Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-12-23 12:19

Ervaring paard in rouw, hoe ondersteunen?

Geplaatst door de TopicStarter : 18-12-23 12:19

Hallo allemaal,

Afgelopen maand hebben wij plots afscheid moeten nemen van onze geliefde shetlander (was al 23 jaar bij ons), bijna 29 geworden. En mijn KWPN'er heeft het er erg moeilijk mee. Dit resulteerde in koliekklachten en zelfs opname bij de kliniek. Ik kreeg als advies om magnesium te voeren, zeker met de komende verhuizing (ze staan nu bij mijn moeder, maar ik krijg ze weer aan huis). Ik heb Audevard Zenn meegekregen van de DA, maar daar zit echt een hele heftige munt geur aan. Dat wil ze dus niet eten door haar voer en moeten we dwangmatig in haar mond spuiten.

Ik ben dus op zoek naar een goed magnesium supplement of stress supplement waar goede ervaring mee is en wat goed wordt gegeten.

Achtergrond informatie:

Onze shetlander is overleden aan nierfalen. Ze had PPID en 11 november wilde ze plots haar slobber niet meer eten. Gras en hooi nog wel, maar als een shetlander geen slobber meer eet is er iets mis. In eerste instantie dacht ik aan de PPID medicatie, die hadden we een dikke maand ervoor moeten verhogen. De dierenarts kon niets vinden en dacht wellicht aan proppen die in haar darmen zaten. Dus gehakseld hooi gegeven, maar de volgende dag wilde ze nog geen slobber eten. Na bloedonderzoek om dingen uit te sluiten, bleek dat ze nierfalen had en al zo erg dat er niets meer aan te doen was. Het was een kwestie van dagen.Zolang ze nog vrolijk de hele dag gras liep te eten, lieten we haar nog niet inslapen.

Na 2,5 dag (na het nieuws van de shetlander) begon mijn KWPN merrie dinsdag eind van de dag (5 uur) plots koliekverschijnselen te tonen. - Schrapen, tanden langs de boxwand, schoppen in de lucht, haar lichaam tegen de boxwand gooien- duidelijk in pijn. Dus DA erbij en na rectaal onderzoek en pijnstilling ging het weer. Elke keer als de pijnstilling was uitgewerkt, dan kwam het weer terug. In de tussentijd moest ze vasten, om het niet erger te maken.

In de tussentijd was de shetlander nog niet verslechterd, at nog vrolijk gras en hooi, en hadden we besloten haar die woensdag ook nog niet in te laten slapen. Echter nadat de DA voor mijn KWPN merrie was geweest voor weer een ronde pijnstilling, is mijn shetlander woensdagavond zelf ingeslapen.

Een paar uur later heeft de DA ons met de KWPN merrie naar de kliniek gestuurd, omdat de koliek te lang aanhield en er geen duidelijke oorzaak was te vinden en het niet beter werd.
Op de kliniek was er ook geen duidelijke oorzaak te vinden, maar waarschijnlijk een verstopping. Ze mocht dus nog steeds niet eten en kreeg een infuus.

Uiteindelijk was er weer poep! En na een aantal dagen mocht ze weer naar huis, ze kreeg maagzweer medicatie mee. Omdat we haar daar op verdachten en ze had ook een aantal dagen geen eten gehad (was inmiddels weer rustig opgebouwd op de kliniek). In de tussentijd hebben we een andere shetlander opgehaald, zodat ze niet alleen zou staan thuis. Gezien mijn andere paard met blessure op andere stalling staat.

Tijdens het afbouwen van de medicatie begonnen er weer pijnklachten te ontstaan. Dus de maagzweer medicatie weer omhoog en nog een extra maagbeschermer erbij. Want het leek zeer sterk op maagzweer klachten wat ze liet zien. Daarnaast hebben we bloed geprikt om te kijken of er niet ergens een ontsteking zat of dat er iets anders aan de hand was.

Na een week moesten we weten of we door moesten gaan met de maagzweer medicatie of dat we anders onnodig medicatie aan het geven waren. Het bloedprikken had aangetoond dat er niets bijzonders was gelukkig. We zijn naar de kliniek gegaan voor een scopie. Dan konden we beoordelen hoeveel medicatie ze nodig was (hoelang geven etc.).

Tot onze grote verbazing had ze helemaal geen maagzweren, haar maag was schoon.

