Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 1 van de 3 [ 51 berichten ]
Ga naar pagina 1, 2, 3  Volgende
Plaats een nieuw onderwerp

Kan een paard ‘zijn’ mens missen?

 
Profiel   

Misschien een gek topic, maar ik zat er zo eens over na te denken en ik ben benieuwd hoe jullie hierin staan.

Ik ben een weekje op vakantie geweest in het buitenland. Paard staat in volpension en er was een stalgenoot die hem een keertje beweging heeft gegeven en zijn bakjes klaar zette. Ik dacht een weekje vrij zal hem goed doen..

Toen ik aan kwam op stal liep en hij mij gezien had liep hij direct naar het hek. Normaal gaat dat in slomotion, haha. Er werd gehinnikt (dat doet hij normaal ook, maar veel zachter). Aan de hand was hij enorm actief, terwijl normaal gesproken dit ook in slomotion gaat. Ook met het grondwerk was hij erg enthousiast en fris. De dag erna wilde hij continue aandacht. Legde zijn hoofd steeds in mijn armen en wilde de hele tijd gepoetst worden. Ook met rijden was hij erg enthousiast, terwijl hij van nature vrij flegmatiek is en pas goed voorwaarts loopt halverwege de training.

Kortom kan een paard zijn mens missen?

Omdat huisvesting het gedrag ook kan beïnvloeden van een paard korte omschrijving hiervan: Paard staat overdag buiten van 7:15 uur tot het gaat schemeren tussen andere paarden. In de avond staat hij in een ruime stal. Hij heeft onbeperkt goed ruwvoer tot zijn beschikking.
Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 10:27 



 
Profiel   

Ik denk dat een paard wel uit z’n ritme kan raken omdat “zijn” mens er niet is. Dat is toch wel een punt herkenning. Dat mens zorgt voor afwisseling op de dag en geeft eten. Dus als dat ineens er niet is denk ik dat een paard dat wel merkt. Of het echt missen is zoals wij mensen missen durf ik niet te zeggen

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 10:30 



 
Profiel   

Dovahkiin schreef
Ik denk dat een paard wel uit z’n ritme kan raken omdat “zijn” mens er niet is. Dat is toch wel een punt herkenning. Dat mens zorgt voor afwisseling op de dag en geeft eten. Dus als dat ineens er niet is denk ik dat een paard dat wel merkt. Of het echt missen is zoals wij mensen missen durf ik niet te zeggen


Dat laatste twijfel ik ook over inderdaad. Vandaar dat ik de vraag hier stel. Wij vermenselijke namelijk vaak.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 10:41 



 
Profiel   

Jij dacht dat een weekje vrij hem goed zou doen. Guess what, je had gelijk.
Hij heeft een week even niets hoeven doen, en is nu weer enthousiast wél wat te (mogen) doen.

Als hij normaal zo flegmatiek is zou ik zeggen, doe een tandje minder met 'm, kennelijk heeft-ie wat vaker even rust nodig.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 10:49 



 
Profiel   

Ja een paard mist zijn mens.
Het hangt natuurlijk wel af van de band die je hebt en het type paard.
Je behoort tot zijn kudde en als je een week niet komt begrijpt een paard dat sowieso niet waarom je er niet bent, al zijn ze wel meestal gewend dat je er niet constant bent.
Ze kunnen je zelfs herkennen van een foto.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 11:06 



 
Profiel   

Genoeg paarden die amper willen eten als zijn mens er niet is, dus ja, ze merken vast wel dat de situatie anders is. Echt missen, geen idee.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 11:09 



 
Profiel   

Al ik weg ga op wedstrijd dan zijn de paarden die achterblijven de eerste dagen beetje van slag hoor ik altijd als ik weer thuis kom.
Denk dat dit inderdaad komt door wat het paard gewend is.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 11:12 



 
Profiel   

Ik zou het graag willen geloven. Droom stiekem weleens van zo’n Penny moment dat je paard je galopperend en hinnikend tegemoet komt na een weekje vrij := In de realiteit steekt ie z’n hoofd op en kijkt ie me aan: ‘hé jij ook weer hier, ik kom even checken of je snoepjes hebt en vind een kriebel ook wel weer fijn.’
Wat me ergens ook weer gerust stelt. Mij als mens missen geeft toch ook stress en ik gun hem ook een onbezorgde vakantie zonder mij toe.

