Bokt.nl

Spenk schreef:

Is er bloed afgenomen bij de keuriing? Dit hoort normaal wel.
Dat onderzoeken ze niet maar bewaren ze. Als een paard dan bij de nieuwe eigenaar ineens totaal ander gedrag vertoond kun je het laten onderzoeken op doping.

Sizzle schreef:

Is hij opgegroeid bij de vorige eigenaar?
Het stukje pre kan namelijk ook zorgen voor een zekere eenkennigheid.
Weet de vorige eigenaar er van?

mika11 schreef:

Ik zou ook het rijden dan eerst even laten.
Bouw een band op met het paard, poetsen, aan de hand wandelen, longeren etc.
En langzamerhand met goede hulp het rijden weer oppakken.
Het is nog een jong paard, hij kan best tijd nodig hebben om te wennen.

Ir111 schreef:

Wat een nare ervaring! Ik kan me voorstellen dat je je rot geschrokken bent!

Elisa2 schreef:

Ik denk dat het paard ook totaal ontheemd is door de verhuizing en veranderingen. Ik zou je ook willen aanraden om iemand in te schakelen (een prof) die je kan gaan helpen met grondwerk en van daaruit verder op gaan pakken.

Zo zie ik het ook. Je schreef ergens iets over heropvoeden paard. Ik denk dat het paard, zoals Elisa ook schrijft, ontheemd is en heel erg veel stress heeft. Ik zou daarom het heropvoeden proberen los te laten en het proces meer te zien als het paard meer vertrouwen te geven.

Welke regio zit je?

genja schreef:

Is er mogelijkheid op de stal waar je nu staat dat hij getraind kan worden. En als dit goed gaat jij het samen met de trainer gaat doen en langzaam weer overneemt.
Juist op zijn eigen plek niet dat die nog een keer moet verhuizen

goldyc schreef:

Ik denk inderdaad dat een goede, professionele trainer voor grondwerk je hier het beste bij kan helpen. Het helpt inderdaad niet dat jij onzeker bent gewordne, maar neem jezelf dat niet kwalijk. Maar misschien kan je regelen dat je , zodra je voldoende herstelt bent, de eerste weken steeds met begeleiding van een trainer met hem werkt. Op die manier heb jij dan ook iemand die je precies kan uitleggen wat je wanneer moet doen en waarom, en waarom je paard reageert zoals hij doet, en dat helpt je misschien ook om zelf weer vertrouwen te krijgen.

pjer schreef:

Mijn paard heeft zeker 6 maanden moeten wennen na zijn verhuizing voordat hij weer relaxed was na zijn verhuizing. Zijn hele wereld ging natuurlijk overhoop, nieuw huis, nieuwe vriendjes, nieuwe baas en nieuwe dingen leren etc. Hij was in die maanden in de omgang ongelofelijk lomp en leek heel dominant. Inmiddels blijkt dat het vooral onzekerheid was. Hij liep gewoon over je heen of liet je waterskiën over het erf.
Toen hij meer gewend was bleek het een heel braaf en lief paard. Ik denk dus dat de jouwe gewoon nog moet wennen en ondertussen veel behoefte heeft aan duidelijkheid en regelmaat in een rustige omgeving en hij moet zich veilig gaan voelen bij een mens (jou?) die hem duidelijk leiding en vertrouwen geeft.

pipaponie schreef:

Hey Flowie,

Zoals al veel mensen hebben gereageerd, ik zou het persoonlijk ook wat meer tijd geven. ik heb jaren gelden een paard verkocht...lang verhaal kort ze heeft in 6 jaar bijna 15 eigenaren/verschillende plekjes gehad. ik ben ongelofelijk blij dat ik haar weer via via via heb gevonden en terug kon kopen, maar echt:

ik heb haar eerst een half jaar rust gegeven, aclimatiseren... tot rust komen van alle stress die ze had meegemaakt door de jaren heen, alleen maar poetsen en wandelen ( leuke dingen die veel rust geven) niks moet en veel dingen mogen, ja weet het klinkt heel saai....maarja leiderschap is int begin ook 'saai' je wil gerespecteerd worden door je paard, want als je paard jou niet 'leuk' vindt...waar geen wil is, is geen weg....nou dat had ik dus met mijn Luna, een hele leuke tankie tinker, maar....toen ik haar terug had was ze heel gesloten, geen eigen mening, wel andere paardjes weg jagen bij het voer, maar verder...dr kwam geen briesje af met rijden... okey ik heb je gezien, ik heb je gehoord loen, jij krijgt je welverdiende rust...ga zelf groeien...en kom maar tot bloei...je hoeft niet meer weg, jij blijft echt bij mij!

Kan je eerlijk en met een traan en een lach vertellen/typen dat ze weken heeft gehuild...ja echt tranen strepen over dr vacht...soms dacht ik echt van, is ze hier niet gelukkig weet je wel? maargoed zo'n heerlijke banketstaaf dat ik ben..ik ging met haar in gesprek, zette mezelf ook wat meer open en vertelde haar ook vaak dat ik van haar houd, wat ik eigenlijk nooit deed...nou kan ik met een hele brede glimlach zeggen dat Luna na 1 x roepen vanuit achter in het land (400m diep) ze al hinnekend en galopperend alsof haar leven dr vanaf hangt (eten) naar me toe, zo vreselijk blij is ze....

Dus mijn advies: ga praten, ga een band opbouwen, al ist praten in de stal, of int weiland, of een beetje poetsen, tutten...begin met kleine dingen..kleine stapjes maken grote verschillen!


Much Love Suzanne