De oorzaak van haar koliek kan dus een soort krampen zijn waar de oorzaak bij stress ligt. Stress van dat ze aanvoelde dat de shetlander ziek was. Stress dat ze haar maatje is kwijtgeraakt.

Advies van DA was magnesium geven, gezien ze echt een binnenvetter is en heel veel stress heeft. Ze heeft verlatingsangst en het hele management van onze paarden draait om haar. Anders flipt ze. Ze wordt niet meer gereden en is inmiddels 18 jaar oud.

**Geplaatst**: 18-12-23 12:42

Re: Ervaring paard in rouw, hoe ondersteunen?

Geplaatst: 18-12-23 12:42

Ach jeetje wat een pech en wat een zorgen. Sterkte met het verlies van je shet.

Misschien kun je haar wat afleiden met poetsen, wandelen of iets anders wat ze leuk vindt om te doen.
Qua magnesium, ik geef de magnesium van Puur, groot paard 2 schepjes per dag, kan ook in water opgelost en rechtstreeks in de mond. Ik geef het zelf door het eten, daar zit bietenpulp bij wat vochtig is waardoor de magnesium goed blijft plakken.

**Geplaatst**: 18-12-23 12:51

Re: Ervaring paard in rouw, hoe ondersteunen?

Geplaatst: 18-12-23 12:51

Ah sterkte wat naar dat je je shetje hebt moeten laten gaan na zo een lange tijd samen zijn… en dan ook nog je kwpn daardoor in de lappenmand

Ik heb helaas geen tips voor je

**Geplaatst**: 18-12-23 12:52

Geplaatst: 18-12-23 12:52

Wat bij mijn stressgevoelige paard hielp was zo snel mogelijk een nieuw vriendje erbij zetten. Maar dat moet je wel willen en kunnen natuurlijk. Sterkte met het verlies van de shet en hopelijk is je paard er weer snel bovenop.

**Geplaatst**: 18-12-23 13:29

Geplaatst: 18-12-23 13:29

Ignatia is een homeopathisch middel wat helpt bij het verwerken van rouw. Wij gebruiken dit zowel voor onze dieren als voor ons zelf als het nodig is.
Je hebt verschillende potentieringen van D6 tot bijv. C30 etc. Bij D6 is het zaak om de 1e dagen meerdere keren per dag 5 tot 10 korrels/ druppels te geven maar met C30 kan je volstaan met 1 dosis om de zoveel dagen ( bijv. 1 x per 5 dagen/ 1 week).
https://vereniginghomeopathie.nl/rouw-bij-dieren/

Ons oudste paard heeft in 2010 afscheid moeten nemen van zijn hartsvriend, die heel plotseling overleed. Met Ignatia hebben we hem toen kunnen ondersteunen toen hij echt, stil, rouwde en in zichzelf keerde.

**Geplaatst**: 18-12-23 13:31

Geplaatst: 18-12-23 13:31

Ja denk eerlijk gezegd ook dat een nieuw vriendje meestal het beste helpt, zit in een soortgelijke situatie maar mijn shetje staat nu zonder vriendje, wel naast mijn hengsten maar daar kan hij echt niet bij. Gelukkig nu een week verder is hij iets rustiger, t is gewoon heel sneu. Ik zou idd iemand om hulp vragen door middel van bach bloesem of FH bioresonantie, Frederique van laatst genoemde kan je echt goed helpen. Sterkte in ieder geval

**Geplaatst**: 18-12-23 13:42

Geplaatst: 18-12-23 13:42

ElCid schreef:
Ignatia is een homeopathisch middel wat helpt bij het verwerken van rouw. Wij gebruiken dit zowel voor onze dieren als voor ons zelf als het nodig is.
Je hebt verschillende potentieringen van D6 tot bijv. C30 etc. Bij D6 is het zaak om de 1e dagen meerdere keren per dag 5 tot 10 korrels/ druppels te geven maar met C30 kan je volstaan met 1 dosis om de zoveel dagen ( bijv. 1 x per 5 dagen/ 1 week).
https://vereniginghomeopathie.nl/rouw-bij-dieren/

Ons oudste paard heeft in 2010 afscheid moeten nemen van zijn hartsvriend, die heel plotseling overleed. Met Ignatia hebben we hem toen kunnen ondersteunen toen hij echt, stil, rouwde en in zichzelf keerde.

