Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Lughnassadh schreef:Daarom schreef ik ook, binnen bepaalde grenzen. Soms heeft mijn paard "pech" en doen we wat er in mijn hoofd zit. Waarbij hij altijd ontdekt dat het toch wel leuk is en er zit ook altijd iets in of bij waar hij blij van wordt. Ultieme keuzevrijheid daar doe ik niet aan. Dat levert hier een paard op wat je niet wil. Een andere reden dat ik er niet voor ben is dat elk levend wezen grenzen heeft en die ook nodig heeft. Ook dieren hebben onderling geen ultieme keuzevrijheid en moeten zich wel eens voegen naar de wens van de ander. Door de ene keer met zijn idee mee te gaan kan ik ook rustig een keer mijn idee doen. Immers hij heeft geleerd dat hij gehoord en gezien wordt en dat twee leden van een team elk geven en nemen. Precies om die reden voor ik R+ ook niet in tot het extreme door.
En wat maakt dat openstaan voor jou lastig? Alleen omdat je dan niet kunt doen waar jij je op verheugd hebt? Wat ik me dan bedenk is, hoe leuk is het voor hem als wij iets doen wat hij echt niet leuk vindt. Ik wil dat hij ook lol heeft. Zo niet, dan is mijn verheugen en lol ook weg.
Lughnassadh schreef:Een andere reden dat ik er niet voor ben is dat elk levend wezen grenzen heeft en die ook nodig heeft. Ook dieren hebben onderling geen ultieme keuzevrijheid en moeten zich wel eens voegen naar de wens van de ander. Door de ene keer met zijn idee mee te gaan kan ik ook rustig een keer mijn idee doen. Immers hij heeft geleerd dat hij gehoord en gezien wordt en dat twee leden van een team elk geven en nemen. Precies om die reden voor ik R+ ook niet in tot het extreme door.
Lughnassadh schreef:Ik combineer inderdaad rustig + en - met elkaar als dat nodig is. Ik heb ook een paard wat dat nodig heeft. En bij meer dan genoeg oefeningen en/of situaties kan ik inderdaad een een hele ruime hoeveelheid keuzevrijheid bieden. Maar onder extreme keuzevrijheid versta ik eerder altijd “doen wat het paard wil/kiest”. En dat is in mijn opinie een utopie en ook niet wenselijk.
Lughnassadh schreef:Heb je een site?
Dat weet ik niet of jij dat bent. Ik ken jou en je manier van lesgeven niet dus daar kan ik niks over schrijven . Maar ik lees wel graag je visie en werkwijze want ik denk dat je van iedereen iets kunt leren.
Ik heb ook al jaren les van een instructrice in R+ en aanverwante richtingen en voor mij is het belangrijkste dat iemand ook oog heeft voor wat er past bij het paard en geen tunnelvisie heeft.
Dat maakt misschien wel de vraag wanneer zien we het als extreem?
Judith, dat is juist het grappige. Ze gaan juist (veel) minder nee zeggen als ze keuzevrijheid krijgen. Mensen denken in dat opzicht precies de verkeerde richting op.
pluisje88 schreef:Ik zeg rustig nee tegen mijn paard. Als ik iets van mijn paard wil wat zij niet wil dan mag ze nee zeggen. Andersom, als ik dat niet wil dan mag ik ook nee zeggen. In het geval van het schuren, dan zeg ik gerust, nee ziz doe nu maar even niet. Of niet zo hard, zachtjes. Dan blijft ze in verbinding, tegen me aan staan, maar stopt met schuren. Dan krabbel ik haar op haar hals en dan is het helemaal prima.
VogeltjeM schreef:Ik vind "extreem" geen negatieve term. Ik denk dat het hier aanduidt dat je vooral aan één kant van het spectrum "paardenwereld" zit. In mijn beleving heeft Janneke zelfs nog een stuk aanvullend spectrum erbij uitgevonden
Ik volg hier graag mee!
Overigens ik heb dus nog niet bewust met keuzevrijheid getraind. Wel komt m'n pony altijd los mee naar de bak (en loopt sws ook los tijdens het trainen) en staan daar ook altijd wel grassprietjes in die hij soms belangrijker vindt. Dat voelt ook wel als graadmeter van hoe hij zich voelt. We kunnen echt in een superfijne flow zitten en dan vergeet hij alles om zich heen. Maar als hij gefrustreerd raakt dan zoekt hij daarin een soort "escape". Grappig om te lezen dat dat overeenkomt met wat jullie beschrijven!
JMkaaay schreef:Overigens heb ik een aantal ezelsbruggetjes om je keuzevrijheid regelmatig te checken, mocht iemand dat interessant vinden.
Suikerspinda schreef:Ah, dit is een topic naar mijn hart! Ik werk al een paar jaar met een combinatie R+ en R-, en ik probeer altijd te kijken naar hoeveel lol mijn paard erin heeft. Ze mogen ook altijd even weglopen als dat nodig is, vaak komen ze toch snel wel weer terug.
Bij mijn 20-jarige merkte ik echt een enorm verschil in hoe leuk ze grondwerk vond (met veel R+, voerbeloningen), versus 'ouderwets' rijden (bijna geen R+, want ik wist toen nog niet goed hoe ik dat moest combineren). Goh, als ze het toen voor het kiezen had, zouden we alleen nog maar grondwerken.
Met mijn kleine paardje (net 4 jaar) ben ik al vanaf dat ze 2,5 was en ze van mij werd begonnen met R+ (gecombineerd met R-, dus). Ze is supergevoelig en ik merk ook altijd meteen aan haar als ze ergens geen zin in heeft. Dan kan ik ook makkelijk bedenken om wat anders te doen (of niks, gewoon samen zijn, en dat is dan ook goed). Met haar rijd ik nog niet, dus ik hoop dan echt goed met voerbeloningen te leren rijden.
Volledige force free of volledig R+ lijkt me fantastisch, maar ik denk niet dat ik geloof dat dat kan. Zoals Janneke al schreef, zelfs een blik of je houding kan al druk zijn. En ik denk ook niet dat er inherent wat mis is met R-, als je maar eerlijk blijft tegen je paard en hem de ruimte geeft om te communiceren.JMkaaay schreef:Overigens heb ik een aantal ezelsbruggetjes om je keuzevrijheid regelmatig te checken, mocht iemand dat interessant vinden.
Ik heb hier wel interesse in! Een paar weken terug was ik bij een zoom meeting van je, vond dat erg leuk. En ben uiteraard fan van je Fred-tekeningen
VogeltjeM schreef:Ik ben nog in het begin, maar leuk om te lezen over motivatietheorie
Lughnassadh schreef:Ik heb hem ook! Wij rijden al een aantal jaar op die manier dus ik vind het fijn dat er nu ook een boek over is.
Olikea schreef:Ik heb hem ook op de wishlist staan. Maar voorlopig zijn we nog niet toe aan rijden.