Mijn kat heeft eens 3 weken gelogeerd bij mijn moeder. Die was zo onwijs verbaal en knuffelig toen hij mij weer zag. Normaal is het een vrij afstandelijke kat. Die was waarschijnlijk wel weer blij mij te zien. Maar of hij in die periode zelf het gevoel van missen heeft ervaren? Wel interessante vraag. Bij honden is het meten van gemis best duidelijk. Bij paarden ook in geval van verlies van soortgenoten. Met ons ook? Ik weet het nog niet.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 11:16 



 
Profiel   

De emotionele hersenen van een paard zijn in principe hetzelfde als bij ons. (Okee, als vluchtdier heeft het paard een grotere amygdala, het centrum dat alarm moet slaan bij mogelijke onraad - maar dat zijn details.)

Qua logisch verstand ("hm, tja, interessant. Er is een probleem - laat ik het als gedachten experiment op 4 verschillende manieren benaderen...") is het dier in het nadeel.

Ik zou dus niet weten 'waarom een paard zijn mens niet zou missen'. Als je je dier behandelt als vriendje (waarbij je rustig de leiding kunt nemen en grenzen aangeeft) en er twee kanten op gecommuniceerd wordt - natuurlijk!

(Uiteraard kun je jezelf voor de gek houden, en kan het enthousiasme waarmee je begroet wordt betekenen 'Ha, ik mag mijn hok uit, ik krijg eten', - dat soort dingen.)

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 12:08 



 
Profiel   

Volgens mijn vriend is ons paard altijd heel beledigd op dinsdag als ik er niet bij ben. Toch echt een mama’s kindje _O-

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 12:12 



 
Profiel   

Als wij op vakantie gaan dan zorgt een stalgenote voor mijn paard.
Na 2 dagen raakt ze altijd wat van slag, en gaat dan de hele tijd op de uitkijk staan kijken of we er al aankomen.
Zoals ze op stal omschrijven, ze loopt met de ziel onder dr arm rond.
En het maakt niet uit of ze gewoon aan het werk is, vrij heeft.... ze krijgt van haar altijd dr hapje

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 12:48 



 
Profiel   

MirandaMalik schreef
Ja een paard mist zijn mens.
Het hangt natuurlijk wel af van de band die je hebt en het type paard.
Je behoort tot zijn kudde en als je een week niet komt begrijpt een paard dat sowieso niet waarom je er niet bent, al zijn ze wel meestal gewend dat je er niet constant bent.
Ze kunnen je zelfs herkennen van een foto.


Dat wist ik niet dat een paard je kon herkennen van een foto. Bizar eigenlijk.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 16:25 



 
Profiel   

Marigo schreef
Ik zou het graag willen geloven. Droom stiekem weleens van zo’n Penny moment dat je paard je galopperend en hinnikend tegemoet komt na een weekje vrij := In de realiteit steekt ie z’n hoofd op en kijkt ie me aan: ‘hé jij ook weer hier, ik kom even checken of je snoepjes hebt en vind een kriebel ook wel weer fijn.’
Wat me ergens ook weer gerust stelt. Mij als mens missen geeft toch ook stress en ik gun hem ook een onbezorgde vakantie zonder mij toe.

Mijn kat heeft eens 3 weken gelogeerd bij mijn moeder. Die was zo onwijs verbaal en knuffelig toen hij mij weer zag. Normaal is het een vrij afstandelijke kat. Die was waarschijnlijk wel weer blij mij te zien. Maar of hij in die periode zelf het gevoel van missen heeft ervaren? Wel interessante vraag. Bij honden is het meten van gemis best duidelijk. Bij paarden ook in geval van verlies van soortgenoten. Met ons ook? Ik weet het nog niet.


Nou dat laatste twijfel ik dus ook over.. Vandaar de vraag haha.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 16:27 



 
Profiel   

Janneke2 schreef
De emotionele hersenen van een paard zijn in principe hetzelfde als bij ons. (Okee, als vluchtdier heeft het paard een grotere amygdala, het centrum dat alarm moet slaan bij mogelijke onraad - maar dat zijn details.)

Qua logisch verstand ("hm, tja, interessant. Er is een probleem - laat ik het als gedachten experiment op 4 verschillende manieren benaderen...") is het dier in het nadeel.

