echt nog wel eens, maar ik weet bijna altijd “hoe” die schrikt en hoe ik dat kan oplossen. Voor ons is die oplossing, als we alleen zijn, dat ik afstap en hem aan de hand meeneem, zowel in de bak als buiten.
Ik heb er echt zoveel aan gehad om vanaf de grond te beginnen.
Wat fijn dat jullie er zo uit zijn gekomen samen! Heb je de naam van die coach misschien voor mij? (mag evt in pb)
Quinoa30 schreef:Amber_anne schreef:Komt hij uit Nederland of is hij geïmporteerd?
Het kan zijn dat hij zo relaxed was bij zijn vorige eigenaar omdat deze dat ook was. Misschien neemt hij jou onbewuste gevoelens over
Niet alle paarden zijn bij iedereen bomproof
Hij is door de vorige eigenaar uit België gehaald en is in Frankrijk geboren zag ik in z’n paspoort. Toen ik hem kocht was ie een jaar in Nederland.
Ik ben dus ook ergens ‘bang’ dat het aan mij ligt. Hoop dat we daar samen met de instructrice dan uit kunnen komen :-(
Kaatje_S schreef:Onderschat een verhuizing ook niet. Het heeft vaak zeker wel een half jaar nodig voordat een paard gesettled is op een nieuwe plek. En leg jezelf ook niet te veel (te snel) op. Je moet niks, hou het simpel en leuk
Quinoa30 schreef:Nou na al jullie reacties gelezen te hebben zag ik het wel weer een beetje zitten. Idd wennen na verhuizing enzo, dat klinkt wel logisch. Gisteren heel open en relaxed naar hem toe geweest en heerlijk samen gespeeld in de bak. Ik voelde wel echt een connectie toen.
Vanmorgen wilde ik hem even laten zien aan een vriendin en was het weer helemaal mis. Hij wilde niks van ons weten en liep mega onrustig door de wei. Schrok zelfs van een stukje hooi dat wegwaaide
Het grootste deel van de tijd oogt hij zooo rustig, maar volgens mij bouwt hij van binnen toch spanning op. Ik las dat dat een Connemara dingetje is, dat dat echte binnenvetters zijn.
Mijn instructrice zegt dat we hem zeker minder schrikachtig kunnen krijgen op termijn, maar dat de weg er naartoe voor mij wel een leuke weg moet zijn. Als ik het ga zien als een opgave moest ik toch even goed na gaan denken..
Vind het nog steeds super lastig, maar ik wil het liefst gewoon een paard waarbij ik kan ontspannen en opladen. Ik begrijp dat ieder paard even zal moeten wennen, maar ik merk dat ik gewoon echt niet zo goed kan omgaan met die ‘moodswings’ en zijn spanning