Waar kan je dat kopen? Wij hebben laatste maanden heel veel te verwerken gehad en ben hier wel benieuwd naar...

**Geplaatst**: 18-12-23 13:45

Re: Ervaring paard in rouw, hoe ondersteunen?

Geplaatst: 18-12-23 13:45

Sterkte! Bij mijn paard hielp een cranio sacraal behandeling. Wellicht ook iets om te overwegen naast de supplementen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-12-23 14:17

Geplaatst door de TopicStarter : 18-12-23 14:17

Dreamboy schreef:
Wat bij mijn stressgevoelige paard hielp was zo snel mogelijk een nieuw vriendje erbij zetten. Maar dat moet je wel willen en kunnen natuurlijk. Sterkte met het verlies van de shet en hopelijk is je paard er weer snel bovenop.

Hi!

Gelijk nadat ze van de kliniek teruggekomen is hebben we inderdaad een shetlander opgehaald en bij haar gezet. Ze kan absoluut niet alleen staan namelijk. Dat geeft inderdaad wel iets rust, maar het is niet haar maatje waar ze meer dan 10 jaar mee samen heeft gestaan. Dus daarom op zoek naar wat extra...

**Geplaatst**: 18-12-23 14:18

Geplaatst: 18-12-23 14:18

Ik probeer niet de wijsneus uit te hangen omdat je paard al door de medische molen gaat, maar is er bij haar ook gekeken naar de nierwaarden?

Wat voor water krijgen/kregen ze en drinken/dronken ze wel voldoende?

Als ik het zo lees, is het wel toevallig dat beide zo kort achter elkaar klachten kregen en ik geloof zeer zeker in rouw bij dieren, maar omdat dat ze al voordat haar vriendinnetje was overleden klachten kreeg, denk ik niet dat dit de hoofdoorzaak is

Ik wil je sowieso veel sterkte wensen met het verlies van de kleine en het herstel van de grote!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-12-23 14:26

Geplaatst door de TopicStarter : 18-12-23 14:26

Shirley schreef:
Ik probeer niet de wijsneus uit te hangen omdat je paard al door de medische molen gaat, maar is er bij haar ook gekeken naar de nierwaarden?

Wat voor water krijgen/kregen ze en drinken/dronken ze wel voldoende?

Als ik het zo lees, is het wel toevallig dat beide zo kort achter elkaar klachten kregen en ik geloof zeer zeker in rouw bij dieren, maar omdat dat ze al voordat haar vriendinnetje was overleden klachten kreeg, denk ik niet dat dit de hoofdoorzaak is

Ik wil je sowieso veel sterkte wensen met het verlies van de kleine en het herstel van de grote!

Hoi,

Zeker er is een zeer uitgebreid bloedonderzoek gedaan, gestuurd naar een speciaal lab. Duurt wat langer dan een normaal onderzoek, maar daardoor weten we dat er met de nieren etc. dus ook niets mis is. Bij de shetlander konden we met het normale bloedonderzoek trouwens al duidelijk zien dat het met de nieren niet goed was.

Ze krijgen gewoon kraanwater. Drinkt goed (behalve toen ze koliek kreeg, dat was normaal zei de DA). Tijdens de koude dagen ook steeds lauw water verzorgd door de hele dag heen en dat drinkt ze ook.

Zeker toevallig en hoe meer mensen ik spreek die ook een maatje hebben verloren/ziek werd. Hoe meer ik denk dat het inderdaad haar reactie is op het ziek worden en overlijden van haar maatje en niet iets medisch.

Ze hebben haar op de kliniek in Den Ham goed onderzocht met röntgen foto's, scopie, bloedonderzoek etc. en daar komt eigenlijk niets geks uit.

DA zei inderdaad dat het kan dat ze aanvoelde dat de shetlander dood zou gaan, want de koliek klachten begonnen net 1,5 dag voordat ze overleed. Dus terwijl ze al ziek was - niet meer haar slobber at.
En dat ze daar zo van in de stress raakte dat het krampkoliek veroorzaakt. Vandaar het aanraden van een stresssupplement zoals magnesium.

**Geplaatst**: 18-12-23 14:34

Geplaatst: 18-12-23 14:34

Oh gelukkig!
Nou ja...je begrijpt me wel :(:)

Maar fijn dat er ook zo gericht naar haar medische toestand is gekeken, bedankt voor je uitgebreide antwoord en nogmaals heel veel sterkte met alles!