Ik zou dus niet weten 'waarom een paard zijn mens niet zou missen'. Als je je dier behandelt als vriendje (waarbij je rustig de leiding kunt nemen en grenzen aangeeft) en er twee kanten op gecommuniceerd wordt - natuurlijk!

(Uiteraard kun je jezelf voor de gek houden, en kan het enthousiasme waarmee je begroet wordt betekenen 'Ha, ik mag mijn hok uit, ik krijg eten', - dat soort dingen.)


Dat laatste zie ik ook wel vaak bij paarden op stal. Maar de basis voorwaarden bij mijn paard zijn goed (soort genoten, onbeperkt ruwvoer - genoeg buiten).

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 16:28 



 
Profiel   

Ja zeker kan een paard iemand herkennen :j

Ik had mijn oude verzorgpaard al 6 maanden niet meer gereden (ouderdom aan zijn kant) en al 3 maanden niet meer gezien (bekkenbreuk van mij opgelopen met een ander paard). Toen ik dus eindelijk weer zelfstandig naar stal kon komen, kwam hij met grote ogen op een sukkeldrafje van achter uit de wei om me te begroeten.
Er was voor hem dus niet zoveel veranderd, hij was niet alleen, stond nog steeds 24/7 buiten in zijn kudde, de eigenares verzorgde hem ook gewoon. Maar toch perste hij er een drafje uit om te kijken of ik het wel echt was (en nee, ook niet voor een zak snoepjes, want ik ben niet zo'n uitdeler :=)

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 17:49 



 
Profiel   

Zeker kan dat. Ik heb een diepe band met mijn paard.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 18:49 



 
Profiel   

Toen ik jaren geleden longontsteking had en 3 weken niet buiten mocht, kreeg ik na een week telefoon van mijn weigenoten, of ik aub toch niet even kon langs komen. Paardje miste mij blijkbaar toch wel! Ik ben toen ook effectief even gaan knuffelen :)

Als ik het waag om 10 dagen op reis te gaan, kijkt mijn paard me bij thuiskomst de eerste dag niet aan. Oren plat, kont naar mij draaien, weglopen. Boos kind haha. Een dag later is het weer over haha.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 19:43 



 
Profiel   

Of ze echt kunnen missen als in een menselijke emotie denk ik eerlijk gezegd niet. Ik heb altijd wel het idee dat paarden voornamelijk ons koppelen aan eten en het krijgen van eten. Ik zou ook heel blij zijn als ik een paard was om mijn baasje te zien , want die kan ervoor zorgen dat ik wat te eten krijg.

Mijn jonge paard is ook heel erg op mij gericht. Ik hoef haar naam maar één keer te zeggen en ze komt er altijd aan lopen. Ze hinnikt ook regelmatig naar mij , en volgt mij letterlijk overal ( wat overigens heel irritant kan zijn als ik mijn andere paard mee wil hebben ). Ze staat 24 / 7 met genoeg eten en vriendjes dus soms snap ik het verband ook niet helemaal. Ik ben al gestopt met extra bijvoeren omdat ze nogal groeide in de breedte. Maar ze blijft mij ook nastaren als ik weer wegrij en gaat weer wat doen als ik uit het zicht ben.

Ik heb meer het idee dat ze op mij gericht is voornamelijk om het eten wat ze kreeg. Nu ken ik haar al vanaf dag 1 , dus ze weet ook niet beter dan dat ik er ben. Ze vindt het in ieder geval wel heel gezellig om al die aandacht te krijgen , ze gaat ook graag met mij mee op pad.

Mijn oudere paard komt echt alleen maar in de winter omdat ze voer krijgt , maar dit gaat in een heel rustig tempo en daarbij zie ik echt meer dat ze dat doet puur om het eten. Met dit paard heb ik een paar jaar terug een zwaar ongeluk gehad en toen had ik wel het idee dat ze mij een soort van gemist had. Na een paar dagen wou ik perse naar haar toe omdat ik mij zorgde maken of ze toch niet ergens pijn had van de val. Mevrouw kwam er direct aan , bleef constant bij mij staan en elk paard wat maar in de buurt kwam werd weggejaagd. Ik voerde haar op dat moment nog niet. Ze heeft mij ook echt na staan staren toen we weer weggingen. Het was voor haar ook wel vreemd zo ben je in galop op buitenrit en het volgende moment zijn er heel wat mensen , een ambulance en wordt je opgehaald door de stalbaas. En dan ben je ook nog lelijk gevallen. Ik denk eerder dat ze een beetje van slag was van de situatie en het maar gek vond dat ik opeens weg was en iemand anders haar op kwam halen.

