We zijn nu enkele maanden verder en ik geef graag een update.
Woezel is 180 graden gedraaid.
Zodra zijn deken af kon, we meer buiten gingen rijden (hebben ondertussen als afwisseling ook een westernzadel) en ik niet veel met hem "tut" is hij volledig open gebloeid.
Dezelfde zadels zijn van toepassing en inmiddels nog eens gecontroleerd op passen, dat zat allemaal nog prima.
Ik heb al mijn "ambities" gewoon laten varen, en had zelfs een tijdje geen zin meer om naar hem toe te gaan, en als ik ging, zat ik met mijn hoofd vaak bij andere - prive - zaken.
Ik kon per keer zijn aandacht naar mij zien groeien, hij werd weer nieuwsgierig naar me en werd steeds minder boos.
Ik merk dat ik hem meer in zijn waarde moet laten. Hij is nu eenmaal een nuchter paard en geen tutteldier paard hoe graag ik het ook had gewild.
Maar vooral: ik moet er enorm op letten dat ik bij mezelf blijf.
Hij is best gevoelig in het spiegelen en ik zat destijds niet echt op een plek in mezelf waar ik mee geconfronteerd wil worden. Ik heb nog mijn moeilijke momenten maar ik leer meer en meer bij mezelf te blijven en hoe minder social media, hoe minder groot mijn sociale cirkels, hoe minder ik van mezelf bloot geef aan mensen (open boek) en hoe minder ik mezelf wil verklaren om toch maar voor iedereen goed te doen, des te beter ik bij mezelf kan blijven, en mijn eigen waarde kan behouden, hoe beter ik een leider kon zijn voor Woezel en in het NU leven.
Tegenwoordig is hij echt heel lief, niet boos, wilt weer samen werken met mij als doen we nog altijd vrij weinig (= gezin, "het leven" haalt me vaak in en ik mag mezelf niet weer voorbij lopen om niet terug in de neerwaartse spiraal terecht te komen).
Ik hoop in de winter weer wat extra tijd aan hem te kunnen besteden en ik hoop dat we dan ook weer het academische terug kunnen opnemen. Maar deze keer zonder "moeten".
once you hit rock bottom, you can only go back up..