Ik had de magnesiumcitraat poeder (bevordert de opname) van Jacob Hooy.
Voor humane consumptie, dus superzuiver en praktisch kleur- en smaakloos, misschien heb je daar iets aan?

**Geplaatst**: 18-12-23 14:39

Geplaatst: 18-12-23 14:39

och wat gerum voor je KWPN. Heeft ze ook afscheid kunnen nemen van de shetlander? Dat ze heeft gezien dat die overleden is?

Afgelopen zaterdag heb ik ook mijn shetlander ingeslapen. Zijn maatje heb ik toen wel even aan hem laten snuffelen en dat hielp wel ietsjes maar Siepke heeft het er nog steeds moeilijk mee. We leiden haar nu wat meer af met ook wat speeltjes dat ze haar koppie ook iets meer bij iets anders heeft.

**Geplaatst**: 18-12-23 14:50

Geplaatst: 18-12-23 14:50

Amphine3 schreef:
Dreamboy schreef:
Wat bij mijn stressgevoelige paard hielp was zo snel mogelijk een nieuw vriendje erbij zetten. Maar dat moet je wel willen en kunnen natuurlijk. Sterkte met het verlies van de shet en hopelijk is je paard er weer snel bovenop.

Hi!

Gelijk nadat ze van de kliniek teruggekomen is hebben we inderdaad een shetlander opgehaald en bij haar gezet. Ze kan absoluut niet alleen staan namelijk. Dat geeft inderdaad wel iets rust, maar het is niet haar maatje waar ze meer dan 10 jaar mee samen heeft gestaan. Dus daarom op zoek naar wat extra...

Nee dat klopt. Die van ons had ook tijd nodig om te wennen aan de nieuwe. Hopelijk vind je snel iets wat je paard helpt.

**Geplaatst**: 18-12-23 14:55

Geplaatst: 18-12-23 14:55

Wat een verdriet... Paarden kunnen zeker in rouw zijn.

Afgelopen vrijdag hebben we onze shet (Gimli) moeten laten gaan. Hij was ruim 20 en ook 20 jaar van mij. Hij had ook PPID en was ondanks de prascent heel erg hoefbevangen geraakt van enkel hooi. Reageerde niet of nauwelijks op de buut. We hebben hem verder lijden bespaard.

Mijn andere pony is nu wat van de leg. Komt aanrennen als ik het erf oprijd. Hij staat op een pensionstal, staat niet alleen. Gelukkig eet hij nog wel.

Hoe anders was het echter toen ik mijn fjord in 2010 heb moeten laten inslapen. Gimli en de fjord waren onafscheidelijk vanaf dat Gimli een half jaar oud was. Gim was bij het inslapen aanwezig en heeft daarna alle tijd gehad om afscheid te nemen. Echter begreep hij er niks van. Hij ging echt zoeken naar zijn maatje. Brullen, dat ging door merg en been. At verschrikkelijk slecht. Ook toen stonden we op een pensionstal, hij had echt wel maatjes. Ik ben opzoek gegaan naar een nieuwe vriend. Bij toeval kwam er na een kleine 3 weken een Highland Pony op ons pad. Een projectpaardje. Vanaf het moment dat Senna er was knapte Gim op. Was hij weer zichzelf.

Dus. Ik weet niet of je de ruimte hebt voor een nieuwe shet anders zou je dat in overweging kunnen nemen. Wellicht eentje van hetzelfde geslacht en ongeveer dezelfde leeftijd?

Sterkte, het is echt verdrietig dit, niet alleen voor de paarden maar ook voor ons. Ik rouw met je mee :knuffel:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-12-23 15:11

Geplaatst door de TopicStarter : 18-12-23 15:11

speedfiets_2 schreef:
och wat gerum voor je KWPN. Heeft ze ook afscheid kunnen nemen van de shetlander? Dat ze heeft gezien dat die overleden is?

Afgelopen zaterdag heb ik ook mijn shetlander ingeslapen. Zijn maatje heb ik toen wel even aan hem laten snuffelen en dat hielp wel ietsjes maar Siepke heeft het er nog steeds moeilijk mee. We leiden haar nu wat meer af met ook wat speeltjes dat ze haar koppie ook iets meer bij iets anders heeft.