Maar soms zou ik best wel eens in het hoofd willen kijken wat een paard voelt of denkt , helemaal met dit soort gevallen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 19:55 



 
Profiel   

Siamsmeesje schreef
Ja zeker kan een paard iemand herkennen :j

Ik had mijn oude verzorgpaard al 6 maanden niet meer gereden (ouderdom aan zijn kant) en al 3 maanden niet meer gezien (bekkenbreuk van mij opgelopen met een ander paard). Toen ik dus eindelijk weer zelfstandig naar stal kon komen, kwam hij met grote ogen op een sukkeldrafje van achter uit de wei om me te begroeten.
Er was voor hem dus niet zoveel veranderd, hij was niet alleen, stond nog steeds 24/7 buiten in zijn kudde, de eigenares verzorgde hem ook gewoon. Maar toch perste hij er een drafje uit om te kijken of ik het wel echt was (en nee, ook niet voor een zak snoepjes, want ik ben niet zo'n uitdeler :=)


Wat leuk! Voor mijn paard was er ook niets veranderd. Alleen ik was er een weekje niet..

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 20:11 



 
Profiel   

LWDaisy schreef
Toen ik jaren geleden longontsteking had en 3 weken niet buiten mocht, kreeg ik na een week telefoon van mijn weigenoten, of ik aub toch niet even kon langs komen. Paardje miste mij blijkbaar toch wel! Ik ben toen ook effectief even gaan knuffelen :)

Als ik het waag om 10 dagen op reis te gaan, kijkt mijn paard me bij thuiskomst de eerste dag niet aan. Oren plat, kont naar mij draaien, weglopen. Boos kind haha. Een dag later is het weer over haha.


Wat grappig! Helemaal beledigd dus!

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 20:12 



 
Profiel   

Zebrastreep schreef
Of ze echt kunnen missen als in een menselijke emotie denk ik eerlijk gezegd niet. Ik heb altijd wel het idee dat paarden voornamelijk ons koppelen aan eten en het krijgen van eten. Ik zou ook heel blij zijn als ik een paard was om mijn baasje te zien , want die kan ervoor zorgen dat ik wat te eten krijg.

Mijn jonge paard is ook heel erg op mij gericht. Ik hoef haar naam maar één keer te zeggen en ze komt er altijd aan lopen. Ze hinnikt ook regelmatig naar mij , en volgt mij letterlijk overal ( wat overigens heel irritant kan zijn als ik mijn andere paard mee wil hebben ). Ze staat 24 / 7 met genoeg eten en vriendjes dus soms snap ik het verband ook niet helemaal. Ik ben al gestopt met extra bijvoeren omdat ze nogal groeide in de breedte. Maar ze blijft mij ook nastaren als ik weer wegrij en gaat weer wat doen als ik uit het zicht ben.

Ik heb meer het idee dat ze op mij gericht is voornamelijk om het eten wat ze kreeg. Nu ken ik haar al vanaf dag 1 , dus ze weet ook niet beter dan dat ik er ben. Ze vindt het in ieder geval wel heel gezellig om al die aandacht te krijgen , ze gaat ook graag met mij mee op pad.

Mijn oudere paard komt echt alleen maar in de winter omdat ze voer krijgt , maar dit gaat in een heel rustig tempo en daarbij zie ik echt meer dat ze dat doet puur om het eten. Met dit paard heb ik een paar jaar terug een zwaar ongeluk gehad en toen had ik wel het idee dat ze mij een soort van gemist had. Na een paar dagen wou ik perse naar haar toe omdat ik mij zorgde maken of ze toch niet ergens pijn had van de val. Mevrouw kwam er direct aan , bleef constant bij mij staan en elk paard wat maar in de buurt kwam werd weggejaagd. Ik voerde haar op dat moment nog niet. Ze heeft mij ook echt na staan staren toen we weer weggingen. Het was voor haar ook wel vreemd zo ben je in galop op buitenrit en het volgende moment zijn er heel wat mensen , een ambulance en wordt je opgehaald door de stalbaas. En dan ben je ook nog lelijk gevallen. Ik denk eerder dat ze een beetje van slag was van de situatie en het maar gek vond dat ik opeens weg was en iemand anders haar op kwam halen.