Ja, alleen wel heel kort. De shetlander was net overleden en dat kon ze zien/volgen door de tralies. En we zouden haar daarna laten ruiken etc. Het liefst had ik haar in het weiland gelegd, zodat ze in alle rust afscheid kon nemen. Echter kreeg ze toen weer een pijnaanval en moest ze naar de kliniek.

Dus ik heb haar even laten kijken in de stal, maar het was niet het afscheid wat ik haar had gegund natuurlijk. Alleen op dat moment was haar eigen gezondheid focus nummer 1. Ik wilde niet nog een paard in dezelfde avond verliezen.

Heel veel sterkte met het verlies van jouw shetje! Erg naar om te zien wat het met de overgebleven paarden doet.

**Geplaatst**: 18-12-23 15:13

Geplaatst: 18-12-23 15:13

BarbaraNova schreef:
ElCid schreef:
Ignatia is een homeopathisch middel wat helpt bij het verwerken van rouw. Wij gebruiken dit zowel voor onze dieren als voor ons zelf als het nodig is.
Je hebt verschillende potentieringen van D6 tot bijv. C30 etc. Bij D6 is het zaak om de 1e dagen meerdere keren per dag 5 tot 10 korrels/ druppels te geven maar met C30 kan je volstaan met 1 dosis om de zoveel dagen ( bijv. 1 x per 5 dagen/ 1 week).
https://vereniginghomeopathie.nl/rouw-bij-dieren/

Ons oudste paard heeft in 2010 afscheid moeten nemen van zijn hartsvriend, die heel plotseling overleed. Met Ignatia hebben we hem toen kunnen ondersteunen toen hij echt, stil, rouwde en in zichzelf keerde.

Waar kan je dat kopen? Wij hebben laatste maanden heel veel te verwerken gehad en ben hier wel benieuwd naar...

Ik koop mn homeopathie altijd op viata.be
Je kan dan de 30k dosering pakken..

Een andere goede ondersteuning is de bach bloessem star of bethlehem.. die is ook voor verwerking van verlies

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-12-23 15:17

Geplaatst door de TopicStarter : 18-12-23 15:17

Zicky schreef:
Wat een verdriet... Paarden kunnen zeker in rouw zijn.

Afgelopen vrijdag hebben we onze shet (Gimli) moeten laten gaan. Hij was ruim 20 en ook 20 jaar van mij. Hij had ook PPID en was ondanks de prascent heel erg hoefbevangen geraakt van enkel hooi. Reageerde niet of nauwelijks op de buut. We hebben hem verder lijden bespaard.

Mijn andere pony is nu wat van de leg. Komt aanrennen als ik het erf oprijd. Hij staat op een pensionstal, staat niet alleen. Gelukkig eet hij nog wel.

Hoe anders was het echter toen ik mijn fjord in 2010 heb moeten laten inslapen. Gimli en de fjord waren onafscheidelijk vanaf dat Gimli een half jaar oud was. Gim was bij het inslapen aanwezig en heeft daarna alle tijd gehad om afscheid te nemen. Echter begreep hij er niks van. Hij ging echt zoeken naar zijn maatje. Brullen, dat ging door merg en been. At verschrikkelijk slecht. Ook toen stonden we op een pensionstal, hij had echt wel maatjes. Ik ben opzoek gegaan naar een nieuwe vriend. Bij toeval kwam er na een kleine 3 weken een Highland Pony op ons pad. Een projectpaardje. Vanaf het moment dat Senna er was knapte Gim op. Was hij weer zichzelf.

Dus. Ik weet niet of je de ruimte hebt voor een nieuwe shet anders zou je dat in overweging kunnen nemen. Wellicht eentje van hetzelfde geslacht en ongeveer dezelfde leeftijd?

Sterkte, het is echt verdrietig dit, niet alleen voor de paarden maar ook voor ons. Ik rouw met je mee

Heel veel sterkte ook met het verlies van jouw maatje!

We hebben hier nu een leenpony. Shetlandmerrie van ook 29 jaar, dus hetzelfde type wat mijn merrie ook was.
Ik heb zelf nog een paard (veulen van mijn merrie - inmiddels 4) die zou beleerd worden, maar heeft op mysterieuze wijze zichzelf verwond in een box van 4x5m in april en staat daar nog op pension. Hij heeft een heftige peesblesure (oppervlakkige buiger voor 50% afgescheurd en gat in de diepe buiger). Omdat mijn KWPN merrie nogal hysterisch kan zijn en hij ook. Dus ze fokken elkaar op en dat is dus niet wat je wilt met een peesblessure.

Uiteindelijk zal ik weer zelf een pony of paard erbij aanschaffen. Maar gezien ik nog niet weet of mijn andere paard zal herstellen van zijn blessure (zal dan een weidemaatje worden) weet ik nog niet wat de beste keuze is. Gezien mijn merrie ook al niet meer gereden kan worden. Iets met een stal vol kneusjes, maar waar ik wel veel van houd :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-12-23 15:21

Geplaatst door de TopicStarter : 18-12-23 15:21

Shirley schreef:
Oh gelukkig!
Nou ja...je begrijpt me wel

Maar fijn dat er ook zo gericht naar haar medische toestand is gekeken, bedankt voor je uitgebreide antwoord en nogmaals heel veel sterkte met alles!

Ik had de magnesiumcitraat poeder (bevordert de opname) van Jacob Hooy.
Voor humane consumptie, dus superzuiver en praktisch kleur- en smaakloos, misschien heb je daar iets aan?

Zeker begrijp ik je! Ondanks ze 18 jaar is, niet meer op haar gereden kan worden. Heb ik die kosten toch gemaakt om dingen uit te sluiten. Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die dat niet over hadden gehad of wellicht niet kunnen betalen, want de kosten zijn niet niks :')

Maar het leek mij sterk dat er geen medische oorzaak was van haar pijn en ongemak.
Mocht het weer een terugkerend iets worden, zullen we verder moeten graven. Maar tot nu toe lijkt ze op medisch vlak dus gezond genoeg om een oorzaak te vinden.

Jacob Hooy ken ik niet, zal het eens opzoeken!

**Geplaatst**: 18-12-23 16:48

Geplaatst: 18-12-23 16:48

BarbaraNova schreef:
Waar kan je dat kopen? Wij hebben laatste maanden heel veel te verwerken gehad en ben hier wel benieuwd naar...

Bij een goede drogist maar ook online bijv. hier: https://www.drogist.nl/vsm-ignatia-amar ... xgQAvD_BwE of https://www.gezondheidaanhuis.nl/nl/pro ... QoQAvD_BwE of de C30 https://www.superfoodstore.nl/alternati ... WoQAvD_BwE Je zou ook Arzneiprivat ( Duits apotheek) kunnen proberen, daar bestel ik ook regelmatig maar die site ligt er even uit.

Is o. a. zowel van VSM als van Dr. Vogel verkrijgbaar.

**Geplaatst**: 18-12-23 17:09

Geplaatst: 18-12-23 17:09

Amphine3 schreef:
We hebben hier nu een leenpony. Shetlandmerrie van ook 29 jaar, dus hetzelfde type wat mijn merrie ook was.
Ik heb zelf nog een paard (veulen van mijn merrie - inmiddels 4) die zou beleerd worden, maar heeft op mysterieuze wijze zichzelf verwond in een box van 4x5m in april en staat daar nog op pension. Hij heeft een heftige peesblesure (oppervlakkige buiger voor 50% afgescheurd en gat in de diepe buiger). Omdat mijn KWPN merrie nogal hysterisch kan zijn en hij ook. Dus ze fokken elkaar op en dat is dus niet wat je wilt met een peesblessure.

Uiteindelijk zal ik weer zelf een pony of paard erbij aanschaffen. Maar gezien ik nog niet weet of mijn andere paard zal herstellen van zijn blessure (zal dan een weidemaatje worden) weet ik nog niet wat de beste keuze is. Gezien mijn merrie ook al niet meer gereden kan worden. Iets met een stal vol kneusjes, maar waar ik wel veel van houd

Dat klinkt als een hele nare blessure. Idd niet handig om die 2 samen te zetten.

Wellicht is het even een kwestie van wennen voor je merrie en heeft ze voldoende steun aan haar nieuwe maatje.

Als je magnesium wil geven kun je ook bananen voeren, dat zijn echt magnesiumbommetjes. Voermeester heeft Sereen. Dat is een basisbrok met extra magnesium. Ik heb goede ervaringen met dit voer.

Succes met je leuke kneusjes. Wat een zorgen kunnen we toch hebben hè, om onze beestjes.

**Geplaatst**: 22-12-23 21:59

Re: Ervaring paard in rouw, hoe ondersteunen?

Geplaatst: 22-12-23 21:59

Ik verplaats dit topic van TAO naar OPG omdat het daar beter past.