Maar soms zou ik best wel eens in het hoofd willen kijken wat een paard voelt of denkt , helemaal met dit soort gevallen.


Ik ook, nu lees ik ook dat het per paard dus verschilt.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 20:16 



 
Profiel   

Absoluut dat dat kan.
Een paard wat ik rijd voor iemand is een goed voorbeeld,
Zijn eigenaresse werd aan haar rug geopereerd en mocht weken lang niet naar stal.

Paard is in die tijd compleet afgetakeld vermagerd en depressief geraakt ondanks dat voor hem bekende mensen hem veel aandacht gaven en goede beweging.

Paard is wel een bijzonder eenkennig dier altijd geweest maar het kan dus wel.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 20:17 



 
Profiel   

Ik denk dat ze dit wel degelijk kunnen. Ik heb het ervaren met allebei de paarden die ik heb gehad wel in verschillende mate. Mijn ruin was in die zin meer gericht op het eten wat hij miste.

Maar nu met mijn merrie die ik nu 6 jaar heb merk ik op stallen waar echt wel aan alle voorwaarden worden voldaan dat ze meteen na het draad komt en als ik een week niet geweest ben verkiest ze altijd knuffels voor haar eten. Stalhouder zegt dan ook dat ze soms uren bij het draad staat te wachten en na een dag of 5 minder gaat eten en de wei niet meer in wil.
Als ik een vaste dag oversla is ze ook echt beledigd, of als ik beloof de volgende dag er te zijn en het dan niet redden. Kan ze me een week niet aan kijken en wordt ze wat koel.
En de enkele keer dat ik langer weg moet of echt niet kan komen werkt het altijd om te FaceTimen :')

Nou heb ik het ook over een super mens gericht paard, maar voor mij doet ze altijd een stapje extra.

Vorige stalhouder die haar altijd iedere dag vier keer per dag voer bracht lag eruit met een heup operatie keek ze niet eens naar. Terwijl dat toch eigenlijk de meest vaste persoon in haar leven was.

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-01-22 20:32 



 
Profiel   

Gizeppie schreef
LWDaisy schreef
Toen ik jaren geleden longontsteking had en 3 weken niet buiten mocht, kreeg ik na een week telefoon van mijn weigenoten, of ik aub toch niet even kon langs komen. Paardje miste mij blijkbaar toch wel! Ik ben toen ook effectief even gaan knuffelen :)

Als ik het waag om 10 dagen op reis te gaan, kijkt mijn paard me bij thuiskomst de eerste dag niet aan. Oren plat, kont naar mij draaien, weglopen. Boos kind haha. Een dag later is het weer over haha.


Wat grappig! Helemaal beledigd dus!


Absoluut haha, op en top een merrie!

We zullen het trouwens binnenkort zien, of een paard een mens kan missen! Ik heb mijn lieve Daisy nu ruim 10 jaar - ze heeft haar vorige eigenaar, die haar 6 jaar heeft gehad en heeft ingereden, al ruim 9 jaar niet meer gezien. Eind deze maand wordt Daisy 20 jaar, ter ere daarvan hebben we begin volgende maand een fotoshoot gepland. Ik heb de vorige eigenaar (mijn oom) ein-de-lijk zo ver gekregen om dan ook langs te komen en met ons (nou ja, vooral met Daisy, zijn eerste liefde) op de foto te gaan. Zeer benieuwd of ze hem nog herkent, maar ik ben vrij zeker van wel, die 2 hebben heel wat geleerd van elkaar, en zijn jarenlang onafscheidelijk geweest!

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-01-22 08:58 



 
Profiel   

Ja dat kunnen ze zeker, misschien niet zo bewust als wij mensen dat we beseffen dat we iemand missen en er over nadenken. Maar het is net zoals er een maatje weg valt die ze missen, heb al vaker gezien dat ze dan een soort rouwperiode doorgaan.
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-01-22 09:49 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 1 van de 3 [ 51 berichten ]
Ga naar pagina 1, 2, 3  Volgende
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen